Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
+6
Postman
XLGeorge
DoctorAbo
N.V.8
xamogelo
Vvag
10 posters
- VvagΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-10
Mηνύματα : 8484
Ηλικία : 40
Μοντέλο : Πενφέ Εφοχτακόσατζιες
Κράνος : Arai Viper-GT, Arai Tour X-3
Ένα μήλο την ημέρα το PC το κάνει πέρα!
Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 12:39 am
Το παρακάτω ταξιδιωτικό αφορά ένα όμορφο ταξίδι που κάναμε με το Da_Beazt στην Αυγουστιάτικη άδειά μας.
Προσπαθήσαμε να το γράψουμε από κοινού... σχεδόν! Οπότε με μαύρα γράμματα θα διαβάζετε τη δική μου περιγραφή και με μπορδοροδοκόκκινα του Da_Beazt.
Enjoy!
Φώτα - Κλακέτα - Κλειδί στη μίζα και πάμε!
(Θεσσαλονίκη - Γρεβενά - Μέτσοβο - Ηγουμενίτσα - Κέρκυρα | Σάββατο 04.08.2012)
"Φιλλλαράκι, σαν τη Χαλλλκιδική δεν έχει".
Κάπως έτσι λοιπόν, με οργάνωση μηδέν και αόριστο πρόγραμμα, υπολογίζαμε πως η άδεια του Αυγούστου θα μας βρει σε μία από τις παραλίες της Σιθωνίας, να λιάζουμε (και να λιώνουμε) τα κορμιά μας πίνοντας φραπέδες και μπύρες. Το πως τελικά καταλήξαμε να γράψουμε 1600χλμ, κάνοντας μπάνια στην Κέρκυρα για 2(!) μέρες, περνώντας 2 (τουλάχιστον) βουνά - οροσειρές ήτανε - , αρκετά ποτάμια κι άλλα τόσα γεφύρια, συναντώντας 7 χελώνες, 5 ξεκράνωτους, βαλιτσωμένους BMWδάκηδες, ένα φίδι και διασχίζοντας ένα φαράγγι με τα πόδια, είναι ένα μυστήριο που ακόμα διερευνάται.
Εντάξει, αυτό είναι μισή αλήθεια. Το ότι για 6 μέρες γράφαμε χιλιόμετρα επάνω σε μια σέλα - 2 σέλες - από το πρωί μέχρι το βράδυ δεν είναι μυστήριο. Ήταν ανάγκη κι όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Απ' αυτά που ονειρεύεσαι όταν δεν την παλεύεις στη δουλειά κάτι μεσημέρια Αυγούστου που η άδεια πλησιάζει, αλλά δεν έρχεται...!
Κατ' αρχήν προετοιμάσαμε το έδαφος. Ή καλύτερα, προετοιμάσαμε τη μηχανή, για το έδαφος.
Μ' έτρωγε καιρό οπότε βρήκα ευκαιρία και το έκανα. Double Bouble ζελατίνα, bagster για να κουμπώνει το tankbag και να μην το έχω έννοια με τους μαγνήτες και το καλύτερο... Ohlins πίσω, Wilbers μπροστά. Και με ό,τι περίσσεψε, διακοπές. Εντάξει, πόνεσε λίγο στην τσέπη, αλλά με το που άρχισα να γράφω χιλιόμετρα, συνειδητοποίησα ότι άξιζε μέχρι την τελευταία δεκάρα και αναρωτήθηκα πως σκ@τ@ ταξίδευα τόσο καιρό.
Έκανα και εγώ ετοιμασίες. Έβαλα το τριβάλιτσο σχεδόν μόνος μου (βοήθησε και λίγο ο Βαγγέλης αλλά κυρίως κρατούσε πράγματα ενώ άλλοι δούλευαν), λάδωσα την αλυσίδα και πήρα μαζί μου την ντίζα του ταχύμετρου, που είχε χαλάσει. Η σκέψη ήταν να την αλλάξω κάπου στη διαδρομή.
Και έρχεται το πολυπόθητο πρωί του Σαββάτου, για να με βρει με τις κορντούρες μου, τις βαλίτσες μου, σκηνές, υπνόσακους και όλη την ταξιδιωτική προίκα, κάτω απ' το σπίτι του Da_Beazt, όπου με περίμενε με ανάλογη προίκα στο Transalp του, συν μία ομπρέλα και μία ψάθα στη σχάρα της μηχανής. Για το βουνό μωρέ, ποτέ δεν ξέρεις.
Βγαίνουμε στον περιφερειακό και γράφουμε τα πρώτα χιλιόμετρα στο βαρετό αυτοκινητόδρομο μέχρι τη Βέροια. Ο αέρας με χτυπάει ψιλοδροσερός ακόμα, μπροστά μου χαζεύω το Transalp με τις βαλίτσες του (και την ψάθα και την ομπρέλλα, να μην ξεχνιόμαστε) να τσουλάει ανάμεσα απ' την ελάχιστη κίνηση του πρωινού, αισθάνομαι την ελευθερία και τη χαλαρότητα των διακοπών που ξεκινάνε, ξέρω πως έχω 15 μέρες μπροστά μου, σκέφτομαι πόσα θα δω, είμαι στο φυσικό μου περιβάλλον, στη σέλα, φεύγουν ΟΛΑ πίσω μου... και αρχίζω και γελάω μόνος μου σα χαζός μέσα στο κράνος. Αν αυτό δεν είναι μια στιγμή ευτυχίας, τότε τι είναι;!
Αφήνουμε την Εγνατία στο ύψος της Βέροιας, και κατευθυνόμαστε προς Καστανιά ή αλλιώς... Passo di Kastania! Ο δρόμος αρχίζει και ανηφορίζει με όμορφες στροφές και εσάκια, η άσφαλτος είναι σε πολύ καλά επίπεδα, οι νέες αναρτήσεις αρχίζουν και με ενθουσιάζουν. Ο Da_Beazt μπροστά μου κάνει νόημα να προσπεράσω και αυτό ήταν... η σχέση μου με τη Βέφα αναννεώνεται, μέχρι που κάποια στιγμή θυμάμαι πως είμαι και φορτωμένος..!!!
Η στριφτερή διαδρομή συνεχίζεται και κάποια στιγμή ο δρόμος ανοίγει και βλέπω την Εγνατία από ψηλά. Τι όμορφα που φαινόταν από εκεί!
Η οπτική γωνία που θα πρέπει να φαίνεται κάθε αυτοκινητόδρομος σε ένα ταξίδι..!
Στο ύψος της Κοζάνης, αποφασίζουμε να ξαναβγούμε στην Εγνατία και να φάμε γρήγορα μερικά χιλιόμετρα μέχρι τα Γρεβενά. Ο δρόμος ανηφορίζει σε μια κουραστική και νανουριστική ευθεία, μέχρι που το Transalp του Γιάννη αποφασίζει να μας δώσει μερικές στιγμές συγκίνησης, σβήνοντας στα καλά καθούμενα! Ευτυχώς, μετά από μερικά λεπτά απορίας και παρακαλετού μέσα στη κάψα της εθνικής, μας κάνει το χατήρι και συνεχίζει την πορεία του. Ποτέ δε μάθαμε το λόγο που έκανε τσαλιμάκια..!
Αφού κάνουμε και μερικούς κύκλους στα Γρεβενά, αφήνουμε την Εγνατία και με τη ζέστη και τη δίψα να αρχίζει να χτυπάει κόκκινα, αποφασίζουμε να κάνουμε στάση στο πρώτο καφενείο που θα βρούμε στο δρόμο μας, μετά τα Γρεβενά. Στο χωριό Κρανιά, γίνεται και η πρώτη δροσερή στάση για καφέ, ξεκούραση και... ρύθμισμα αναρτήσεων.
Η ώρα έχει περάσει, ο ήλιος απειλεί πως θα μας κάψει, αλλά εμείς αρχίζουμε και ανηφορίζουμε τα βουνά, όλο και ψηλότερα, όλο και πιο δροσερά και εντυπωσιακά.
Οι στιγμές ευτυχίας που λέγαμε... στροφές, στροφές, στροφές, πράσινο, ρυάκια, ποταμάκια, κι άλλες στροφές κι άλλο πράσινο και εγώ γελάω σα χαζός μέσα απ' το κράνος. Το Ταξίδι έχει αρχίσει για τα καλά.
Έχουμε πια πατήσει βόρεια Πίνδο, μέρη και διαδρομές που θέλω εδώ και χρόνια να ταξιδέψω κι είναι τέτοια τα τοπία κι οι εικόνες, που τα μάτια μας αδυνατούν να πείσουν τον εγκέφαλο πως βρισκόμαστε όντως εκεί!!
Κάθε ταξιδιωτικό που σέβεται τον εαυτό του όμως οφείλει να έχει μέσα ΚΑΛΟ φαγητό. Έτσι λοιπόν κι εμείς, αποφασίσαμε να σταματήσουμε για μερικά... ψιλά στο Μέτσοβο.
Καταπληκτικό το Μέτσοβο (θα ήθελα να το δω λίγο ακόμα), άλλο πράμα το κοντοσούΦλι και τα λουκάνικα. Ό,τι πρέπει για να ταξιδέψεις ελαφρύς και ωραίος στη συνέχεια.
Η εικόνες τα λένε όλα:
Αποφασίζουμε να γυρίσουμε λίγο πίσω και να πάμε μέσω λίμνης ΑΩΟΥ μέσω ενός δρόμου που βγάζει Ιωάννινα.
Τα πρώτα γεφύρια, από τα πολλά που είδαμε αυτές τις μέρες...
Φυσικά δε θα μπορούσαμε να μη βοηθήσουμε μερικές χελώνες να περάσουν απέναντι στο δρόμο...
Η εγνατία από μια άλλη όμορφη οπτική!
Η λίμνη μαγική, η διαδρομή γραφική και όμορφη, αλλά... ατέλειωτη. Τρομερά τοπία, απίστευτη βλάστηση, αλλά τα κλειστά στροφιλίκια σε συνδυασμό με την κακή άσφαλτο και τη ζέστη, μας κούρασαν απίστευτα.
Μετά από αρκετό κοπάνημα, ο δρόμος μας βγάζει στον περιφερειακό της λίμνης Ιωαννίνων. Βγάζω το άχτι μου μετά από τόση ώρα κλειστής διαδρομής κι αρχίζω να λυσσάω στις γρήγορες στροφές του περιφερειακού, μέχρι τα Γιάννενα. Μπαίνω στην πόλη και βρίσκω μια σκιά να περιμένω τον Da_Beazt. Με την απίστευτη ζέστη να μας έχει εξουθενώσει, αποφασίζουμε με συνοπτικές διαδικασίες να βγούμε για τελευταία φορά Εγνατία και να πάμε μέχρι Ηγουμενίτσα από τον αυτοκινητόδρομο.
Η ώρα έχει πάει 19.00 και είμαστε στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, περιμένωντας κάτω από ένα βασανιστικό ήλιο, το καράβι να φύγει για Κέρκυρα.
Απέναντί μας, περιμένει μια παρέα Σέρβων με 3 BMW και ένα Varadero να μπει στο ίδιο καράβι. Ο Varaderista μας χαιρέτισε συναδελφικά όταν πια βρεθήκαμε όλοι στο κατάστρωμα (θυμηθείτε το αυτό αργότερα..!).
Είμαστε επιτέλους μεσοπέλαγα, χυμένοι στα άβολα καθίσματα του καραβιού, για 2 ώρες και περιμένουμε πως και πως τη στιγμή που θα βρεθούμε στο νησί και το camping που θα μείνουμε.
Εγώ βγάζω φωτογραφίες και νοσταλγώ τις εικόνες της μέρας που πέρασε, ο Da_Beazt μάλλον βιάζεται λίγο περισσότερο από μένα να βγει απ' το καράβι...
...και δικαιολογημένα καθώς με είχανε πει ότι η διαδρομή θα ήταν μια ώρα και πείναγα και έψαχνα όλη την ημέρα να πάρω ένα μάνστερ να πιω και όταν το βρήκα μπήκαμε στο καράβι και δεν είχε τίποτα να κάνουμε και καθόμασταν άπραγοι μέχρι να φτάσει απέναντι και έπεφτε και η νύχτα και πείναγα και τώρα τα θυμάμαι πάλι και με πιάνουν τα νεύρα. Και πεινάω.
"Are we there yet?"
Η διαδρομή της πρώτης μέρας
<iframe width="640" height="480" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=40.6947632,22.959958+to:%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC,+%CE%97%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%93%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%AC,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.90002,21.2974+to:%CE%9C%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%BF,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.80916,21.00158+to:39.67318,20.93067+to:%CE%97%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FS8-awIdRTxeASmJJr9jID-oFDHApLniLL0ABA%3BFevzbAIdVldeASn3MccSpDeoFDGAUcLb4rKi4w%3BFZ-QaAIdlotRASnTmW0nmIlXEzHCBNWEvoaiLg%3BFTOhYwIdgvRGASkLe8vlTZZZEzHpGOY-uZCiJA%3BFXTTYAId-PhEASnJGh1H7ndZEzH1WLN3_LVv6g%3BFYfYXgIdjTlDASmJgxPhUGNZEzGOeOCQjz6u3Q%3BFYhwXwIdbHVAASlVft8E_9lbEzGZQ3bVfx1LMA%3BFVxdXQIdbmA_ASk_SZOpZt1bEzHrtQR0iXgyJQ%3BFebQWgIdPjo1ASlj85xVW35bEzETX097u34aYg&aq=0&oq=%CE%97%CE%B3&sll=39.707715,21.08139&sspn=0.480703,0.911179&t=h&mra=dpe&mrsp=7&sz=11&via=1,4,6,7&ie=UTF8&ll=40.107487,21.549683&spn=2.01663,3.515625&z=8&output=embed"></iframe><br /><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=40.6947632,22.959958+to:%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC,+%CE%97%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%93%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%AC,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.90002,21.2974+to:%CE%9C%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%BF,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.80916,21.00158+to:39.67318,20.93067+to:%CE%97%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FS8-awIdRTxeASmJJr9jID-oFDHApLniLL0ABA%3BFevzbAIdVldeASn3MccSpDeoFDGAUcLb4rKi4w%3BFZ-QaAIdlotRASnTmW0nmIlXEzHCBNWEvoaiLg%3BFTOhYwIdgvRGASkLe8vlTZZZEzHpGOY-uZCiJA%3BFXTTYAId-PhEASnJGh1H7ndZEzH1WLN3_LVv6g%3BFYfYXgIdjTlDASmJgxPhUGNZEzGOeOCQjz6u3Q%3BFYhwXwIdbHVAASlVft8E_9lbEzGZQ3bVfx1LMA%3BFVxdXQIdbmA_ASk_SZOpZt1bEzHrtQR0iXgyJQ%3BFebQWgIdPjo1ASlj85xVW35bEzETX097u34aYg&aq=0&oq=%CE%97%CE%B3&sll=39.707715,21.08139&sspn=0.480703,0.911179&t=h&mra=dpe&mrsp=7&sz=11&via=1,4,6,7&ie=UTF8&ll=40.107487,21.549683&spn=2.01663,3.515625&z=8" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
Προσπαθήσαμε να το γράψουμε από κοινού... σχεδόν! Οπότε με μαύρα γράμματα θα διαβάζετε τη δική μου περιγραφή και με μπορδοροδοκόκκινα του Da_Beazt.
Enjoy!
Φώτα - Κλακέτα - Κλειδί στη μίζα και πάμε!
(Θεσσαλονίκη - Γρεβενά - Μέτσοβο - Ηγουμενίτσα - Κέρκυρα | Σάββατο 04.08.2012)
"Φιλλλαράκι, σαν τη Χαλλλκιδική δεν έχει".
