Άνευ τίτλου

Ακολουθεί ένα κείμενο που είχα γράψει κάπου εκεί πίσω στο 1994 ένα βράδυ που είχα μια παράξενη διάθεση. Έπεσα πάνω του τυχαία απόψε και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας. Μην γελάσετε πολύ...


25/08/2036
Αγαπητό ημερολόγιο γειά σου και πάλι. Πώς περάσανε τα άτιμα τα χρόνια ούτε που το κατάλαβα. Πότε ήμουν 19 ετών και είχα το καπνογόνο MZ νοιώθοντας πως είχα όλο τον κόσμο δικό μου. Μετά τα δίχρονα βελτιώθηκαν, εξελίχθηκαν και κατέκλυσαν την αγορά μέχρι που το έτος 2009 -μόλις η εξάπλωση των υπεραγωγών το επέτρεψε- οι ηλεκτρικές μηχανές τα αντικατέστησαν.
Αλήθεια, η ζωή μου είναι γεμάτη αναμνήσεις και εμπειρίες από και με τους φίλους μου και τις μηχανές μας. Εδώ και 46 ολόκληρα χρόνια ποτέ δεν έσβησε η χαρά του “οδηγείν”, της ανακάλυψης των κάθε λογής ορίων μου και της ηρεμίας που συνοδεύει ένα ταξίδι στην ελληνική φύση.
Ας μην παρασυρθώ πάλι σε δακρύβρεχτα κατεβατά. Αυτά περάσανε,για πάντα φοβάμαι. Έτσι είναι η πορεία της ζωής. Τα νειάτα. Τα νειάτα κυρίως δρούν, τρέχουν, αλλάζουν τα πάντα γύρω τους. Με επισκέφτηκε το απόγευμα ο εγγονός μου. Ο ΕΓΓΟΝΟΣ ΜΟΥ, το καμάρι μου. Απίστευτη αντίθεση δίπλα στους γονείς του. Από τη μια η κόρη μου. Δε λέω, με αγαπάει και με φροντίζει. Αλλά από τότε που έσκυψε στα χοντρά βιβλία της επιστήμης της ξέχασε να σηκώσει το κεφάλι της. Απορώ πως βρήκε τον άντρα της σχεδόν όσο απορώ για το πως τη βρήκε κι αυτός. Βλοσυρός και λιγομίλητος σου δίνει την καλύτερη ευκαιρία να μάθεις κολύμπι, αν μείνεις σε ένα ξερονήσι μαζί του (...) Υπέροχος συζητητής, αν το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι ο δείκτης τιμών στο χρηματιστήριο, ανιαρός για οτιδήποτε άλλο.
Πάντως η αλήθεια είναι ότι εμένα δε μου πέφτει λόγος εφόσον οι δυο τους ταιριάζουν απόλυτα. Το μόνο πρόβλημα είναι πως κανείς άλλος δεν ταιριάζει μαζί τους... Άς είναι. Εγώ τους αγαπώ αρκεί να είναι μακριά μου. Αυτό δεν ισχύει για τον εγγονό μου. Όποιος είπε για το μήλο κάτω από τη μηλιά δεν τον είχε γνωρίσει. Είναι πάντα γελαστός και πρόθυμος να δει καθετί νέο. Δεν έχει μοιάσει στη μάνα του και ασχολείται με τα μαθήματά του μόνο όσο χρειάζεται. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Είναι να τον χαίρεσαι. Βέβαια όπως κάθε άνθρωπος έχει και αυτός τα ελαττώματά του, π.χ. τους γονείς του... (Τι κακός που γίνομαι όσο μεγαλώνω!)
Όπως και να έχει το πράγμα οι δικοί του με ψήνουν εδώ και καιρό να τον αποτρέψω από την αγορά της αγαπημένης του μηχανής, αν μπορούν να ονομαστούν έτσι αυτά τα απαίσια αυγουλωτά αντικείμενα που ελέγχονται ολοκληρωτικά από P.C. και ακούς τον ήχο τους μόνο με στηθοσκόπιο.
Τι εξτρεμιστικές “μούχλες” που είναι και οι δυο τους! Αν ήμαστε στην εποχή μου τότε που 95 στους 100 ¨Ελληνες πιπιλούσαν την καραμέλα της επικινδυνότητας των μηχανών θα το καταλάβαινα (ίσως). Αλλά σήμερα που σε κάθε σπίτι υπάρχει και μια μηχανή-αυγό όλα αυτά μου φαίνονται εξτρα-καραυπερβολικά. Προκειμένου, όμως, να δίνω όλη τη σύνταξή μου σε ψυχιάτρους δέχτηκα να προσπαθήσω. Έλπιζα μόνο να ήταν αρκετά αποφασισμένος ώστε να μην τον πείσω. Αχ,έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Κάποια στιγμή το βράδυ έντεχνα τον ξεμονάχιασα. Με προσποιητή σοβαρότητα και χωρίς να πιστεύω λέξη από όσα έλεγα αντάλλαξα μαζί του τις παρακάτω φράσεις:
-Λοιπόν,έμαθα πως θες να αγοράσεις μηχανή.
-Οπωσδήποτε παππού. Οδήγησα του φίλου μου του Γιώργου,ξέρεις την HoHaDa ( Honda-Harley Davidson) Super-Electric και τρελλάθηκα. Μοναδική αίσθηση, απουσία ήχων (δηλαδή αυτό είναι κριτήριο;) και σιγουριά ακόμα και στα 263,456χαω.ΧΑΟΣ δηλαδή!!! Τσιμουδιά στη μάνα μου, εντάξει;
-Μείνε ήσυχος. Δε μου λες όμως, έχεις σκεφτεί ότι θα κινδυνεύεις κάθε στιγμή; ( Ήμαρτον Θεέ μου τι του λέω; )
-Παππού με δουλεύεις; Αφού εσύ οδηγούσες μια ζωή.
-Αυτά ήταν νεανικές τρέλλες. ( Ήμαρτον στο τετράγωνο )
-Παππού κόψε το δούλεμα. Ακόμα οδηγείς όποτε δε σε ενοχλούν τα αθροι- τικά, η δισκοπάθεια, το ουρικό οξύ, ο διαβήτης, η πλατυποδία... ]
-Σου μιλώ σοβαρά ( ποιον κοροιδεύω; ) Οι στατιστικές λένε ότι στις 100 μηχανές...
Για πολλή ώρα του έλεγα ό,τι έιχα και δεν είχα ακούσει τόσα χρόνια από όλους τους ηλίθιους της Γης. Αυτός το βιολί του. Ας είναι καλά όλοι νέοι -όχι στην ηλικία αλλά στο μυαλό- που ακούν την καρδιά τους και ρισκάρουν. Που διατηρούν τον αυθορμητισμό τους χωρίς να υπολογίζουν τα πάντα με τον πόντο. Δεν άντεχα άλλο. Θύμωσα. Ας βγάλουν οι δικοί του το φίδι από την τρύπα. Εγώ δε θα συμμετάσχω. Του είπα την αλήθεια και σκάσαμε στα γέλια.
-Είπα και εγώ ρε παππού ότι χάλασες.
Το ωραιότερο πράγμα που μου έχουν πει. Αφού τη θέλει τόσο ας την πάρει. Αντί να του εναντιωθώ θα του μάθω ό,τι ξέρω, θα του μεταδώσω κάθε εμπειρία μου και θα τον καθοδηγήσω στα πρώτα του βήματα, για να είμαι όσο γίνεται σίγουρος για την ασφάλειά του. Καλύτερα να μάθει από εμένα παρά από κάποιο φίλο του. Από εκεί και πέρα του έχω κάθε εμπιστοσύνη.
Θα κάνω όμως και κάτι ακόμα. Μόλις αποκτήσει το δίπλωμά του θα οδηγεί, αντί για πλαστικό αυγό, το VF μου που πιάνει αράχνες στο γκαράζ. Είναι βέβαια αντίκα, έχει μηδενίσει 7 φορές το κοντέρ του, και δεν πιάνει τα 293.432 χαω. Σα βενζινοκίνητη δε, πρέπει να κυκλοφορεί 200 χμ έξω από τα αστικά κέντρα και αυτό μόνο 10 μέρες κάθε μήνα. Είμαι σίγουρος όμως πως αυτά δε θα τον ενοχλήσουν και ίσως να με πηγαίνει και καμιά βολτίτσα.
Άλλωστε δε μπορώ πια να οδηγώ. Σήμερα λήγει οριστικά το δίπλωμά μου...

