Το Εξπρές του Μεσονυχτίου

Ή αλλιώς ωδή στην γκαντεμιά.
Η χρονιά ξεκίνησε με πολλά σχέδια για το ποιο θα είναι το επόμενο ταξίδι στο εξωτερικό.
Δυστηχώς για διάφορους λόγους δεν βόλεψε να πάω όυτε Ιταλία με τα παιδιά,ούτε Πράγα με padeli.
Ο καιρός της άδειας έφτανε και μια που είχα βαρεθεί να κάνω το Πειραιά-Ορεστιάδα είπα να το κάνω μέσω Τουρκίας.
Χωρίς κανέναν σχεδιασμό-για πρώτη φορά-χωρίς να έχω κλείσει ξενοδοχεία απλά έχοντας μια γενική εικόνα ξεκίνησα.
Το πρώτο βήμα ήταν να κάνω την μηχανή σέρβις και να της βάλω καινούρια παπα.








Μια που απο Ρόδο δεν είχε καράβι για οχήματα που να περνάει Τουρκία έπρεπε να πάω απο Κω.





Πολύ όμορφο νησί.Βέβαια και εδώ έχουν βάλει οι Ιταλοί το χέρι τους γιαυτό.

Η εκκλησία της Αγ. Παρασκευής.








Ο πλάτανος του Ιπποκράτη.





Δεν έχω ξαναδεί τόσα πολλά ποδήλατα.





Περιμένοντας το καραβάκι πήρα έναν ταξιδιωτικό οδηγό ο οποιός με έκανε να θέλω να δω όλο και περισσότερα μέρη.



Τα μαστόδοντα περιμένουν και αυτά να μπουν στο καράβι για να συνεχίσουν την περιπέτεια τους.

Μέσα στο καραβάκι με την αγωνία να μεγαλώνει μην ξέροντας τη θα συναντήσω.




Και φτάνουμε Αλικαρνασσό.
Πολύ τουριστικό μέρος με απέραντη μαρίνα και πολύ αστυνόμευση.











Το απαραίτητο τσαγάκι.Σε σημείο που αναρωτιέμαι αν δεν πίνουν νερό και πίνουν μόνο τσάι.

Βόλτα στα σοκάκια της πόλης.Πίσω μαγαζί με χαλιά.





Εκκεντρικός πολυέλαιος σε in κλαμπάκι.





Μικρή μηχανή με κάγκελα.Da beast καλό?








Βόλτα στο κάστρο του Αγ.Πέτρου.!!

Νεκροταφείο.
















Κρύσταλα απο ναυάγια που βρέθηκαν στο λιμάνι.

Στο βάθος η Αλικαρνασσος.







Ο Αγγλικός πύργος.








Τούρκικες τουαλέτες?







Αναπαράσταση πλοίων.

Ο δρόμος ήταν πολύ τραχύς σαν τσιμέντο.
Φτιάχνουν κάτι αυτοκινητόδρομους όμως που όταν ολοκληρωθούν θα είναι τεράστιοι.





Δεύτερη στάση Παμούκκαλε.

Μπλε τζαμί στολισμένο με κεραμικά απο τη Νίκαια.





Και κάπου εκεί μια και είχαμε μόνο ένα φυλαχτό επάνω μας και όχι 726 όπως έχουν οι γείτονες παντού.
Εξω απο τα σπίτια τους τα μαγαζιά τους κτλ.





Κάποιο απο τα μάτια που κοιτούσαν τη μηχανή ήταν πιο τσακίρικο απο τα άλλα και με μάτιασε.
Πρώτο σύμπτωμα πτώση σταματημένος στο βενζινάδικο.
Αποτελέσματα γρατζουνιές στο φτερό και στη βαλίτσα.