Κάπως έτσι λοιπόν, με οργάνωση μηδέν και αόριστο πρόγραμμα, υπολογίζαμε πως η άδεια του Αυγούστου θα μας βρει σε μία από τις παραλίες της Σιθωνίας, να λιάζουμε (και να λιώνουμε) τα κορμιά μας πίνοντας φραπέδες και μπύρες. Το πως τελικά καταλήξαμε να γράψουμε 1600χλμ, κάνοντας μπάνια στην Κέρκυρα για 2(!) μέρες, περνώντας 2 (τουλάχιστον) βουνά - οροσειρές ήτανε - , αρκετά ποτάμια κι άλλα τόσα γεφύρια, συναντώντας 7 χελώνες, 5 ξεκράνωτους, βαλιτσωμένους BMWδάκηδες, ένα φίδι και διασχίζοντας ένα φαράγγι με τα πόδια, είναι ένα μυστήριο που ακόμα διερευνάται.
Εντάξει, αυτό είναι μισή αλήθεια. Το ότι για 6 μέρες γράφαμε χιλιόμετρα επάνω σε μια σέλα - 2 σέλες - από το πρωί μέχρι το βράδυ δεν είναι μυστήριο. Ήταν ανάγκη κι όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Απ' αυτά που ονειρεύεσαι όταν δεν την παλεύεις στη δουλειά κάτι μεσημέρια Αυγούστου που η άδεια πλησιάζει, αλλά δεν έρχεται...!
Κατ' αρχήν προετοιμάσαμε το έδαφος. Ή καλύτερα, προετοιμάσαμε τη μηχανή, για το έδαφος.
Μ' έτρωγε καιρό οπότε βρήκα ευκαιρία και το έκανα. Double Bouble ζελατίνα, bagster για να κουμπώνει το tankbag και να μην το έχω έννοια με τους μαγνήτες και το καλύτερο... Ohlins πίσω, Wilbers μπροστά. Και με ό,τι περίσσεψε, διακοπές. Εντάξει, πόνεσε λίγο στην τσέπη, αλλά με το που άρχισα να γράφω χιλιόμετρα, συνειδητοποίησα ότι άξιζε μέχρι την τελευταία δεκάρα και αναρωτήθηκα πως σκ@τ@ ταξίδευα τόσο καιρό.
Έκανα και εγώ ετοιμασίες. Έβαλα το τριβάλιτσο σχεδόν μόνος μου (βοήθησε και λίγο ο Βαγγέλης αλλά κυρίως κρατούσε πράγματα ενώ άλλοι δούλευαν), λάδωσα την αλυσίδα και πήρα μαζί μου την ντίζα του ταχύμετρου, που είχε χαλάσει. Η σκέψη ήταν να την αλλάξω κάπου στη διαδρομή.
Και έρχεται το πολυπόθητο πρωί του Σαββάτου, για να με βρει με τις κορντούρες μου, τις βαλίτσες μου, σκηνές, υπνόσακους και όλη την ταξιδιωτική προίκα, κάτω απ' το σπίτι του Da_Beazt, όπου με περίμενε με ανάλογη προίκα στο Transalp του, συν μία ομπρέλα και μία ψάθα στη σχάρα της μηχανής. Για το βουνό μωρέ, ποτέ δεν ξέρεις.
Βγαίνουμε στον περιφερειακό και γράφουμε τα πρώτα χιλιόμετρα στο βαρετό αυτοκινητόδρομο μέχρι τη Βέροια. Ο αέρας με χτυπάει ψιλοδροσερός ακόμα, μπροστά μου χαζεύω το Transalp με τις βαλίτσες του (και την ψάθα και την ομπρέλλα, να μην ξεχνιόμαστε) να τσουλάει ανάμεσα απ' την ελάχιστη κίνηση του πρωινού, αισθάνομαι την ελευθερία και τη χαλαρότητα των διακοπών που ξεκινάνε, ξέρω πως έχω 15 μέρες μπροστά μου, σκέφτομαι πόσα θα δω, είμαι στο φυσικό μου περιβάλλον, στη σέλα, φεύγουν ΟΛΑ πίσω μου... και αρχίζω και γελάω μόνος μου σα χαζός μέσα στο κράνος. Αν αυτό δεν είναι μια στιγμή ευτυχίας, τότε τι είναι;!
Αφήνουμε την Εγνατία στο ύψος της Βέροιας, και κατευθυνόμαστε προς Καστανιά ή αλλιώς... Passo di Kastania! Ο δρόμος αρχίζει και ανηφορίζει με όμορφες στροφές και εσάκια, η άσφαλτος είναι σε πολύ καλά επίπεδα, οι νέες αναρτήσεις αρχίζουν και με ενθουσιάζουν. Ο Da_Beazt μπροστά μου κάνει νόημα να προσπεράσω και αυτό ήταν... η σχέση μου με τη Βέφα αναννεώνεται, μέχρι που κάποια στιγμή θυμάμαι πως είμαι και φορτωμένος..!!!
Η στριφτερή διαδρομή συνεχίζεται και κάποια στιγμή ο δρόμος ανοίγει και βλέπω την Εγνατία από ψηλά. Τι όμορφα που φαινόταν από εκεί!
Η οπτική γωνία που θα πρέπει να φαίνεται κάθε αυτοκινητόδρομος σε ένα ταξίδι..!
Στο ύψος της Κοζάνης, αποφασίζουμε να ξαναβγούμε στην Εγνατία και να φάμε γρήγορα μερικά χιλιόμετρα μέχρι τα Γρεβενά. Ο δρόμος ανηφορίζει σε μια κουραστική και νανουριστική ευθεία, μέχρι που το Transalp του Γιάννη αποφασίζει να μας δώσει μερικές στιγμές συγκίνησης, σβήνοντας στα καλά καθούμενα! Ευτυχώς, μετά από μερικά λεπτά απορίας και παρακαλετού μέσα στη κάψα της εθνικής, μας κάνει το χατήρι και συνεχίζει την πορεία του. Ποτέ δε μάθαμε το λόγο που έκανε τσαλιμάκια..!
Αφού κάνουμε και μερικούς κύκλους στα Γρεβενά, αφήνουμε την Εγνατία και με τη ζέστη και τη δίψα να αρχίζει να χτυπάει κόκκινα, αποφασίζουμε να κάνουμε στάση στο πρώτο καφενείο που θα βρούμε στο δρόμο μας, μετά τα Γρεβενά. Στο χωριό Κρανιά, γίνεται και η πρώτη δροσερή στάση για καφέ, ξεκούραση και... ρύθμισμα αναρτήσεων.
Η ώρα έχει περάσει, ο ήλιος απειλεί πως θα μας κάψει, αλλά εμείς αρχίζουμε και ανηφορίζουμε τα βουνά, όλο και ψηλότερα, όλο και πιο δροσερά και εντυπωσιακά.
Οι στιγμές ευτυχίας που λέγαμε... στροφές, στροφές, στροφές, πράσινο, ρυάκια, ποταμάκια, κι άλλες στροφές κι άλλο πράσινο και εγώ γελάω σα χαζός μέσα απ' το κράνος. Το Ταξίδι έχει αρχίσει για τα καλά.
Έχουμε πια πατήσει βόρεια Πίνδο, μέρη και διαδρομές που θέλω εδώ και χρόνια να ταξιδέψω κι είναι τέτοια τα τοπία κι οι εικόνες, που τα μάτια μας αδυνατούν να πείσουν τον εγκέφαλο πως βρισκόμαστε όντως εκεί!!
Κάθε ταξιδιωτικό που σέβεται τον εαυτό του όμως οφείλει να έχει μέσα ΚΑΛΟ φαγητό. Έτσι λοιπόν κι εμείς, αποφασίσαμε να σταματήσουμε για μερικά... ψιλά στο Μέτσοβο.
Καταπληκτικό το Μέτσοβο (θα ήθελα να το δω λίγο ακόμα), άλλο πράμα το κοντοσούΦλι και τα λουκάνικα. Ό,τι πρέπει για να ταξιδέψεις ελαφρύς και ωραίος στη συνέχεια.
Η εικόνες τα λένε όλα:
Αποφασίζουμε να γυρίσουμε λίγο πίσω και να πάμε μέσω λίμνης ΑΩΟΥ μέσω ενός δρόμου που βγάζει Ιωάννινα.
Τα πρώτα γεφύρια, από τα πολλά που είδαμε αυτές τις μέρες...
Φυσικά δε θα μπορούσαμε να μη βοηθήσουμε μερικές χελώνες να περάσουν απέναντι στο δρόμο...
Η εγνατία από μια άλλη όμορφη οπτική!
Η λίμνη μαγική, η διαδρομή γραφική και όμορφη, αλλά... ατέλειωτη. Τρομερά τοπία, απίστευτη βλάστηση, αλλά τα κλειστά στροφιλίκια σε συνδυασμό με την κακή άσφαλτο και τη ζέστη, μας κούρασαν απίστευτα.
Μετά από αρκετό κοπάνημα, ο δρόμος μας βγάζει στον περιφερειακό της λίμνης Ιωαννίνων. Βγάζω το άχτι μου μετά από τόση ώρα κλειστής διαδρομής κι αρχίζω να λυσσάω στις γρήγορες στροφές του περιφερειακού, μέχρι τα Γιάννενα. Μπαίνω στην πόλη και βρίσκω μια σκιά να περιμένω τον Da_Beazt. Με την απίστευτη ζέστη να μας έχει εξουθενώσει, αποφασίζουμε με συνοπτικές διαδικασίες να βγούμε για τελευταία φορά Εγνατία και να πάμε μέχρι Ηγουμενίτσα από τον αυτοκινητόδρομο.
Η ώρα έχει πάει 19.00 και είμαστε στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, περιμένωντας κάτω από ένα βασανιστικό ήλιο, το καράβι να φύγει για Κέρκυρα.
Απέναντί μας, περιμένει μια παρέα Σέρβων με 3 BMW και ένα Varadero να μπει στο ίδιο καράβι. Ο Varaderista μας χαιρέτισε συναδελφικά όταν πια βρεθήκαμε όλοι στο κατάστρωμα (θυμηθείτε το αυτό αργότερα..!).
Είμαστε επιτέλους μεσοπέλαγα, χυμένοι στα άβολα καθίσματα του καραβιού, για 2 ώρες και περιμένουμε πως και πως τη στιγμή που θα βρεθούμε στο νησί και το camping που θα μείνουμε.
Εγώ βγάζω φωτογραφίες και νοσταλγώ τις εικόνες της μέρας που πέρασε, ο Da_Beazt μάλλον βιάζεται λίγο περισσότερο από μένα να βγει απ' το καράβι...
...και δικαιολογημένα καθώς με είχανε πει ότι η διαδρομή θα ήταν μια ώρα και πείναγα και έψαχνα όλη την ημέρα να πάρω ένα μάνστερ να πιω και όταν το βρήκα μπήκαμε στο καράβι και δεν είχε τίποτα να κάνουμε και καθόμασταν άπραγοι μέχρι να φτάσει απέναντι και έπεφτε και η νύχτα και πείναγα και τώρα τα θυμάμαι πάλι και με πιάνουν τα νεύρα. Και πεινάω.
"Are we there yet?"
Η διαδρομή της πρώτης μέρας
<iframe width="640" height="480" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=40.6947632,22.959958+to:%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC,+%CE%97%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%93%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%AC,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.90002,21.2974+to:%CE%9C%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%BF,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.80916,21.00158+to:39.67318,20.93067+to:%CE%97%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FS8-awIdRTxeASmJJr9jID-oFDHApLniLL0ABA%3BFevzbAIdVldeASn3MccSpDeoFDGAUcLb4rKi4w%3BFZ-QaAIdlotRASnTmW0nmIlXEzHCBNWEvoaiLg%3BFTOhYwIdgvRGASkLe8vlTZZZEzHpGOY-uZCiJA%3BFXTTYAId-PhEASnJGh1H7ndZEzH1WLN3_LVv6g%3BFYfYXgIdjTlDASmJgxPhUGNZEzGOeOCQjz6u3Q%3BFYhwXwIdbHVAASlVft8E_9lbEzGZQ3bVfx1LMA%3BFVxdXQIdbmA_ASk_SZOpZt1bEzHrtQR0iXgyJQ%3BFebQWgIdPjo1ASlj85xVW35bEzETX097u34aYg&aq=0&oq=%CE%97%CE%B3&sll=39.707715,21.08139&sspn=0.480703,0.911179&t=h&mra=dpe&mrsp=7&sz=11&via=1,4,6,7&ie=UTF8&ll=40.107487,21.549683&spn=2.01663,3.515625&z=8&output=embed"></iframe><br /><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=40.6947632,22.959958+to:%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC,+%CE%97%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%93%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%AC,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.90002,21.2974+to:%CE%9C%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%BF,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.80916,21.00158+to:39.67318,20.93067+to:%CE%97%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FS8-awIdRTxeASmJJr9jID-oFDHApLniLL0ABA%3BFevzbAIdVldeASn3MccSpDeoFDGAUcLb4rKi4w%3BFZ-QaAIdlotRASnTmW0nmIlXEzHCBNWEvoaiLg%3BFTOhYwIdgvRGASkLe8vlTZZZEzHpGOY-uZCiJA%3BFXTTYAId-PhEASnJGh1H7ndZEzH1WLN3_LVv6g%3BFYfYXgIdjTlDASmJgxPhUGNZEzGOeOCQjz6u3Q%3BFYhwXwIdbHVAASlVft8E_9lbEzGZQ3bVfx1LMA%3BFVxdXQIdbmA_ASk_SZOpZt1bEzHrtQR0iXgyJQ%3BFebQWgIdPjo1ASlj85xVW35bEzETX097u34aYg&aq=0&oq=%CE%97%CE%B3&sll=39.707715,21.08139&sspn=0.480703,0.911179&t=h&mra=dpe&mrsp=7&sz=11&via=1,4,6,7&ie=UTF8&ll=40.107487,21.549683&spn=2.01663,3.515625&z=8" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
- VvagΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-10
Mηνύματα : 8484
Ηλικία : 40
Μοντέλο : Πενφέ Εφοχτακόσατζιες
Κράνος : Arai Viper-GT, Arai Tour X-3
Ένα μήλο την ημέρα το PC το κάνει πέρα!
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 12:52 am
Κέρκυρααα - Κέρκυρααα με το ποντικονήσι
(Κέρκυρα | Κυριακή 05.08.2012 - Δευτέρα 06.08.2012)
Το βράδυ του Σαββάτου (αφού είπαμε ένα γεια στον Postman που ήταν για ΣΚ στο νησί - μη ρωτάτε πως, μη ρωτάτε γιατί..!) μας βρήκε μετά από λίγο ψάξιμο στο camping "Διόνυσος" στη Δασιά.
Ακολουθεί άκιουρετ περιγραφή του τσεκ ιν:
Εγώ «καλησπέρα, θα θέλαμε να στήσουμε μια σκηνή και έχουμε και 2 μηχανές και είμαστε 2 άτομα».
Ρεσεπιονίστ: «που θέλετε να στήσετε;»
Εγώ « έχει πολλά μέρη;»
Ρεσεπιονίστ «εδώ πίσω, παραπάνω, παρακάτω και αλλού»
Εγώ αφού στείλω τον κουρασμένο αλλά πεπειραμένο σε θέματα κάμπινγκ Ββαγκ να ελέγξει τα μέρη: «έχει χώρο ή είναι γεμάτο;»
Ρεσεπιονίστ: «άδειο είναι λίγο πολύ»
Εγώ (συνειδητοποιώντας ότι έχω στείλει τον Ββαγκ σε καψόνι) «οκ θα στήσουμε εδώ κοντά και θα βάλουμε τις μηχανές μέσα»
Ρεσεπιονίστ: «Άμα τις αφήσετε εδώ απέναντι στο πάρκινγκ δεν έχουν χρέωση»
Εγώ (αφού παρκάραμε τις μηχανές στο πάρκινγκ χωρίς χρέωση) «θέλουμε και ρεύμα»
Ρεσεπιονίστ: «αν θέλετε απλά να φορτίζετε κινητά φέρτε τα εδώ στη ρεσεψιον χωρίς χρέωση»
Ε μετά στήσαμε τη σκηνή.
