Όταν το cbf συνάντησε επιτέλους το Fi του Πανέα και το Vtec του Χρήστου

Ενώ οι βόρειοι μαζεύτηκαν στην Ελλάδος την άκρη, η αφεντιά μου είπε να βγάλει το cbf για μια βολτίτσα μπας και φτάσω τα χλμ που έχει κάνει ο ταχυδρόμος (στο ίδιο διάστημα 7500 ο postman, 2800 εγώ έχω μείνει πίσω ). Η σκέψη ήταν να πήγαινα επίσκεψη στα ξαδέρφια μου στον Βόλο και στον κολλητό μου στο Μουζάκι Καρδίτσας χωρίς να πληρώσω διόδια και με ενδιάμεσες στάσεις. Έστειλα λοιπόν μήνυμα στον Πανέα που εξέφρασε αμέσως επιθυμία να έρθει βόλτα και μίλησε και με τον Χρήστο για να συμπληρώσουμε το παζλ. Το ραντεβού ήταν στη Λαμία στις 10.30 το πρωί στις 25 Μαρτίου.

Αφού ξύπνησα στις 8.00 το πρωί και αποφάσισα ότι θα έχανα το ραντεβού ενημέρωσα τον Πανέα, έλεγξα την πίεση στα ελαστικά και έφυγα κατά τις 10.00 (ναι ξέρω στα ραντεβού είμαι άγγλος...). Ο αδερφός δεν ήταν στην Θήβα αλλά η δύναμη της συνήθειας με έβαλε μέσα στην πόλη. Μερικές φορές η μηχανή όπως και το αυτοκίνητο μου πάνε μόνα τους και δεν με ακούνε. Αφού βγήκα πήρα τον δρόμο για Μπράλο.

Έφτασα στον Πασιάκο ακριβώς την ώρα που έμπαινε και ο Πανέας (καλά μιλάμε για υπολογισμό με ακρίβεια δευτερολέπτου) και μετά το απαραίτητο τοστάκι βάλαμε βενζίνα και φύγαμε. Από τους 3 δρόμους που πάνε από Λαμία στον Βόλο πιστοί στην παράδοση του φόρουμ διαλέξαμε τον παραλιακό (και ίσως μακρύτερο) ο οποίος όμως μας πέρασε από μερικά πανέμορφα μέρη. Παρακάτω οι φωτό από το Αχίλλειο (όπου διαπίστωσα ότι όταν δεν φορτίζεις την ψηφιακή μένεις από μπαταρία).





Έπειτα φύγαμε για Σούρπη όπου και είχαμε ραντεβού να πάρουμε τηλέφωνο τον Χρήστο για τα περαιτέρω. Ενώ ο Πανέας συννενοούνταν εγώ κατόρθωσα να λαδώσω μόνος μου (και σωστά αυτή την φορά) την αλυσίδα. Έχοντας ψηλώσει τουλάχιστον 10 εκατοστά από την περηφάνεια έφτιαξα τους καθρέπτες και ξεκινήσαμε για την παραλία του Αλμυρού.



(Πανέας βγάζει γάντια)






Ο Χρήστος ήρθε σχεδόν αμέσως και μας πήγε στο κτήμα των παππούδων της Βάσως (σε αυτό το φόρουμ τελικά υπάρχει εμμονή με γεφύρια, λίμνες και κτήματα).



Όχι το cbf δεν είναι βρώμικο απλά το Fi είναι καθαρό και το VTEC πολύ καθαρό:




Βάσω: "γιατί κάνατε τόση ώρα?"
Πανέας: "αφού ο Da_beazt έφαγε όλα τα λεφτά να αγοράζει μηχανές και δεν έχει για διόδια τι να κάνουμε?"


Da_beazt: "άκουσα το όνομα μου?"
Πανέας: "κλείσε το τσοκ και πρόσεξε μην γλιστρήσεις στο χαλικάκι και τα πάρεις όλα σβάρνα!"
Ο Χρήστος χαμογελάει γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι έχω παρκάρει κοντά του...


Φυσικά (όχι Τάκη δεν σε φώναξα) μετά πήγαμε για φαγητό γιατί το τοστάκι είχε αποσβεσθεί προ πολλού. Ο προορισμός ήταν η Μιτζέλα, αλλιώς Αμαλιόπολη.

Λοιπόν το άσπρο χρώμα τελικά απωθεί την σκόνη ενώ το δικό μου το μολυβί την τραβάει σαν μαγνήτης ρε παιδί μου...


Εννοείται ότι φάγαμε τα πάντα...


Κάπου εκεί τελείωσε η μπαταρία...

