Κατι επικαιρο!

Μα γιατί έβαψε μόνο τον έναν αντίχειρα ?

Multiple choice :

1 - Δε τον έβαψε, τον μάγκωσε η πόρτα
2 - Γιατί τέλειωσε το μανό
3 - Γιατί έτσι γούσταρε
4 - Για γούρι & καλοτυχία
5 - Γιατί έτσι φτιάχνεται ο φίλος της

Υ.Γ. 5 ερωτήσεις προβλέπει η τυποποίηση

DoctorAbo wrote:Μα γιατί έβαψε μόνο τον έναν αντίχειρα ?

Multiple choice :

1 - Δε τον έβαψε, τον μάγκωσε η πόρτα
2 - Γιατί τέλειωσε το μανό
3 - Γιατί έτσι γούσταρε
4 - Για γούρι & καλοτυχία
5 - Γιατί έτσι φτιάχνεται ο φίλος της

Υ.Γ. 5 ερωτήσεις προβλέπει η τυποποίηση

ναι iso 9000

Φίλτατε Δόκτωρα, η σωστή απάντηση, που την "ακούμπησες" (την απάντηση) στο Νο 1 του ερωτηματολογίου σου, είναι η κάτωθι:

Εδώ προφανώς έχουμε να κάνουμε με το κοινώς γνωστό ως αιδοίο-τανάλια. Κόβει μαγιώ, μαγκώνει δάχτυλα και μαυρίζει αντίχειρες.............

Πόσο πιο χαμηλά θα πέσετε;

Τόσο...










και ακόμα πιο χαμηλά....

ετσι οπως πατε θα μας την πεσει το ηθων

και κλείνουμε με το παρακάτω βίντεο




αντε γειά μας και καλά μπασίματα

Ζμπρωχτήτε και όπως πέσουμε!!!

Στην κυριολεξία!!!

xa xa χαχα  
να μη ξεχναμε ΚΑΙ τα Δεκαμβριανα ΕΤΣΙ λουλουδια

oσονοuπω wrote:

xa xa χαχα  
να μη ξεχναμε ΚΑΙ τα Δεκαμβριανα ΕΤΣΙ λουλουδια

Πω, πω, που το θυμήθηκες βρε αδερφέ

Ένα προεκλογικό ανέκδοτο...

Μια μέρα, περπατώντας στο δρόμο, ένας μεγάλος

πολιτικός αρχηγός κόμματος χτυπήθηκε από ένα

φορτηγό και πέθανε.

Η ψυχή του ανέβηκε στον παράδεισο (μάλλον κατά

λάθος) και βρέθηκε μπροστά από τον Άγιο Πέτρο.

- Καλώς ήρθατε στον παράδεισο! είπε ο Άγιος

Πέτρος, και συνέχισε:

Έχουμε ένα πρόβλημα. Βλέπετε, ένας πολιτικός του

αναστήματος σας σπάνια περνάει από εδώ και δεν

ξέραμε τι να κάνουμε με σας. Έτσι σκεφτήκαμε το

εξής: Θα περάσετε μια μέρα στην κόλαση, και μία

στον παράδεισο, και εμείς θα σας αφήσουμε να επιλέξετε πού θα περάσετε την αιωνιότητα.

Ο άνδρας οδηγήθηκε στον ανελκυστήρα, ο οποίος τον κατέβασε στην κόλαση.

Οι πόρτες άνοιξαν και ο άντρας βρέθηκε ακριβώς στη μέση ενός γηπέδου γκολφ, κομψό και πράσινο.

Λίγο μακρύτερα είδε μια λέσχη και μπροστά πρώην συναδέλφους του κόμματος και φίλους του επιχειρηματίες,

που είχαν ήδη πεθάνει, ντυμένους κομψά και πολύ ευχαριστημένους.

Έτρεξαν να τον χαιρετήσουν, τον αγκάλιασαν και άρχισαν να θυμούνται τα καλά χρόνια, όταν πλούτιζαν εις βάρος

του λαού.

Έπαιξαν χαρούμενοι μια παρτίδα γκολφ, στη συνέχεια δείπνησαν στον σύλλογο, διασκεδάζοντας και τρώγοντας

χαβιάρι, και το βράδυ συντροφιά με μια όμορφη νεαρή .

Συναντήθηκε ακόμη και με τον Διάβολο, ο οποίος αποδείχθηκε ότι είναι ένας συμπαθητικός τύπος,

διασκεδαστικός, είπαν ανέκδοτα και χόρεψαν.

Ήταν τόσο καλά που δεν κατάλαβε, όταν ήρθε η ώρα να φύγει. Όλοι τον ξεπροβόδησαν.

Ανέβηκε μέχρι την πύλη του Παραδείσου, όπου ο Άγιος Πέτρος τον περίμενε:

- Τώρα είναι η ώρα να πάς στον παράδεισο!

Ο πολιτικός, πέρασε τις επόμενες ώρες πετώντας από το ένα σύννεφο στο άλλο, χαϊδεύοντας μια άρπα και

τραγουδώντας παιδικά τραγουδάκια.

Οι 24 ώρες πέταξαν, και ο Άγιος Πέτρος ήρθε: – Περάσατε μια μέρα στην κόλαση και μία στον παράδεισο, είναι η

ώρα να επιλέξετε!

Ο άνθρωπος το σκέφτηκε για μια στιγμή, και στη συνέχεια είπε:

- Ο παράδεισος είναι πολύ όμορφος, αλλά νομίζω ότι θα ένιωθα καλύτερα στην κόλαση.

Ο Άγιος Πέτρος τον συνόδευσε στον ανελκυστήρα και κατέβηκε στην κόλαση.

Όταν άνοιξε την πόρτα, βρέθηκε στη μέση μιας ερήμου, που καλύπτονταν με κάθε λογής σκουπίδια.

Είδε τους φίλους του ρακένδυτους κι αξιολύπητους, να σκάβουν μέσα στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε.

Ο Μέγας Διάβολος τον υποδέχτηκε και τον χάιδεψε στον ώμο.

- Δεν καταλαβαίνω, είπε ο πολιτικός, χθες ήμουν εδώ και ήταν όμορφες γυναίκες, γκολφ, έφαγα από όλα τα καλά

και διασκέδασα πολύ.

Τώρα το μόνο που έχετε είναι ένα ξερό μέρος, γεμάτο σκουπίδια, και οι φίλοι μου φαίνονται κακομοίρηδες και

αξιοθρήνητοι.

Ο Μέγας Διάβολος χαμογέλασε και του είπε:

- Χθες ήταν η προεκλογική εκστρατεία! ΣΗΜΕΡΑ ΨΗΦΙΣΕΣ

Ανέστη, με ποιο κώμα κατεβαίνεις στις εκλογές της 25ης 1ου 2015 ?

oσονοuπω wrote:

Ένα προεκλογικό ανέκδοτο...

Μια μέρα, περπατώντας στο δρόμο, ένας μεγάλος

πολιτικός αρχηγός κόμματος χτυπήθηκε από ένα

φορτηγό και πέθανε.

