Τριγυρνώντας στη Μακεδονία

Διανυκτερεύσαμε εδώκαι μείναμε πολύ ευχαριστημένοι.





Το σημερινό πρόγραμμα περιλαμβάνει πολλά και διάφορα με τελική κατάληξη στην Καβάλα και στον Παναγιώτη Κ.

Κατευθυνόμαστε προς Κάτω Νευροκόπι αλλά λίγο μετά το Περιθώρι κατευθυνόμαστε προς Βαθύτοπο και Κατάφυτο. Πρόκειται για ακριτικά χωριά νοτιοανατολικά του όρους Όρβηλος. Θέλαμε να τα επισκεφτούμε, έτσι χωρίς λόγο. Είναι καθαρά αγροτικά χωριά, περιποιημένα και τακτικά. Μας ανταμείβουν για την επιλογή μας με ένα όμορφο μικρό γεφύρι (μα δεν είδαμε αρκετά γεφύρια... )



Επιστροφή προς Νευροκόπι και από εκεί μια μικρή παράκαμψη προς το τελωνείο της Εξοχής.



Ξέρεις ότι είσαι κοντά στα σύνορα όταν βλέπεις αυτά τα αντιαρματικά κωλύματα (δόντια του δράκου στη στρατιωτική αργκό).



Σε ένα φυλάκιο στην Εξοχή υπηρετούσε ο αδελφός του Vlassishkl το μακρινό 96 ή 97. Είχαμε έρθει τότε εδώ πάνω και ήταν ερημιά. Ούτε τελωνείο υπήρχε, ούτε μεγάλοι δρόμοι. Από το 2005 το τελωνείο λειτουργεί και έχει αρκετά μεγάλη κίνηση. Όχι, όμως, όταν πήγαμε εμείς.



Στην είσοδο του Νευροκοπίου συναντήσαμε και άλλα αντιαρματικά κωλύματα. Ασυνήθιστος όπως είμαι από τέτοια έργα στη νότια Ελλάδα πάντα εντυπωσιάζομαι.





Αφού διασχίσαμε τη νότια πλευρά του όρους Φαλακρό κατευθυνθήκαμε προς Δράμα. Ο στόχος, όμως, δεν ήταν η πόλη αλλά ένα σπάνιας ομορφιάς σπήλαιο. Ξέρετε πολλά σπήλαια που τα διασχίζει ποτάμι;

Το σπήλαιο του Μααρά ή ΑγγίτηΑγγίτη άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 1998. Το συνολικό του μήκος είναι (κρατηθείτε από κάπου) 21 χιλιόμετρα και βέβαια είναι το μακρύτερο γνωστό ελληνικό σπήλαιο. Έχει εξερευνηθεί σε μήκος περίπου 8 χιλιόμετρα και μάλιστα με σπηλαιοκατάδυση επί 70 μέτρα. Το επισκέψιμο μήκος είναι 500 μέτρα αλλά αξίζει τον κόπο.

Προσοχή, αν πάτε χειμώνα ενδέχεται να μην είναι δυνατή η επίσκεψη γιατί το ποτάμι πλημμυρίζει τα πάντα. Μου έχει τύχει.







Στο τέλος της διαδρομής συναντούμε αυτή την εντυπωσιακή κατασκευή. Δεν είναι νερόμυλος. Πρόκειται για μια κατασκευή η οποία έπαιρνε νερό από το ποτάμι, το ανέβαζε ψηλότερα και το έχυνε σε ένα κανάλι από το οποίο αρδεύονταν τα χωριά της περιοχής.



Η έξοδος του ποταμού Αγγίτη στο φως μετά από ένα μακρινό υπόγειο ταξίδι.



Δύο φωτογραφίες από την προηγούμενη επίσκεψη (2005), όταν είχε πλημμυρίσει και μπήκαμε μόνο για λίγα μέτρα.





Σημείωση. Οι φωτογραφίες στο σπήλαιο απαγορεύονται και προφανώς έβγαλα λαθραία κάποιες. Σέβομαι απόλυτα την απαγόρευση φωτογράφισης των σπηλαίων με φλας (όσο και αν φαίνεται απίστευτο προκαλούν την ανάπτυξη οργανισμών σαν βρύα στους σχηματισμούς του σπηλαίου και στην καταστροφή τους) αλλά η απαγόρευση λήψης χωρίς φλας γίνεται μόνο για να πουλάνε φωτογραφίες.

