Μετά το θάνατο, το σώμα μας ανήκει στο κράτος;

Don John wrote:
Αλλωστε εγινα επειδη "ετσι την ειδα εγω" και οχι γιατι θα με υποχρεωσει το καθε................ κρατος
ασε που με τον τροπο αυτο θα εχουν πολλα και δεν θα "με εχουν αναγκη"

Σε καταλαβαίνω Don που τα παίρνεις, αλλά νομίζω ότι παραβλέπεις κάτι: Δεν τα παίρνει το κράτος τα όργανα, αλλά αυτοί που τα έχουν ανάγκη.
Σκέψου πόσοι και πόσοι δεν έχουν μεν αντίρρηση, αλλά αμελούν να το δηλώσουν επίσημα.

και γω συμφωνώ.... με το βίντεο

<object style="height: 390px; width: 640px"><param name="movie" value="https://www.youtube.com/v/IXR-Qkv1yfI?version=3"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowScriptAccess" value="always"><embed src="https://www.youtube.com/v/IXR-Qkv1yfI?version=3" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" allowScriptAccess="always" width="640" height="390"></object>

tomakos wrote:και γω συμφωνώ.... με το βίντεο

Don John wrote:

tomakos wrote:και γω συμφωνώ.... με το βίντεο

χαχαχαχα, γιατί μπερδεύικες, με τέτιοιους νόμους (των πολιτικών φανφάριδων) θα κακαρίζουμε σαν τον Κωσταντίνου και μάλιστα πάνω στις μοτό.

apostat wrote:

Don John wrote:
Αλλωστε εγινα επειδη "ετσι την ειδα εγω" και οχι γιατι θα με υποχρεωσει το καθε................ κρατος
ασε που με τον τροπο αυτο θα εχουν πολλα και δεν θα "με εχουν αναγκη"

Σε καταλαβαίνω Don που τα παίρνεις, αλλά νομίζω ότι παραβλέπεις κάτι: Δεν τα παίρνει το κράτος τα όργανα, αλλά αυτοί που τα έχουν ανάγκη.
Σκέψου πόσοι και πόσοι δεν έχουν μεν αντίρρηση, αλλά αμελούν να το δηλώσουν επίσημα.

Συμφωνώ με τον Don John. Παρότι είμαι εδώ και πολλά χρόνια δωρήτρια οργάνων (αλλά όχι σώματος-δεν θα με κάνετε πιρόγα) θεωρώ ότι η δημοκρατική διαδικασία σε κάτι είναι πάντα το opt in και όχι αυτό που πάει να μας επιβληθεί, το opt out.

Ναι,θα το πάρουν αυτοί που το έχουν ανάγκη αλλά μήπως να σκεφτούμε ότι η αυτοδιάθεση του ατόμου ισχύει και πέρα από τον σωματικό η εγκεφαλικό του θάνατο??? Επίσης πόσοι θα ενημερωθούν γι αυτό ώστε να προβούν στην αντίταξη και έγγραφη άρνηση αυτής , σε περίπτωση που η θρησκεία,φιλοσοφία,θέση ζωής τους δεν συμφωνεί με αυτή την πρακτική??? Κι αν είναι έτσι,ας κάνουμε και την αιμοδοσία υποχρεωτική!

Θεωρώ ότι η ενημέρωση και η καλύτερη παιδεία θα μας οδηγήσουν σε βελτίωση των αριθμών εκούσιων δωρητών.
Παραμένω πάντως δωρήτρια οργάνων παρά τις "φωνές" φίλων και γνωστών που το θεωρούν λίγο "επικίνδυνο - "θα σε "τελειώσουν " μία ώρα αρχύτερα, γίνονται διάφορα στα ελληνικά νοσοκομεία,λάθος διαγνώσεις κ.λπ"

Δεν θα διαφωνήσω με δριμύτητα στο ότι διαφωνείτε με αυτό που λέω ( ), επειδή είμαι από τους πρώτους που τα παίρνουν με τέτοιου τύπου επιβολές.

Προσπαθώ να το δω τεχνοκρατικά, πέρα από συναισθηματισμούς. Ο άνθρωπος που περιμένει χρόνια για μόσχευμα, βλέποντας την ζωή του να χάνεται, μπορεί να είναι ο ίδιος που πάντα σκεφτόταν να δηλωθεί για δωρητής, αλλά ποτέ δεν βρήκε τον χρόνο. Θα βρει όμως άμεσα χρόνο να δηλώσει την αντίρρησή του, αν δεν το θέλει.