Η ψυχή του ανέβηκε στον παράδεισο (μάλλον κατά

λάθος) και βρέθηκε μπροστά από τον Άγιο Πέτρο.

- Καλώς ήρθατε στον παράδεισο! είπε ο Άγιος

Πέτρος, και συνέχισε:

Έχουμε ένα πρόβλημα. Βλέπετε, ένας πολιτικός του

αναστήματος σας σπάνια περνάει από εδώ και δεν

ξέραμε τι να κάνουμε με σας. Έτσι σκεφτήκαμε το

εξής: Θα περάσετε μια μέρα στην κόλαση, και μία

στον παράδεισο, και εμείς θα σας αφήσουμε να επιλέξετε πού θα περάσετε την αιωνιότητα.

Ο άνδρας οδηγήθηκε στον ανελκυστήρα, ο οποίος τον κατέβασε στην κόλαση.

Οι πόρτες άνοιξαν και ο άντρας βρέθηκε ακριβώς στη μέση ενός γηπέδου γκολφ, κομψό και πράσινο.

Λίγο μακρύτερα είδε μια λέσχη και μπροστά πρώην συναδέλφους του κόμματος και φίλους του επιχειρηματίες,

που είχαν ήδη πεθάνει, ντυμένους κομψά και πολύ ευχαριστημένους.

Έτρεξαν να τον χαιρετήσουν, τον αγκάλιασαν και άρχισαν να θυμούνται τα καλά χρόνια, όταν πλούτιζαν εις βάρος

του λαού.

Έπαιξαν χαρούμενοι μια παρτίδα γκολφ, στη συνέχεια δείπνησαν στον σύλλογο, διασκεδάζοντας και τρώγοντας

χαβιάρι, και το βράδυ συντροφιά με μια όμορφη νεαρή .

Συναντήθηκε ακόμη και με τον Διάβολο, ο οποίος αποδείχθηκε ότι είναι ένας συμπαθητικός τύπος,

διασκεδαστικός, είπαν ανέκδοτα και χόρεψαν.

Ήταν τόσο καλά που δεν κατάλαβε, όταν ήρθε η ώρα να φύγει. Όλοι τον ξεπροβόδησαν.

Ανέβηκε μέχρι την πύλη του Παραδείσου, όπου ο Άγιος Πέτρος τον περίμενε:

- Τώρα είναι η ώρα να πάς στον παράδεισο!

Ο πολιτικός, πέρασε τις επόμενες ώρες πετώντας από το ένα σύννεφο στο άλλο, χαϊδεύοντας μια άρπα και

τραγουδώντας παιδικά τραγουδάκια.

Οι 24 ώρες πέταξαν, και ο Άγιος Πέτρος ήρθε: – Περάσατε μια μέρα στην κόλαση και μία στον παράδεισο, είναι η

ώρα να επιλέξετε!

Ο άνθρωπος το σκέφτηκε για μια στιγμή, και στη συνέχεια είπε:

- Ο παράδεισος είναι πολύ όμορφος, αλλά νομίζω ότι θα ένιωθα καλύτερα στην κόλαση.

Ο Άγιος Πέτρος τον συνόδευσε στον ανελκυστήρα και κατέβηκε στην κόλαση.

Όταν άνοιξε την πόρτα, βρέθηκε στη μέση μιας ερήμου, που καλύπτονταν με κάθε λογής σκουπίδια.

Είδε τους φίλους του ρακένδυτους κι αξιολύπητους, να σκάβουν μέσα στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε.

Ο Μέγας Διάβολος τον υποδέχτηκε και τον χάιδεψε στον ώμο.

- Δεν καταλαβαίνω, είπε ο πολιτικός, χθες ήμουν εδώ και ήταν όμορφες γυναίκες, γκολφ, έφαγα από όλα τα καλά

και διασκέδασα πολύ.

Τώρα το μόνο που έχετε είναι ένα ξερό μέρος, γεμάτο σκουπίδια, και οι φίλοι μου φαίνονται κακομοίρηδες και

αξιοθρήνητοι.

Ο Μέγας Διάβολος χαμογέλασε και του είπε:

- Χθες ήταν η προεκλογική εκστρατεία! ΣΗΜΕΡΑ ΨΗΦΙΣΕΣ

DER SPIEGEL: Τρεις οικογένειες κατέστρεψαν την Ελλάδα

Η Ελλάδα δύσκολα θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια της σημειώνεται σε άρθρο στο περιοδικό DER SPIEGEL με τίτλο «Φεουδαρχικοί δημοκράτες» και τον υπότιτλο «Με την απόφαση της Αθήνας για το πρόγραμμα λιτότητας τα κράτη της Ευρωζώνης κέρδισαν χρόνο. Αλλά έτσι οι Έλληνες δύσκολα θα καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους: Τρεις οικογένειες κατέστρεψαν τη χώρα».

Ο αρθρογράφος παρατηρεί ότι η αναμενόμενη προσωρινή αποκλιμάκωση της κρίσης απλά δίνει λίγο χρόνο στους ευρωπαίους ηγέτες, που όμως «δεν θα μπορέσουν να σώσουν την Ελλάδα. Γιατί τις προηγούμενες δεκαετίες μια ελίτ, τον πυρήνα της οποίας αποτέλεσαν οι οικογένειες Παπανδρέου, Καραμανλή και Μητσοτάκη, δημιούργησαν μια πελατειακή οικονομία. Αυτή η πελατειακή οικονομία πέταξε εκατομμύρια, που το κράτος δεν τα είχε. Οι κεφαλές της δυναστείας ευνοούσαν φίλους και οικογένεια με δανεική ευημερία. Διόγκωσαν την κρατική μηχανή, για να μπει καθένας με τη σειρά σε δημόσιες θέσεις και δημιούργησαν ένα γραφειοκρατικό τέρας».

Πάντοτε, τα κόμματα δούλευαν περισσότερο για ρουσφέτια, παρά για την πολιτική. Όποιος μπορούσε να χαρίζει δημόσιο χρήμα, εξαγόραζε φίλους και ψηφοφόρους, που χρωστούσαν κάτι στο κόμμα - και συγχρόνως χρωστούσε στην οικογένεια, που τους εξουσίαζε. Έτσι, δημιουργήθηκε η φεουδαρχική δημοκρατία της Ελλάδας. Οι γενιές έρχονται και παρέρχονται, τα ονόματα των υψηλά ισταμένων παραμένουν πάντα τα ίδια: Παπανδρέου και Καραμανλής, Καραμανλής και Παπανδρέου, και ενδιαμέσως ο Μητσοτάκης. Σε καμιά ευρωπαϊκή δημοκρατία δεν ξανάγινε κάτι τέτοιο.

Οπως περιγράφει το άρθρο ο κόσμος κάθε ηλικίας καθημερινά αυξάνεται στις ουρές που σχηματίζονται στα συσσίτια της Εκκλησίας, ενώ αυξάνονται και οι άνεργοι που διαμαρτύρονται στους δημοσιογράφους ότι στην Ελλάδα «αν δεν έχεις μέσον, δεν σε παίρνει κανείς σε δουλειά. Και τα πράγματα συνεχώς χειροτερεύουν».

