Oι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο...

Καθομαι στο αυτοκινητο και κοιταω το ρολοι μου... 6 και τεταρτο, αλλα εχει ηδη νυχτωσει και το κρυο βαρυ. Αντε ρε Δημητρη, γμτ, που εισαι κ εχω ξυλιασει! σκεφτομαι και κοιταω τριγυρω...

Ειμαι στο αεροδρομιο και περιμενω το φορτηγακι του μεταφορεα με την κοκκινη κουκλα μου.
Οπου "κοκκινη κουκλα" ειναι μια VFR750 RC36 που εφερα απο Γερμανια... Θα μου πεις "μα καλα, κανεις ετσι για μια μηχανη 12 χρονων;"
Δεν ειναι ομως ετσι... Αυτη η μηχανη ηταν απωθημενο που ειχα απο πιτσιρικας...
Θυμαμαι πριν πολλα χρονια που κατεβαινα στο κεντρο στα μαγαζια με τα μουσικα ειδη να παρω χορδες για την κιθαρα μου η να παρω καμια κασετα με ροκακια της εποχης... Εκει που πηγαινα συνηθως ειχε μια τετοια VFR παρκαρισμενη απο εξω... Ηταν του τυπακου που ειχε το μαγαζι. Κατακοκκινη, γυαλισμενη, προκλητικη... Ποσο εξωπραγματικη φανταζε στα ματια ενος 18αρη που το μονο που ηξερε ηταν εξαβολτα και παρταλιασμενους "μπομπους"...
Δεν τολμησα ποτε να την αγγιξω εκεινη τη μηχανη και ας μου ειχε πει ο τυπακος να παμε βολτα. Ηταν κατι το Ιερο.
Την αγορασα σε συναρμολογουμενο μοντελο... Με ποση προσοχη την εφτιαξα και την εβαλα στο γραφειο μου τοτε. Θυμαμαι την κοιταζα με τις ωρες κανοντας ονειρα για μακρυνα ταξιδια...

Ομως τα χρονια περασαν, οι εποχες γιναν ζορικες, ο Νικος εφυγε στα ξενα για σπουδες και δουλεια και τα ονειρα μπηκαν σε μια σκονισμενη ακρη του μυαλου... Ομως η σπιθα ποτε δεν εσβησε... Ηταν εκει, παντα να σιγοκαιει, ακομα και οταν εγω ο ιδιος ειχα ξεχασει...

Ωσπου ηρθε μια παλια κουτα ξεχασμενη στην αποθηκη του σπιτιου μου να βαλει στα ονειρα και παλι φωτια... Ψαχνοντας για καποια βιβλια βρηκα εκει το παλιο μοντελο της VFR που ειχα φτιαξει τοτε... Και οπως το χαζευα ειπα πλεον "η τωρα η ποτε δικε μου".
Ετσι ξεκινησε το ψαξιμο... Εφημεριδες, περιοδικα, μηνυματα σε forum σε γνωστους, αγγελιες σε Ελλαδα και εξωτερικο...
Και εκει που ειχα απογοητευτει γιατι μια "παλια" μηχανη κανεις δεν την προσεχει και πολυ απο ενα σημειο και υστερα, βρηκα Εκεινη σε μια αγγελια απο Γερμανια.

Ηταν σαν να την ειχε ξεχασει ο χρονος! Γυαλιστερη και οχι γυαλισμενη, πραγματικα προσεγμενη, σαν καινουργια...

Επρεπε να την κανω δικη μου! Τι και αν ηταν στην Γερμανια; Οποιος θελει βρισκει τροπους! Μεσα σε μια βδομαδα ειχα βρει μεταφορεα που ηταν μαλιστα και Ελληνας και στην περιοχη, την ειχε ελεγξει μηχανικος, ειχα ελεγξει ολα της τα χαρτια... Μεχρι που την ειχε οδηγησει και φιλος για εμενα! (Κωστη εισαι θησαυρος! )
Μεσα σε 10 μερες ειχαν τελειωσει ολες οι διαδικασιες! Και τωρα ηταν φορτωμενη στο φορτηγακι και ερχοταν!