Φίλε πρέπει να είναι απο τα καλύτερα ταξιδωτικά που έχεις κάνει!Απίστευτες φωτογραφίες!

Μιας και πήραμε σβάρνα τα σπήλαια επισκεφθήκαμε και το σπήλαιο Αλιστράτης, γνωστό για τους σπάνιους σχηματισμούς του. Δείτε τις φωτογραφίες στο site, δεν έχω δικές μου. Αξίζει μια επίσκεψη, είναι πανέμορφο. Η Αλιστράτη βρίσκεται πάνω στο δρόμο Σερρών-Δράμας.



Η τελευταία μας στάση πριν την Καβάλα θα γίνει στο τετράτοξο γεφύρι του ποταμού Αγγίτη, κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό. Με συνολικό μήκος 60 μέτρα και περικυκλωμένο από πλατάνια είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσετε. Την ώρα που πήγαμε μια παρέα παιδιών έκανε βουτιές στο ποτάμι. Ωραίες εικόνες...





Φτάσαμε Καβάλα μέσα από παρακμιακές διαδρομές και ο φίλτατος Παναγιώτης Κ. μας υποδέχθηκε με ανοικτές αγκάλες. Ντρέπομαι αλλά δεν τον έχω μια φωτογραφία από αυτή τη μέρα. Κάντε όμως υπομονή, έχουμε πολύ ακόμα.

Μια νυχτερινή βολτίτσα στην Καβάλα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο τη μέρα μας.

απ τη χαρά μου
α Φυσικέ μου να είσαι πάντα καλά να μας δείχνεις τέτοια. Λάθος επάγγελμα (λειτούργημα) κάνεις αδελφέ, αλλά αυτό το έχουμε ξαναπεί. Τέλος πάντων εύχομαι να οργανώνεις το υλικό ψηφιακά γιατί ΠΡΕΠΕΙ να εκδοθεί επίσημα σχετικά σύντομα .... Παρεμπιπτόντως σήμερα διάβαζα στο Fortune του Δεκέμβρη για τη μεγάλη ανάγκη re-branding της Ελλάδας. Νομίζω ότι εσύ πρέπει να παίξεις μεγάλο ρόλο σε αυτό το rebranding.

είσαι φτιαγμένος για μεγάλα πράματα και δε το ξέρεις ........ καλή χρονιά να έχουμε

Δημήτρη και Νίκο σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Ντοκ, επιτελώ τα σωστά λειτουργήματα, απλά πληρώνομαι μόνο για το ένα!

Συνεχίζω λοιπόν.
Για τη φιλοξενία του Παναγιώτη Κ. και για το σκυλάκι του τη Φοίμπη (αν το γράφω σωστά) θα σας πω αργότερα.
Η πρότασή του για την ημέρα υπ'αριθμόν 1 στην Καβάλα είναι μια επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων. Σιγά μην λέγαμε όχι. Εξαιρετικός χώρος, να τον βάλετε στα σχέδιά σας.



Το θέατρο









Η αγορά και στο βάθος η Βασιλική Β.
















Η Μεγάλη Βασιλική Β'











