Τα ραγίσματα, ο πολυεστέρας και εμείς.

Σε άλλο ποστ περιγράφω την αλλαγή υποπλαισίου στο VFR. Με την ευκαιρία του ολικού γδυσίματος του πίσω μέρους της μηχανής σκέφτηκα να επισκευάσω όσο καλύτερα μπορώ δύο ραγίσματα που είχε το πίσω αριστερό πλαστικό. Τα ραγίσματα είχαν γίνει όταν σε μια προσπάθεια να σηκώσω το VFR (χιόνι γαρ) το σήκωσα σε δύο κινήσεις και το στήριξα πάνω στο μηρό μου, με αποτέλεσμα να πέσει άφθονο βάρος στο εν λόγω σημείο.

Οι σχετικές ερωτήσεις με οδήγησαν στη λύση του πολυεστέρα την οποία και δοκίμασα με πολύ καλά αποτελέσματα.

Αγόρασα, λοιπόν, τα 2 υγρά καθώς και το κομμάτι πολυεστέρα που βλέπετε στην εικόνα. Κόστος κάτω από 10 ευρώ.


Αφού καθαρίσουμε την περιοχή γύρω από το ράγισμα, ρίχνουμε σε ένα δοχείο 100-200 ml από το μεγάλο δοχείο και στη συνέχεια 1-3 σταγόνες από το μικρό δοχείο (στερεοποιητής). Αναδεύουμε. Με ένα πινέλο απλώνουμε μια στρώση από το διάλυμα στην περιοχή γύρω από το ράγισμα. Κόβουμε ένα κομμάτι πολυεστέρα στις επιθυμητές διαστάσεις του μπαλώματος και το πιέζουμε πάνω στη βρεγμένη επιφάνεια ώστε να μουσκέψει πλήρως. Προσθέτουμε ακόμα μια στρώση με το πινέλο και από πάνω βάζουμε ακόμα ένα κομμάτι πολυεστέρα. Τελειώνουμε με μια τρίτη στρώση του διαλύματος. Αν είμαστε τελειομανείς επαναλαμβάνουμε με ένα ακόμα κομμάτι και μια ακόμα στρώση. Προσωπικά, στα 2 κομμάτια σταμάτησα.

Αφήνουμε να στεγνώσει καλά, μια μέρα είναι σίγουρα αρκετή, και τελειώσαμε.

Βλέπετε το τελικό από την πίσω μεριά αποτέλεσμα. Το σήμα της νίκης δείχνει τα δύο σημεία επισκευής.



Προσοχή! Η δουλειά πρέπει να γίνει σε καλά αεριζόμενο χώρο γιατί η μυρωδιά είναι εντονότατη και προκαλεί ζαλάδα.

Πολύ ενδιαφέρουσα λύση και πολύ ωραία δουλειά.
Δείξε μας τι έκανες από την έξω πλευρά ...

• Στοκάρισες?
  έβαψες?
  τι έκανες?

Να και η έξω μεριά. Το ράγισμα φαίνεται ακόμα αλλά πολύ λιγότερο γιατί δεν υπάρχει κενό. Μπορεί να στοκαριστεί και να βαφτεί αλλά σε αυτή τη φάση κάτι τέτοιο ήταν έξω από τα σχέδιά μου.
Το σημαντικό είναι ότι -αν όλα πάνε καλά- δεν θα επεκταθεί άλλο το ράγισμα λόγω κραδασμών.