2η Πανελλήνια Συνάντηση VFRH Club: Παργα 2010

Ταξιδευτής wrote:Επισης θελω να κανω μια ειδικη μνεια σε κατι που δεν αναφερθηκε απο κανεναν... Φωτουλα, η απουσια σου ηταν αισθητοτατη... Μας ελλειψες σε ολους και νομιζω οτι και τα παιδια θα συμφωνησουν σε αυτο...

Μακαρι του χρονου να εισαι κοντα μας! Και αν δεν εισαι εγω θα σε φερω δεμενη χειροποδαρα!!
(ετσι και αλλιως εισαι τοσο μινιον που χωρας ανετα και στη βαλιτσα! :p)

Ο φυσικός wrote:

Ταξιδευτής wrote:Επισης θελω να κανω μια ειδικη μνεια σε κατι που δεν αναφερθηκε απο κανεναν... Φωτουλα, η απουσια σου ηταν αισθητοτατη... Μας ελλειψες σε ολους και νομιζω οτι και τα παιδια θα συμφωνησουν σε αυτο...

Μακαρι του χρονου να εισαι κοντα μας! Και αν δεν εισαι εγω θα σε φερω δεμενη χειροποδαρα!!
(ετσι και αλλιως εισαι τοσο μινιον που χωρας ανετα και στη βαλιτσα! :p)

dirty wrote:Καιρος να δωσω και εγω τις φωτογραφιες μου προς διαθεση σας.Ξεκιναμε λοιπον.
Ξεκινησαμε με τον Παντελη και την Τανια απο Θεσσαλονικη κανοντας μια σταση στο Μετσοβο για καφε

By matina01 at 2010-05-28...............

..........
By matina01 at 2010-05-29
Αργοτερα πηγαμε στο καμπινγκ και περιμεναμε να ερθουν οι αλοι οι οποιοι ηρθαν στις 2130 ολοι πτωματα που περπατουσαν σαν ποδοσφαιριστες

ΗΛΙΑΣ wrote:.......

Vvag wrote:

"Το κράαανος, το κράανος"!!!!

Ο φυσικός wrote:

Το γεφύρι στην Πύλη ή του Αγίου Βησσαρίωνα.

Αντιγράφω από το http://www.mirsini.gr/index.php?id=1036
Δίπλα στη Μονή Πόρτα Παναγιά, περίπου 1,5 χλμ από την Πύλη, βρίσκεται το εντυπωσιακό, παλιό πέτρινο μονότοξο «γεφύρι της Πύλης» ή του «Αγίου Βησσαρίωνα», πάνω από τον Πορταϊκό ποταμό. Χτισμένο το 1514 επί Τουρκοκρατίας, με πρωτοβουλία του τότε Μητροπολίτη Λάρισας (και αργότερα αγίου) Βησσαρίωνα, ο οποίος είναι ο πολιούχος της Πύλης, της Καλαμπάκας και των Τρικάλων. Η γέφυρα αυτή, ήταν η μοναδική ως το 1936, που συνέδεε τον κάμπο με την περιοχή Ασπροποτάμου. Η εντυπωσιακή αυτή μονότοξη κατασκευή έχει ύψος 13 μέτρα, άνοιγμα τόξου 28 μέτρα (χωρίς ανακουφιστικό άνοιγμα), συνολικό μήκος 65 και πλάτος 2,7 μέτρα.
Είναι το δεύτερο σε μέγεθος μονότοξο γεφύρι της Θεσσαλίας, μετά από αυτό του Τριζώλου (Καρυάς) στο νομό Καρδίτσας. Έχει κατασκευαστεί από πελεκητό ψαμμίτη και ασβεστολιθική αργιλοδομή και αποτελούσε το μοναδικό πέρασμα προς την περιοχή της Πίνδου και της Ηπείρου μέχρι το 1936, οπότε και φτιάχτηκε λίγο πιο πέρα η γέφυρα Κονδύλη.











