Ταξίδι στην Ιρλανδία

Την προηγούμενη βδομάδα βρέθηκα για δουλειά στην Ιρλανδία. Πήρα και κανά δυό μέρες για βόλτες, μου βγήκε και η δουλειά λιγότερη, οπότε έκανα τουρισμό για 4 μέρες στην όμορφη χώρα.
Εδώ μερικές εντυπώσεις, πολύ επιγραμματικές. Θα μπορούσα να γράφω για ώρες, επειδή όντως η εντύπωση ήταν πολυδιάστατη και έντονη, αλλά δεν θέλω να σας κουράσω και συγκρατούμαι.



Έκανα αυτές τις διαδρομές...



...με ένα Peogeot 207 Diesel. Πολύ καλό αυτοκίνητο και οικονομικότατο.




Η Ιρλανδία είναι βασικά ένας τεράστιος κάμπος με σχεδόν το σύνολο της επιφάνειας εκμεταλλευόμενη για βοσκοτόπια εκατομμυρίων αγελάδων.
Παντού, μοιάζει με κήπο, πολύ περιποιημένα και μερακλίδικα.
Εδώ η είσοδος ενός τυχαίου αγροτόσπιτου...



..και λίγο πιο κάτω βλέπεις αυτό.





Ξημερώματα είμαι στον δρόμο, και πετυχαίνω κάτι τέτοια:




Και λίγο πριν βγεί ακόμα ο ήλιος είμαι στα Cliffs de Moher, στην δυτική Ιρλανδία.










Ο άνεμος ανελέητος, λυσσομανάει με τρελή ταχύτητα. Θαλασσινό νερό σε λούζει, νερό του ανοιχτού Ατλαντικού. Κάπου στο βάθος θα βλέπαμε την Αμερική, αν δεν είχαν ανακαλύψει την κυρτότητα της Γης.



Δεν την βλέπεις, αλλά την νιώθεις.

Το τοπίο εξωπραγματικό, ο φωτισμός γεμάτος ξωτικά.



Απίστευτα πολλά κοράκια παντού, θυμίζουν Edgar Allan Poe.




Το Spanish Point, η ακτή που έφαγε τα μούτρα της η Ισπανική Αρμάδα το 1588.




Παράξενες ακτές με τεράστιες αμμουδιές, που θα ήταν τέλειες για οικογενειακές διακοπές, αν α) δεν έβρεχε συνέχεια β) δεν ήταν τα νερά του Ατλαντικού παγωμένα.





Το χόρτο παχύ και ανεμοδαρμένο, δίνει τροφή σε εκατομμύρια αγελάδες.







Ο άνεμος και τα κύματα έχουν αφήσει τα σημάδια τους στην δυτική ακτή.



Οι Ιρλανδοί είναι φοβεροί χαβαλετζήδες και πολύ ευχάριστοι άνθρωποι -αν τους πετύχεις στην Pub. Αν τους πετύχεις στον δρόμο, σου ρίχνουν ένα και μοναδικό βλέμμα του στύλ "Αφού ήρθες από εδώ, κάτσε και περίμενε"




Η ανατολική ακτή είναι πιο ήπια...



... με πολλά θύματα όμως της θάλασσας.



Λογικό, αν δείς τις ακτές της.



Μνημεία ελάχιστα, και αυτά που υπάρχουν είναι συνήθως αντιγραφή κλασικών Ελληνικών. Εδώ το δικαστήριο του Cork.



Και συνεχίζουν οι βραχώδεις ακτές.




...ή οι μελαγχολικές ακτές.



Τα Ιρλανδέζικα τσομπανόσκυλα δεν έχουν καμία σχέση με τα Ελληνικά.





Γιατί άλλωστε; Αυτός είναι ο τόπος εργασίας τους.



Τα δάση λιγοστά, μιας και η Ιρλανδία είναι η πιο αποψιλωμένη χώρα της Ευρώπης. Αυτά όμως που υπάρχουν είναι απίστευτα πυκνά.



Από ψηλά (λέμε τώρα) φαίνεται η ομορφιά του κάμπου.




Τα χωριά όμορφα, με πολύχρωμα μαγαζιά. Αναγκαστικά βέβαια, γιατί αν ήταν μονόχρωμα, δεν θα φαινόταν στην ομίχλη.



Ένας τυπικός δρόμος μικρής πόλης.



Το ρεστοράν που έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας του Huston, Moby Dick το 1956..



και η προβλήτα μπροστά του.




Οι Ιρλανδοί αγαπούν την τάξη και την ομορφιά, και -σε αντίθεση με τους κεντοευρωπαίους- το κάνουν με έναν φυσικό και απλό τρόπο. Παντού βλέπεις φροντίδα και αγάπη. Εδώ η πινακίδα ενός σπιτιού, αυτού της οικογένειας Fudgel.