Αν η ατυχία σταματούσε εκεί δεν θα με χαλούσε την διάθεση να συνεχίσω το ταξίδι μου.
Δυστηχώς όμως συνεχίστηκε...
100 χλμ πριν τη Σμύρνη και ενώ πήγαινα με 150 η μηχανή έσβησε και άναψε το λαμπάκι f1.
Έλεος?πάλι τα ίδια?
Τηλέφωνο στην τεχνική υποστήριξη του vfrh για εκτιμήσεις.
Ο Μιχάλης μου είπε πιθανά προβλήματα.Εγώ έκανα το πιο απλό μια και δεν μπορούσα να κάνω
κάτι άλλο την δεδομένη στιγμή άδειασα την βενζίνη έβαλα άλλη και συνέχισα.
15 χλμ πριν φτάσω στην Σμύρνη όμως η μηχαμή έσβησε και δεν ξαναπήρα μπροστά.

Για καλή μου τύχη έμεινα στα διόδια δίπλα σε αστυνομικό τμήμα.
Οι διάλογοι ήταν ξεκαρδιστικοί και όσο περνούσε η μέρα ζούσα πολύ σουρεαλ καταστάσεις.
Μπαίν μέσα λοιπόν και λέω στον μπάτσο.
-Μοτορ προμπλεμ καπουτ,γιοκ,κολ μαστορ.
Ευτηχώς κατάλαβε.Έρχεται η οδική βοήθεια της κακιάς ώρας και πάμε στην Σμύρνη.
Εκεί προσπαθούσαμε να συνεννοηθούμε με τον μεταφραστή της google αλλά και πάλι δεν βγάζαμε άκρη σε όλα.
Επόμενη βοήθεια η Μαρία.Αδερφή της Έλενας με πτυχείο στα Τούρκικα!!
Αυτό που με είπε ήταν ότι έπρεπε να φύγουμε το ίδιο βράδυ γιατί αλλιώς θα φεύγαμε μετά απο 7 μέρες λόγω ραμαζανιού.
Αφού με κεράσανε φασολάδα και φάγαμε μέσα απο την κατσαρόλα και μπακλαβά ξεκινήσαμε στις 10 το βράδυ.
Τον πήρε 1-2 φορές ο ύπνος στο δρόμο αλλά ευτηχώς φτάσαμε στης 8 το πρωί χωρίς να με βιάσει.
Η καρότσα απο το φορτηγό δεν κατέβαινε και ο τρόπος που βρήκε για να κατεβάσουμε την μηχανή ήταν
να πάει το πίσω μέρος της καρότσας σε ένα ανάχωμα στο ποτάμι να σπρώξουμε εκεί πάνω τη μηχανή και να κατέβω απο εκεί.

Δυστηχώς την νύχτα ενώ είπα να δέσουνε την μηχανή απο της μπουκάλες δεν είδα
πότε έκαναν την μ@λ@κία να την δέσουν απο το φανάρι με αποτέλεσμα ένα ωραίο ράγισμα.





Ο δρόμος της επιστροφής ήταν ακόμα μακρύς και επειδή η οδική της Ελλάδας δεν μπορούσε να περάσει
τα σύνορα έπρεπε να σκουντήξω.




Έτσι το ταξίδι είχε άδοξο τέλος.
Δυστηχώς δεν έβγαλα φωτογραφίες απο Σμύρνη,αρχαία Εφεσσο,Αιβαλί,Τροία και Κωνσταντινούπολη.
Την επόμενη φορά και ελπίζω με την παρέα και άλλων korto Vvag για σας χτυπάει η καμπάνα.
Η βοήθεια όλων σας ήταν σημαντική σας ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου όλους σας.
Προσπαθήστε να μην σας βάλει κάτω η κρίση και να συνεχίσετε να ταξιδευεται αλλά όχι μόνοι.
Γιατί όπως είπε κάποιος μόνος ούτε στον Παράδεισο.