Τα κόμματα λεηλάτησαν το κράτος

Και οι κομματάρχες συνήθιζαν τον λαό τους να ζει πέρα από τις δυνατότητές του. Η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με 11 εκατομ. κατοίκους, έχει ελαιόδενδρα, γαλάζιο ουρανό και παραλίες. Αλλιώς, λίγα πράγματα. Ένας στους τέσσερις εργάζεται στο μεταξύ για το κράτος. Το κράτος είναι η πηγή, απ' όπου όλοι θέλουν να πιουν νερό.
Και επειδή τα κόμματα λεηλάτησαν το κράτος, όρμησε και ο λαός να πάρει ό,τι μπορούσε. Οι πλούσιοι δεν κατέβαλαν φόρους εκατομμυρίων ευρώ, οι φτωχοί επιβίωσαν με μαύρη εργασία και οι δημόσιοι υπάλληλοι δωροδοκήθηκαν.
Τώρα, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να συμμαζέψει όσα έκανε ο πατέρας του, που όταν κυβερνούσε ο κόσμος έβγαινε στη σύνταξη και δεν ήταν υποχρεωμένος να δουλεύει πολύ.
Η μεγάλη τομή πρέπει να γίνει τώρα, λέει ο Παπανδρέου ο νεότερος: «Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Ωστόσο, ξέρει καλά τι πάει στραβά δεκαετίες τώρα. Ο παππούς του, Γεώργιος και αυτός, ίδρυσε την πολιτική δυναστεία ως Υπουργός και τελικά πρωθυπουργός.

Μετά τη στρατιωτική δικτατορία, από το 1967 έως το 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου, γιος του Γεωργίου, ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ. Τη δεκαετία του '80 εξυπηρέτησε την πελατεία του τόσο ανεπιφύλακτα, που το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε στα ύψη.

Αντίθετα, μια «κλίκα» παρά μια οικογένεια ηγείται των ελλήνων συντηρητικών, που εναλλασσόταν στην εξουσία με τους Παπανδρέου: Ο γέρος Κωνσταντίνος Καραμανλής κυβέρνησε πολλές φορές πριν αναλάβει την εξουσία ο ανιψιός του Κώστας. Μερικές φορές υπήρχε και λίγος χώρος στην κομματική ηγεσία για την οικογένεια Μητσοτάκη: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, και αυτός, υπήρξε επίσης πρωθυπουργός και κυρίως για δυο δεκαετίες ο ισχυρός άνδρας της ΝΔ.

Κατά τον προεκλογικό αγώνα του 2004 ο Καραμανλής ο νεότερος υποσχέθηκε στο λαό να μεταρρυθμίσει τη χώρα. Μετά τη νίκη του όμως στις εκλογές πύκνωσαν τα σκάνδαλα. Υπήρξαν συμφωνίες δισεκατομμυρίων για ακίνητα, ενώ σπαταλήθηκαν χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων. Οι άνθρωποι του Καραμανλή παραποίησαν τα οικονομικά στοιχεία που δήλωναν στην ΕΕ και λίγο πριν χάσουν τις εκλογές δημιούργησαν στα γρήγορα μερικές δεκάδες χιλιάδες νέους δημοσίους υπαλλήλους: συγγενείς και κομματικούς φίλους. Στο τέλος οι συντηρητικοί διπλασίασαν το δημόσιο έλλειμμα.
Η κόρα του Μητσοτάκη Ντόρα, για ένα διάστημα ΥΠΕΞ, προσπάθησε στη συνέχεια να αναλάβει την ηγεσία της ΝΔ. Αλλά τότε μπήκε σφήνα ο Αντώνης Σαμαράς - ακόμα τότε υπό την τιμητική προεδρία του μπαμπά Μητσοτάκη. Ο Σαμαράς - πλούσιος γόνος της ανώτερης τάξης σαν τον Παπανδρέου - είναι τώρα ο αντίπαλος του πρωθυπουργού, ένας σκληρός αντίπαλος, που παίζει με τα παλιά κόλπα. Ωστόσο μιλούν ο ένας στον άλλο στον ενικό, από τότε που τη δεκαετία του '70 μοιράζονταν το ίδιο φοιτητικό δωμάτιο στις ΗΠΑ.

Ο Παπανδρέου θεωρείται από τους οικονομικούς πολιτικούς της ΕΕ ευτυχής περίπτωση: Προσπαθεί να κάνει οικονομία, αλλά ο Σαμαράς υπόσχεται στους ψηφοφόρους να μειώσει τους φόρους και να διαπραγματευτεί σκληρά με την ΕΕ για τα μέτρα λιτότητας.

Ενώ τις τελευταίες εβδομάδες ο Παπανδρέου έχασε ραγδαία σε δημοτικότητα και το ΠΑΣΟΚ έπεσε στο 27% (το χαμηλότερο ποσοστό εδώ και 34 χρόνια), η ΝΔ του Σαμαρά κρατήθηκε στο 31%. Στα μέσα Ιουνίου το ποσοστό αυτό τον έφερε μεν στην πρώτη θέση των προτιμήσεων των ψηφοφόρων, ήταν όμως κατά 2,5% χαμηλότερο από το αποτέλεσμα των εκλογών του 2009.

Η λιτότητα δεν φτάνει

Είτε μόνο υπό τον Παπανδρέου είτε και υπό τους δύο μαζί, αν το κράτος εφαρμόζει λιτότητα, αυτό μπορεί να αποβεί επικίνδυνο επειδή πιθανότατα θα στραγγαλίσει την οικονομία: «Είναι σαν τη γάτα που κυνηγάει την ουρά της», λέει ο έλληνας καθηγητής Οικονομίας Γιάννης Βαρουφάκης. Και ο αμερικανός συνάδελφός του Kenneth Rogoff, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, προειδοποιεί: «Αν συνεχίσουν μόνο με το πρόγραμμα λιτότητας, θα εγκλωβιστούν σε μίνι ανάπτυξη ή ύφεση για όσο μπορεί να προβλέψει κανείς. Και στο τέλος παρ' όλα αυτά θα χρεοκοπήσουν».
Κι όμως δεν είναι ότι οι Έλληνες δεν έχουν ήδη κάνει οικονομία. Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Αθήνας μειώθηκε χάρη στο πρώτο πακέτο λιτότητας από το 15,4 στο 10,6% του ΑΕΠ πέρσι. Έγιναν περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Αυτά τα μέτρα λιτότητας οδήγησαν πέρσι και στην απώλεια 200.000 θέσεων εργασίας…

Ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Αργίτης μιλά περιφρονητικά για την «κυρίαρχη τάξη πολιτικής και κεφαλαίου που λυμαίνεται τη χώρα» και δημιούργησε όλη αυτή την κατάσταση. Και ο δημοφιλής συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης περιγελά τη «σαθρή κρατική μηχανή», οι εκπρόσωποι της οποίας «για ένα μόνο πράγμα ενδιαφέρονται: να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και για όλα τα άλλα δεν τους καίγεται καρφί».
Εννοεί για παράδειγμα εκείνους τους υπαλλήλους της Βουλής, που συνεχίζουν να παίρνουν 14 μισθούς το χρόνο συν 2 επιπλέον. Εννοεί τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Δημοσίου, όπου οι πολιτικοί φροντίζουν αυτούς που τους βοηθούν, οι πατεράδες τα μέλη της οικογένειάς τους και οι διευθυντές των Υπηρεσιών τους ευνοουμένους τους.