Η ταμπέλα στη ρεσεψιόν "camp, will check you later", τα λέει όλα για τη χαλλλαρότητα του μέρους..!
Και τι σύμπτωση, οι Σέρβοι απ' το καράβι έρχονται στο ίδιο camping και στήνουν το τσαρδί τους απέναντί μας.
Το επόμενο πρωί, μας βρίσκει ο Postman και πάμε παρέα για μια βουτιά πριν ξεκινήσει για Αθήνα.
Καθώς είμαστε στη σκηνή και ετοιμαζόμαστε, πλησιάζει ο Σέρβος με το Varadero και μας λέει καλημέρα.
"Όιλ φίλτερ μπρόουκ ντάουν ιν Αλμπάνια. Γιου νόου ένυ χόντα σέρβις;"
Θυμίζω: 3 BMW και ένα Honda και χάλασε το Honda. Ε δε γίνονται αυτά.
Του είπαμε πως δεν ξέρουμε αλλά θα ρωτήσουμε και αυτός μας έφερε ένα μπουκαλάκι σέρβικο τσίπουρο (ή κάτι τέτοιο) δώρο. Άπαιχτος!
Κρίμα που όταν επιστρέψαμε αργά το απόγευμα, η παρέα είχε φύγει.
Αφού κάναμε και τη βουτιά μας, ο Postman την έκανε για πίσω και εμείς συνεχίσαμε το tour στο νησί, αναζητώντας το Fanrider που παραθέριζε βόρεια με την οικογένεια.
Χαιρετούρες και μπανάκι παρέα με τη Φανο-οικογένεια καθώς και... παράδοση-παραλαβή VFRh t-shirt μεταξύ Da_Beazt και Fanrider!
Οι δύο μέρες στην Κέρκυρα ήταν ξεκούραστες, όμορφες και συνάμα βαρετές και κουραστικές.
Όχι, δεν τα έχασα...! Απλά η Κέρκυρα μου άρεσε από μία πλευρά, αλλά από μια άλλη τη σιχάθηκα. Και εξηγούμαι:
Τι μου άρεσε από την Κέρκυρα:
Όμορφες παραλίες, πεντακάθαρα, κρυστάλλινα νερά. Το φχαριστήθηκα!
Ενδεικτικά, Καλαμάκι
και Παλαιοκαστρίτσα (προσέξτε το σουρεάλ στοιχείο της φωτογραφίας..!)
και μιας και μιλάμε για σουρ(γ)εάλ...
Όμορφο και το παρατηρητήριο του Κάιζερ (καμιά σχέση με τη μπύρα... νομίζω τουλάχιστον!) στο χωριό Πέλεκας, με την πανοραμική θέα.
Εδώ μοναδικό στιγμιότυπο που μαρτυρά τo τι ΔΕΝ πρέπει να κάνετε, όταν στήνετε τη μηχανή με χρονοδιακόπτη για να βγάλει αυτόματα τη φωτογραφία.
Δεν κατάλαβα τι εννοείτε κύριε, φαίνομαι έτσι είναι δεν είναι έτσι;
Πανέμορφη και η χώρα της Κέρκυρας. Μοναδικές ομορφιές, απίστευτα γραφική, η φωτογραφική πήρε φωτιά.
Το κουρδιστό πορτοκάλι (αφιέρωμα στους γραναζωτούς)..!
Και μια καλλιτεχνική (μιλάμε για ΤΕΧΝΗ όχι αστεία)...
Stairway to heaven?
!!!
Άραγμα στα σκαλάκια και χάζεμα της φιλαρμονικής της Κέρκυρας (φαντάζομαι)... όχι κι άσχημα ε;
Τι ΔΕΝ μου άρεσε από την Κέρκυρα (grinia mode on)
Μου είχαν πει ότι οι δρόμοι είναι χάλια, αλλά αυτό παραπήγαινε. Έφτασα σε σημείο να νομίζω ότι έβαλα ελλατωματικές αναρτήσεις. Πολύ κοπάνημα, σε συνδυασμό με την κίνηση στους δρόμους και την απίστευτη ζέστη, ήταν στιγμές που τα νεύρα έφτασαν στα κόκκινα. Ευτυχώς μου πέρασε εύκολα..!!
Επίσης η Κέρκυρα είναι τουριστικό νησί. Πολύ τουριστικό. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ τουριστικό. ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΑ τουριστικό. Έλεος ρε παιδιά... Δηλαδή αν ο ξένος δει ελληνικά γράμματα στην ταμπέλα και από κάτω τη μετάφραση δε θα μπει; Greek musaka, souvlaki, live bouzouki, τα μυαλά στα κάγκελα και οι τιμές (ακόμα και για μια τυρόπιττα!!) στο θεό. Γιατί καταστρέφουμε τα πιο όμορφα μέρη μας;
Επίσης υπήρχε και η κορυφαία ταμπέλα στα ελληνικά: «Οδηγείτε δεξιά». Φαντάζομαι έχουν μεγάλο πρόβλημα με Κύπριους που ξεχνιούνται και ελληνομαθείς ξένους για να αναγκαστούν να την αναρτήσουν...
Τρίτον, μήπως οι άνθρωποι είναι λίγο αφιλόξενοι...
Τέλος πάντων, πήρα σε πολλά σημεία την αίσθηση της "αρπαχτής" και δε μου άρεσε.
Αν προσθέσεις ότι είχαμε 2 μέρες που αράζαμε στο νησί και είχα "φτιαχτεί" στην ιδέα του ότι θα γράφαμε χιλιόμετρα αυτές τις μέρες, ήταν λογική η ανυπομονησία μου να ξανακαβαλήσουμε τις μηχανές και να πάρουμε τους δρόμους και τα όρη. Ομολογώ πάντως πως θα ήθελα να έχουμε πάει και στους Παξούς. Ενάδερ τάιμ μέιμπι...
<iframe width="640" height="480" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=%CE%94%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%AC,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.79186,19.90304+to:%CE%A3%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CF%81%CE%B9,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%82,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%94%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%AC,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FRihXAIdqv0vASnXUNG_AFxbEzEQlLniLL0ABA%3BFR14XQIdH7guASkZ9CvrcVtbEzHsgcObW0beEg%3BFfQsXwIdQLIvASmdkK8QnkFbEzF5ji97fe2esw%3BFVQuXwIdK7QsASn5noff405bEzHQJbviLL0ABQ%3BFT5lXQId5LgsASnFlW43k1BbEzGglLniLL0ABA%3BFYMhXAId_nYuASkLpTxc4lhbEzEDw1m9Y3XK5w%3BFR14XQIdH7guASkZ9CvrcVtbEzHsgcObW0beEg&aq=0&oq=%CE%94%CE%AC%CF%83%CF%83&sll=39.675749,19.844055&sspn=0.210603,0.406837&t=h&mra=ls&via=2&ie=UTF8&ll=39.598281,19.934692&spn=0.507919,0.878906&z=10&output=embed"></iframe><br /><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=%CE%94%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%AC,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.79186,19.90304+to:%CE%A3%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CF%81%CE%B9,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%82,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%94%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%AC,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FRihXAIdqv0vASnXUNG_AFxbEzEQlLniLL0ABA%3BFR14XQIdH7guASkZ9CvrcVtbEzHsgcObW0beEg%3BFfQsXwIdQLIvASmdkK8QnkFbEzF5ji97fe2esw%3BFVQuXwIdK7QsASn5noff405bEzHQJbviLL0ABQ%3BFT5lXQId5LgsASnFlW43k1BbEzGglLniLL0ABA%3BFYMhXAId_nYuASkLpTxc4lhbEzEDw1m9Y3XK5w%3BFR14XQIdH7guASkZ9CvrcVtbEzHsgcObW0beEg&aq=0&oq=%CE%94%CE%AC%CF%83%CF%83&sll=39.675749,19.844055&sspn=0.210603,0.406837&t=h&mra=ls&via=2&ie=UTF8&ll=39.598281,19.934692&spn=0.507919,0.878906&z=10" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
(Κέρκυρα | Κυριακή 05.08.2012 - Δευτέρα 06.08.2012)
Το βράδυ του Σαββάτου (αφού είπαμε ένα γεια στον Postman που ήταν για ΣΚ στο νησί - μη ρωτάτε πως, μη ρωτάτε γιατί..!) μας βρήκε μετά από λίγο ψάξιμο στο camping "Διόνυσος" στη Δασιά.
Ακολουθεί άκιουρετ περιγραφή του τσεκ ιν:
Εγώ «καλησπέρα, θα θέλαμε να στήσουμε μια σκηνή και έχουμε και 2 μηχανές και είμαστε 2 άτομα».
Ρεσεπιονίστ: «που θέλετε να στήσετε;»
Εγώ « έχει πολλά μέρη;»
Ρεσεπιονίστ «εδώ πίσω, παραπάνω, παρακάτω και αλλού»
Εγώ αφού στείλω τον κουρασμένο αλλά πεπειραμένο σε θέματα κάμπινγκ Ββαγκ να ελέγξει τα μέρη: «έχει χώρο ή είναι γεμάτο;»
Ρεσεπιονίστ: «άδειο είναι λίγο πολύ»
Εγώ (συνειδητοποιώντας ότι έχω στείλει τον Ββαγκ σε καψόνι) «οκ θα στήσουμε εδώ κοντά και θα βάλουμε τις μηχανές μέσα»
Ρεσεπιονίστ: «Άμα τις αφήσετε εδώ απέναντι στο πάρκινγκ δεν έχουν χρέωση»
Εγώ (αφού παρκάραμε τις μηχανές στο πάρκινγκ χωρίς χρέωση) «θέλουμε και ρεύμα»
Ρεσεπιονίστ: «αν θέλετε απλά να φορτίζετε κινητά φέρτε τα εδώ στη ρεσεψιον χωρίς χρέωση»
Ε μετά στήσαμε τη σκηνή.
Η ταμπέλα στη ρεσεψιόν "camp, will check you later", τα λέει όλα για τη χαλλλαρότητα του μέρους..!
Και τι σύμπτωση, οι Σέρβοι απ' το καράβι έρχονται στο ίδιο camping και στήνουν το τσαρδί τους απέναντί μας.
Το επόμενο πρωί, μας βρίσκει ο Postman και πάμε παρέα για μια βουτιά πριν ξεκινήσει για Αθήνα.
Καθώς είμαστε στη σκηνή και ετοιμαζόμαστε, πλησιάζει ο Σέρβος με το Varadero και μας λέει καλημέρα.
"Όιλ φίλτερ μπρόουκ ντάουν ιν Αλμπάνια. Γιου νόου ένυ χόντα σέρβις;"
Θυμίζω: 3 BMW και ένα Honda και χάλασε το Honda. Ε δε γίνονται αυτά.
Του είπαμε πως δεν ξέρουμε αλλά θα ρωτήσουμε και αυτός μας έφερε ένα μπουκαλάκι σέρβικο τσίπουρο (ή κάτι τέτοιο) δώρο. Άπαιχτος!
Κρίμα που όταν επιστρέψαμε αργά το απόγευμα, η παρέα είχε φύγει.
Αφού κάναμε και τη βουτιά μας, ο Postman την έκανε για πίσω και εμείς συνεχίσαμε το tour στο νησί, αναζητώντας το Fanrider που παραθέριζε βόρεια με την οικογένεια.
Χαιρετούρες και μπανάκι παρέα με τη Φανο-οικογένεια καθώς και... παράδοση-παραλαβή VFRh t-shirt μεταξύ Da_Beazt και Fanrider!
Οι δύο μέρες στην Κέρκυρα ήταν ξεκούραστες, όμορφες και συνάμα βαρετές και κουραστικές.
Όχι, δεν τα έχασα...! Απλά η Κέρκυρα μου άρεσε από μία πλευρά, αλλά από μια άλλη τη σιχάθηκα. Και εξηγούμαι:
Τι μου άρεσε από την Κέρκυρα:
Όμορφες παραλίες, πεντακάθαρα, κρυστάλλινα νερά. Το φχαριστήθηκα!
Ενδεικτικά, Καλαμάκι
και Παλαιοκαστρίτσα (προσέξτε το σουρεάλ στοιχείο της φωτογραφίας..!)
και μιας και μιλάμε για σουρ(γ)εάλ...
Όμορφο και το παρατηρητήριο του Κάιζερ (καμιά σχέση με τη μπύρα... νομίζω τουλάχιστον!) στο χωριό Πέλεκας, με την πανοραμική θέα.
Εδώ μοναδικό στιγμιότυπο που μαρτυρά τo τι ΔΕΝ πρέπει να κάνετε, όταν στήνετε τη μηχανή με χρονοδιακόπτη για να βγάλει αυτόματα τη φωτογραφία.
Δεν κατάλαβα τι εννοείτε κύριε, φαίνομαι έτσι είναι δεν είναι έτσι;
Πανέμορφη και η χώρα της Κέρκυρας. Μοναδικές ομορφιές, απίστευτα γραφική, η φωτογραφική πήρε φωτιά.
Το κουρδιστό πορτοκάλι (αφιέρωμα στους γραναζωτούς)..!
Και μια καλλιτεχνική (μιλάμε για ΤΕΧΝΗ όχι αστεία)...
Stairway to heaven?
!!!
Άραγμα στα σκαλάκια και χάζεμα της φιλαρμονικής της Κέρκυρας (φαντάζομαι)... όχι κι άσχημα ε;
Τι ΔΕΝ μου άρεσε από την Κέρκυρα (grinia mode on)
Μου είχαν πει ότι οι δρόμοι είναι χάλια, αλλά αυτό παραπήγαινε. Έφτασα σε σημείο να νομίζω ότι έβαλα ελλατωματικές αναρτήσεις. Πολύ κοπάνημα, σε συνδυασμό με την κίνηση στους δρόμους και την απίστευτη ζέστη, ήταν στιγμές που τα νεύρα έφτασαν στα κόκκινα. Ευτυχώς μου πέρασε εύκολα..!!
Επίσης η Κέρκυρα είναι τουριστικό νησί. Πολύ τουριστικό. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ τουριστικό. ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΑ τουριστικό. Έλεος ρε παιδιά... Δηλαδή αν ο ξένος δει ελληνικά γράμματα στην ταμπέλα και από κάτω τη μετάφραση δε θα μπει; Greek musaka, souvlaki, live bouzouki, τα μυαλά στα κάγκελα και οι τιμές (ακόμα και για μια τυρόπιττα!!) στο θεό. Γιατί καταστρέφουμε τα πιο όμορφα μέρη μας;
Επίσης υπήρχε και η κορυφαία ταμπέλα στα ελληνικά: «Οδηγείτε δεξιά». Φαντάζομαι έχουν μεγάλο πρόβλημα με Κύπριους που ξεχνιούνται και ελληνομαθείς ξένους για να αναγκαστούν να την αναρτήσουν...
Τρίτον, μήπως οι άνθρωποι είναι λίγο αφιλόξενοι...
Τέλος πάντων, πήρα σε πολλά σημεία την αίσθηση της "αρπαχτής" και δε μου άρεσε.
Αν προσθέσεις ότι είχαμε 2 μέρες που αράζαμε στο νησί και είχα "φτιαχτεί" στην ιδέα του ότι θα γράφαμε χιλιόμετρα αυτές τις μέρες, ήταν λογική η ανυπομονησία μου να ξανακαβαλήσουμε τις μηχανές και να πάρουμε τους δρόμους και τα όρη. Ομολογώ πάντως πως θα ήθελα να έχουμε πάει και στους Παξούς. Ενάδερ τάιμ μέιμπι...