Τα VFR μπροστά στο γεφύρι.



Ζέστη.



Βαγγέλης φιλοσοφημένος.



Περιμένοντας τον Ταξιδευτή



Χάρης και πινακίδα



Χάρης χωρίς πινακίδα



Arai, Βαγγέλης και Βολοζεύγαρο



Να και ο Ταξιδευτής. Νίκο, σου αρέσει;



Εκκλησάκι στη διαδρομή.



ΑΥΤΗ είναι μια χορταστική κατολίσθηση!



Ο ναός του Τιμίου Σταυρού Δολιανών, μία από τις ομορφότερες και πιο ξεχωριστές εκκλησίες που έχω δει.
Αντιγράφω από κείμενο της αρχαιολόγου Ελένης Τσιμπίδα:

Ο ναός του Τιμίου Σταυρού βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ από τον οικισμό Δολιανά και 2 χλμ. από την κοινότητα Κρανιά του Ασπροποτάμου . Η περιοχή της Κρανιάς και γενικότερα της Πίνδου, από τον Ασπροπόταμο ως την Σαμαρίνα και από το Μέτσοβο ως τα Τρίκαλα, είναι περιοχή Κουτσοβλάχικων χωριών όπου οι γηραιότεροι κάτοικοι μιλούν ακόμη την βλαχική γλώσσα.

Τα στοιχεία που αφορούν στην ιστορία του ναού είναι ελάχιστα, και αυτά που υπάρχουν στοιχειοθετούν την ιστορία του μνημείου από τον 19ο αι. και μετά. Πρώτη γραπτή αναφορά στο μνημείο γίνεται σε δύο έγγραφα, του 1839 (Φιρμάνι) και 1841 (Απανταχούσα), που αφορούν στην ανακαίνιση και ανοικοδόμηση του ναού.

Ο ναός του Σταυρού, ήταν εξάρτημα της μονής του 1770 (προφορική παράδοση τη χρονολογεί στα 1630), η οποία καταγράφεται ως μονή του Αγίου Νικολάου ενώ σήμερα οι κάτοικοι της περιοχής ονομάζουν Μονή της Αγίας Ζώνης. Της μονής αυτής εξάρτημα της ίδιας μονής ήταν ακόμη ένα παρεκκλήσιο, αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο, που βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση. Από τα τρία αυτά ιδρύματα που αποτελούν μετόχια της Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Μετεώρων, σώζεται ακέραιος μόνο ο ναός του Σταυρού ενώ τα άλλα δύο όπως και άλλα μνημεία στα γύρω χωριά καταστράφηκαν το 1943, από σφοδρή επιδρομή των Γερμανών.

Ο ναός του Σταυρού χαρακτηρίζεται από την ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική του. Αποτελείται από τον τον πολύτρουλο και πολύκογχο κυρίως ναό και τον γκρεμισμένο σήμερα νάρθηκα. Ο κυρίως ναός έχει κάτοψη τρίκλιτης βασιλικής με τρείς ημικυκλικές αψίδες στην ανατολική πλευρά και τρείς αψίδες, ανά μακρά πλευρά, από τις οποίες οι μεσαίες είναι χοροστάσια. Ο ναός καλύπτεται με στέγη από πλάκες σχιστόλιθου πάνω από την οποία υψώνονται 12 τρούλοι και τρουλίσκοι κτιστοί. Στο εσωτερικό του Ιερού Βήματος διαμορφώνεται σύνθρονο και επισκοπικός θρόνος. Το εσωτερικό του ναού είναι ανεπίχριστο και συνεπώς χωρίς αγιογραφίες, αναδεικνύοντας έτσι την λίθινη φυσιογνωμία του. Κτήτορας του ναού, σύμφωνα με λιθανάγλυφη σχετική επιγραφή είναι ο Γιανούσιος Γκουγκουζής από το χωριό Βεντίστα (σημερινός Αμάραντος) Ασπροποτάμου.