Είναι λοιπόν σίγουρα μια μορφή ήπιου εκβιασμού: Το να δηλώσεις δωρητής είναι μια συνειδητή πράξη κοινωνικής ευαισθησίας. Το να δηλώσεις μη δωρητής, είναι επίσης μια συνειδητή πράξη, αλλά αυτήν την φορά κοινωνικής αδιαφορίας.

Θέλω να πιστεύω ότι οι αξίες της εποχής δεν το κάνουν δίλημμα σε ποια κατηγορία προτιμά ο πολύς κόσμος να ανήκει...

Epivainousa wrote:
Θεωρώ ότι η ενημέρωση και η καλύτερη παιδεία θα μας οδηγήσουν σε βελτίωση των αριθμών εκούσιων δωρητών.

Η παιδεία είναι μια έννοια γεμάτη παρεξηγήσεις (κάτι σαν την σερβιέτα ).
Έχοντας ζήσει 22 χρόνια σε μια "πολιτισμένη" χώρα, ξέρω ότι η "παιδεία" της βασίζεται κυρίως στο δόγμα του Lenin: "Η εμπιστοσύνη είναι καλή, ο έλεγχος όμως καλύτερος".
Στην Γερμανία λοιπόν των εκ-παιδευμένων κατοίκων, έπρεπε να τσεκάρεις ρητά και κατηγορηματικά πάνω στην αίτηση για άδεια οδήγησης αν θέλεις να είσαι ή όχι δωρητής οργάνων. Έρχεσαι σε σύγκρουση με το θέμα θέλεις δεν θέλεις, οπότε δημιουργείς άποψη, όχι μόνο θεωρητική.

Δεν είναι αυτό που ονομάζουμε παιδεία;

apostat wrote:
Έχοντας ζήσει 22 χρόνια σε μια "πολιτισμένη" χώρα, ξέρω ότι η "παιδεία" της βασίζεται κυρίως στο δόγμα του Lenin: "Η εμπιστοσύνη είναι καλή, ο έλεγχος όμως καλύτερος".
Στην Γερμανία λοιπόν των εκ-παιδευμένων κατοίκων, έπρεπε να τσεκάρεις ρητά και κατηγορηματικά πάνω στην αίτηση για άδεια οδήγησης αν θέλεις να είσαι ή όχι δωρητής οργάνων. Έρχεσαι σε σύγκρουση με το θέμα θέλεις δεν θέλεις, οπότε δημιουργείς άποψη, όχι μόνο θεωρητική.

Δεν είναι αυτό που ονομάζουμε παιδεία;

Μα το διττό σύστημα "καρότο-μαστίγιο" έχει αποδειχτεί θαυματουργό σε χώρες με υποδειγματικά πειθαρχημένους λαούς,όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία. Και θέλω να πιστεύω ότι και σε εμάς τους "απείθαρχους¨","επαναστάτες" θα δούλευε ικανοποιητικά καλά!
Οπως εσύ σωστά σημειώνεις άλλωστε, εκεί τους το δίνουν σαν επιλογή,τουλάχιστον στο δίπλωμα ,δεν περιμένουν να το κάνει ο γενικά αδιάφορος πολίτης. Ειδικά στη χώρα μας με τα υπερβολικά πολλά (κατ αναλογία) τροχαία, αυτό θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο.

εγώ πχ είμαι απο αυτούς που δεν έχουν αντίρρηση μετα θάνατον να γίνει δωρητής αλλά ποτέ δεν πήγα να το δηλώσω

γιατί τελικά, παραπάνω απο τη βόλεψη μας ή τις ευαισθησίες μας (και αυτο δν πάει σε σενα, γενικά μιλάμε) πιο σημαντικό είναι το να βρεθούν αυτά τα όργανα και να σωθούνε κάποιοι άνθρωποι

Μπορει να γινουν αυτα στην δικια μας "ομορφη ονειρικα πλασμενη" χωρα?
Οπου οι νομοι παντα τηρουνται?
Οπου οποιος δεν τους τηρει τιμωρειται παραδειγματικα?
Οπου δεν υπαρχει ιχνος μιζας-ρεμουλας-δωροδοκιας-φακελακιου?
Οπου οι γιατροι ειναι απλως μεροκαματιαριδες?

Μπαααα....αυτα μονο στην Αμερικη γινονται...

Verbal Kint wrote:Μπορει να γινουν αυτα στην δικια μας "ομορφη ονειρικα πλασμενη" χωρα?

Αυτό που λέει ο Alex Jones, είναι το κυριότερο θέμα. Δηλαδή, θα σε αφήνουν να πεθάνεις, ενώ θα μπορούσες να σωθείς, για να πάρουν τα όργανά σου για εμπόριο.