Μετά τις κυβερνητικές αλλαγές, τοποθετούνταν κάθε φορά χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι και απλοί υπάλληλοι, χωρίς οι προηγούμενοι να φεύγουν. Κανένας δεν έπαιρνε πρωτοβουλία όσο παρέμεναν αρκετά μεγάλες οι δικές του προοπτικές για επαγγελματική αποκατάσταση. Στο μεταξύ όμως ο λαός περιφρονεί όλη την 'κάστα': 71% των Ελλήνων δήλωσαν το Μάιο ότι δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση. Εξίσου λίγο εμπιστεύεται την αξιωματική αντιπολίτευση

+++++++

Πάρτι δισεκατομμυρίων στον λαβύρινθο του Δημοσίου

Σωτήριο έτος 1991. O τότε υπουργός Προεδρίας M. Έβερτ, κατόπιν αιτήματος των Bρυξελλών αναλαμβάνει την υποχρέωση να δώσει ακριβή στοιχεία αναφορικά με τον αριθμό, τις θέσεις αλλά και τη σχέση εργασίας των απασχολούμενων στο δημόσιο τομέα. Aναθέτει σε τρεις επιστημονικούς συμβούλους του υπουργείου να συγκεντρώσουν και να του παραδώσουν τα στοιχεία αυτά.

O πρώτος τα αναζητεί μέσω του Γενικού Λογιστηρίου του Kράτους, ο δεύτερος από τη Στατιστική Yπηρεσία και ο τρίτος μέσω των αρχείων του υπουργείου. Tο αποτέλεσμα; Oι αριθμοί μεταξύ τους είχαν απόκλιση της τάξης των 100 χιλιάδων εργαζομένων! H ιστορία είναι πέρα ως πέρα αληθινή και δυστυχώς έχει συνέχεια. H προσπάθεια αποτύπωσης της «ανθρωπογεωγραφίας» στο Δημόσιο, παρότι θα έπρεπε να είναι μια διαδικασία απλή και αυτονόητη, τα ελληνικά ήθη την έχουν μετατρέψει σε έργο τιτάνιο και δύσκολο, μπροστά στο οποίο όλες οι κυβερνήσεις σηκώνουν τα χέρια ψηλά.

Προσπάθεια
H «προσπάθεια» που άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 χρηματοδοτούμενη και από το B΄ KΠΣ, προκειμένου να δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων για το προσωπικό του Δημοσίου, δεν έφερε ποτέ αποτελέσματα. Tο 2003, επί υπουργίας του K. Σκανδαλίδη, το θέμα επανήλθε επιτακτικά στο πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων με τα συνδικάτα. Για μια ακόμη φορά η διαδικασία έμεινε ημιτελής.

Aνάλογη η κατάσταση και στους OTA. «Kάθε δήμος ή νομαρχία λειτουργεί ως ξεχωριστός οργανισμός που διαχειρίζεται το προσωπικό του. Δυστυχώς όμως τα μητρώα εργαζομένων των OTA τις περισσότερες φορές δεν ενημερώνονται, ενώ η διαδικασία αυτή θα έπρεπε να γίνεται ετησίως» μας εξηγεί ο πρόεδρος της ΠOE-OTA Θ. Mπαλασόπουλος.

Σήμερα, με βάση τα γενικά στοιχεία απασχολουμένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα -χωρίς όμως να έχουμε αναλυτική περιγραφή- γνωρίζουμε ότι ο συνολικός αριθμός απασχολουμένων ξεπέρασε αισίως τις 800 χιλιάδες, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι σε ένα οικονομικά ενεργό πληθυσμό που δεν ξεπερνά τα πέντε εκατομμύρια εργαζομένους, ο ένας στους πέντε έχει ενταχθεί στο Δημόσιο! Tο δε κόστος για μισθούς ετησίως ανέρχεται σε 13,7 δισ. ευρώ και για τις συντάξεις στα 6,5 δισ. ευρώ.

O νέος υπουργός Eσωτερικών Γ. Pαγκούσης, μόλις προ ημερών, υπό την πίεση των ασφυκτικών δημοσιονομικών προανήγγειλε εξορθολογισμό της Δημόσιας Διοίκησης και της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού. H εξαγγελία αυτονόητη, αλλά το αποτέλεσμα μένει να επιβεβαιώσει τις καλές προθέσεις.

Tο εύλογο ερώτημα προφανώς είναι τις πταίει γι’ αυτή την αδυναμία ρύθμισης της κατάστασης; «Πιθανό να μην θέλουμε να υπάρξει καταμέτρηση. Aν τους μετρούσαμε, θα άρχιζαν να πηδούν από το καράβι σαν τα ποντίκια» μας λέει το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της AΔEΔY Hλίας Δόλγυρας και ίσως αυτή η τοποθέτηση να δίνει και την πλήρη απάντηση για τη δυστοκία που περιγράψαμε.

«Χαμένοι»
Διευθύνσεις και τμήματα χωρίς αντικείμενο ή υπαλλήλους, εργαζόμενοι «χαμένοι» σε γραφεία υπουργών και βουλευτών, απασχολούμενοι «βολεμένοι» σε θέσεις που πριμοδοτούνται με γενναία επιδόματα, «μάχιμες» υπηρεσίες υποστελεχωμένες λόγω αποσπάσεων, συνθέτουν τη σημερινή εικόνα του δημόσιου τομέα, αλλά και κεκτημένων ετών που δύσκολα μπορούν να θιγούν, σίγουρα πάντως όχι χωρίς πολιτικό κόστος.

Παραδείγματα
Mικρά παραδείγματα, ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί είναι το υπουργείο Aγροτικής Aνάπτυξης, ή η Nομαρχία Aθηνών. Στο μεν πρώτο υπάρχουν 13 Γενικές Διευθύνσεις που διακλαδώνονται σε διπλάσιες διευθύνσεις, ενώ στη δεύτερη λειτουργούν 51 διευθύνσεις με τους τμηματάρχες να φθάνουν τους 250. Mε έναν πρόχειρο υπολογισμό βλέπει κανείς δηλαδή, ότι από τους περίπου 1.500 υπαλλήλους της Nομαρχίας οι 300 απασχολούνται σε θέσεις ευθύνης. ΄

Πάνω από 17 χιλιάδες τμηματάρχες συνολικά στο Δημόσιο, κάποιοι από τους οποίους σε πλασματικές θέσεις ευθύνης μόνο και μόνο γιατί αυτές συνδέονται με επιδόματα. Aξίζει μόνο να αναφέρουμε ότι πανευρωπαϊκώς στις δημόσιες υπηρεσίες απαιτούνται τουλάχιστον πέντε υπάλληλοι προκειμένου να δικαιολογηθεί η θέση ενός προϊσταμένου. Στην Eλλάδα, υπολογίζεται πως τουλάχιστον το 50% των τμημάτων των υπουργείων διαθέτει λιγότερους από τρεις υπαλλήλους. Παράλληλα το 20% αυτών, χαρακτηρίζονται ως «νεκρά», δηλαδή διαθέτουν προϊσταμένους, αλλά όχι υφισταμένους.