Αντιγράφω για τη Βασιλική από εδώ:
Στη νότια πλευρά της ρωμαϊκής αγοράς είναι κτισμένος ο βόρειος τοίχος της Βασιλικής Β'. Το οικοδόμημα απομακρύνεται ως προς την αρχιτεκτονική του από τον τύπο της ελληνικής βασιλικής και πλησιάζει τον τύπο της βασιλικής με τρούλο, όπως είναι η Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως. Δύο κιονοστοιχίες με 6 κολώνες η κάθε μια χώριζαν το εσωτερικό σε τρία κλίτη, με ολικό πλάτος 31μ. Το μεσαίο κλίτος στεγαζόταν με μια μεγάλη καμάρα. Η αρχή των τόξων που την στήριζαν, φαίνεται ψηλά στους πεσσούς. Επάνω από τα πλάγια κλίτη και το νάρθηκα ήταν ο γυναικωνίτης που είχε μορφή Π. Ο μαρμάρινος στηλοβάτης του τέμπλου σώζεται στη θέση του και το ιερό στην ανατολική του πλευρά έχει μια μεγάλη ημικυκλική αψίδα. Συμμετρικά στην αψίδα του ιερού είναι κτισμένες δυο μικρές αψίδες στη Β.Α και Ν.Α γωνία της εκκλησίας, που ανήκουν στα προκτίσματα.
Στα Β.Α βρίσκεται το βαπτιστήριο, ένα τετράγωνο δωμάτιο (6,89Χ5,57μ.). Το δάπεδό του πλακοστρωμένο άλλοτε, έχει στο μέσο μια τετράγωνη αβαθή λεκάνη (2,51Χ1,83μ.), εφοδιασμένη με αγωγό για την αποχέτευση του νερού. Το βαπτιστήριο επικοινωνεί στα ανατολικά του με ένα στενόμακρο δωμάτιο που καταλήγει σε μια μικρή αψίδα. Το δωμάτιο αυτό χρησιμοποιούνταν κατά την τελετή του βαπτίσματος και ίσως ήταν κατηχουμενείο ή χρισμάριο.
Στη Β.Α γωνία υπάρχει χώρος που μάλλον ήταν το διακονικό της εκκλησίας κι όταν αυτή καταστράφηκε, τότε το δωμάτιο μεταβλήθηκε σε παρεκκλήσι. Τα τρία κλίτη του ναού επικοινωνούν με το νάρθηκα με τρεις εισόδους. Με τη καταστροφή της Βασιλικής, ο νάρθηκάς της που έμεινε ανέπαφος μεταβλήθηκε σε μικρή εκκλησία και με το κτίσιμο της αψίδας δημιουργήθηκε ο χώρος για το ιερό.
Αίθριο Δε χτίστηκε αν και ετοιμάστηκε γι'αυτό ένας μεγάλος χώρος. Χωρίς αυτό, το μήκος του ναού είναι 62 περίπου μέτρα και το πλάτος του μαζί με τα προκτίσματα περίπου 47 μέτρα. Για τον αρχιτεκτονικό τύπο και τη διακόσμησή της χρησίμευσαν σαν πρότυπα οι περίφημες εκκλησίες της Κων/πολης, Αγία Σοφία και Αγία Ειρήνη. Έξοχα δείγματα διακοσμητικής τέχνης είναι τα κιονόκρανα, τα επίκρανα και τα επιθήματα. Πλατειά φύλλα ακάνθου απλωμένα στον κάλαθο του κιονόκρανου και λογής-λογής φυλοστοιχίες είναι τα διακοσμητικά θέματα. Το τρυπάνι σκάλισε τόσο βαθειά τα περιγράμματα που έκανε το μάρμαρο να μοιάζει με δαντέλα.
Η μεγάλη και ωραία Βασιλική Β', στο κεντρικότερο σημείο της πόλης των Φιλίππων κτίσθηκε το 550μ.Χ περίπου. Πριν όμως ολοκληρωθούν οι εξωραϊστικές εργασίες του εσωτερικού χώρου, κατέρρευσε ο τρούλος. Μένουν επιβλητικά υψωμένοι οι παράπλευροι τοίχοι να φθείρονται από τον χρόνο και τους ανθρώπους.

Σύγχρονα έργα τέχνης



Η παλαίστρα



Στα δυτικά της παλαιοχριστιανικής Βασιλικής Β' οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει τα ερείπια της παλαίστρας που χρονολογείται στο 2ο αι. μ.Χ. Το κτίριο επικοινωνούσε με τη μεγάλη Εμπορική οδό. Η περίστυλη κεντρική αυλή ήταν χώρος ασκήσεων. Στα δυτικά υπήρχαν δωμάτια και στα ανατολικά ένα μικρό αμφιθέατρο με επτά σειρές εδωλίων. Ο καλύτερα διατηρημένος χώρος είναι οι βεσπασιανές στη νοτιοανατολική γωνία του κτιρίου. Με κλίμακα, από την οποία σώζονται εννέα βαθμίδες, κατεβαίνουμε σ'έναν προθάλαμο που οδηγεί στην αίθουσα των βεσπασιανών. Στις τρεις πλευρές της αίθουσας υπάρχει συνεχόμενο έδρανο με 42 κυκλικές οπές. Κάτω από το έδρανο υπάρχει βαθιά υπόνομος με συνεχή ροή νερού, με την οποία εξασφαλιζόταν η μόνιμη καθαριότητα του χώρου. Το κτιριακό συγκρότημα της παλαίστρας χτίστηκε στα μέσα του 2ου αι. μ.Χ. και καταστράφηκε με το τέλος της αρχαίας πόλης και την ανέγερση της παλαιοχριστιανικής Βασιλικής Β' στην περιοχή αυτή.