Αφού η βλάβη διορθώθηκε στην Ορεστιάδα.
Καμμένος ανορθωτής και καλώδιο της γείωσης είπα να την κάνω βόλτα για δοκιμές.
Εκείνες της μέρες είχε βαλκανικό ή ευρωπαικό πρωτάθλημα trial που περνούσε απο Ορεστιάδα.














Η λέσχη Μοτοσυκλετιστών Ορεστιάδος βράβευσε τους νικητές των ειδικών διαδρομών εκείνης της μέρας.
Στης γουρούνες νικήτρια ήταν η κυρία αριστερά με ΚΤΜ 525!!!!

Αλλά για σιγουριά είπα να κάνω και μία πιο μακρινή βόλτα.
Και έτσι λίγο το 1. ΜοτοΤρώς λίγο και η Ευρωπαική συνάντηση Goldwing στο λιτόχωρο
με πείσανε να κατηφορήσω προς τα κάτω.







Αλάζει και χρώματα..











Και έτσι επιστρέψαμε πάλι στο νησί.
Ελπίζω του χρόνου να πάνε τα πράγματα καλύτερα και να κάνουμε ένα όμορφο και απροβλημάτιστο ταξίδι στα ξένα.
THE END....

Γιώργη μια χαρά φάνηκε όσο κράτησε.
Την επόμενη φορά καλύτερη οργάνωση και προετοιμασία και όλα θα πάν καλύτερα.

Καλό φθινόπωρο αδελφέ !!!

Ολα καλα φιλε!!! Μετα το Νικο , παρε και εσυ ενα ΚΤΜ, να παρουμε τα βουνα!!!!

Μπραβο Γιωργη!!
γιατι τα vfr περιμενουν να βγουν απο τα συνορα για να βγαλουν τις ζημιες τους????τι ψυχολογικα ειναι αυτα???

Εξαιρετικό οδοιπορικό και,εεε,,πρωτότυπο!

Ευχομαι πάντα πολλά και ανέφελα χιλιόμετρα χωρίς να χρειάζεται να "κολ δε μάστορ" !!!

(σε λίγο καιρό από τώρα θα τα σκέφτεσαι με νοσταλγία )

Την επόμενη φορά πιο οργανωμένα και πιο πολλοι , γιατί τα παράλια είναι πανέμορφα και αξίζει τον κόπο για ενα τετοιο ταξίδι .
Ωραίες φωτό !!

DoctorAbo wrote:Γιώργη μια χαρά φάνηκε όσο κράτησε.

Κι εγώ αυτό θα έλεγα!!!
Άντε και την επόμενη χωρίς προβλήματα!!
Θα συμφωνήσω με το "μη σας βάζει κάτω η κρίση, ταξιδεύετε!!"

Άντε Γιώργη, εύχομαι το συντομότερο να ταξιδεύουμε και παρεούλα.

padelis wrote:Μπραβο Γιωργη!!
γιατι τα vfr περιμενουν να βγουν απο τα συνορα για να βγαλουν τις ζημιες τους????τι ψυχολογικα ειναι αυτα???

Έλα ντε.
Τόσες βόλτες και τόσα χλμ κάναμε μες στην Ελλάδα παρέα με τα καλύτερα μαστόρια του φόρουμ και δεν έπαθε τίποτα.

Μπραβο ρε γιωργη αυτα ειναι τα ωραια!Χιλιομετρα μπολικα και μια μικρη περιπετεια

Μπράβο Γιώργο που το αποφάσισες και το έκανες μόνος.
Όπως έχω ξαναπεί, ετο καλύτερ είναι να ταξιδεύεις με καλή παρέα αλλά αν δεν βρεις το αμέσως καλύτερο είναι να ταξιδεύεις, έστω και μόνος.

Ένα σημείο που μου άρεσε πολύ ήταν το παρακάτω σχόλιό σου, προφανώς σε μια σπάνια στιγμή αυτογνωσίας.....

SCORPIOS wrote:

Δεν έχω ξαναδεί τόσα πολλά ποδήλατα.