<iframe width="640" height="480" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=%CE%94%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%AC,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.79186,19.90304+to:%CE%A3%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CF%81%CE%B9,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%82,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%94%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%AC,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FRihXAIdqv0vASnXUNG_AFxbEzEQlLniLL0ABA%3BFR14XQIdH7guASkZ9CvrcVtbEzHsgcObW0beEg%3BFfQsXwIdQLIvASmdkK8QnkFbEzF5ji97fe2esw%3BFVQuXwIdK7QsASn5noff405bEzHQJbviLL0ABQ%3BFT5lXQId5LgsASnFlW43k1BbEzGglLniLL0ABA%3BFYMhXAId_nYuASkLpTxc4lhbEzEDw1m9Y3XK5w%3BFR14XQIdH7guASkZ9CvrcVtbEzHsgcObW0beEg&aq=0&oq=%CE%94%CE%AC%CF%83%CF%83&sll=39.675749,19.844055&sspn=0.210603,0.406837&t=h&mra=ls&via=2&ie=UTF8&ll=39.598281,19.934692&spn=0.507919,0.878906&z=10&output=embed"></iframe><br /><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=%CE%94%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%AC,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.79186,19.90304+to:%CE%A3%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CF%81%CE%B9,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%82,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%94%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%AC,+%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FRihXAIdqv0vASnXUNG_AFxbEzEQlLniLL0ABA%3BFR14XQIdH7guASkZ9CvrcVtbEzHsgcObW0beEg%3BFfQsXwIdQLIvASmdkK8QnkFbEzF5ji97fe2esw%3BFVQuXwIdK7QsASn5noff405bEzHQJbviLL0ABQ%3BFT5lXQId5LgsASnFlW43k1BbEzGglLniLL0ABA%3BFYMhXAId_nYuASkLpTxc4lhbEzEDw1m9Y3XK5w%3BFR14XQIdH7guASkZ9CvrcVtbEzHsgcObW0beEg&aq=0&oq=%CE%94%CE%AC%CF%83%CF%83&sll=39.675749,19.844055&sspn=0.210603,0.406837&t=h&mra=ls&via=2&ie=UTF8&ll=39.598281,19.934692&spn=0.507919,0.878906&z=10" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
- VvagΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-10
Mηνύματα : 8484
Ηλικία : 40
Μοντέλο : Πενφέ Εφοχτακόσατζιες
Κράνος : Arai Viper-GT, Arai Tour X-3
Ένα μήλο την ημέρα το PC το κάνει πέρα!
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 1:12 am
Θα πάρω τα βουνά μωρέ!
(Κέρκυρα - Ηγουμενίτσα - Πηγές Αχέροντα - Πράμαντα - Συρράκο (Τζουμέρκα) | Τρίτη 07.08.2012)
Ξημερώνει Σάββατο, ξυπνάμε με τη δροσούλα και δε θα κρύψω τη χαρά μου που θα ξανακαβαλήσουμε τις μηχανές και θα αρχίσουμε να ανεβαίνουμε και πάλι υψόμετρο.
Αφήνουμε το camping και μπαίνουμε στο πλοίο κατά τις 9.00 το πρωί. Σε δύο ώρες θα είμαστε απέναντι, παίρνοντας και πάλι δρόμο για τα βουνά!
Στη διάρκεια του ταξιδιού γίναμε μάρτυρες μιας προσπέρασης που τελευταία είχε περιγραφεί από τον Ιούλιο Βερν. Ενώ ξεκινήσαμε στις 09:00 περίπου 30 λεπτά πριν από το επόμενο δρομολόγιο πηγαίναμε τόσο αργά που το επόμενο πλοίο μας έφτασε, μας προσπέρασε και έδεσε πρώτο στην Ηγουμενίτσα. Το μόνο που δεν έκανε ήταν να μας ρίξει σχοινί να μας ρυμουλκήσει. Ενοείτε ότι κόρναρε όταν πέρναγε. Πιο σλόου μόσιον προσπέραση δεν είχα ξαναζήσει
Η ώρα είναι περασμένες 11 και κινούμαστε ήδη στο δρόμο Ηγουμενίτσας - Πάργας. Κάπου στο ενδιάμεσο, κάνουν έργα, δεν υπάρχει όχι δέντρο, ούτε φυλλαράκι για δείγμα, κοντεύει μεσημέρι και η ζέστη βαράει ΚΟΚΚΙΝΑ.
Αποφασίζουμε να κάνουμε πρώτη στάση για καφέ και μια δόση δροσιάς στις Πηγές του Αχέροντα. Η θερμοκρασία στη γύρω περιοχή πρέπει να κοντεύει τους 40° αλλά στις πηγές είναι μαγεία... Καθόμαστε σ' ένα καφέ επάνω στο ποτάμι (όσοι ήσασταν στην Πανελλήνια της Πάργας, το ξέρετε) και ευθύς αμέσως βγάζω μπότες, σηκώνω το παντελόνι κι αρχίζω και παίζω (μαζί με τα υπόλοιπα παιδάκια στην περιοχή..!) τσαλαβουτώντας στο ποτάμι! Βρέχω κεφάλι, βρέχω μαντήλι, βρέχω ό,τι μπορώ τέλος πάντων... η ζέστη είναι αφόρητη και το νερό ΠΑΓΩΜΕΝΟ!! Όνειρο!
Ο καφές είναι σύντομος, για μία ακόμη φορά θα ήθελα να μείνω λίγο παραπάνω στο μέρος αυτό... καβαλάμε και πάλι τα μοτόρια μας και ξεκινάμε, με κατεύθυνση την Άρτα.
Κάπου συνεχίζουμε από μια λάθος στροφή και το τζιπιές για κάποιο λόγο δε διαφωνεί μαζί μας. Αρχίζουμε και ανεβαίνουμε από ένα τρομερό κατσικόδρομο, με ατέλειωτες φουρκέτες και μέχρι να αποφασίσω να σταματήσω και να πάω κόντρα στο μαραφέτι γυρίζοντας πίσω, έχουμε ήδη κάνει καμιά 10ριά χιλιόμετρα. Η ζέστη είναι αφόρητη, ενδεικτικά θα πω πως, σε κάποια σημεία τα όργανά μου έδειξαν 45 βαθμούς θερμοκρασία!!!
Βγαίνουμε επιτέλους στον κεντρικό δρόμο και κατηφορίζουμε το χάρτη. Περνάμε ξυστά την Άρτα κι αρχίζουμε επιτέλους να ανεβαίνουμε. Σε κάποιο σημείο συναντάμε τον ποταμό Άραχθο και τον διασχίζουμε μέσω μιας πολύ όμορφης γέφυρας, η οποία μας δίνει θέα σε ένα απ' τα πιο όμορφα πέτρινα γεφύρια που είδαμε σ' όλο το ταξίδι. Βέβαια, το γεφύρι αυτό δεν είναι και πολύ καλό... δεν ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω: Μιλάμε για το Γεφύρι της Πλακας!!
Και εδώ βέβαια, δε θα χάσουμε ευκαιρία να δούμε το γεφύρι από κοντά (κι ας είναι της πλάκας ) και να βραχούμε λίγο, παίρνοντας όση περισσότερη δροσιά μπορούμε.
Δεν πτοούμαι, κι αρχίζω να τσαλαβουτάω μέσα στα νερά με τις μπότες!! Οι μπότες γέμισαν "ψάρια" βέβαια (πλέον μπάζουν εε... λίγα.. γκουχ γκουχ νερά), αλλά χαλάλι. Το μόνο πρόβλημα, ότι μετά μύριζαν λίιιιγο (λίγο ε Γιάννη, λίγο δεν ήταν;) οι κάλτσες μου, αλλά και πάλι, χαλάλι!
Αρχίζουμε την ανάβαση στα Τζουμέρκα και το μυαλό αρχίζει να γεμίζει εικόνες, απ' αυτές που προσπαθεί να καταλάβει αν τις βλέπει πραγματικά ή αν τις ονειρεύεται.
Φιδίσιοι δρόμοι σε αρκετά καλή άσφαλτο χωρίς λακούβες, να' χω περάσει μπροστά και να' χω βρει τη χαρά μου.
Θυμίζω ότι είχε χαλάσει η ντίζα του ταχύμετρου – οδόμετρου. Όταν έπεφτα σε μονό αριθμό από λακούβες έπαυε να μετράει χλμ μέχρι που να πέσω στη λακούβα με ζυγό αριθμό. Από τoν Άραχθο μέχρι τα Πράμαντα έψαχνα να βρω μια λακούβα να πέσω μέσα και τίποτα αξιόλογο δεν εμφανιζόταν...
Το υψόμετρο ολοένα και να μεγαλώνει, με άπλετη θέα στον Άραχθο και τα γύρω βουνά. Οι γύρω κορυφές, πανύψηλες, τραχιές και εντυπωσιακές, μου θύμισαν κάτι από Δολομιτικές Άλπεις. Όνειρο!!!
Έχει φτάσει πια απόγευμα και σταματάμε στα Πράμαντα για απαραίτητη ξεκούραση και φαγητό.
Το φαγητό εξαιρετικό με κάτι γεναίες μερίδες, το αεράκι δροσερό πια σ' αυτό το υψόμετρο, γεμίζουμε μπαταρίες και συνεχίζουμε για τον τελικό προορισμό της ημέρας: Συρράκο.
Από Πράμαντα μέχρι Συρράκο ο δρόμος είναι αρκετά κακός, με πολλές λακούβες, τρύπες και πέτρες. Από την άλλη όμως, τρομερή βλάστηση, ποταμάκια, ρυάκια, γέφυρες, άπλετη θέα... η μέρα σβήνει με τις ωραιότερες εικόνες, έχοντας απολαύσει κάθε στιγμή της.
Φεύγοντας από τα Πράμαντα υπήρχε λίγη άσφαλτος ανάμεσα στις λακούβες και επισης εντός 3 χλμ είδαμε: γουρούνια, γουρουνάκια, αγελάδες, 1 ταύρο, κατσίκια, πρόβατα, φιλικά και εχθρικά διακείμενα σκυλιά και σκυλάκια, άλογα, γαιδούρια και γαλοπούλες... Α και λακούβες. Και χώματα χυμένα στο δρόμο. Και λίγη άσφαλτο στο δρόμο...
Αριστερή, δεξιά, πάλι αριστερή και πάλι δεξιά και εμφανίζεται μπροστά μας το Συρράκο, εντυπωσιακά χτισμένο επάνω στην πλαγιά του βουνού.
Φτάνουμε σε διχάλα με ταμπέλα που γράφει "Δεξιά Συρράκο, Αριστερά περιφερειακός Συρράκου". Αποφασίζουμε να πάμε προς Συρράκο και καταλήγουμε σε μια πύλη που ο δρόμος οδηγεί στο Συρράκο από... σκαλιά!!
Γυρίζουμε πίσω και παίρνουμε τον περιφερειακό, βλέποντας επίσης ταμπέλες για ξενώνες. Ο ήλιος έχει πια εξαφανιστεί και το σκοτάδι παίρνει τη θέση του. Αρχίζουν και φαίνονται τα πρώτα σπίτια του χωριού και σταματάμε, μπας και βρούμε κάπου να μείνουμε. Μας βλέπει μια θεία από ένα μπαλκόνι (μας κοιτάζει σαν εξωγήινους βασικά) και μας ρωτάει τι ψάχνουμε, λέγοντάς μας ότι πρέπει να συνεχίσουμε κι άλλο για να βρούμε ξενώνες.
Συνεχίζουμε τον περιφερειακό για λίγο ακόμα και καταλήγουμε σε μερικά σπίτια ακόμα του χωριού. Εκεί βλέπουμε έναν ηλικιωμένο κύριο που περπατάει στο δρόμο. "Γεια σας, μήπως ξέρετε κάποιον ξενώνα να μείνουμε;"... "Κοιτάξτε να δείτε σύμπτωση, εγώ έχω έναν ξενώνα!!!". Κάπως έτσι ήταν η πρώτη εμπειρία μου, από το να φτάνω βράδυ σε ένα τόπο χωρίς να έχω κλείσει το που θα μείνω!!
Μετά από μερικά επιτυχημένα (και σχετικά εύκολα) παζάρια του Da_Beazt, μας αφήνει το δωμάτιο στα 35 ευρώ. Αφήνουμε τα πράματα, πίνουμε άφθονο νερό (το νερό σ' αυτές τις περιοχές είναι απίστευτο!) και παίρνουμε τα μπάνια μας, για να κάνουμε στη συνέχεια μια μικρή βόλτα στο χωριό.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση, ήταν ότι είμασταν οι μόνοι τουρίστες στο χωριό. Το μέρος έσφυζε από ζωή και κόσμο, παιδιά έτρεχαν και έπαιζαν στους δρόμους, παππούδες γέμιζαν τα καφενεία αλλά δεν υπήρχε πουθενά τουρίστας, εκτός από εμάς. Φάγαμε σπιτικό γλυκό στην πλατεία του χωριού και επιστρέψαμε ψόφιοι στα κρεβάτια μας, νωρίς το βράδυ.
<iframe width="640" height="480" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=%CE%97%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=39.381896,20.397433+to:%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B9,+%CE%86%CF%81%CF%84%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A3%CF%85%CF%81%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FebQWgIdPjo1ASlj85xVW35bEzETX097u34aYg%3BFYjrWAIdeT03ASl9syHakH5cEzHg52fLeZxWXA%3BFZwTWAId1nA6AQ%3BFdPnVgIdnB9AASnvTYCuFgRcEzHIpnc06qIZUg%3BFRgSWwIdPwdCASmLQQQQeFhZEzFAmbniLL0ABA%3BFbMpXAId2BNCASlZ_RnHd19ZEzHJp2hKMCAzpA&aq=0&oq=%CE%A3%CF%85%CF%81&sll=39.489735,20.981827&sspn=0.41439,0.850067&t=h&mra=ls&via=1&ie=UTF8&ll=39.374649,20.690002&spn=1.019106,1.757812&z=9&output=embed"></iframe><br /><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%97%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=39.381896,20.397433+to:%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B9,+%CE%86%CF%81%CF%84%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A3%CF%85%CF%81%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FebQWgIdPjo1ASlj85xVW35bEzETX097u34aYg%3BFYjrWAIdeT03ASl9syHakH5cEzHg52fLeZxWXA%3BFZwTWAId1nA6AQ%3BFdPnVgIdnB9AASnvTYCuFgRcEzHIpnc06qIZUg%3BFRgSWwIdPwdCASmLQQQQeFhZEzFAmbniLL0ABA%3BFbMpXAId2BNCASlZ_RnHd19ZEzHJp2hKMCAzpA&aq=0&oq=%CE%A3%CF%85%CF%81&sll=39.489735,20.981827&sspn=0.41439,0.850067&t=h&mra=ls&via=1&ie=UTF8&ll=39.374649,20.690002&spn=1.019106,1.757812&z=9" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
(Κέρκυρα - Ηγουμενίτσα - Πηγές Αχέροντα - Πράμαντα - Συρράκο (Τζουμέρκα) | Τρίτη 07.08.2012)
Ξημερώνει Σάββατο, ξυπνάμε με τη δροσούλα και δε θα κρύψω τη χαρά μου που θα ξανακαβαλήσουμε τις μηχανές και θα αρχίσουμε να ανεβαίνουμε και πάλι υψόμετρο.
Αφήνουμε το camping και μπαίνουμε στο πλοίο κατά τις 9.00 το πρωί. Σε δύο ώρες θα είμαστε απέναντι, παίρνοντας και πάλι δρόμο για τα βουνά!
Στη διάρκεια του ταξιδιού γίναμε μάρτυρες μιας προσπέρασης που τελευταία είχε περιγραφεί από τον Ιούλιο Βερν. Ενώ ξεκινήσαμε στις 09:00 περίπου 30 λεπτά πριν από το επόμενο δρομολόγιο πηγαίναμε τόσο αργά που το επόμενο πλοίο μας έφτασε, μας προσπέρασε και έδεσε πρώτο στην Ηγουμενίτσα. Το μόνο που δεν έκανε ήταν να μας ρίξει σχοινί να μας ρυμουλκήσει. Ενοείτε ότι κόρναρε όταν πέρναγε. Πιο σλόου μόσιον προσπέραση δεν είχα ξαναζήσει
Η ώρα είναι περασμένες 11 και κινούμαστε ήδη στο δρόμο Ηγουμενίτσας - Πάργας. Κάπου στο ενδιάμεσο, κάνουν έργα, δεν υπάρχει όχι δέντρο, ούτε φυλλαράκι για δείγμα, κοντεύει μεσημέρι και η ζέστη βαράει ΚΟΚΚΙΝΑ.