Η συνέχεια έλεγε καφέ στο Κολωνάκι του Βόλου, δλδ στις Αλυκές. Όταν λέμε καφέ εννοούμε δίπλα στην θάλασσα, πατώντας άμμο και ανησυχώντας μήπως το αλάτι πειράξει τις εξατμίσεις. Μετά από πολύ γέλιο και αφού έπεσε το σκότος ο Πανέας έφυγε για Λαμία και οι άλλοι για Βόλο.

Την επομένη το πρόγραμμα είχε Βόλος - Λάρισα (μέσω παλιάς Εθνικής) - Τρίκαλα. Στα Τρίκαλα κατέληξα σε εστιατόριο με θέα τον Πηνειό (άμα ξυπνάς στις 10 και φεύγεις στις 12 δεν προλαβαίνεις να πας για καφέ). Το ξέρατε ότι ο Πηνειός έχει και ψάρια (τα νερά είναι καθαρά). Μάλιστα ενώ τρώγαμε μια παρέα 3 (μάλλον Πακιστανών) ψαράδων επιδιδόταν στο ψάρεμα με δίχτυ πριν τους τσακώσει η ομάδα Δ και τους αναγκάσει να ρίξουν τα ψάρια και πάλι στο ποτάμι.

Α ναι, όπως λέει και το σποτάκι: Σαράφης στην Αθήνα, Σαράφης στα Τρίκαλα


Με το αναρτώμενο βάρος να έχει ανέβει από τα λαζάνια και το παγωτό έφυγα για Δομοκό και Μπράλο. Και ναι το Σάββατο είδα και άλλους μοτοσυκλετιστές που αντιχαιρετούσαν! Φτάνοντας στην Λαμία είδα και δύο GSXR που ζεσταίναν τα λάστιχα ετοιμαζόμενοι για τις στροφές του Δομοκού...

Με την νύχτα να πέφτει έφτασα στην Αθήνα έχοντας μάθει τα ακόλουθα:

1. Το CBF έχει αυτονομία 280 - 300χλμ (με εμένα στο τιμόνι)
2. Η άνοιξη έχει έρθει γιατί καθάριζα 4 φορές την ημέρα την ζελατίνα από τα μυγάκια. (φίλοι με cbf: μήπως φταίει to top case που κουβαλούσα;)
3. Περίπου 800 χλμ σε 2 μέρες χωρίς κούραση και πόνους στην μέση
4. Στο Πήλιο θα περάσουμε ΓΑΜΑΤΑ!!!!
5. Δύο μεγάλα ευχαριστώ σε Πανέα και Χρήστο - Βάσω για την παρέα και την φιλοξενία. Τώρα σας περιμένω και τους 4 (ακούς Χριστίνα) στην Θεσ/νίκη...

πάντα τέτοιαααααααααααααα ωπα είπα λέωωωωωω
Επιπλέον μπράβο Γιάννη που βάζεις ώρες και αποκτάς εμπειρία και γίνεσαι ασφαλής και όλα αυτά μαζί & ταυτοχρόνως ε? Α !

Ιωάννη εύγε, αλλά δεν μας είπες, sneakers είχατε;

Μπράβο στα παιδιά.
Γιάννη αν πάρεις vfr με εσένα πάνω μου φαίνεται θα έχει αυτονομία 500 χλμ.

:clap2

Μπραβοοοο ρεεεεεεεεεεεεε!!!!!

Μπράβο παίδες!!

Όλα καλά αλλά λίγο λάστιχο στους δρόμου του Πηλίου δεν άφησες …

Να μας ξανάρθεις φίλε και θα περάσουμε ακόμα καλύτερα.!!

Εννοείτε και όποιος άλλος θέλει

Μπράβο μπράβο

Ωραιοι

μπραβο παιδακια.......


υγ.Χρηστο και Βασω δεν θα σας δουμε ποτε ετσι οπως παει,εχουμε πλησιασει σε αποσταση αναπνοης 3 φορες και δεν ετυχε να τα πουμε!

Μπράβο ωρέ παιδάκια!!
Ρε Γιάννη κάνε κάνα χιλιόμετρο ρε παιδί μου, τι τα' χεις τα μηχανάκια....


Μόλις μου θύμισες πως αν δεν έρθω Πανελλήνια στο Πήλιο θα σκάσω...

ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟ ΛΕΒΕΝΤΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΡΕΛΗ ΠΑΡΕΑ ΒΛΕΠΩ ΠΑΝΕΑ ΚΑΙΧΡΗΣΤΟ ΒΑΣΩ ΤΑΓΛΥΚΟΥΛΙΑ ΜΟΥ..

Μπραβο φιλε ωραια εκδρομη.