Τμήμα της Εγνατίας οδού!





Όμορφο πρωτοχριστιανικό ψηφιδωτό



Βαπτιστήριο. Πρόκειται για σταυροειδή δεξαμενή. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο.



Σε αυτό το χώρο βρίσκονταν καταστήματα. Για αυτό υπάρχουν πολλά πιθάρια.





Ο [/URL]Απόστολος Παύλος ήρθε στους Φιλίππους το 49-50μΧ. Αναφέρεται ότι φυλακίστηκε για ένα διάστημα. Ο χώρος φυλάκισης πιστεύεται ότι είναι ο εικονιζόμενος.

Μετά το περπάτημα στους Φιλίππους είχε έρθει η ώρα της μάσας. Η πρόταση του Παναγιώτη άκουγε στο όνομα Κεφαλάρι. Όπου Κεφαλάρι και νερά, όπου νερά και δροσιά άρα...ΕΠΙΘΕΣΗ!

Πράγματι το μέρος έχει άφθονα νερά, ένα ζηλευτό ποτάμι με όμορφα διευθετημένες όχθες και πεζόδρομους. Φάγαμε δίπλα στο ποτάμι και φάγαμε καλά. Γειτονικά με το εστιατόριο βρίσκεται μια νεροτριβή που δουλεύει. Για την ακρίβεια πνίγεται στη δουλειά αν κρίνω από το πόσες κουβέρτες και κουρελούδες είχε για στέγνωμα. Πολύ το χάρηκα.



Το καφεδάκι έλαβε χώρα στη Δράμα, όχι όπου κι όπου αλλά στο υπέροχο πάρκο της Αγίας Βαρβάρας με τα άφθονα νερά και τα όμορφα κτήρια.









Πώς να μετατρέψετε έναν τηλεφωνικό θάλαμο από ένα άχρωμο κουτί σε κάτι κομψό.



Η περιοχή γύρω από το πάρκο είναι γεμάτη από καπναποθήκες του μεσοπολέμου και άλλα κτήρια ιδιαίτερου κάλλους. Περασμένα μεγαλεία; Ίσως...







Varaderoκάλλους!



Στην επιστροφή προς Καβάλα και ενώ έχουμε σχεδόν φτάσει βλέπω τον Παναγιώτη να σταματά δίπλα σε ένα KTM Adventure και σε ένα άλλο μηχανάκι δήθεν-classic τύπου. Το παλλικάρι με το classic (Triumph) είχε μείνει από λάστιχο. Αυτό δεν είναι παράξενο. Το παλλικάρι με το classic ήταν Αμερικάνος. Ούτε αυτό είναι περίεργο. Το παλλικάρι με το classic είχε έρθει από Γερμανία. Είχε αρχίσει να γίνεται περίεργο αλλά όχι πολύ. Το παλλικάρι πήγαινε στο Ισραήλ ή στη Συρία. Όλο και πιο περίεργο. Το παλλικάρι δεν ήξερε να αλλάξει λάστιχο, ούτε πού ήταν τα εργαλεία στο μηχανάκι του. Ε, αυτό ναι ήταν περίεργο.

Ο Παναγιώτης ενώ είναι έτοιμος να σκάσει στα γέλια, παρακολουθεί την αναζήτηση των εργαλείων.





Ευτυχώς που ήταν ο Παναγιώτης, που έχει μια μικρηηηηή εμπειρία από λάστιχα, και το παιδί κατάφερε να φτάσει μέχρι το camping και να κοιμηθεί. Πάντως, δεν ξέρω αν περισσότερο τον λυπήθηκα που πήγαινε ξεβράκωτος στα αγγούρια ή τον ζήλεψα για το ταξίδι που είχε ξεκινήσει. Μάλλον το δεύτερο. Ελπίζω να ολοκλήρωσε το ταξίδι του και σε κάθε περίπτωση θα αποκόμισε μοναδικές εμπειρίες (όπως το να μας γνωρίσει )

Ο φυσικός wrote:
Ευτυχώς που ήταν ο Παναγιώτης, που έχει μια μικρηηηηή εμπειρία από λάστιχα, και το παιδί κατάφερε να φτάσει μέχρι το camping και να κοιμηθεί. Πάντως, δεν ξέρω αν περισσότερο τον λυπήθηκα που πήγαινε ξεβράκωτος στα αγγούρια ή τον ζήλεψα για το ταξίδι που είχε ξεκινήσει. Μάλλον το δεύτερο. Ελπίζω να ολοκλήρωσε το ταξίδι του και σε κάθε περίπτωση θα αποκόμισε μοναδικές εμπειρίες (όπως το να μας γνωρίσει )

Ο Παναγιώτης από μόνος του δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. Ευτυχώς που ήταν και ο Φυσικός (και η Έλλη να μας πειράζει και να μας φωτογραφίζει)........