Αποφασίζουμε να κάνουμε πρώτη στάση για καφέ και μια δόση δροσιάς στις Πηγές του Αχέροντα. Η θερμοκρασία στη γύρω περιοχή πρέπει να κοντεύει τους 40° αλλά στις πηγές είναι μαγεία... Καθόμαστε σ' ένα καφέ επάνω στο ποτάμι (όσοι ήσασταν στην Πανελλήνια της Πάργας, το ξέρετε) και ευθύς αμέσως βγάζω μπότες, σηκώνω το παντελόνι κι αρχίζω και παίζω (μαζί με τα υπόλοιπα παιδάκια στην περιοχή..!) τσαλαβουτώντας στο ποτάμι! Βρέχω κεφάλι, βρέχω μαντήλι, βρέχω ό,τι μπορώ τέλος πάντων... η ζέστη είναι αφόρητη και το νερό ΠΑΓΩΜΕΝΟ!! Όνειρο!
Ο καφές είναι σύντομος, για μία ακόμη φορά θα ήθελα να μείνω λίγο παραπάνω στο μέρος αυτό... καβαλάμε και πάλι τα μοτόρια μας και ξεκινάμε, με κατεύθυνση την Άρτα.
Κάπου συνεχίζουμε από μια λάθος στροφή και το τζιπιές για κάποιο λόγο δε διαφωνεί μαζί μας. Αρχίζουμε και ανεβαίνουμε από ένα τρομερό κατσικόδρομο, με ατέλειωτες φουρκέτες και μέχρι να αποφασίσω να σταματήσω και να πάω κόντρα στο μαραφέτι γυρίζοντας πίσω, έχουμε ήδη κάνει καμιά 10ριά χιλιόμετρα. Η ζέστη είναι αφόρητη, ενδεικτικά θα πω πως, σε κάποια σημεία τα όργανά μου έδειξαν 45 βαθμούς θερμοκρασία!!!
Βγαίνουμε επιτέλους στον κεντρικό δρόμο και κατηφορίζουμε το χάρτη. Περνάμε ξυστά την Άρτα κι αρχίζουμε επιτέλους να ανεβαίνουμε. Σε κάποιο σημείο συναντάμε τον ποταμό Άραχθο και τον διασχίζουμε μέσω μιας πολύ όμορφης γέφυρας, η οποία μας δίνει θέα σε ένα απ' τα πιο όμορφα πέτρινα γεφύρια που είδαμε σ' όλο το ταξίδι. Βέβαια, το γεφύρι αυτό δεν είναι και πολύ καλό... δεν ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω: Μιλάμε για το Γεφύρι της Πλακας!!
Και εδώ βέβαια, δε θα χάσουμε ευκαιρία να δούμε το γεφύρι από κοντά (κι ας είναι της πλάκας ) και να βραχούμε λίγο, παίρνοντας όση περισσότερη δροσιά μπορούμε.
Δεν πτοούμαι, κι αρχίζω να τσαλαβουτάω μέσα στα νερά με τις μπότες!! Οι μπότες γέμισαν "ψάρια" βέβαια (πλέον μπάζουν εε... λίγα.. γκουχ γκουχ νερά), αλλά χαλάλι. Το μόνο πρόβλημα, ότι μετά μύριζαν λίιιιγο (λίγο ε Γιάννη, λίγο δεν ήταν;) οι κάλτσες μου, αλλά και πάλι, χαλάλι!
Αρχίζουμε την ανάβαση στα Τζουμέρκα και το μυαλό αρχίζει να γεμίζει εικόνες, απ' αυτές που προσπαθεί να καταλάβει αν τις βλέπει πραγματικά ή αν τις ονειρεύεται.
Φιδίσιοι δρόμοι σε αρκετά καλή άσφαλτο χωρίς λακούβες, να' χω περάσει μπροστά και να' χω βρει τη χαρά μου.
Θυμίζω ότι είχε χαλάσει η ντίζα του ταχύμετρου – οδόμετρου. Όταν έπεφτα σε μονό αριθμό από λακούβες έπαυε να μετράει χλμ μέχρι που να πέσω στη λακούβα με ζυγό αριθμό. Από τoν Άραχθο μέχρι τα Πράμαντα έψαχνα να βρω μια λακούβα να πέσω μέσα και τίποτα αξιόλογο δεν εμφανιζόταν...
Το υψόμετρο ολοένα και να μεγαλώνει, με άπλετη θέα στον Άραχθο και τα γύρω βουνά. Οι γύρω κορυφές, πανύψηλες, τραχιές και εντυπωσιακές, μου θύμισαν κάτι από Δολομιτικές Άλπεις. Όνειρο!!!
Έχει φτάσει πια απόγευμα και σταματάμε στα Πράμαντα για απαραίτητη ξεκούραση και φαγητό.
Το φαγητό εξαιρετικό με κάτι γεναίες μερίδες, το αεράκι δροσερό πια σ' αυτό το υψόμετρο, γεμίζουμε μπαταρίες και συνεχίζουμε για τον τελικό προορισμό της ημέρας: Συρράκο.
Από Πράμαντα μέχρι Συρράκο ο δρόμος είναι αρκετά κακός, με πολλές λακούβες, τρύπες και πέτρες. Από την άλλη όμως, τρομερή βλάστηση, ποταμάκια, ρυάκια, γέφυρες, άπλετη θέα... η μέρα σβήνει με τις ωραιότερες εικόνες, έχοντας απολαύσει κάθε στιγμή της.
Φεύγοντας από τα Πράμαντα υπήρχε λίγη άσφαλτος ανάμεσα στις λακούβες και επισης εντός 3 χλμ είδαμε: γουρούνια, γουρουνάκια, αγελάδες, 1 ταύρο, κατσίκια, πρόβατα, φιλικά και εχθρικά διακείμενα σκυλιά και σκυλάκια, άλογα, γαιδούρια και γαλοπούλες... Α και λακούβες. Και χώματα χυμένα στο δρόμο. Και λίγη άσφαλτο στο δρόμο...
Αριστερή, δεξιά, πάλι αριστερή και πάλι δεξιά και εμφανίζεται μπροστά μας το Συρράκο, εντυπωσιακά χτισμένο επάνω στην πλαγιά του βουνού.
Φτάνουμε σε διχάλα με ταμπέλα που γράφει "Δεξιά Συρράκο, Αριστερά περιφερειακός Συρράκου". Αποφασίζουμε να πάμε προς Συρράκο και καταλήγουμε σε μια πύλη που ο δρόμος οδηγεί στο Συρράκο από... σκαλιά!!
Γυρίζουμε πίσω και παίρνουμε τον περιφερειακό, βλέποντας επίσης ταμπέλες για ξενώνες. Ο ήλιος έχει πια εξαφανιστεί και το σκοτάδι παίρνει τη θέση του. Αρχίζουν και φαίνονται τα πρώτα σπίτια του χωριού και σταματάμε, μπας και βρούμε κάπου να μείνουμε. Μας βλέπει μια θεία από ένα μπαλκόνι (μας κοιτάζει σαν εξωγήινους βασικά) και μας ρωτάει τι ψάχνουμε, λέγοντάς μας ότι πρέπει να συνεχίσουμε κι άλλο για να βρούμε ξενώνες.
Συνεχίζουμε τον περιφερειακό για λίγο ακόμα και καταλήγουμε σε μερικά σπίτια ακόμα του χωριού. Εκεί βλέπουμε έναν ηλικιωμένο κύριο που περπατάει στο δρόμο. "Γεια σας, μήπως ξέρετε κάποιον ξενώνα να μείνουμε;"... "Κοιτάξτε να δείτε σύμπτωση, εγώ έχω έναν ξενώνα!!!". Κάπως έτσι ήταν η πρώτη εμπειρία μου, από το να φτάνω βράδυ σε ένα τόπο χωρίς να έχω κλείσει το που θα μείνω!!
Μετά από μερικά επιτυχημένα (και σχετικά εύκολα) παζάρια του Da_Beazt, μας αφήνει το δωμάτιο στα 35 ευρώ. Αφήνουμε τα πράματα, πίνουμε άφθονο νερό (το νερό σ' αυτές τις περιοχές είναι απίστευτο!) και παίρνουμε τα μπάνια μας, για να κάνουμε στη συνέχεια μια μικρή βόλτα στο χωριό.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση, ήταν ότι είμασταν οι μόνοι τουρίστες στο χωριό. Το μέρος έσφυζε από ζωή και κόσμο, παιδιά έτρεχαν και έπαιζαν στους δρόμους, παππούδες γέμιζαν τα καφενεία αλλά δεν υπήρχε πουθενά τουρίστας, εκτός από εμάς. Φάγαμε σπιτικό γλυκό στην πλατεία του χωριού και επιστρέψαμε ψόφιοι στα κρεβάτια μας, νωρίς το βράδυ.
<iframe width="640" height="480" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=%CE%97%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=39.381896,20.397433+to:%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B9,+%CE%86%CF%81%CF%84%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A3%CF%85%CF%81%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FebQWgIdPjo1ASlj85xVW35bEzETX097u34aYg%3BFYjrWAIdeT03ASl9syHakH5cEzHg52fLeZxWXA%3BFZwTWAId1nA6AQ%3BFdPnVgIdnB9AASnvTYCuFgRcEzHIpnc06qIZUg%3BFRgSWwIdPwdCASmLQQQQeFhZEzFAmbniLL0ABA%3BFbMpXAId2BNCASlZ_RnHd19ZEzHJp2hKMCAzpA&aq=0&oq=%CE%A3%CF%85%CF%81&sll=39.489735,20.981827&sspn=0.41439,0.850067&t=h&mra=ls&via=1&ie=UTF8&ll=39.374649,20.690002&spn=1.019106,1.757812&z=9&output=embed"></iframe><br /><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%97%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=39.381896,20.397433+to:%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B9,+%CE%86%CF%81%CF%84%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A0%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%A3%CF%85%CF%81%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FebQWgIdPjo1ASlj85xVW35bEzETX097u34aYg%3BFYjrWAIdeT03ASl9syHakH5cEzHg52fLeZxWXA%3BFZwTWAId1nA6AQ%3BFdPnVgIdnB9AASnvTYCuFgRcEzHIpnc06qIZUg%3BFRgSWwIdPwdCASmLQQQQeFhZEzFAmbniLL0ABA%3BFbMpXAId2BNCASlZ_RnHd19ZEzHJp2hKMCAzpA&aq=0&oq=%CE%A3%CF%85%CF%81&sll=39.489735,20.981827&sspn=0.41439,0.850067&t=h&mra=ls&via=1&ie=UTF8&ll=39.374649,20.690002&spn=1.019106,1.757812&z=9" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
- VvagΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-10
Mηνύματα : 8484
Ηλικία : 40
Μοντέλο : Πενφέ Εφοχτακόσατζιες
Κράνος : Arai Viper-GT, Arai Tour X-3
Ένα μήλο την ημέρα το PC το κάνει πέρα!
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 1:23 am
Στα πάσσα των Ζαγοροχωρίων
(Συρράκο – Γιάννενα – Μικρό-Μεγάλο Πάπιγκο – Μονοδένδρι | Τετάρτη 08.08.2012)
Το πρωί σηκωθήκαμε, με στόχο ημέρας τα Ζαγοροχώρια. Ο ξενώνας μας στο Συρράκο:
Ξεκινήσαμε αρκετά πρωί, με τη θερμοκρασία αισθητά χαμηλότερη κάνοντας την οδήγηση πολύ πιο απολαυστική.
Πρώτη στάση της ημέρας για καφέ και οργάνωση επί χάρτου, στα Γιάννενα.
Το πλάνο έλεγε πως θα πηγαίναμε Μεγάλο και Μικρό Πάπιγκο μέσα από ένα tour στα Ζαγοροχώρια, κάνοντας μια απαραίτητη στάση δροσιάς στο Βοϊδομάτη και στη συνέχεια θα καταλήγαμε στο χωριό Μονοδένδρι όπου την επόμενη μέρα θα ξεκινούσαμε πεζοπορία στο Φαράγγι του Βίκου.
Ο δρόμος μας πάει μέχρι το Καλπάκι κι από εκεί ανηφορίζουμε για Αρίστη, Βίκο και στη συνέχεια Μεγάλο και Μικρό Πάπιγκο.
Οι διαδρομές είναι εκπληκτικές αλλά η ζέστη είναι τόσο δυνατή που μας έχει εξουθενώσει και τους δύο όσο δεν πάει. Χαρακτηριστικό είναι πως περνάμε "αέρα" απ' το Μεγάλο Πάπιγκο, καθόμαστε λίγο στο Μικρό Πάπιγκο και φεύγουμε χωρίς να δούμε τίποτα... άλλη μια επίσκεψη μελλοντικά σ' αυτό το μέρος επιβάλλεται.
Κάτω από ένα πλατάνι που "έβρεχε" ζωύφια, στο χωριό Βίκος.
Η εκκλησία στο Βίκο.
Φευγαλέα εικόνα απ' το Μικρό Πάπιγκο.
Κατεβαίνουμε πάλι προς Αρίστη και σταματάμε επειγόντως στο σημείο που ο δρόμος διασχίζει τον ποταμό Βοϊδομάτη, σε σημείο που έχει αρκετό νερό.
Ρίχνω πάλι το παραδοσιακό πλατσούρισμα, βρέχω το κεφάλι και το buff μου, βοηθάει απίστευτα (αν και στεγνώνει για πλάκα!), ενώ ο Da_Beazt χαλαρώνει κάτω απ' τα πλατάνια, χαζεύοντας τον... κόσμο που φεύγει για rafting (αν και με τόσο λίγο νερό, ήταν περισσότερο βαρκάδα παρά rafting)!
Ξεκουραζόμαστε, δροσιζόμαστε και ξεκινάμε για Μονοδένδρι. Γενικά σ' όλο το ταξίδι, ο καθένας οδηγούσε στους ρυθμούς του, αλλά ποτέ δεν απομακρυνόμασταν υπερβολικά. Ο Γιάννης ήξερε πως θα τον περιμένω στην επόμενη διασταύρωση κι εγώ ήξερα πως θα έρθει μετά από λίγο.
Έτσι λοιπόν έχω ξεκινήσει σε ψιλοσβέλτο ρυθμό και απολαμβάνω τα τρομερά στροφιλίκια των Ζαγοροχωρίων.
Για κάποιο λόγο είμαι σίγουρος πως η διαδρομή περνάει πάλι από Αρίστη, βρίσκει έναν κάθετο δρόμο κι από εκεί πάω αριστερά για Μονοδένδρι.
Περνάω την Αρίστη και κατευθύνομαι προς Μεσοβούνι. Κάπου μετά το Μεσοβούνι και αφού έχω κάνει καμιά δεκαριά χιλιόμετρα, αποφασίζω να περιμένω το Γιάννη και να δω λίγο το χάρτη μου. Ανοίγω το χάρτη και έρχεται το σοκ: Δεν έπρεπε καν να έχω περάσει από Αρίστη, όλος αυτός ο δρόμος που έχω κάνει, είναι στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή που έπρεπε να πάω!!
Γυρνάω πίσω και διανύω αρκετά χιλιόμετρα χωρίς να δω το Γιάννη, οπότε φαντάζομαι πως εκείνος έχει πάει σωστά και αποφασίζω να του στείλω μήνυμα.
"Σε περιμένω στον Ελαφότοπο", 25 περίπου χιλιόμετρα από εκεί που ήμουν.
Λίγο το ότι έκανα μ@λ@κί@, λίγο το ότι αγχώθηκα που θα τον έχω να περιμένει, άρχισα να ανεβάζω δαιμονισμένους ρυθμούς... τώρα να πω ότι δεν το χάρηκα, δε θα το πω. Θα έλεγα περισσότερο πως... άσε καλύτερα, θα πέσει λογοκρισία.