Roberto_Diavolo wrote:

Verbal Kint wrote:Μπορει να γινουν αυτα στην δικια μας "ομορφη ονειρικα πλασμενη" χωρα?

Αυτό που λέει ο Alex Jones, είναι το κυριότερο θέμα. Δηλαδή, θα σε αφήνουν να πεθάνεις, ενώ θα μπορούσες να σωθείς, για να πάρουν τα όργανά σου για εμπόριο.

Αυτά μου λένε κι εμένα και προσπαθούν να με μεταπείσουν να ξε-γραφτώ από δωρήτρια οργάνων,'΄
αλλά άμα μείνω μισός άνθρωπος, σκασίλα μου,καλύτερα μιά κι έξω!

Η επιβολή δια νόμου είναι μια διαδικασία η οποία πάντα χωρίζει τους ανθρώπους σε 3 κατηγορίες. Σε αυτούς που θίγονται τα συμφέροντα τους και διαφωνούν, σε αυτούς που ευνοούνται και συμφωνούν και σε αυτούς που είναι κάπου στο ενδιάμεσο, δεν επηρεάζονται άμεσα (μέχρι να χρειαστεί να το συναντήσουν μπροστά τους) οπότε είναι ουσιαστικά αδιάφοροι και απλώς φιλοσοφούν.

Το θέμα της δωρεάς οργάνων είναι κατά την γνώμη μου σε αυτά που άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο «καθρεπτίζουν» και την εν γένει παιδία των πολιτών μιας χώρας μια δεδομένη χρονική περίοδο.

Προσωπικά δεν θα με πείραζε αν δεν υπάρχει συνέχεια ζωής για εμένα να υπάρξει συνέχεια για κάποιον συνάνθρωπο μέσω εμού. Δεν το δήλωσα όμως ποτέ, γιατί δεν έτυχε, δεν είχα χρόνο, θα πάω άλλη στιγμή, με περιμένει τώρα το γκομενάκι, και τελικά γιατί αδιαφορώ για κάτι που δεν με πειράζει.

Με βγάζει λοιπόν από την ¨Προσωπική μου Ταλαιπωρία¨ ένας νόμος γιατί απλά εγώ αδιαφορώ. Ίσως αν εγώ και όλοι όσοι σκέφτονται σαν εμένα το είχαμε κάνει να μην σκεφτόταν κάποιος να το ¨επιβάλει¨ σε όλους.

Ίσως βέβαια αν στις δεκάδες επαφές μου με κάθε είδους δημόσια υπηρεσία και μεταξύ εκατοντάδων πιστοποιητικών , εξετάσεων ιατρικών που κατά καιρούς όλοι έχουμε κάνει υπήρχε ένα μικρό παράρτημα που να αναφερόταν σε αυτό, να το είχα δηλώσει από το σχολείο ακόμη.

Όπως και να έχει περισσότερο με προβληματίζει η δια νόμου επιβολή στα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ όλων των υπολοίπων προηγμένων χωρών στις οποίες βαυκαλίζομαι ότι ανήκω σαν Έλληνας παρά τα σενάρια συνομωσίας που ανήκουν σε σκοτεινές εποχές απαίδευτων λαών.

(Mostra)damus wrote:...

Άψογος!
Εγώ το δήλωσα κάποτε όταν έκανα δίπλωμα στην Γερμανία, αλλά ποτέ στην Ελλάδα, για τους λόγους που αναφέρεις.
Έχω δηλώσει δηλαδή ήδη την προθυμία μου, οπότε ο νόμος απλά με βγάζει από τον κόπο.

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω, αν δεν είναι κατανοητό, ότι το κείμενο μου δεν είναι απάντηση σε κανένα από τα προηγούμενα posts. Αν ήταν θα είχε παράθεση αυτού στο οποίο και θα αναφερόμουν.

Αποτελεί καθαρά προσωπική άποψη και ειδικά στο πρώτο κομμάτι, που αν και αρκετά γενικά δοσμένο από την πλευρά μου μια και τοποθετούμαι γραπτώς, συνοψίζει (τονίζω πάλι πολύ ΓΕΝΙΚΑ) το πώς οι άνθρωποι θεωρώ ότι αντιμετωπίζουν τους νόμους. Θεωρώ επίσης ότι ήταν αρκετά ξεκάθαρο ότι αναφερόμουν σε όλους τους νόμους και όχι στον συγκεκριμένο για τον οποίο ξεκινάω να γράφω σε άλλη παράγραφο.