Ο αδερφος μου διπλα αναβει υπομονετικα ενα ακομα τσιγαρο και παιζει με το κινητο του. Εγω παλι δεν μπορω να ησυχασω.
Βγαινω εξω απο το αμαξι και περπαταω πανω κατω νευρικα... Και αν οπως ετρεχε ο π@π@ρ@ς να ερθει εγινε καμια στραβη και επεσε η μηχανη κατω; - Ξεκολλα Νικο, τιποτα δεν θα συμβει! Ο ανθρωπος ειναι επαγγελματιας!

Κανω να μπω μεσα στο αμαξι και βλεπω ενα φορτηγακι να πλησιαζει και αναβει αλαρμ!
Ηρθε!

Βγαινω εξω και κοιταζω καθως ερχεται προς το μερος μου. Το θεαμα ειναι λιγο σουρεαλιστικο. Μια μεγαλη κατακοκκινη σπορ μηχανη ξεπροβαλλει απο την καροτσα ενος ...αγροτικου! Πανω στο φορτηγο η μηχανη μοιαζει ακομα μεγαλυτερη απο οτι ειναι...
Ω ρε δικε μου!! Ειναι ΚΟΥΚΛΑ!!!!


Λυσιμο
ιμαντες, ραμπα, την κατεβαζουμε κατω με προσοχη, και καθομαι και την χαζευω... Συνειδητοποιω οτι το μυαλο μου εχει σταματησει να σκεφτεται και απλα απολαμβανει τη Στιγμη...
Ο αδερφος μου με σκουνταει...
Παιρνουμε τις βαλιτσες, τα καγκελα και ολη την λοιπη προικα της μηχανης και τα φορτωνουμε στο αμαξι. Ο αδερφος μου ξεκιναει για σπιτι ενω εγω παιρνω τα χαρτια απο το μεταφορεα. Μου λεει "σου εχω βρει καλο εκτελωνιστη, ειμαστε φιλοι, θα σου κανει και καλη τιμη." αλλα εγω εκεινη τη στιγμη δεν εχω νου για τιποτα παρα μονο την μηχανη.

Την κοιταζω καλυτερα...
Θυμιζει εντονα supersport μηχανη αλλα ελαφρα σε ...μεγεθυνση! Δεν ειναι τοσο τεραστια οσο ενα ΧΧ η ενα Busa, αλλα ουτε τοσο μικρο οσο τα SS.... Το μονο σιγουρο παντως ειναι οτι ειναι σα να βγηκε χθες απο το εργοστασιο!! Δεν εχει τιποτα επανω της που να υποδηλωνει οτι ειναι 12 χρονων μηχανη! Τι ποιοτητα κατασκευης ειναι αυτη ρε πστ μου;;;

Κλειδι στο διακοπτη, χαζευω το γαλαζοπρασινο φωτισμο των οργανων και παταω τη μιζα.
Εκπληξη πρωτη: Η μιζα γυρναει ζωηρα με ενα κουφο ηχο, σα να ...τσιριζει! Τσιρ τσιρ τσιιιιρ! Εεε;;
Η μηχανη παιρνει μπροστα αμεσως και.. εκπληξη δευτερη! Το μοτερ κανει ενα φοβερο ηχο που δεν μοιαζει με τιποτα αλλο...!
Ο ηχος ειναι κατι αναμεσα σε ενα βαρυ, βραχνο και ακανονιστο γουργουρητο ενος V2 και στο γρηγορο δουλεμα ενος τετρακυλινδρου σε σειρα ενω πανω απο ολη αυτη τη παραξενη συμφωνια ενας υψισυχνος ηχος που θυμιζει σκουπα ηλεκτρικη η πλυντηριο ρουχων που δουλευει στο φουλ. Οχι μονο δειχνει μοναδικη αλλα ακουγεται κιολας! Μου αρεσει!

Την αφηνω να ζεσταθει λιγο και τη χαζευω....


Εκπληξη τριτη: Η θεση οδηγησης ειναι απλα τελεια! Η σελα πολυ αναπαυτικη αλλα και αρκετα στενη, ενω ειναι τοσο χαμηλη που ακομα και εγω ο ταπας νοιωθω σαν να πηρα ξαφνικα 20 ποντους!! Τα ποδια μου πατανε κατω ανετα και ομολογω οτι αυτο μου ειχε λειψει σαν αισθηση!