Δε σκέφτομαι ούτε μην κάψω βενζίνη, ούτε μην απομακρυνθώ πολύ απ' το Γιάννη, έτσι παρασύρομαι απ' το κολασμένο στροφιλίκι και ξεχνάω πως είμαι φορτωμένος. Εκθειάζω τις αναρτήσεις μου, τελειώνω σχεδόν τα λάστιχά μου και φτάνω μετά από λίγη ώρα στον Ελαφότοπο με ένα ηλίθιο χαμόγελο μέσα στο κράνος μου. Ο Da_Beazt είχε ένα εξ' ίσου ηλίθιο χαμόγελο, αλλά όχι λόγω στροφιλικίου... Εγώ να φωνάζω "ΣΤΡΙΒΕΙΕΙΕΙ ΡΕΕ" κι εκείνος μου λέει "ανακάλυψα πως το Transalp σηκώνεται πολύ εύκολα"!!! Πτώση εν στάση με το Transalp φορτωμένο... τι να πει κανείς!!
Και που λέτε φεύγουμε από το γιοφύρι της Αρίστης με ολίγη καθυστέρηση (γιατί το HISS δεν έσβηνε). Φτάνω στην Αρίστη και στρίβω δεξιά στη διασταύρωση. 100 μέτρα μετά συνειδητοποιώ ότι πάω λάθος και κάνω αναστροφή. Φτάνω στην πρώτη διασταύρωση και ο Ββαγγ λείπει. Δεν πειράζει σκέφτομαι θα είναι στην επόμενη. Φτάνω στην επόμενη και ο Ββαγγ λείπει. Λείπει και από την επόμενη και σκέφτομαι ότι μάλλον έχει παρασυρθεί από τον δρόμο και τρέχει (αφού και εγώ έχω αρχίσει να παρασύρομαι σχετικά). Αρκετές διασταυρώσεις μετά και μετά απο το φανταστικό ανέβασμα προς τον Ελαφότοπο φτάνω σε μια πλατεία όπου συνειδητοποιώ 2 πράγματα: ο Ελαφότοπος είναι αδιέξοδο όταν έχεις ασφάλτινο μηχανάκι και ο Ββαγγ δεν είναι πουθενά τριγύρω. Βγάζω κινητό να τον ψάξω και διαβάζω το μήνυμα που λέει παραπάνω. Επειδή είμαι στον ήλιο αποφασίζω να πάω να παρκάρω στον ίσκιο ενός δέντρου. Περίπου 2 δευτερόλεπτα μετά από αυτή την σκέψη εγώ είμαι όρθιος, το τρανσάλπ ξαπλωμένο στο αριστερό πλευρό του και ο Ββαγγ λείπει ακόμα. Μια δεύτερη ματιά στον περιβάλλοντα χώρο αποκαλύπτει χαμηλό τοιχάκι στο οποίο ακούμπησε η βαλίτσα. Σηκώνω το μηχανάκι μόνος μου (έχω γίνει εξπέρ πια), πάω στον ίσκιο και σκέφτομαι ότι δεν τράβηξα φωτό από την ξάπλα...
Μετά από λίγη ώρα φτάνουμε επιτέλους στο Μονοδένδρι και με συνοπτικές διαδικασίες, καθόμαστε να τιμήσουμε την τοπική πανίδα. Ακριβώς απέναντι, βλέπουμε το ξενοδοχείο που (όπως μας έχουν ήδη πει), έχουν μείνει ο Posnightmist με την Έλενα, 2 βράδυα πριν εν μέσω αντίστοιχης ωραίας βόλτας τους στην περιοχή. Πάμε στο ξενοδοχείο και φυσικά τους λέμε πως έχουμε σχέση με τα παιδιά που είχαν έρθει 2 μέρες πριν, και μας αφήνουν το δωμάτιο στην ίδια τιμή: 30€!
Το δωμάτιο αυτό θα γινόταν και η βάση εξόρμησής μας, για την επόμενη 1,5 μέρα.
Απογευματόβραδο στο Μονοδένδρι
<iframe width="640" height="480" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="https://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=Sirrako,+Ioannina,+Greece&daddr=Ioannina,+Greece+to:39.93992,20.64143+to:%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:Elafotopos,+Ioannina,+Greece+to:Monodendri,+Ioannina,+Greece&hl=el&geocode=FbMpXAId2BNCASlZ_RnHd19ZEzHJp2hKMCAzpA%3BFYU9XQId8zM-ASln3f7eoulbEzHAl7niLL0ABA%3BFVBvYQIdlvY6ASn7eGFNlbZbEzER5TnFsU4BEw%3BFXDcYQIdolE8AQ%3BFaHWYAIdoLE7ASlxrs5yyLdbEzEW7VAeKGK0Dw%3BFcGOYAIdG5Y8ASlrmlgNy8lbEzFg5rniLL0ABQ&aq=0&oq=Mono&sll=39.93192,20.665197&sspn=0.051468,0.106258&t=h&mra=dvme&mrsp=2&sz=14&via=2&ie=UTF8&ll=39.766325,20.87677&spn=0.506684,0.878906&z=10&output=embed"></iframe><br /><small><a href="https://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Sirrako,+Ioannina,+Greece&daddr=Ioannina,+Greece+to:39.93992,20.64143+to:%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:Elafotopos,+Ioannina,+Greece+to:Monodendri,+Ioannina,+Greece&hl=el&geocode=FbMpXAId2BNCASlZ_RnHd19ZEzHJp2hKMCAzpA%3BFYU9XQId8zM-ASln3f7eoulbEzHAl7niLL0ABA%3BFVBvYQIdlvY6ASn7eGFNlbZbEzER5TnFsU4BEw%3BFXDcYQIdolE8AQ%3BFaHWYAIdoLE7ASlxrs5yyLdbEzEW7VAeKGK0Dw%3BFcGOYAIdG5Y8ASlrmlgNy8lbEzFg5rniLL0ABQ&aq=0&oq=Mono&sll=39.93192,20.665197&sspn=0.051468,0.106258&t=h&mra=dvme&mrsp=2&sz=14&via=2&ie=UTF8&ll=39.766325,20.87677&spn=0.506684,0.878906&z=10" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
(Συρράκο – Γιάννενα – Μικρό-Μεγάλο Πάπιγκο – Μονοδένδρι | Τετάρτη 08.08.2012)
Το πρωί σηκωθήκαμε, με στόχο ημέρας τα Ζαγοροχώρια. Ο ξενώνας μας στο Συρράκο:
Ξεκινήσαμε αρκετά πρωί, με τη θερμοκρασία αισθητά χαμηλότερη κάνοντας την οδήγηση πολύ πιο απολαυστική.
Πρώτη στάση της ημέρας για καφέ και οργάνωση επί χάρτου, στα Γιάννενα.
Το πλάνο έλεγε πως θα πηγαίναμε Μεγάλο και Μικρό Πάπιγκο μέσα από ένα tour στα Ζαγοροχώρια, κάνοντας μια απαραίτητη στάση δροσιάς στο Βοϊδομάτη και στη συνέχεια θα καταλήγαμε στο χωριό Μονοδένδρι όπου την επόμενη μέρα θα ξεκινούσαμε πεζοπορία στο Φαράγγι του Βίκου.
Ο δρόμος μας πάει μέχρι το Καλπάκι κι από εκεί ανηφορίζουμε για Αρίστη, Βίκο και στη συνέχεια Μεγάλο και Μικρό Πάπιγκο.
Οι διαδρομές είναι εκπληκτικές αλλά η ζέστη είναι τόσο δυνατή που μας έχει εξουθενώσει και τους δύο όσο δεν πάει. Χαρακτηριστικό είναι πως περνάμε "αέρα" απ' το Μεγάλο Πάπιγκο, καθόμαστε λίγο στο Μικρό Πάπιγκο και φεύγουμε χωρίς να δούμε τίποτα... άλλη μια επίσκεψη μελλοντικά σ' αυτό το μέρος επιβάλλεται.
Κάτω από ένα πλατάνι που "έβρεχε" ζωύφια, στο χωριό Βίκος.
Η εκκλησία στο Βίκο.
Φευγαλέα εικόνα απ' το Μικρό Πάπιγκο.
Κατεβαίνουμε πάλι προς Αρίστη και σταματάμε επειγόντως στο σημείο που ο δρόμος διασχίζει τον ποταμό Βοϊδομάτη, σε σημείο που έχει αρκετό νερό.
Ρίχνω πάλι το παραδοσιακό πλατσούρισμα, βρέχω το κεφάλι και το buff μου, βοηθάει απίστευτα (αν και στεγνώνει για πλάκα!), ενώ ο Da_Beazt χαλαρώνει κάτω απ' τα πλατάνια, χαζεύοντας τον... κόσμο που φεύγει για rafting (αν και με τόσο λίγο νερό, ήταν περισσότερο βαρκάδα παρά rafting)!
Ξεκουραζόμαστε, δροσιζόμαστε και ξεκινάμε για Μονοδένδρι. Γενικά σ' όλο το ταξίδι, ο καθένας οδηγούσε στους ρυθμούς του, αλλά ποτέ δεν απομακρυνόμασταν υπερβολικά. Ο Γιάννης ήξερε πως θα τον περιμένω στην επόμενη διασταύρωση κι εγώ ήξερα πως θα έρθει μετά από λίγο.
Έτσι λοιπόν έχω ξεκινήσει σε ψιλοσβέλτο ρυθμό και απολαμβάνω τα τρομερά στροφιλίκια των Ζαγοροχωρίων.
Για κάποιο λόγο είμαι σίγουρος πως η διαδρομή περνάει πάλι από Αρίστη, βρίσκει έναν κάθετο δρόμο κι από εκεί πάω αριστερά για Μονοδένδρι.
Περνάω την Αρίστη και κατευθύνομαι προς Μεσοβούνι. Κάπου μετά το Μεσοβούνι και αφού έχω κάνει καμιά δεκαριά χιλιόμετρα, αποφασίζω να περιμένω το Γιάννη και να δω λίγο το χάρτη μου. Ανοίγω το χάρτη και έρχεται το σοκ: Δεν έπρεπε καν να έχω περάσει από Αρίστη, όλος αυτός ο δρόμος που έχω κάνει, είναι στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή που έπρεπε να πάω!!
Γυρνάω πίσω και διανύω αρκετά χιλιόμετρα χωρίς να δω το Γιάννη, οπότε φαντάζομαι πως εκείνος έχει πάει σωστά και αποφασίζω να του στείλω μήνυμα.
"Σε περιμένω στον Ελαφότοπο", 25 περίπου χιλιόμετρα από εκεί που ήμουν.
Λίγο το ότι έκανα μ@λ@κί@, λίγο το ότι αγχώθηκα που θα τον έχω να περιμένει, άρχισα να ανεβάζω δαιμονισμένους ρυθμούς... τώρα να πω ότι δεν το χάρηκα, δε θα το πω. Θα έλεγα περισσότερο πως... άσε καλύτερα, θα πέσει λογοκρισία.
Δε σκέφτομαι ούτε μην κάψω βενζίνη, ούτε μην απομακρυνθώ πολύ απ' το Γιάννη, έτσι παρασύρομαι απ' το κολασμένο στροφιλίκι και ξεχνάω πως είμαι φορτωμένος. Εκθειάζω τις αναρτήσεις μου, τελειώνω σχεδόν τα λάστιχά μου και φτάνω μετά από λίγη ώρα στον Ελαφότοπο με ένα ηλίθιο χαμόγελο μέσα στο κράνος μου. Ο Da_Beazt είχε ένα εξ' ίσου ηλίθιο χαμόγελο, αλλά όχι λόγω στροφιλικίου... Εγώ να φωνάζω "ΣΤΡΙΒΕΙΕΙΕΙ ΡΕΕ" κι εκείνος μου λέει "ανακάλυψα πως το Transalp σηκώνεται πολύ εύκολα"!!! Πτώση εν στάση με το Transalp φορτωμένο... τι να πει κανείς!!
Και που λέτε φεύγουμε από το γιοφύρι της Αρίστης με ολίγη καθυστέρηση (γιατί το HISS δεν έσβηνε). Φτάνω στην Αρίστη και στρίβω δεξιά στη διασταύρωση. 100 μέτρα μετά συνειδητοποιώ ότι πάω λάθος και κάνω αναστροφή. Φτάνω στην πρώτη διασταύρωση και ο Ββαγγ λείπει. Δεν πειράζει σκέφτομαι θα είναι στην επόμενη. Φτάνω στην επόμενη και ο Ββαγγ λείπει. Λείπει και από την επόμενη και σκέφτομαι ότι μάλλον έχει παρασυρθεί από τον δρόμο και τρέχει (αφού και εγώ έχω αρχίσει να παρασύρομαι σχετικά). Αρκετές διασταυρώσεις μετά και μετά απο το φανταστικό ανέβασμα προς τον Ελαφότοπο φτάνω σε μια πλατεία όπου συνειδητοποιώ 2 πράγματα: ο Ελαφότοπος είναι αδιέξοδο όταν έχεις ασφάλτινο μηχανάκι και ο Ββαγγ δεν είναι πουθενά τριγύρω. Βγάζω κινητό να τον ψάξω και διαβάζω το μήνυμα που λέει παραπάνω. Επειδή είμαι στον ήλιο αποφασίζω να πάω να παρκάρω στον ίσκιο ενός δέντρου. Περίπου 2 δευτερόλεπτα μετά από αυτή την σκέψη εγώ είμαι όρθιος, το τρανσάλπ ξαπλωμένο στο αριστερό πλευρό του και ο Ββαγγ λείπει ακόμα. Μια δεύτερη ματιά στον περιβάλλοντα χώρο αποκαλύπτει χαμηλό τοιχάκι στο οποίο ακούμπησε η βαλίτσα. Σηκώνω το μηχανάκι μόνος μου (έχω γίνει εξπέρ πια), πάω στον ίσκιο και σκέφτομαι ότι δεν τράβηξα φωτό από την ξάπλα...
Μετά από λίγη ώρα φτάνουμε επιτέλους στο Μονοδένδρι και με συνοπτικές διαδικασίες, καθόμαστε να τιμήσουμε την τοπική πανίδα. Ακριβώς απέναντι, βλέπουμε το ξενοδοχείο που (όπως μας έχουν ήδη πει), έχουν μείνει ο Posnightmist με την Έλενα, 2 βράδυα πριν εν μέσω αντίστοιχης ωραίας βόλτας τους στην περιοχή. Πάμε στο ξενοδοχείο και φυσικά τους λέμε πως έχουμε σχέση με τα παιδιά που είχαν έρθει 2 μέρες πριν, και μας αφήνουν το δωμάτιο στην ίδια τιμή: 30€!
Το δωμάτιο αυτό θα γινόταν και η βάση εξόρμησής μας, για την επόμενη 1,5 μέρα.