Εδώ η πάσα αλήθεια: http://www.vfrh.net/t2285-topic

Το επόμενο πρωί είναι συννεφιασμένο και βρέχει σποραδικά. Μας σκεφτόταν ο Vvag υποθέτω. Θέλαμε να κάνουμε μια καλή βόλτα στο κέντρο της πόλης και αυτή είναι η καταλληλότερη μέρα. Πάμε λοιπόν...

Ξεκινάμε με τα κουφά. Τμήμα του τείχους της αρχαίας πόλης βρέθηκε στις εκσκαφές για την ανέγερση αυτής της πολυκατοικίας. Πώς παντρεύονται αυτά τα δύο; Έτσι...



Παλιά καπναποθήκη που έχει ανακαινιστεί πολύ όμορφα και γνωρίζει νέα χρήση. Καλό!



Το σύμβολο της πόλης, οι υπέροχες Καμάρες, το υδραγωγείο που έφερνε νερό στην παλιά πόλη μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες.









Ο Παναγιώτης μας περιέγραψε πως είχε ανέβει με φίλους του, παιδί ακόμα, πάνω στις Καμάρες και τους κυνηγούσε ένας αστυνόμος. Από τότε ήταν μορφή. Ελπίζω να μην διαβάζει η Αγγελική και παίρνει ιδέες για σκανδαλιές. Με κάτι τέτοιους εκεί γύρω έβαλαν κάγκελα!



Τώρα τι να πεις για αυτά τα σπιτάκια;







Αφού μπήκαμε στην κατηγορία Όμορφα Σπίτια ας μείνουμε:



Για πόσο ακόμα θα στέκεται σαν νησάκι μέσα στη θάλασσα των θηρίων;



Άτλας.





Περνάμε στην κατηγορία Μεγάλες Μορφές!



Μια ματιά στο λιμάνι



Βολτάροντας στα βράχια κάτω από το κάστρο



Μάλλον αυτοκτόνησε όταν έμαθε ότι δεν έχει γρανάζια... Χωρίς πλάκα, τώρα, το καταλυπήθηκα. Ούτε ο Caracal δεν θα το έφτιαχνε (Θεέ μου, συγχώρεσέ με)



Είναι μια από τις 3-4 ομορφότερες πόλεις στην Ελλάδα.

Ο φυσικός wrote:
Είναι μια από τις 3-4 ομορφότερες πόλεις στην Ελλάδα.

...αυτα ειναι....

Μπραβο Τακη παντα τετοια!!!!!

Μπράβο Τάκη !!!

Διαγαλαξιακό ημερολόγιο: Μέρα 7η ή κάτι τέτοιο.

Εγκαταλείψαμε άκαρδα αλλά προσωρινά τον Παναγιώτη και φύγαμε καρφί για την Ξάνθη. Ποιος ήταν άραγε ο σημαντικότερος λόγος για αυτήν την απόφαση; Μην ήταν τα όμορφα σοκάκια της; Μην ήταν τα πανέμορφα παραδοσιακά σπίτια της;

ΟΧΙ!!!!

Ήταν το ζεύγος των Αρχιερέων!



Δώσαμε ραντεβού έξω από μία συμπαθέστατη καφετέρια, δίπλα στο ποτάμι που διασχίζει την πόλη.





Γνωριστήκαμε με τα παιδιά (δεν είχαμε ξαναβρεθεί), ήπιαμε το καφεδάκι μας, γελάσαμε και μετά ανέλαβαν χρέη ξεναγού στην όμορφη πόλη τους. Πολύ όμορφη!









Ο Αρχιερέας κρύβεται από τα φώτα της δημοσιότητας.



Σας είπα ότι είναι όμορφη;





Καφετέρια του τοπικού κινηματογράφου. Καλό!



Δεν ξέρω πως είναι η Ξάνθη στο σύνολό της, υποθέτω ότι δεν θα είναι παντού όπως στη γειτονιά που περπατήσαμε. Ότι και να ισχύει, η συγκεκριμένη περιοχή είναι unpaictable.