Δυστυχώς πέρα απο τις 2-3 γραμμές της εισαγωγής το υπόλοιπο βγαίνει κινέζικα..
Βρε τι encoding πείραξα, τίποτα...

Το ίδιο και γω

Παίδες θα το φτιάξω το μεσημέρι, ευχαριστώ.

KiloMeater wrote:Δυστυχώς πέρα απο τις 2-3 γραμμές της εισαγωγής το υπόλοιπο βγαίνει κινέζικα..
Βρε τι encoding πείραξα, τίποτα...

+1

KiloMeater wrote:Δυστυχώς πέρα απο τις 2-3 γραμμές της εισαγωγής το υπόλοιπο βγαίνει κινέζικα..
Βρε τι encoding πείραξα, τίποτα...

+1

Τώρα είναι εντάξει το αρχικό;

Ο φυσικός wrote:Τώρα είναι εντάξει το αρχικό;

Ναι, διαβάζεται τώρα.

Μερικές σκέψεις:
Δεν είναι καθόλου κακό. Ακόμη και ως αυστηρός κριτής (ξέρεις οι κριτικοί είναι οι αποτυχημένοι στον τομέα που κρίνουν), μπορώ να πω ότι υπάρχει ταλέντο! Θα μπορούσε να ανήκει σε μια συλλογή με μικρές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, σαν αυτές που έγραφε κατά κόρον ο Dick.
Δεν λείπει φυσικά και το ανεπανάληπτο χιούμορ που έχεις. Πιθανολογώ πως δεν λείπει από κανένα από τα γραπτά σου, σωστά;

Και κάτι αλλο. Όταν το έγραψες ήσουν (χοντρικά) τελειόφοιτος στη σχολή σου, άρα και πλησίαζε και η ώρα που θα έμπαινες στα θρανία ως καθηγητής πλέον.
Μήπως αυτή ήταν η αφορμή για να το γράψεις;

Έτσι θα σε φωνάζω από δω και πέρα: Παππού...!!!

Ωραίος ρε Τάκη, κέρνα μας με τέτοια ωραία κείμενά σου!!!