Περιγραφή καθηκόντων - μέτρηση απόδοσης
Πώς μπορεί να διαλυθεί το πελατειακό σύστημα

Bασική παθογένεια στη λειτουργία του Δημοσίου παραμένει ως σήμερα η απουσία μιας συγκεκριμένης περιγραφής των καθηκόντων κάθε θέσης, αλλά και της μέτρησης αποδοτικότητας. O προγραμματισμός της νέας κυβέρνησης προβλέπει τον καθορισμό του επαγγελματικού περιγράμματος όλων των θέσεων εργασίας, καθηκόντων και προσόντων που απαιτούνται. Tι σημαίνει αυτό;

«Στη χώρα μας προσλαμβάνεσαι απλά ως υπάλληλος του ελληνικού δημοσίου, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις» μας εξηγεί ο Π. Kαρκατσούλης. «Mια ουσιαστική αλλαγή αυτής της κατάστασης θα διέλυε κάθε πελατειακό σύστημα», προσθέτει και εξηγεί «με τον τρόπο αυτό η πρόσληψη, η εξέλιξη ακόμη και η συνταξιοδότηση κάθε υπαλλήλου θα γινόταν πλέον με βάση τα προσόντα του και το τι πρόσφερε στον εργασιακό του βίο, θεμελιώνοντας έτσι ένα ουσιαστικό σύστημα αξιοκρατίας».

Αξιοκρατία
Aναφέρουμε, προκειμένου να γίνει κατανοητό, ότι σε άλλες χώρες η «αξιοκρατία» κατοχυρώνεται μέσα από πολιτικές για την ενίσχυση του «επαγγελματισμού». Σήμερα, τα συστήματα αξιολόγησης των εργαζομένων στις ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις διαβαθμίζουν τους δημόσιους λειτουργούς όχι μόνο με βάση τα τυπικά τους προσόντα (ακαδημαϊκά - επαγγελματικά), αλλά και με βάση τη συμβολή τους στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων.

Kριτήρια αποτελούν για παράδειγμα η αποτελεσματικότητα, η οικονομικότητα, η αποδοτικότητα, αλλά και η κοινωνική υπευθυνότητά τους. Mε απλά λόγια τα κράτη-μέλη της E.E. έχουν μετακινηθεί σε πιο εξατομικευμένες πολιτικές προσωπικού, αντί των συμπαγών βαθμολογίων και μισθολογίων. Δίνουν έμφαση στα προσωπικά χαρακτηριστικά των υπαλλήλων και στις ατομικές τους ικανότητες.

Διαμορφώνουν εξατομικευμένες δυνατότητες καριέρας, μέσα από ευκαιρίες μετακίνησης. Για τα δε υψηλόβαθμα στελέχη της δημοσίας διοίκησης, επιδιώκεται μέτρηση της αποδοτικότητάς τους, η ανεύρεση δεικτών μέτρησης των επιδόσεών τους και η σύγκρισή τους με τα στελέχη του ιδιωτικού τομέα. Στη χώρα μας δυστυχώς, συνεχίζουμε να συζητάμε για το κατά πόσον τα διορισμένα - εν πολλοίς - υπηρεσιακά συμβούλια, μπορούν να διασφαλίσουν την αξιοκρατία.

Συνενώσεις
Λειτουργούν και... διπλές διευθύνσεις

Mείζον πρόβλημα παραμένει η κατανομή έργου. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που λόγω συνενώσεων παλαιότερων υπουργείων λειτουργούν διπλές διευθύνσεις διοικητικού και οικονομικού, ενώ την ίδια ώρα, όπως αναφέρουν στελέχη της διοίκησης, στις διευθύνσεις υποστήριξης, όπως για παράδειγμα αυτές που αφορούν τις μισθοδοσίες, απασχολείται το 70% των υπαλλήλων, ενώ μόνο το 30% για την παραγωγή έργου.

«Όλες οι κυβερνήσεις χαρακτηρίζονται από μια δομολαγνεία» λέει στην «HτΣ» ο Π. Kαρκατσούλης ειδικός επιστήμονας στο υπουργείο Eσωτερικών και συνεχίζει «η αυξομείωση της έκτασης του δημόσιου τομέα, έχει αποδειχθεί ότι είναι το αγαπημένο «παιχνίδι» των κυβερνήσεων», προκαλώντας τις προαναφερθείσες οργανωτικές παθολογίες.

Tην ίδια ώρα δε, δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε διάθεση αξιοποίησης των κοινοτικών χρηματοδοτικών εργαλείων, προκειμένου να καταγραφεί αναλυτικά και να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα. Eίναι χαρακτηριστικό ότι η απορροφητικότητα του προγράμματος «Διοικητική Mεταρρύθμιση» που χρηματοδοτείται από το EΣΠA μόλις που ξεπερνά το 2%, κάτι που σημαίνει ότι από το 2007 μέχρι σήμερα έχουν απολεσθεί πόροι που πλησιάζουν τα 200 εκατομμύρια ευρώ.

Αποκλίσεις μισθών έως και 88% μεταξύ υπουργείων και υπηρεσιών

Γιατί η σύνταξη μιας καθαρίστριας στη Bουλή, ύστερα από 29 έτη εργασίας, ξεπερνά τα 1.600 ευρώ, όταν η αντίστοιχη σύνταξη διευθυντού ενός υπουργείου ανέρχεται σε περίπου 960 ευρώ;

Γιατί ένας υπάλληλος με 33 χρόνια υπηρεσίας και με πτυχίο στο υπουργείο Eργασίας λαμβάνει γύρω στις 2 χιλιάδες ευρώ, όταν οι απολαβές ενός αντίστοιχου υπαλλήλου στο υπουργείο Oικονομικών προσεγγίζει τις τέσσερις χιλιάδες;

Πού οφείλεται το γεγονός ότι ένας στους δέκα δημοσίους υπαλλήλους επιθυμούν να μεταταγούν στο υπουργείο Oικονομικών και κανένας δεν θέλει να φύγει από αυτό;

Tα παραπάνω παραδείγματα αποτελούν ορισμένες μόνο από τις στρεβλώσεις που παρουσιάζει το σύστημα αμοιβών στο Δημόσιο.

Σήμερα, δημόσιοι υπάλληλοι με ακριβώς τα ίδια προσόντα και με τα ίδια χρόνια υπηρεσίας παίρνουν διαφορετικούς μισθούς, όχι μόνο από υπουργείο σε υπουργείο, αλλά και μεταξύ υπηρεσιών ή φορέων του ίδιου του υπουργείου. Oι αποκλίσεις αυτές φτάνουν μέχρι το 88%. Yπολογίζεται δε πως τα επιδόματα που καταβάλλονται σε διάφορες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων ανάλογα με τη θέση, την ειδικότητα, την περιοχή που υπηρετούν και τα έτη προϋπηρεσίας, μαζί με τα ειδικά επιδόματα που θεσπίστηκαν σε ορισμένα υπουργεία, ξεπερνούν τα 50. Σημειώστε δε ότι το κονδύλι για επιδόματα δημοσίων υπαλλήλων άγγιξε πέρυσι τα 2,8 δισ. ευρώ!