Λογικά και αναμενόμενα έφτασε η στιγμή της πείνας. Το συζητήσαμε με τα παιδιά και κατέβασαν φανταστρουμφική πρόταση. Στο σημείο αυτό κάναμε το μεγαλύτερο λάθος της εκδρομής. Την δεχθήκαμε!

Ναι, ήταν λάθος. Ολέθριο και καταστροφικό. Δεν έπρεπε, με καταλαβαίνετε;

Λυπήθηκα το φαγητό που περίσσεψε αλλά ήταν εντελώς αδύνατον να φάμε όλη την ποσότητα.



Για να αποφύγετε κάτι παρόμοιο μην πάρετε ποτέ των ποτών το δρόμο από Ξάνθη για Σταυρούπολη και σε καμία περίπτωση μην στρίψετε αριστερά για το χωριό Πίλημα (αν δεν κάνω λάθος μετά από τόσο καιρό...)

Στην είσοδο του χωριού το διεστραμμένο μάτι μου εντόπισε ένα μικρό γεφυράκι. Μη βαράτε ρε σεις, να μη δούμε ένα γεφυράκι δηλαδής;



Επιστροφή προς Ξάνθη και στο δρόμο κάνουμε τις απαραίτητες στάσεις για να φωτογραφήσουμε τρία ακόμα γεφύρια που αγνοήσαμε στο πήγαινε λόγω πείνας.

Το πρώτο, πάνω από το οποίο περνάει ο δρόμος για το χωριό, έχει μήκος 45 μέτρα και από πάνω του περνάει ο δρόμος για το Πίλημα.





Το δεύτερο θα το δείτε αριστερά σας όπως πάτε από Ξάνθη για Σταυρούπολη στο 6ο χλμ.



Το τρίτο (πρώτο από Ξάνθη) αποκλείεται να το χάσετε. Είναι δίπλα στη σύγχρονη γέφυρα στο 4ο χλμ του δρόμου Ξάνθης-Σταυρούπολης. Δυστυχώς έχουν μείνει μόνο δύο καμάρες του όρθιες. Ο ποταμός λέγεται Κόσυνθος και αποτελούσε και αποτελεί το δρόμο επικοινωνίας της Ξάνθης με τα πομακοχώρια. Για αυτό και έχει τόσα γεφύρια (και πολλά άλλα που δεν είδαμε αυτή τη φορά).



Πολυβολείο (κατασκευασμένο στην κατοχή ή μετά;) που έλεγχε το πέρασμα από το παλιό γεφύρι.

Αποχαιρετιστήκαμε με τα παιδιά στην Ξάνθη, ελπίζοντας να δούμε ξανά σύντομα τα δυο θεόμουρλα!

Η συνέχεια έχει καταδρομική επίσκεψη στην Κομοτηνή, όχι για να δούμε την πόλη (φτάσαμε και φύγαμε βράδυ) αλλά έναν καλό φίλο από το στρατό, ο οποίος μένει μόνιμα στην Αλεξανδρούπολη και είπαμε να μοιράσουμε την απόσταση. Εννοείται ότι δεν πήγαμε από Εγνατία αλλά από την παλιά εθνική η οποία περνάει από το ένα και μόνο Πόρτο Λάγος.



Προσέξτε το παγόνι που εκτελεί χαμηλές πτήσεις στα αριστερά.



Πανελλήνια συγκέντρωση του Παπί Φόρουμ.



Λίμνη Σκανδάλων Βιστωνίδα



Η νυχτερινή επιστροφή στην Καβάλα μέσω Εγνατίας είναι σύντομη και χαλαρωτική. Ειδικά όταν συνοδεύεται από χαλαρή έξοδο για μπυρίτσα με Παναγιώτη και τη μία και μοναδική Αγγελική! Δεν θυμάμαι το όνομα αλλά κάτσαμε σε ένα συμπαθέστατο φοιτητοροκάδικο μπαράκι.

Ο Παναγιώτης είχε προτείνει για το επόμενο διήμερο μία σκηνάτη εξόρμηση στην Θάσο. Έχω να πάω πάνω από 10 χρόνια. Μέσα!
Η μέρα είναι ηλιόλουστη, τα κέφια μεγάλα, με γάλα είναι και ο καφές που πήγε να πάρει η Έλλη σε ένα μαγαζί και έτρεχε μετά να προλάβει το πλοίο.