]

Καλά ταξίδια να έχουμε και όταν ξαναπάς Τουρκία έχε με στο νου σου μαζί με Vvag και Korto.

τελικά το πρόβλημα ποιο ήταν;

Μην μασας συνονοματε, πολυ ωραιο και πρωτοτυπο ταξιδιωτικο

Τα παραλια της Τουρκιας μεχρι Πολη και επιστροφη απο ανατολικη/δυτικη Θρακη ειναι κατι που εχω στο προγραμμα κι'εγω. Αλλα μετα απ'αυτα που διαβαζω μαλλον θα παρω το Transalp αντι για το VFR

KiloMeater wrote:τελικά το πρόβλημα ποιο ήταν;

Καμενος ανορθωτης και καλωδιο γειωσης εγραψε παραπανω Ηλια. Οχι τιποτ'αλλο αλλα να ξερουμε τι να παιρνουμε μαζι. Ειχα την εντυπωση οτι αυτη η βλαβη ειχε εξαλειφθει στα VTEC αλλα φαινεται πως οχι..

Κι'εγω γυρναω Ευρωπη και Ελλαδα χωρις οδικη νομιζοντας οτι το μηχανακι ειναι "invincible"... Θα ανοιξω ενα θεμα για να ξερουμε τις πιθανες βλαβες των VTEC.

SCORPIOS wrote:

padelis wrote:Μπραβο Γιωργη!!
γιατι τα vfr περιμενουν να βγουν απο τα συνορα για να βγαλουν τις ζημιες τους????τι ψυχολογικα ειναι αυτα???

Έλα ντε.
Τόσες βόλτες και τόσα χλμ κάναμε μες στην Ελλάδα παρέα με τα καλύτερα μαστόρια του φόρουμ και δεν έπαθε τίποτα.

Ο καταραμένο νόμος του Μέρφυ φταίει!!
Μην μασάτε όμως Κeep Travelling!!!

Αγγελική ήδη το νοσταλγώ.
Τάκη πετυχημένο.
Ηλία όπως είπε ο Γιώργος ανορθωτής και καλώδιο γείωσης.
Γιώργο νομίζω με το transalp θα είσαι καλύτερα.
Όταν με το καλό ξαναπάω θα φτάσω μέχρι Καππαδοκία και Τραπεζούντα.Σχεδόν τον γύρο θα κάνω.

Γιώργο μη μασάς με τις βλάβες (έχε όμως μαζί κανά σαντουιτσάκι). Ωραίες οι φωτογραφίες και μπράβο για το κουράγιο και την υπομονή που είχες!

Κατά τα άλλα σαν χτυπημένος από τον Murphy πολλάκις (νέο αγαπημένο τραγούδι https://youtu.be/WQkeRy1W1uc) η δοκιμασμένη συμβουλή μου είναι έχετε πάντα υπομονή, φοράτε φουλ εξοπλισμό και βάλτε οδική βοήθεια σε ότι τροχήλατο όχημα και αν έχετε.

Γιώργο (σαν κάτοχος μηχανών μη-Χόντα που με έχουν αφήσει πολλάκις πρόσφατα) ανυπομονώ να τα πούμε και από κοντά σε επόμενη βόλτα (Όλυμπος μην ξεχνιόμαστε) για να ακούσω το πλήρες ιστορικό...

Don John wrote:

Ααα ρα Τακ , τι λεει τουτος ρα

να τον παμε ρα μια βολτα στην Καρδιτς , να δει και πδηλατα και φτιας και το βιεφαρι τ [/color]

αααααααρε άι λόβ Καρδίτσααααα σλέουυυυυυ !!!!!! Ιχαααααααα

Πιστέυω οτί με τον καιρό όλα θα είναι μια όμορφη ανάμνηση..
Βέβαια δεν θα σ'αφησω να ξεχάσεις ποτέ την συνομιλία με την μπατσαρία...