Απογευματόβραδο στο Μονοδένδρι
<iframe width="640" height="480" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="https://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=Sirrako,+Ioannina,+Greece&daddr=Ioannina,+Greece+to:39.93992,20.64143+to:%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:Elafotopos,+Ioannina,+Greece+to:Monodendri,+Ioannina,+Greece&hl=el&geocode=FbMpXAId2BNCASlZ_RnHd19ZEzHJp2hKMCAzpA%3BFYU9XQId8zM-ASln3f7eoulbEzHAl7niLL0ABA%3BFVBvYQIdlvY6ASn7eGFNlbZbEzER5TnFsU4BEw%3BFXDcYQIdolE8AQ%3BFaHWYAIdoLE7ASlxrs5yyLdbEzEW7VAeKGK0Dw%3BFcGOYAIdG5Y8ASlrmlgNy8lbEzFg5rniLL0ABQ&aq=0&oq=Mono&sll=39.93192,20.665197&sspn=0.051468,0.106258&t=h&mra=dvme&mrsp=2&sz=14&via=2&ie=UTF8&ll=39.766325,20.87677&spn=0.506684,0.878906&z=10&output=embed"></iframe><br /><small><a href="https://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Sirrako,+Ioannina,+Greece&daddr=Ioannina,+Greece+to:39.93992,20.64143+to:%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:Elafotopos,+Ioannina,+Greece+to:Monodendri,+Ioannina,+Greece&hl=el&geocode=FbMpXAId2BNCASlZ_RnHd19ZEzHJp2hKMCAzpA%3BFYU9XQId8zM-ASln3f7eoulbEzHAl7niLL0ABA%3BFVBvYQIdlvY6ASn7eGFNlbZbEzER5TnFsU4BEw%3BFXDcYQIdolE8AQ%3BFaHWYAIdoLE7ASlxrs5yyLdbEzEW7VAeKGK0Dw%3BFcGOYAIdG5Y8ASlrmlgNy8lbEzFg5rniLL0ABQ&aq=0&oq=Mono&sll=39.93192,20.665197&sspn=0.051468,0.106258&t=h&mra=dvme&mrsp=2&sz=14&via=2&ie=UTF8&ll=39.766325,20.87677&spn=0.506684,0.878906&z=10" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
- VvagΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-10
Mηνύματα : 8484
Ηλικία : 40
Μοντέλο : Πενφέ Εφοχτακόσατζιες
Κράνος : Arai Viper-GT, Arai Tour X-3
Ένα μήλο την ημέρα το PC το κάνει πέρα!
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 1:30 am
Κιφάλ... στου φαράγγ’
(Φαράγγι -ή χαράδρα- του Βίκου | Πέμπτη 09.08.2012)
Πουρνό πουρνό της Πέμπτης (να μη μας πιάσει κι η ζέστη), φοράμε άνετα ρούχα και μποτάκια, ζαλονόμαστε τις τσάντες και φεύγουμε για πεζοπορία στο φαράγγι του Βίκου.
Η διαδρομή ξεκινάει από το Μονοδένδρι, όπου και μέναμε, και καταλήγει στο χωριό Βίκος. Με άλλα λόγια από τα 1200μ κατάβαση και στη συνέχεια ανάβαση στα 850μ.
Πράσινο, πράσινο, πράσινο, ατελείωτη φύση και λίγο ακόμα πράσινο.
Η διάσχιση του φαραγγιού ήταν σχετικά εύκολη, αν εξαιρέσεις μερικά σημεία που... μόνο δύσκολα δεν ήταν, αλλά αν φοβάσαι εύκολα ίσως την ακούσεις. Πλάκα είχαν πάντως!
Το φαράγγι διασχίζει ο ποταμός Βοϊδομάτης, που όμως λόγω εποχής είναι στεγνός. Αναρωτιέμαι πως θα ήταν αν είχε νερό! Μαγεία!
4-5 ώρες περπάτημα μετά πάντως, βρίσκουμε νερό. Λίγο πριν ξεκινήσει η ανάβαση για το Βίκο, σταματήσαμε στις πηγές του ποταμού για ξεκούραση και δροσιά.
Δροσιά... ννννναι. Θα το έλεγα περισσότερο ξεπάγιασμα. Και στον Αχέροντα τα νερά ήταν παγωμένα, αλλά τα νερά στο Βοϊδομάτη ξεφεύγανε επίπεδο.
3-4 δευτερόλεπτα το πόδι μέσα στο νερό και το ένιωθες κατ' ευθείαν να μουδιάζει..!
Μετά από κάνα μισάωρο ξεκινήσαμε το δύσκολο έργο της ανάβασης. Δε φημίζομαι για την εξαιρετική φυσική μου κατάσταση, αλλά μπορώ να πω πως 800-900 μέτρα ανάβαση με τον ήλιο ντάλα στις 15.00 το μεσημέρι, κουράστηκα λίγο. ΟΚ, ψέμματα. ΤΑ' ΠΑΙΞΑ!
Μετά κόπων και βασάνων ανέβηκα την ανηφόρα και έφτασα επιτέλους στο χωριό, αρκετή ώρα μετά το Γιάννη. Τον βρήκα να με περιμένει στην πρώτη διαθέσιμη ταβέρνα, να' χει κατεβάσει ήδη μία κανάτα νερό και μία πορτοκαλάδα και να πηγαίνει για τη δεύτερη..!!
δεύτερη κανάτα όχι δεύτερη πορτοκαλάδα...
Λίγη ώρα μετά, ήρθε κατόπιν συννενόηση άνθρωπος από το ξενοδοχείο μας στο Μονοδένδρι και μας μάζεψε.
Το "Passo del Papiggo" από μακρυά!
Αφού φάγαμε τον αγλέουρα στην πλατεία του χωριού, γυρίσαμε στο δωμάτιο και ξεκουραστήκαμε για κάμποσες ώρες, αποφασίσαμε το απόγευμα να κάνουμε καμιά βόλτα στο χωριό και τη γύρω περιοχή.
Είπαμε λοιπόν, αφού είδαμε πως φαίνεται το φαράγγι από μέσα, να δούμε και πως φαίνεται από πάνω. Βουρ για την τοποθεσία "Οξυά", που λέγεται πως έχει την καλύτερη θέα στο φαράγγι. Και όχι άδικα....
Στην άκρη του κόσμου, στα 1400 μέτρα υψόμετρο, φλερτάρουμε με το κενό!
Βόλτα στο Μονοδένδρι by night...
Και άγρια ροχαλητά μέχρι το πρωί...
(Φαράγγι -ή χαράδρα- του Βίκου | Πέμπτη 09.08.2012)
Πουρνό πουρνό της Πέμπτης (να μη μας πιάσει κι η ζέστη), φοράμε άνετα ρούχα και μποτάκια, ζαλονόμαστε τις τσάντες και φεύγουμε για πεζοπορία στο φαράγγι του Βίκου.
Η διαδρομή ξεκινάει από το Μονοδένδρι, όπου και μέναμε, και καταλήγει στο χωριό Βίκος. Με άλλα λόγια από τα 1200μ κατάβαση και στη συνέχεια ανάβαση στα 850μ.
Πράσινο, πράσινο, πράσινο, ατελείωτη φύση και λίγο ακόμα πράσινο.
Η διάσχιση του φαραγγιού ήταν σχετικά εύκολη, αν εξαιρέσεις μερικά σημεία που... μόνο δύσκολα δεν ήταν, αλλά αν φοβάσαι εύκολα ίσως την ακούσεις. Πλάκα είχαν πάντως!
Το φαράγγι διασχίζει ο ποταμός Βοϊδομάτης, που όμως λόγω εποχής είναι στεγνός. Αναρωτιέμαι πως θα ήταν αν είχε νερό! Μαγεία!
4-5 ώρες περπάτημα μετά πάντως, βρίσκουμε νερό. Λίγο πριν ξεκινήσει η ανάβαση για το Βίκο, σταματήσαμε στις πηγές του ποταμού για ξεκούραση και δροσιά.
Δροσιά... ννννναι. Θα το έλεγα περισσότερο ξεπάγιασμα. Και στον Αχέροντα τα νερά ήταν παγωμένα, αλλά τα νερά στο Βοϊδομάτη ξεφεύγανε επίπεδο.
3-4 δευτερόλεπτα το πόδι μέσα στο νερό και το ένιωθες κατ' ευθείαν να μουδιάζει..!
Μετά από κάνα μισάωρο ξεκινήσαμε το δύσκολο έργο της ανάβασης. Δε φημίζομαι για την εξαιρετική φυσική μου κατάσταση, αλλά μπορώ να πω πως 800-900 μέτρα ανάβαση με τον ήλιο ντάλα στις 15.00 το μεσημέρι, κουράστηκα λίγο. ΟΚ, ψέμματα. ΤΑ' ΠΑΙΞΑ!
Μετά κόπων και βασάνων ανέβηκα την ανηφόρα και έφτασα επιτέλους στο χωριό, αρκετή ώρα μετά το Γιάννη. Τον βρήκα να με περιμένει στην πρώτη διαθέσιμη ταβέρνα, να' χει κατεβάσει ήδη μία κανάτα νερό και μία πορτοκαλάδα και να πηγαίνει για τη δεύτερη..!!
δεύτερη κανάτα όχι δεύτερη πορτοκαλάδα...
Λίγη ώρα μετά, ήρθε κατόπιν συννενόηση άνθρωπος από το ξενοδοχείο μας στο Μονοδένδρι και μας μάζεψε.
Το "Passo del Papiggo" από μακρυά!
Αφού φάγαμε τον αγλέουρα στην πλατεία του χωριού, γυρίσαμε στο δωμάτιο και ξεκουραστήκαμε για κάμποσες ώρες, αποφασίσαμε το απόγευμα να κάνουμε καμιά βόλτα στο χωριό και τη γύρω περιοχή.
Είπαμε λοιπόν, αφού είδαμε πως φαίνεται το φαράγγι από μέσα, να δούμε και πως φαίνεται από πάνω. Βουρ για την τοποθεσία "Οξυά", που λέγεται πως έχει την καλύτερη θέα στο φαράγγι. Και όχι άδικα....
Στην άκρη του κόσμου, στα 1400 μέτρα υψόμετρο, φλερτάρουμε με το κενό!
Βόλτα στο Μονοδένδρι by night...
Και άγρια ροχαλητά μέχρι το πρωί...
- VvagΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-10
Mηνύματα : 8484
Ηλικία : 40
Μοντέλο : Πενφέ Εφοχτακόσατζιες
Κράνος : Arai Viper-GT, Arai Tour X-3
Ένα μήλο την ημέρα το PC το κάνει πέρα!
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 1:44 am
Η Μεγάλη επιστροφή
(Μονοδένδρι - Κόνιτσα - Νεστόριο - Καστοριά - Πτολεμαΐδα - Σέρβια - Βέροια - Θεσσαλονίκη | Παρασκευή 10.08.2012)
Και ξημέρωσε Παρασκευή. Η μέρα της μεγάλης επιστροφής.
Μελαγχολία απ' τη μία, απ' την άλλη όμως είχαμε μπροστά μας περίπου 400χλμ βουνά, μέσω μιας πολλά υποσχόμενης διαδρομής που ήθελα να κάνω καιρό.
Για αρχή πήραμε σβάρνα τα πέτρινα γεφύρια της περιοχής περνώντας διαδοχικά από Βίτσα, Κήπους, Ασπράγγελους. Και δεν ήταν και λίγα!
Στη συνέχεια βγήκαμε πάλι στον κεντρικό για Καλπάκι και πήραμε το δρόμο για την Κόνιτσα.
Τελευταίο γεφύρι και απ' τα πιο εντυπωσιακά, αυτό της Κόνιτσας, με τον ποταμό Αώο να περνάει από κάτω.
Από την Κόνιτσα και μετά, αρχίζει το παραλλήρημα. Εικόνες πλυμμηρίζουν το μυαλό και η αδρεναλίνη ανεβαίνει επίπεδα σε ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΥΣ στριφτερούς δρόμους.
Πότε τουριστικά να χαζεύω το ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ τοπίο, με τον ποταμό Σαραντάπορο να κυλάει παράλληλα με το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής (τουλάχιστον την εποχή που έχει νερό..!) και πότε λυσσομανάω στα δαιμονισμένα εσάκια, τις φουρκέτες και τις απίστευτες καμπές του δρόμου.
Στάση στα 1400, η θέα μας έχει κόψει τη λαλιά. Στο βάθος φαίνεται ο Γράμμος. ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
Επόμενη στάση για ξεκούραση και... ανασύνταξη δυνάμεων με κρουασάν και χυμό, μπαϊ δε λέικ οβ Καστοριά.
Η διαδρομή από Κόνιτσα μέχρι Καστοριά, ειλικρινά πρέπει να είναι από τις καλύτερες που έχω κάνει στην Ελλάδα. Θα την έβαζα χαλαρά στην πρώτη τριάδα, για τέτοιο πράμα μιλάμε.
Από Καστοριά φεύγουμε μέσω Πτολεμαΐδας για Κοζάνη, από μια ενδιαφέρουσα αλλά μάλλον κουραστική διαδρομή, μέχρι το γνωστό πια ύψωμα της Νεράιδας.
Στη Νεράιδα ξανακάνουμε στάση για τοστάκι και καφέ (ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ πια και τα δύο) και συνεχίζουμε παράλληλα στον Αλιάκμονα, περνώντας διαδοχικά από Βελβεντό, Ριζώματα, Σφηκιά.
Κάπου εκεί πιάνει και η πρώτη (ψευτο)βροχή όλου του ταξιδιού (όχι που δε θα 'πιανε...).
Ξενερώνω, γιατί ακολουθεί το απίστευτο στροφιλίκι που πάει από τα Σφηκιά μέχρι τη Βέροια, παράλληλα με τον Αλιάκμονα. Ωστόσο, ο δρόμος είναι σχετικά στεγνός και δε γλιστράω.
ΔΕ ΓΛΙΣΤΡΑΩ ΛΕΜΕ.
Οι δύο τελευταίες φωτογραφίες είναι από τις τελευταίες σύραγγες πριν φτάσουμε ξανά στην Εγνατία.
Εγνατία είπα; Της κάναμε τη χάρη για ελάχιστα χιλιόμετρα κι ύστερα βγήκαμε στην Αλεξάνδρεια και πήραμε τον παλιό δρόμο, από Αγ. Αθανάσιο και Χαλκηδόνα, πίσω για Καλαμαριά.
<iframe width="425" height="350" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=%CE%9A%CE%AE%CF%80%CE%BF%CE%B9,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.85791,20.66057+to:%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:40.5349364,21.6395921+to:%CE%A3%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%B9%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:40.27044,22.07622+to:40.63635,22.45641+to:%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FcGOYAIdG5Y8ASlrmlgNy8lbEzFg5rniLL0ABQ%3BFY9HYAIdLUQ9ASnnufwBAMZbEzFQ0LriLL0ABQ%3BFfYuYAIdWkE7ASmRrVBAtblbEzH_GlYuAPJ-ug%3BFcgVYwIdxqk8ASk9dHqAGjVaEzG8hJSaq3ixXw%3BFWVGagId7YhEASktaTixSf1ZEzGDJp3IWzwTyQ%3BFZiDagIdqDFKASlxl1jOa2NXEzGOVa_C_N_8eg%3BFRcwZQIdcrxPASm5Q4zP4DBYEzHMpceNgcPsPQ%3BFWh6ZgIdPNtQASlp0Md0CiVYEzErjhAe4q86Rw%3BFb4PbAIdWqhWASlDwFVMat1XEzEx-AXaLL0AEw%3BFS8-awIdRTxeASmJJr9jID-oFDHApLniLL0ABA&aq=t&sll=40.702505,22.474594&sspn=0.437781,0.784149&mra=dpe&mrsp=8&sz=11&via=2,5,7,8&ie=UTF8&t=h&ll=40.702505,22.474594&spn=0.437781,0.784149&output=embed"></iframe><br /><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=%CE%9A%CE%AE%CF%80%CE%BF%CE%B9,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.85791,20.66057+to:%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:40.5349364,21.6395921+to:%CE%A3%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%B9%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:40.27044,22.07622+to:40.63635,22.45641+to:%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FcGOYAIdG5Y8ASlrmlgNy8lbEzFg5rniLL0ABQ%3BFY9HYAIdLUQ9ASnnufwBAMZbEzFQ0LriLL0ABQ%3BFfYuYAIdWkE7ASmRrVBAtblbEzH_GlYuAPJ-ug%3BFcgVYwIdxqk8ASk9dHqAGjVaEzG8hJSaq3ixXw%3BFWVGagId7YhEASktaTixSf1ZEzGDJp3IWzwTyQ%3BFZiDagIdqDFKASlxl1jOa2NXEzGOVa_C_N_8eg%3BFRcwZQIdcrxPASm5Q4zP4DBYEzHMpceNgcPsPQ%3BFWh6ZgIdPNtQASlp0Md0CiVYEzErjhAe4q86Rw%3BFb4PbAIdWqhWASlDwFVMat1XEzEx-AXaLL0AEw%3BFS8-awIdRTxeASmJJr9jID-oFDHApLniLL0ABA&aq=t&sll=40.702505,22.474594&sspn=0.437781,0.784149&mra=dpe&mrsp=8&sz=11&via=2,5,7,8&ie=UTF8&t=h&ll=40.702505,22.474594&spn=0.437781,0.784149" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
1589 χιλιόμετρα στο σύνολο, θάλασσα, ποτάμια, χαράδρες, βουνά, όλα με το χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά. Θες που' χα καιρό να κάνω μεγάλο ταξίδι, θες που η Δυτική Ελλάδα έλειπε απ' τη "συλλογή" μου, θες που είδαμε μέρη και εικόνες απερίγραπτα όμορφα, ένιωθα σχεδόν συνέχεια εκεί ακριβώς που θα ήθελα να είμαι... στη σέλα με όλο το μεγαλείο της φύσης γύρω μου και καλή παρέα κοντά μου. ΕΥΤΥΧΙΑ.