Παναγιώτης ο φιλόζωος και Γλάρος ο φιλοπανάγιωτος.







Μόλις φτάνουμε στη Θάσο το πρώτο μέλημα είναι η εύρεση camping. Αναλαμβάνει δράση ο Παναγιώτης και έτσι στήνουμε τις σκηνές μας σε ένα δημοτικό camping (Παναγιώτη βοήθα, έχω ξεχάσει το πού) το οποίο είχε πολύ καλές θέσεις με σκιά, μέτριες τουαλέτες και όχι πολύ ευγενικό προσωπικό. Δεν πειράζει, η σκιά με νοιάζει περισσότερο.

Μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης ξεκινά η εξερεύνηση. Ο Παναγιώτης, ξέροντας τι μας αρέσει, προτείνει Μεγάλο Πρίνο (Καζαβίτι), το γνωστό ορεινό χωρίο του νησιού. Πολύ καλή επιλογή.

Πρώτα μασουλήσαμε τα δέοντα στην πλατανοσκεπή πλατεία του χωριού.



Μετά περπατήσαμε για ώρα στα στενά σοκάκια.







Κορόμηλα που άξιζαν μια καλύτερη τύχη.









Ερείπια νερόμυλου λίγο έξω από το χωριό



Ο Παναγιώτης και η Αγγελική επιστρέφουν στο camping για ανασυγκρότηση και εμείς ξεκινάμε με το VFR να επισκεφτούμε το μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος που βρίσκεται πάνω από το Καζαβίτι. Όσο ανεβαίνουμε η θέα γίνεται απολαυστικότερη.

Το Καζαβίτι πνιγμένο στο πράσινο.





Ενώ ανεβαίνουμε βλέπουμε πλήθος κόσμου οι οποίοι περπατάνε χωρισμένοι σε μικρές ομάδες. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, άνδρες, γυναίκες παιδιά. Παραξενευόμαστε μέχρι που αντιλαμβανόμαστε ότι την προηγούμενη μέρα γιόρταζε ο Άγιος Παντελεήμονας. Οι πιστοί είχαν πάει στο μοναστήρι και τώρα κατέβαιναν προς ένα ναό στον Πρίνο για λειτουργία.

Δίπλα στο μοναστήρι υπάρχει σπήλαιο από το οποίο αναβλύζει αγίασμα.





Στο κατέβασμα συναντούμε πάλι μέρος του πλήθους. Σε ένα κομμάτι της διαδρομής ακολουθούν μονοπάτι, αλλού βγαίνουν στο δρόμο. Είναι πολύ όμορφη εικόνα αυτό το ανακάτεμα όλων των ηλικιών και κάπως σπάνιο πια. Αποφασίζουμε να πάμε και εμείς στο ναό. Αισθανθήκαμε πιο κοντά στον τόπο με αυτή την κάπως απρόσμενη εξέλιξη. Ήταν όμορφα.







Το βραδάκι μας βρήκε μαζί με τον Παναγιώτη και την Αγγελική σε "παραδοσιακή" πιτσαρία του νησιού. Πολιτιστικά δρώμενα πάλι...

Η δεύτερη μέρα στη Θάσο ξεκινά με καφεδάκι στο camping



και ακολουθεί μάζεμα σκηνών και λοιπών αξεσουάρ. Θα ακολουθήσουμε τον παραλιακό δρόμο σε μια αριστερόστροφη περικύκλωση της Θάσου. Παρένθεση: το εσωτερικό του νησιού πρέπει να μπορεί να χαρίσει ένα υπέροχο τριήμερο με ένα DRZ ή/και ένα ζευγάρι ορειβατικά μποτάκια.




Το Παλατάκι.



Άντε γειαααα!



Η επόμενη στάση γίνεται στις Αλυκές, ένα υπέροχο μέρος που συνδυάζει παραλία για μπάνιο, ταβερνάκια με έναν μοναδικό αρχαιολογικό χώρο.

Αντιγράφω από http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=15401


Αμέσως μετά την είσοδο βρίσκεται ο αρχαίος ναός που αναφέρεται πιο πάνω.





Λίγο μετά το ναό συναντούμε μία σαρκοφάγο.