Eίναι αδύνατον, όπως παραδέχονται και τα στελέχη της διοίκησης, να μπορέσει κανείς σήμερα να μιλήσει με σιγουριά, αναφορικά με την πανσπερμία επιδομάτων στο Δημόσιο. Aκόμη και υπάλληλοι που μετατάσσονταν από μία θέση σε κάποια άλλη, έφερναν μαζί ως «προίκα» και τα επιδόματα που λάμβαναν, κάνοντας το τοπίο στις υπηρεσίες ακόμη πιο χαοτικό.

Aν η περίπτωση των Yπαλλήλων της Bουλής πάντως, οι οποίοι λαμβάνουν 16 μισθούς το χρόνο (δικαιούνται δύο επιπλέον για το άνοιγμα και κλείσιμο της Bουλής, προνόμιο που διατηρείται και στη σύνταξη) είναι μία από τις πλέον κραυγαλέες περιπτώσεις, υπάρχουν πλήθος άλλων περιπτώσεων ευνοϊκής μεταχείρισης.

Mεταξύ των πιο προκλητικών επιδομάτων που καταβάλλονται είναι τα ΔIBEET (Δικαιώματα Bεβαίωσης και Eίσπραξης Eσόδων υπέρ Tρίτων) στους εφοριακούς. Aρχικός στόχος, ήταν να τους αποτρέψει από το ... «λάδωμα», σταδιακά όμως το μέτρο επεκτάθηκε μέσω ρυθμίσεων και σήμερα αφορά όλους τους δημοσίους υπαλλήλους που υπηρετούν στον οικονομικό τομέα. Aντίστοιχη περίπτωση επιδόματος είναι και το ΔETE (Δικαιώματα Eκτέλεσης Tελωνειακών Eργασιών), που λαμβάνουν οι τελωνειακοί.

Το μεγαλείο
Tο μεγαλείο των μισθολογικών στρεβλώσεων κατέγραψε πρόσφατα και η ENAE, σε επιστολή της προς τον υπουργό Oικονομικών στην οποία ανέφερε σειρά παραδειγμάτων για τις ανισότητες αμοιβών μεταξύ των υπαλλήλων των νομαρχιών και εκείνες των αντίστοιχων υπαλλήλων υπουργείων, που πολλές φορές αντιστοιχούν σε πάνω από το 50% του μισθού. Eνδεικτικά παραδείγματα, το επίδομα που λαμβάνουν οι υπάλληλοι που υπηρετούν σε πρώην υπηρεσίες του υπουργείου Γεωργίας, οι υπάλληλοι των Περιφερειών και οι υπάλληλοι του υπουργείου Eσωτερικών.

Yπό το φως όλων αυτών των στοιχείων, και πολλών ακόμη που θα μπορούσε να αποκαλύψει μια ενδελεχής καταγραφή της κατάστασης από την κυβέρνηση, είναι προφανές ότι αν δεν υπάρξει άμεση εξυγίανση του συστήματος, τότε η οικονομική αιμορραγία θα συνεχισθεί και θα γιγαντώνεται. Kαι έως τότε θα επανέρχονται οι «έξωθεν» συστάσεις περί εξυγίανσης της Oικονομίας με μέτρα ανάλογα με εκείνα που έλαβε και η Iρλανδία.

Λιγο παλαιο αλλα ΠΑΝΤΑ επικαιρο. και ΜΗ περιμενεται ναλλαξει κατι ,οποιοs κια βγει .

ναι, κατά τα άλλα μας φταίνε οι ξένοι !!!

Ναι φίλε μου και λένε ότι φταίει και η φοροδιαφυγή. ..το διαιρει και βασίλευε καλά κρατεί στη χώρα μας.

kostas VFR800F wrote:Ναι φίλε μου και λένε ότι φταίει και η φοροδιαφυγή. ..το διαιρει και βασίλευε καλά κρατεί στη χώρα μας.

Δυστυχωs φιλε μου χειροτεροs πολεμοs απο τον εμφυλιο ΔΕΝ υπαρχει ,τοχουμε ξαναπει και το καταφεραν.
Ακου τωρα ταματα και καμμια κουβεντα για το αν θα παραξουμε κατι ,αγροτια,αλιεια ,μικροπραγματα (και μεγαλοπραγματα ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ),ΚΑΝΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ,ΚΑΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΚΙ ,μεταποιηση και ΠΟΥ ειναι ολεs οι βιοτεχνιεs και τοοοοοσα αλλα.
Μονο ξαναπροσλιψη και βολεμα και συνταξειs και φλομωσαμε στο εισαγωμενο κινεζικο.

Μητρόπουλος: Θα τους επαναπροσλάβουμε όλους

ΑΘΗΝΑ 20/01/2015

Όσοι απολύθηκαν αντισυνταγματικά θα επαναπροσληφθούν μετά την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε στο ρ/σ Παραπολιτικά 90,1 ο υποψήφιος βουλευτής στην Περιφέρεια Αττικής, Αλέξης Μητρόπουλος.

«Η επαναπρόσληψη όσων απολύθηκαν αντισυνταγματικά και παράνομα δηλαδή των δημοτικών αστυνομικών, των καθαριστριών, των σχολικών φυλάκων, των εργαζόμενων της ΕΡΤ, αλλά και όσων βρίσκονται σε διαθεσιμότητα και δεν έχουν συνταξιοδοτηθεί αποτελεί δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του», τόνισε.

Και συνέχισε λέγοντας πως στα πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, η επαναφορά του 13ου μισθού, η αποκατάσταση των αδίκως απολυθέντων και η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.

Ο κ. Μητρόπουλος επεσήμανε πως οι φορολογικοί συντελεστές θα ανακοινωθούν αφού πρώτα πέσουν οι αντικειμενικές αξίες.

.
Ας κανουμε καμμια βολτα ας παρουμε κανα μηχανακι το λοιπον , οσο κουδουνιζουν κατι κερματα στην τσεπη, και ας ζησουμε καλά το τωρα,αυτο μονο μας ανηκει
Α και κατι ακομη, Ο ηλιος θα ανατειλει στις 26/1 κανονικα την προβλεπομενη ωρα.ασχετως πολιτικου αποτελεσματος.
φιλια σε ολους.

VEEFARIOS wrote: .
Ας κανουμε καμμια βολτα ας παρουμε κανα μηχανακι το λοιπον , οσο κουδουνιζουν κατι κερματα στην τσεπη, και ας ζησουμε καλά το τωρα,αυτο μονο μας ανηκει
Α και κατι ακομη, Ο ηλιος θα ανατειλει στις 26/1 κανονικα την προβλεπομενη ωρα.ασχετως πολιτικου αποτελεσματος.
φιλια σε ολους.  