Δεν διαφωνώ με τον συλλογισμό σου γενικά, αλλά η έννοια ¨ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ¨ είναι και αυτή σχετική σε κάθε οργανωμένη ή ανοργάνωτη κοινωνία. Θα μπορούσα να δώσω παραδείγματα άλλα όπως σωστά επισημαίνεις και εσύ θα μπούμε σε μια συζήτηση απόλυτα φιλοσοφική και μακριά από την ουσία του thread. Πολύ ευχαρίστως σε ένα καινούργιο θέμα να το κάνω ή ακόμη καλύτερα από κοντά .

Όπως και να έχει, αν και έχω αλλεργία στις δια νόμου επιβολές στα πάντα όλα, δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την αναγκαιότητα τους, όταν ο ωχαδερφισμός και η αδιαφορία, χαρακτηρίζει τους περισσότερους ανθρώπους (και λέω και πάλι ότι πρώτο βάζω τον εαυτό μου).

Τέλος πραγματικά πιστεύω ότι είναι πολλά τα αυτονόητα σε όλο τον δυτικό κόσμο που εδώ είναι απλά στην σφαίρα του φανταστικού. Δεν ισοπεδώνω ούτε μηδενίζω τα πάντα στην Ελλάδα. Άλλωστε αν δεν μου άρεσε θα είχα φύγει. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίζω το πόσο πίσω είμαστε σε πράγματα, και καταστάσεις τα οποία άλλοι τα θεωρούν στοιχειώδη.

Αν και δεν διάβασα το νόμο, κάνοντας μία σύντομη ανάγνωση των απόψεών σας, έχω να πω ότι σίγουρα είναι υπεύθυνη στάση η δωρεά οργάνων!
Aλλά δυστυχώς στη χώρα που ζω φαντάζομαι οτι πάνω από το νεκρό θα στηθεί ένας χορός από κοράκια ντυμένους γιατρούς που θα αρχίζουν τα τηλέφωνα διαπραγματευόμενοι την τιμή για το συκώτι, το νεφρό κ.α. άθικτα μέρη του σώματος! Έτσι λοιπόν ο δωρεοδόχος πιθανόν να χαίρει άκρας "οικονομικής" ευχέρειας, παίρνοντας προτεραιότητα έναντι ατόμων που βρίσκονται σε κακή οικονομική κατάσταση!
Όσο για τους συγγενείς του θύματος ξέρετε ότι δεν μπορούν να βγάλουν άκρη εύκολα με τις γνωματεύσεις των γιατρών, αφού δεν υπάρχει η ανάλογη επιστομονική γνώση για αντιπαράθεση καθώς και η πρόσβαση στα άδυτα των νοσοκομείων!


Δηλώνω λοιπόν προβληματισμένος με το θέμα...

Αγαπητοί φίλοι, ακόμα και αν κάποιος είναι δωρητής όργάνων πρέπει κάποιος δικός του να συμφωνήσει (μετά το θάνατο εννοείται) για να δωρηθούν τα όργανά του, άρα...τζίφος σε πολλές περιπτώσεις.

Νομίζω, ότι καλώς θα γίνει, αν γίνει, η αλλαγή.

Τώρα όποιος θέλει το δηλώνει, μετά όποιος δεν θέλει θα το δηλώνει. Είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά με πολύ περισσότερα διαθέσιμα όργανα για όποιον τα χρειάζεται.

Ο φυσικός wrote:Αγαπητοί φίλοι, ακόμα και αν κάποιος είναι δωρητής όργάνων πρέπει κάποιος δικός του να συμφωνήσει (μετά το θάνατο εννοείται) για να δωρηθούν τα όργανά του, άρα...τζίφος σε πολλές περιπτώσεις.

Νομίζω, ότι καλώς θα γίνει, αν γίνει, η αλλαγή.

Τώρα όποιος θέλει το δηλώνει, μετά όποιος δεν θέλει θα το δηλώνει. Είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά με πολύ περισσότερα διαθέσιμα όργανα για όποιον τα χρειάζεται.

Τάκη έβαλα σε bold τη συγκεκριμένη φράση για να πω ότι ...... δεν είναι ακριβώς έτσι από ότι ξέρω. Οι ιδανικές συνθήκες είναι να έχει κανείς κάποιον στη ζωή με μηχανική υποβοήθηση,να έχει καταστεί προφανές ότι στις επόμενες ώρες ή στα επόμενα λεπτά θα "φύγει" το άτομο και να περιμένουν από πάνω να πάρουν τα "εξαρτήματα" σπαρταριστά

Αν και εκ των υστέρων, κατάλαβα ότι λέμε το ίδιο ακριβώς πράγμα (είμαι λίγο αργός τελευταία )