Όπου μπορούν βάζουν χρώμα.



Δεν μπορούν όμως παντού, και υπάρχουν τοπία ασπρόμαυρα.




Ο καθολικισμός έχει βαθιές ρίζες. Συχνά συναντάς αβαεία, έστω και εγκαταλειμμένα.




Δεν υπάρχει πουθενά άγχος, πουθενά συνωστισμός. Ακόμα και στο κέντρο της πρωτεύουσας, του Δουβλίνου, τα σπίτια είναι έτσι:



Η Ιρλανδία είναι μια απέραντη πεδιάδα με αρκετά νερά παντού. Το πράσινο είναι οργιαστικό και καλύπτει αμέσως ότι αφεθεί στην τύχη του. Ακόμα και οι κολώνες του ΟΤΕ έμοιαζαν με δέντρα.




Μια επίσκεψη στα Νεολιθικά μνημεία του Knowth και του Newgrange είναι απαραίτητες, για να καταλάβεις καλύτερα την ψυχοσύνθεση των Ιρλανδών. Από την προϊστορία στο σήμερα, χωρίς ενδιάμεσους σταθμούς.
Τα προϊστορικά μνημεία όντως εντυπωσιακά.

Knowth.







Είσοδος



Απεικονίσεις σε πέτρες.



Αναπαράσταση ενός Woodhenge. Όταν οι προϊστορικοί Ιρλανδοί ξέφυγαν από την γεωκεντρική πίστη και πέρασαν στην Ηλιοκεντρική.



Newgrange










Όμορφη χώρα, χωρίς εξάρσεις. Φαίνεται ότι ήταν πάντα ένας φτωχός αγροτικός λαός, που δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Γιαυτό και δεν θα δεις τα επιβλητικά κτίρια των αποικιοκρατών της Βρετανίας ή της Ισπανίας, ούτε την μεγαλομανία των Γερμανόφωνων.

Οι Ιρλανδοί είναι οι αγαπημένοι μου Συνευρωπαίοι, μαζί με τους Πορτογάλους. Τυχαίο, ότι όλοι αυτοί μαζί μ'εμάς είναι τώρα στο ΔΝΤ; Δεν νομίζω.

Μπραααααβοοοοοο Σταααααθηηηηηη!!!!!!!!

Mπραβο Σταθη,ωραιες φωτο,και πολυ ομορφα τοπια.
Νασαι καλα να ταξιδευεις, και εμεις μαζι σου μεσα απο το φακο σου.

WOW!!!Φοβερές φότο..Ζηλεύω!!!!

Ωραιες φωτογραφιες Σταθη και ωραια τοπια πολυ πρασιναδα

ωραιες φωτο, ευχαριστουμε

Πολυ ωραιο οδοιπορικο και φωτο που μπαζουν τον αναγνωστη πολυ καλα στο "κλιμα" της Ιρλανδιας. Αν και σχετικα διπλα, εχω παει μονο στο Δουβλινο μερικες φορες για δουλεια και μια φορα στο Belfast στη Βορεια Ιρλανδια. Πρεπει καποτε να παω να γυρισω για μερικες μερες αλλα με το αυτοκινητο γιατι ο καιρος εκει δεν αστειευεται..

Υπέροχες εικόνες Στάθη!! Μαγικά μέρη, ωραίο ταξίδι!!!

Όμορφες εικόνες, μεταδίδουν εξαιρετικά το "κλίμα" και εύστοχα σχόλια αλά Στάθης.

Τις λίγες μέρες που πέρασα εκεί πριν πολύ καιρό αισθάνθηκα όπως κι εσύ για αυτόν τον τόπο.

Μπράβο πανέμορφο μέρος.
Στο μουσείο της guinnes πήγες?

SCORPIOS wrote:Μπράβο πανέμορφο μέρος.
Στο μουσείο της guinnes πήγες?

Όχι, δεν μ'ενδιαφέρουν τα ρεκόρ.

SCORPIOS wrote:Μπράβο πανέμορφο μέρος.
Στο μουσείο της guinnes πήγες?

...και μετα απο 5-6 pint .... ακους τον James Joyce να απαγγειλει ποιηματα....

apostat wrote:

SCORPIOS wrote:Μπράβο πανέμορφο μέρος.
Στο μουσείο της guinnes πήγες?

Όχι, δεν μ'ενδιαφέρουν τα ρεκόρ.

Καλό.

Ζούλεψα Στάθη ! Υπέροχα τοπία !!

Υπεροχο μερος και οι φοτο απίστευτες!!!!