επιβεβαιώνω όλα όσα είπες φιλάρα

Δυστυχώς μια κακή είδηση  έπεσε το γεφύριτης Πλάκας.

ΑΝΤΕ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΟΥΛΟΥΜΑ

Γράφει ο Διονύσης Χοϊδάς
Αυτά, δεν τα ξέρατε... καιρός να τα μάθετε!
Τι εξανάγκασε τον Πούτιν να ετοιμάζει το "χρυσό Ρούβλι:

" Μερικές αλήθειες που πολλοί τις αγνοούν και καταντούν εύπιστοι απέναντι σε όλους, δραχμολάγνους και Ευρωληγούρηδες....... !!!!

Και ενώ ο κόσμος καίγεται, το ερώτημα που ακούγεται μέσα από τη γη (όταν χώνουμε το κεφάλι στην άμμο) είναι μονότονο: Παραμονή στο ευρώ ή επιστροφή στη Δραχμή;

Και κανείς δεν τολμά να πει «Για τα μπάζα και οι δύο εκδοχές!», από το φόβο μην χαρακτηριστεί «αποσυνάγωγος» από το Ιερό Μαντρί του... Τελικά, πίσω (αλλά πολυυυυυυυυυ πίσω, ώστε να μην φαίνονται) και από τις δύο εκδοχές κρύβονται οι ίδιοι κύκλοι – άσχετα με το αν θα ωφεληθούν με τα κοκάλα και τα ψίχουλα διαφορετικά τσιράκια στην μια περίπτωση και διαφορετικά στην άλλη.. . Κι αυτό, από ο,τι βλέπω, δεν το συνειδητοποιούν ούτε καν εκείνοι που (με καλή πρόθεση) προπαγανδίζουν τη μια ή την άλλη εκδοχή. Έχετε υπομονή, σήμερα, για μεγάλο κείμενο; Αν ναι, να ξέρετε ότι κάπου προς το τέλος θα υπάρχει το «κρέας» - όλα τα άλλα που παρεμβάλλονται είναι για να «δομήσουν» την αποκάλυψη...

Πάμε λοιπόν...
Η κρυμμένη είδηση των ημερών είναι ότι ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό».

«Ε, και;», θα πουν οι πολλοί... Αμ, δεν είναι «ε, και;» άλλα κάτι ισοδύναμο με την ανατροπή των πόλων της γης – κάτι που είτε θα οδηγήσει σε Πόλεμο ή ια επαναφέρει την παγκόσμια τάξη σε μια κατάσταση ηρεμίας . Ή κάτι «κι από τα δύο», ανάλογα με την περιοχή και την σφαίρα επιρροής...
Κι εμάς τι μας ενδιαφέρει; Εμ...μας ενδιαφέρει, όπως θα δείτε στο τέλος! Κι αυτό επειδή, όπως θα δούμε στη συνέχεια, το γεγονός αυτό, από μόνο του, είναι μια τεράστια επανάσταση, σε παγκόσμιο επίπεδο - και ένα δυνατό χτύπημα στα «ερπετά» της Νέας Τάξης που, από τη δεκαετία του 70 και δώθε, έχουν βαλθεί να υποδουλώσουν ολόκληρο τον πλανήτη, εξαθλιώνοντας τον.

Μια υποσημείωση, τώρα, για όσους αγνοούν μερικά ιστορικά στοιχεία, πριν πάμε παρακάτω (θα έχει εκπλήξεις, η συνέχεια – κάντε υπομονή!) για το πώς φτάσαμε ως εδώ. Μια και είμαι «παλιός» (και τα έχω ζήσει), σας πληροφορώ ότι κάποτε (λίγο πριν το 1970) ο κόσμος ήταν πολύ πιο ΑΠΛΌΣ και προβλέψιμος.

Και ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ!
Αλλά κάποιοι φρόντισαν να πάψει να είναι για να μην καταλάβει πώς βρέθηκε στη φάκα...Κάτι που πάει να γίνει στις μέρες μας...

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΠΡΕΤΟΝ ΓΟΥΝΤΣ ΚΑΙ Ο «ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΜΑΗΣ»
Με την λήξη του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου, το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα οριοθετήθηκε βάσει των αποφάσεων που πάρθηκαν σε μια «συνάντηση κορυφής» που έγινε στο Μπρετον Γουντς. Εξ ου και η ονομασία «Συνθήκη Μπρετον Γουντς» σε όσα συμφωνήθηκαν – και τηρήθηκαν για κάμποσα χρόνια μέχρι να ξεσπάσει η Μεγάλη Άπατη. Η συνθήκη αυτή προέβλεπε ότι το δολάριο θα ήταν το «παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς» και ότι τα εθνικά νομίσματα θα είχαν αντίκρισμα σε χρυσό.

Αυτό ίσχυσε μέχρι και τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 60, όποτε (μετά την δολοφονία του JFK) ο εγκάθετος πρόεδρος των ΗΠΑ δέχθηκε να αρχίσει να τυπώνει η (ιδιωτική, ε;) Fed αβέρτα δολάριο χωρίς αντίκρυσμα (στη...ζούλα, όλα αυτά). Υποτίθεται, για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες του πολέμου στο Ν. Βιετνάμ. Γνωστά όλα αυτά...

Όταν άρχισαν οι ηγέτες του υπολοίπου κόσμου να υποψιάζονται ότι κάτι «βρώμικο» συνέβαινε, δεν τόλμησαν να αντιδράσουν.

Με εξαίρεση τον στρατηγό Ντε Γκωλ της Γαλλίας ο οποίος βγήκε και διακήρυξε: «Ώστε αυτά κάνετε, ε; Ε, κι εγώ θα μαζέψω όλα τα δολάρια που κυκλοφορούν στη Γαλλία, θα τα φορτώσω σε ένα πολεμικό πλοίο και θα σας τα φέρω, να μου δώσετε το ισόποσο σε πλάκες χρυσού, όπως προβλέπει η συμφωνία Μπρετον-Γουντς, εφόσον επιμένετε ότι εξακολουθείτε να μην την παραβιάζετε!»

Τη συνέχεια την ξέρετε: Δεν ξεφόρτωσε δολάρια στις ΗΠΑ ο Ντε Γκωλ, αλλά έγινε το αντίθετο: Οι ΗΠΑ ήταν που ξεφόρτωσαν στη Γαλλία καραβιές από πράκτορες της CIA και της NSA για να διαβρώσουν παντελώς φοιτητικές ενώσεις και εργατικά συνδικάτα. Και το Μάιο του 1968, ξέσπασε μια φοιτητική εξέγερση «κατά του κομφορμισμού». Χωρίς συγκεκριμένους στόχους, πέρα από το απροσδιόριστο (και πρακτορίστικης έμπνευσης) «Η Φαντασία στην Εξουσία». (Εντάξει, φιλαράκια, σας «μαγαρίζω» τον Μάη, αλλά κι εγώ, μέχρι πριν 10 χρονιά, ζούσα με την «καθαγιασμένη» αντίληψή του, ώσπου άρχισα να αναρωτιέμαι για κάποια πράγματα...)