Kόστος ταξιδιού
Βενζίνα: 190€
Φαγητό: 74,5€
Διαμονή: 104,75€
Πλοίο: 32€
Διάφορα έξοδα: 19,2€
Λίγο παραπάνω ήταν τα δικά μου. Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω το γιατί...
Για το πόσα χλμ έκανα δεν είμαι σίγουρος γιατί στο κομμάτι Θεσσαλονίκη – Γρεβενά το τρανσαλπ έγραψε 85 χλμ και μου έφαγε ένα τεπόζιτο βενζίνη. Το γεγονός αυτό με τσάντισε ιδιαίτερα γιατί σήμαινε 2 απλά πράγματα: 1 όλες οι χιλιομετρικές ταμπέλες ήταν λάθος και 2 που ακούστηκε 15 λίτρα για 85 χλμ;
Εις τα επόμενα.
Καλούς δρόμους σε όλους.
The end!
(Μονοδένδρι - Κόνιτσα - Νεστόριο - Καστοριά - Πτολεμαΐδα - Σέρβια - Βέροια - Θεσσαλονίκη | Παρασκευή 10.08.2012)
Και ξημέρωσε Παρασκευή. Η μέρα της μεγάλης επιστροφής.
Μελαγχολία απ' τη μία, απ' την άλλη όμως είχαμε μπροστά μας περίπου 400χλμ βουνά, μέσω μιας πολλά υποσχόμενης διαδρομής που ήθελα να κάνω καιρό.
Για αρχή πήραμε σβάρνα τα πέτρινα γεφύρια της περιοχής περνώντας διαδοχικά από Βίτσα, Κήπους, Ασπράγγελους. Και δεν ήταν και λίγα!
Στη συνέχεια βγήκαμε πάλι στον κεντρικό για Καλπάκι και πήραμε το δρόμο για την Κόνιτσα.
Τελευταίο γεφύρι και απ' τα πιο εντυπωσιακά, αυτό της Κόνιτσας, με τον ποταμό Αώο να περνάει από κάτω.
Από την Κόνιτσα και μετά, αρχίζει το παραλλήρημα. Εικόνες πλυμμηρίζουν το μυαλό και η αδρεναλίνη ανεβαίνει επίπεδα σε ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΥΣ στριφτερούς δρόμους.
Πότε τουριστικά να χαζεύω το ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ τοπίο, με τον ποταμό Σαραντάπορο να κυλάει παράλληλα με το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής (τουλάχιστον την εποχή που έχει νερό..!) και πότε λυσσομανάω στα δαιμονισμένα εσάκια, τις φουρκέτες και τις απίστευτες καμπές του δρόμου.
Στάση στα 1400, η θέα μας έχει κόψει τη λαλιά. Στο βάθος φαίνεται ο Γράμμος. ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
Επόμενη στάση για ξεκούραση και... ανασύνταξη δυνάμεων με κρουασάν και χυμό, μπαϊ δε λέικ οβ Καστοριά.
Η διαδρομή από Κόνιτσα μέχρι Καστοριά, ειλικρινά πρέπει να είναι από τις καλύτερες που έχω κάνει στην Ελλάδα. Θα την έβαζα χαλαρά στην πρώτη τριάδα, για τέτοιο πράμα μιλάμε.
Από Καστοριά φεύγουμε μέσω Πτολεμαΐδας για Κοζάνη, από μια ενδιαφέρουσα αλλά μάλλον κουραστική διαδρομή, μέχρι το γνωστό πια ύψωμα της Νεράιδας.
Στη Νεράιδα ξανακάνουμε στάση για τοστάκι και καφέ (ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ πια και τα δύο) και συνεχίζουμε παράλληλα στον Αλιάκμονα, περνώντας διαδοχικά από Βελβεντό, Ριζώματα, Σφηκιά.
Κάπου εκεί πιάνει και η πρώτη (ψευτο)βροχή όλου του ταξιδιού (όχι που δε θα 'πιανε...).
Ξενερώνω, γιατί ακολουθεί το απίστευτο στροφιλίκι που πάει από τα Σφηκιά μέχρι τη Βέροια, παράλληλα με τον Αλιάκμονα. Ωστόσο, ο δρόμος είναι σχετικά στεγνός και δε γλιστράω.
ΔΕ ΓΛΙΣΤΡΑΩ ΛΕΜΕ.
Οι δύο τελευταίες φωτογραφίες είναι από τις τελευταίες σύραγγες πριν φτάσουμε ξανά στην Εγνατία.
Εγνατία είπα; Της κάναμε τη χάρη για ελάχιστα χιλιόμετρα κι ύστερα βγήκαμε στην Αλεξάνδρεια και πήραμε τον παλιό δρόμο, από Αγ. Αθανάσιο και Χαλκηδόνα, πίσω για Καλαμαριά.
<iframe width="425" height="350" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=%CE%9A%CE%AE%CF%80%CE%BF%CE%B9,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.85791,20.66057+to:%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:40.5349364,21.6395921+to:%CE%A3%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%B9%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:40.27044,22.07622+to:40.63635,22.45641+to:%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FcGOYAIdG5Y8ASlrmlgNy8lbEzFg5rniLL0ABQ%3BFY9HYAIdLUQ9ASnnufwBAMZbEzFQ0LriLL0ABQ%3BFfYuYAIdWkE7ASmRrVBAtblbEzH_GlYuAPJ-ug%3BFcgVYwIdxqk8ASk9dHqAGjVaEzG8hJSaq3ixXw%3BFWVGagId7YhEASktaTixSf1ZEzGDJp3IWzwTyQ%3BFZiDagIdqDFKASlxl1jOa2NXEzGOVa_C_N_8eg%3BFRcwZQIdcrxPASm5Q4zP4DBYEzHMpceNgcPsPQ%3BFWh6ZgIdPNtQASlp0Md0CiVYEzErjhAe4q86Rw%3BFb4PbAIdWqhWASlDwFVMat1XEzEx-AXaLL0AEw%3BFS8-awIdRTxeASmJJr9jID-oFDHApLniLL0ABA&aq=t&sll=40.702505,22.474594&sspn=0.437781,0.784149&mra=dpe&mrsp=8&sz=11&via=2,5,7,8&ie=UTF8&t=h&ll=40.702505,22.474594&spn=0.437781,0.784149&output=embed"></iframe><br /><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&daddr=%CE%9A%CE%AE%CF%80%CE%BF%CE%B9,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:39.85791,20.66057+to:%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1,+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%BD%CE%B1,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:40.5349364,21.6395921+to:%CE%A3%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%B9%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+to:40.27044,22.07622+to:40.63635,22.45641+to:%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC,+%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1&hl=el&geocode=FcGOYAIdG5Y8ASlrmlgNy8lbEzFg5rniLL0ABQ%3BFY9HYAIdLUQ9ASnnufwBAMZbEzFQ0LriLL0ABQ%3BFfYuYAIdWkE7ASmRrVBAtblbEzH_GlYuAPJ-ug%3BFcgVYwIdxqk8ASk9dHqAGjVaEzG8hJSaq3ixXw%3BFWVGagId7YhEASktaTixSf1ZEzGDJp3IWzwTyQ%3BFZiDagIdqDFKASlxl1jOa2NXEzGOVa_C_N_8eg%3BFRcwZQIdcrxPASm5Q4zP4DBYEzHMpceNgcPsPQ%3BFWh6ZgIdPNtQASlp0Md0CiVYEzErjhAe4q86Rw%3BFb4PbAIdWqhWASlDwFVMat1XEzEx-AXaLL0AEw%3BFS8-awIdRTxeASmJJr9jID-oFDHApLniLL0ABA&aq=t&sll=40.702505,22.474594&sspn=0.437781,0.784149&mra=dpe&mrsp=8&sz=11&via=2,5,7,8&ie=UTF8&t=h&ll=40.702505,22.474594&spn=0.437781,0.784149" style="color:#0000FF;text-align:left">Προβολή μεγαλύτερου χάρτη</a></small>
1589 χιλιόμετρα στο σύνολο, θάλασσα, ποτάμια, χαράδρες, βουνά, όλα με το χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά. Θες που' χα καιρό να κάνω μεγάλο ταξίδι, θες που η Δυτική Ελλάδα έλειπε απ' τη "συλλογή" μου, θες που είδαμε μέρη και εικόνες απερίγραπτα όμορφα, ένιωθα σχεδόν συνέχεια εκεί ακριβώς που θα ήθελα να είμαι... στη σέλα με όλο το μεγαλείο της φύσης γύρω μου και καλή παρέα κοντά μου. ΕΥΤΥΧΙΑ.
Kόστος ταξιδιού
Βενζίνα: 190€
Φαγητό: 74,5€
Διαμονή: 104,75€
Πλοίο: 32€
Διάφορα έξοδα: 19,2€
Λίγο παραπάνω ήταν τα δικά μου. Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω το γιατί...
Για το πόσα χλμ έκανα δεν είμαι σίγουρος γιατί στο κομμάτι Θεσσαλονίκη – Γρεβενά το τρανσαλπ έγραψε 85 χλμ και μου έφαγε ένα τεπόζιτο βενζίνη. Το γεγονός αυτό με τσάντισε ιδιαίτερα γιατί σήμαινε 2 απλά πράγματα: 1 όλες οι χιλιομετρικές ταμπέλες ήταν λάθος και 2 που ακούστηκε 15 λίτρα για 85 χλμ;
Εις τα επόμενα.
Καλούς δρόμους σε όλους.
The end!
- xamogeloΚολλημένο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-03-20
Mηνύματα : 621
Ηλικία : 49
Μοντέλο : cbf 500
Κράνος : shoei xr 1100
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 10:05 am
Αυτό για τις φωτο.....................................
Όταν διαβάσω και το κείμενο θα σας πω και τα υπόλοιπα......
- N.V.8Τακτικό μέλος
-
Εγγραφή : 2010-02-18
Mηνύματα : 486
Ηλικία : 43
Μοντέλο : KTM 950 ADVENTURE LC8
Κράνος : Arai tour x3
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 10:09 am
Φανταστικό το ταξίδι σας, καταπληκτικές οι φωτογραφίες σας και τα σχόλιά σας!
Εύχομαι το επόμενο ταξίδι να έρθει γρήγορα για να μας "συστήσετε" κι άλλα πανέμορφα μέρη της Ελλάδας.
Να είστε πάντα καλά μάγκες!
Εύχομαι το επόμενο ταξίδι να έρθει γρήγορα για να μας "συστήσετε" κι άλλα πανέμορφα μέρη της Ελλάδας.
Να είστε πάντα καλά μάγκες!
- DoctorAboΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-11
Mηνύματα : 4379
Ηλικία : 64
Μοντέλο : R 1200 GS
Κράνος : HJC FG 15 B.S. REPLICA
καπ καπ κει κατ κατ καν γκαπ γκαπ
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 10:35 am
very wonderfull trip and photos Gentlemenn ......... keep on riding !
- XLGeorgeΠαλιό μέλος
-
Εγγραφή : 2009-11-17
Mηνύματα : 1073
Ηλικία : 43
Μοντέλο : VFR800 VTEC A4, Transalp 650 2002 & 2006
Κράνος : Shoei XR1100, Arai Tour X4
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 10:41 am
Παιδες, ταξιδεψα κι'εγω μαζι σας, πολλα Οι δε φωτο ειναι φανταστικες, μια SLR οταν οι κατοχοι "ξερουν" και εχουν "ματι" παιζει αλλου
Να πω δε οτι τα δυο μηχανακια σας (VTEC και Transalp 650) τυχαινει να ειναι τα δυο μηχανακια μου
Ναστε παντα καλα και να μας ταξιδευετε παιδες!
Να πω δε οτι τα δυο μηχανακια σας (VTEC και Transalp 650) τυχαινει να ειναι τα δυο μηχανακια μου
Ναστε παντα καλα και να μας ταξιδευετε παιδες!
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 11:55 am
...Μπραβο ρε παιδια , πολλα αυτες οι τρελες μας μενουν !!!!
- Παναγιώτης Κ.Παλιό μέλος
-
Εγγραφή : 2009-09-09
Mηνύματα : 2989
Ηλικία : 64
Μοντέλο : VFR - Varadero - CB 750 Boll d'or - Africa - Chappy
Κράνος : Shoei Raid 2 + Bell M4R Carbon
Ride hard, die young.........
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 2:22 pm
Μπράβο ρε παίδες. Μας ταξιδέψατε μαζί σας. Και εις ανώτερα (υψόμετρα).
- SCORPIOSΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-11-22
Mηνύματα : 3277
Ηλικία : 44
Μοντέλο : VFR800
Κράνος : shoei xr1100
δεν ειμαι του πνευματος ειμαι του οινοπνευματος…..
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 8:13 pm
Καλα οι φωτογραφίες είναι καταπληκτικές.
Ειδικά οι ασπρόμαυρες πολύ ατμοσφαιρικές.
Ειδικά οι ασπρόμαυρες πολύ ατμοσφαιρικές.
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 8:18 pm
SCORPIOS wrote:Καλα οι φωτογραφίες είναι καταπληκτικές.
Ειδικά οι ασπρόμαυρες πολύ ατμοσφαιρικές.
...που να δεις και τις τουρμπατες !!!!
- VvagΑρχαίο μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-10
Mηνύματα : 8484
Ηλικία : 40
Μοντέλο : Πενφέ Εφοχτακόσατζιες
Κράνος : Arai Viper-GT, Arai Tour X-3
Ένα μήλο την ημέρα το PC το κάνει πέρα!
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
17/10/2012, 11:20 pm
- FanriderΠαλιό μέλος
-
Εγγραφή : 2009-01-10
Mηνύματα : 2290
Ηλικία : 58
Μοντέλο : VFR 800 το καλό , CB.1 τετρακοσια , INNOVA 125
Κράνος : Shoei XR-1000
Ένας τρόπος να ξεδίνεις και να ξεχνάς τα προβλήματα σου.. γκάζι και φύγαμε
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
18/10/2012, 12:24 am
Μπραβο στην τρελοπαρεα , εξαιρετικες φωτο και ουσιαστικη περιγραφη
- sotosvfrΤακτικό μέλος
-
Εγγραφή : 2012-09-06
Mηνύματα : 481
Ηλικία : 54
Μοντέλο : vfr800 vtec 2003 silver
Κράνος : arai & shoei x spirit II
"Θαρσείν χρή ταχ' αύριον έσετ΄ άμεινον",
Re: Λίγο βουνό, λίγο θάλασσα κι οι μηχανές μας (Κέρκυρα - Τζουμέρκα - Ζαγοροχώρια) | 04-10.08.2012
19/10/2012, 12:20 am
Mπράβο παιδιά, νάστε πάντα άξιοι να κάνετε τέτοια ταξίδια.. Είσασταν πολύ αναλυτικοί και πολύ περιγραφικοί..Μου φέρατε ευχάριστες αναμνήσεις, μου θυμίσατε τις διαδρομές που έκανα τότε, (με το super tenere μου) την 10ετία του 90'.
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum
|
|