Εδώ είμαστε.

Καταπληκτικό στιγμιότυπο και όντως περιγράφει την κατάσταση.
Όμως δεν ξέρω αν θυμάστε ένα σκίτσο που έδειχνε τη λαοθάλασα απ' τη μία, κάτι χούλιγκαν που τα σπάγανε απ' την άλλη και ΟΛΕΣ τις κάμερες να τραβάνε τους χούλιγκαν, αγνοώντας τη λαοθάλασσα. Τι εννοώ; "Στην Ελλάδα του σήμερα" υπάρχει (ή μπορεί να υπάρξει) και αυτό που δεν καταγράφει ο φακός του φωτογράφου. Οι μπύρες μέχρι πρωίας και το ατέλειωτο γέλιο με καλούς φίλους, το φλερτ και ο έρωτας, τα ταξίδια που γεμίζουν το μυαλό με εικόνες, η δημιουργικότητα με όποιο τρόπο μπορεί να δημιουργήσει κανείς, το χιούμορ, η ελπίδα.

"Καλά Βαγγέλη, είσαι πολύ ρομαντικός, προσγειώσου τώρα στην πραγματικότητα".
Δε λέω πως ΔΕΝ είναι όπως τα περιγράφει η φωτογραφία. Λέω μόνο πως ακόμα και σε ΑΥΤΗ την πραγματικότητα μπορούμε να παλέψουμε να χωρέσουμε και να προσαρμόσουμε, όσο περισσότερο και με όποιο τρόπο μπορούμε, όλα τα παραπάνω. Αν μείνουμε ΜΟΝΟ στη φωτογραφία και πούμε "ναι ρε γαμώτο, ΣΚΑΤΑ" δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα άλλο παρά μιζέρια.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΟΥΜΑΙ: Δε λέω να την αγνοήσουμε. Δε λέω να μην παλέψουμε για κάτι καλύτερο. Λέω μόνο αυτό που κάποτε είχα διαβάσει σε ένα τοίχο και υπενθυμίζω στον εαυτό μου, όσο πιο συχνά μπορώ:

ΦΩΤΙΑ Σ' ΟΤΙ ΜΑΣ ΜΙΖΕΡΙΑΖΕΙ.