H πρωτη κουμπωνει γλυκα επιβεβαιωνοντας αυτα που λενε για τα κιβωτια της Honda, και πιανω το συμπλεκτη. Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο-Σ! Οντας υδραυλικος φοβομουν οτι θα ειναι σκληρος οπως της Duc, αλλα καμια σχεση! Παναλαφρος και με φοβερη αισθηση...
Τα χειριστηρια δουλευουν λες και η μηχανη ειναι καινουργια. Τζογοι μηδεν, γκαζιερα που "ακουει" αμεσα, κανενας τριγμος... Σκεφτομαι παλι την ηλικια της μηχανης και δεν μπορω να το πιστεψω! Σιγουρα εντυπωσιακο...

Βγαινω απο το αεροδρομιο και η μηχανη εχει παρα πολυ ελαφρια αισθηση. Πολυ ευκινητη, αλλαζει κατευθυνση πανευκολα... Σιγουρα δεν περιμενα κατι τετοιο απο μια μηχανη δεκαετιας!!

Βγαινω στην Αττικη Οδο και εδω δοκιμαζω τη μεγαλη εκπληξη: Το μοτερ εχει ρ-ο-π-η! Ανοιγω απο 4-5,000, ο ηχος του μοτερ αλλαζει σε ενα δυνατο γρυλισμα και η μηχανη ορμαει μπροστα! Δεν ανεβαζω πανω απο τις 6,500 γιατι θελω να ελεγξω λαδια, λαστιχα κλπ πριν το πιεσω αλλα και παλι η μηχανη δειχνει να εχει δυναμη!
Βλεποντας τα χαρτια που δηλωνουν 100 αλογα ελεγα σιγα τ' αυγα! Τι να μας πει; Ενταξει... Ικανοποιητικο γκαζακι θα εχει, αλλα σιγα μην ειναι τιποτα το φοβερο! Ποσο μα ποσο λαθος εκανα.... Δεν χορταινα να κλεινω και να ανοιγω το γκαζι! Βελουδινη αισθηση και η μηχανη να χυμαει δυνατα μπροστα σαν φιδι που ορμαει στο θηραμα.

Κουμπωσα 6η και αρχισα να ανεβαινω τον περιφειακο Υμηττου... Ειτε καπου υπαρχει τυπογραφικο λαθος, ειτε η μηχανη δεν ειναι 230 κιλα γεματη με τιποτα!! Ευελικτη, αλλαζε κατευθυνση πολυ ευκολα, ενω η ροπη σε αφηνε απλα να
παιζεις χωρις να ασχολεισαι με το κιβωτιο. Αυτο το μηχανακι θα ειναι πολυ διασκεδαστικο σε ορεινη διαδρομη!
Μονο καποια στιγμη που χρειαστηκα τα φρενα, συνηθισμενος απο την 999 πηγα να φρεναρω με ενα δαχτυλο αλλα
ανακαλυψα οτι δεν εχουν το "δαγκωμα" της Ιταλιδας. Ενταξει! Λογικο ειναι, παντως ειναι δυνατα και φρεναρουν τη μηχανη και με το παραπανω -απλα θελει λιγο περισσοτερη δυναμη στη μανετα...

Λιγο αργοτερα εφτασα σπιτι.... Την παρκαρα και εκατσα στο πλαι και τη χαζευα...
Βρηκα το Συντροφο μου! Εμφανιση, ηχος, θεση οδηγησης, χειριστηρια, γκαζι, συμπεριφορα στο δρομο! ΟΛΑ οσα γυρευα να βρω τα βρηκα... Μια καθημερινη 999!
ΑΥΤΗ θα ειναι η μηχανη που θα με συντροφευσει στα πιο μακρυνα μου ταξιδια.... σκεφτομουν και το χαμογελο δεν ελεγε να φυγει απο τη φατσα μου...

kales tsarkes nikola..me tin kokkini soy thea

Κατι να σας φτιαξει τη μερα...