Τα ερείπια της Βασιλικής

Μετά τη Βασιλική το μονοπάτι γίνεται πιο δύσβατο και κινείται κοντά στη θάλασσα αλλά αρκετά ψηλότερα. Ψάχνουμε έναν ημιτελή παρατημένο κίονα. Την πληροφορία την έχουμε βρει στην πολύ κατατοπιστική πινακίδα στην είσοδο του χώρου. Τα κατάλευκα βράχια, από τα οποία έχει αποκοπεί υλικό στην αρχαιότητα κάνουν υπέροχη αντίθεση με το μπλε.













Δεν αργούμε να συναντήσουμε τον κίονα. Είναι εκτυφλωτικός κάτω από το μεσημεριανό φως. Ποιος ξέρει γιατί ξέμεινε εκεί...



Ξαφνικά ανοίγεται μπροστά μας αυτό το υπέροχο τοπίο. Η λιθοκοπή που έχει γίνει ήταν τέτοιας έκτασης που η θάλασσα καλύπτει την πρώην ξηρά. Από εδώ μαζεύανε αλάτι, εδώ οφείλεται το όνομα Αλυκές.







Στις τρύπες που φαίνονται στους βράχους έδεναν τα πλοία στην αρχαιότητα.



Ένα μικρό σπηλαιώδες άνοιγμα κοντά στη θάλασσα έχει μετατραπεί σε εκκλησάκι.

...αχ ρε Τακη τι με εχεις κανει τωρα.....

[justify] Παναγιώτης και Αγγελικάρα!

postmankav wrote:...αχ ρε Τακη τι με εχεις κανει τωρα.....

Έλα Γιωργάκο μην κλαις! Τι έκανα;

Ο φυσικός wrote:

postmankav wrote:...αχ ρε Τακη τι με εχεις κανει τωρα.....

Έλα Γιωργάκο μην κλαις! Τι έκανα;

....με πήγες πισω πολλα χρονια.....

Θα ήθελα να μου πεις μια μέρα.

Η τελευταία στάση πριν το λιμάνι είναι το χωριό Παναγία. Αξίζει σίγουρα έναν περίπατο ανάμεσα στα όμορφα σπίτια του και στην πλατεία με τα άφθονα νερά.

Φτάνουμε στο λιμάνι της Θάσου αρκετά νωρίτερα από την ώρα αναχώρησης του πλοίου οπότε πάμε για λίγα αρχαία ακόμα!

Η αρχαία αγορά





Ο ναός του Ηρακλή (μάλλον )



Το αρχαίο θέατρο κτισμένο μέσα στην ακρόπολη και σε μέρος με μοναδική θέα.





Τμήμα επιγραφής στο θέατρο



Η θέα που λέγαμε...



Η Αγγελική περιπολεί έξω από τα τείχη της ακρόπολης



Αλλά παρά τις περιπολίες της, η Ελλάδα δεν παύει να με εκπλήσσει...



Κάτι λιγότερο αρχαίο αλλά σίγουρα παλιό. Ένα Trabant!



Το παλιό λιμάνι της Θάσου.







Ώρα για αναχώρηση. Δυστυχώς.

εκπληκτικές φωτο, εκπληκτικά μερη

Εχω παει τοσες φορες Θασο και ολα οσα ειδες δεν ταχω δει , χρειαζομαι ξεναγο για την επομενη φορα .... μπραβο πολυ ωραιες φωτο .

υπέροχα!

μπράβο!

Αξίζει την αναμονή αυτό το ταξιδιωτικό.
Πολύ ωραία μέρη και φωτογραφίες.
Πρέπει να δώσεις περισσότερες πληροφορίες για την ταβέρνα στην Ξάνθη..

Υ.Γ Έλα πες την αλήθεια είσαι η μετενσάρκωση κάποιου μάστορα(π.χ αυτού απο το γεφύρι της Άρτας)
Και μαζεύεις τεχνογνωσία απο άλλα γεφύρια.

Αν και εχει ειπωθει πολλες φορες και απο πολλους, αξιζει να τo ξαναπει κανεις: Φυσικουλη εχεις πολυ ωραιο φωτογραφικο ματι, χρησιμοποιεις πολυ ωραια τα ευρυγωνια φασματα για τοποθεσιες/κτιρια κλπ και η ψιλο-επεξεργασια χρωματων που κανεις τελευταια a posteriori δινει ενα σχετικα δραματικο τονο σε μερικες φωτογραφιες

Συνεχισε το λειτουργημα σου και την πολιτιστικη σου συνεισφορα με τις περιγραφες.