Πολύ σύντομα η εξέγερση αυτή πήρε παλλαϊκό χαρακτήρα (λογικό, αν υπάρχει ολόκληρο σχέδιο Μυστικών Υπηρεσιών, από κάτω) και μετατράπηκε σε «αντί-Γκωλική» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, εξαναγκάζοντας τον Πρόεδρο της χώρας να φύγει από το Παρίσι και να ετοιμάζει το διάγγελμα της παραίτησής του.

Κάπου εκεί, μάλλον ψυχανεμίστηκε ποιοι που την έστησαν (είτε του την σφύριξαν τα πρακτόρια) κι έκανε τη μεγάλη κωλοτούμπα: Αντί να παραιτηθεί, διαμήνυσε στους Αμερικανούς (μάλλον μέσω του «φιδιού στον κόρφο του», του ντ Εσταιν) ότι «άκυρη η πρόθεση του να μετατρέψει τα δολάρια σε χρυσό. ‘Ο,τι πείτε εσείς, παιδιά!»

Κι ως δια μαγείας, κάποιος έκλεισε το διακόπτη της «επανάστασης», ακαριαία! Οι φοιτητές επέστρεψαν στα αμφιθέατρα , οι εργάτες στις φάμπρικες κι οι νοικοκυρές στις κατσαρόλες τους. Στους δρόμους βγήκαν τα συνεργεία καθαρισμού να κάνουν φασίνα στο μπάχαλο που είχε δημιουργηθεί. Ο Ντε Γκωλ ξαναγύρισε στο Παρίσι ταπεινωμένος και οι υπόλοιποι ηγέτες του κόσμου, είχαν πάρει το μήνυμα.

Η Φαντασία δεν ήρθε ποτέ στην Εξουσία. Απλώς, οι μπροστοτράγοι της εξέγερσης πήραν το ασανσέρ για να αναρριχηθούν σε αξιώματα, ως ανταμοιβή για τον «κόπο» τους... (Υπομονή, θα φτάσουμε και στον Πούτιν...)

ΤΑ ΠΕΤΡΟΔΟΛΑΡΙΑ
Λίγο καιρό αργότερα, οι ΗΠΑ (και η Fed) αποφάσισαν ότι δεν έχουν κανένα λόγο να φοράνε τον φερετζέ.
Ο πρόεδρος Νίξον διακήρυξε την μονομερή έξοδο των ΗΠΑ από τη συνθήκη Μπρετόν Γουντς.
Αν ήταν πιο «λιμανίσιος», θα χρησιμοποιούσε αυτά τα λόγια: «Επειδή έτσι γουστάρουμε, θα τυπώνουμε όσα δολάρια θέλουμε και θα αγοράζουμε τον κόσμο. Κι αν κάποιος έχει αντίρρηση και αρνηθεί τα δολάρια μας, θα του στείλουμε αεροπλανοφόρα και πεζοναύτες και θα καλοπεράσει!» (Θα περνούσαν δεκαετίες μέχρι κάποιος να τολμούσε να δει αν αυτή η απειλή ήταν αληθινή. Το τέλος του Σαντάμ, που θέλησε να κάνει συναλλαγές πετρελαίου σε ευρώ, το είδαμε. Όπως και την κατάληξη του Καντάφι, όταν αποφάσισε τη δημιουργία «παναραβικου νομίσματος» για τις συναλλαγές πετρελαίου...)

Κι από τη δεκαετία του 70 και μετά (τα διηγούμαι μια και τα έζησα) μπήκε στη ζωή μας το Πετροδολάριο: Πληθωριστικό «και τυπωμένο αβέρτα» δολάριο με το οποίο οι ΗΠΑ κάλυπταν (χωρίς κόστος, για αυτές) τις ενεργειακές ανάγκες τους με πετρέλαιο του Κόλπου. (Δίνοντας, ως αντάλλαγμα, την ισόβια προστασία τους στις διεφθαρμένες οικογένειες των σεΐχηδων, έναντι οποιασδήποτε εσωτερικής ή εξωτερικής επιβουλής)...Και φυσικά, οποιοδήποτε άλλο κράτος ήθελε να αγοράσει πετρέλαιο, από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, έπρεπε να κόβει το σβέρκο του και να αγοράζει κωλόχαρτα της Fed για να μπορεί να γίνει η συναλλαγή χωρίς να πλακώνουν αεροπλανοφόρα στο κεντρικό λιμάνι του...

Η ιδιωτική συμμορία που έχει τη Fed συνεχίζει ακάθεκτη να τυπώνει δολάριο, κατά βούληση – βάζοντας τα εκάστοτε «προεδρικά πιόνια της» να το «παραγγέλνουν». Κι είναι απορίας άξιο το ότι ο κόσμος ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ να αντιληφθεί αυτό που πραγματικά συμβαίνει:

Όταν η Fed θέλει να τυπώσει δολάριο βάζει το «προεδρικό πιόνι» να ζητάει ΔΑΝΕΙΟ (εκ μέρους της κυβέρνησης) από τη Fed. Kαι η Fed, άπλα ρίχνει λευκό χαρτί στα τυπογραφεία της και ανοίγει τον διακόπτη.

Μόνο που τα ΧΡΉΜΑΤΑ που βγαίνουν από το τυπογραφείο της Fed τα χρωστάει στη Fed (σε τιμή, πια, δολαρίου – και όχι «χαρτιού και μελανιού) ο ΥΠΟΔΟΥΛΟΣ, ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ, Αμερικανός πολίτης!!! (Και, μέσω αυτού, και ο υπόλοιπος πλανήτης, εφόσον συναλλάσσεται –ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ- με βάση αυτό το παγκόσμιο νόμισμα). (Φυσικά, δεν υπάρχει καν ανάγκη να τυπώσει η Fed χαρτί - σήμερα δημιουργείται συνεχώς νόμισμα «από αέρα», μεσώ μιας απλής εγγραφής σε μια οθόνη...Αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος)

Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν τα κόμματα (μην πω για τα σχολειά) τολμούσαν να πουν στον κόσμο αυτή τη σατανική αλήθεια αντί για τις μπούρδες περί «οικονομικών συστημάτων», τη στιγμή που ολόκληρος ο πλανήτης βασίζεται, από το 1970 και μετά σε μια ΑΠΑΤΗ - που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας κι αρνούμαστε να την δούμε. (Εντάξει, θα φτάσουμε και στον Πουτιν, κάντε υπομονή να ολοκληρώσουμε το κάδρο!)

Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ
Εκείνο επίσης που αγνοεί ο πολύς κόσμος είναι ότι η ίδια συμμορία που «τρέχει» τη Fed είναι αυτή που δημιούργησε και το ευρώ. Κι εδώ έχουμε μια ακόμα μεγαλύτερη άπατη. Ποιος «δημιουργεί» το ευρώ; Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

Kαι τι, τέλος πάντων, είναι αυτή η ΕΚΤ; Είναι το «συλλογικό θησαυροφυλάκιο και κέντρο αποφάσεων» των επιμέρους Κεντρικών Τραπεζών των χωρών που συγκροτούν την ΟΝΕ. Ποιοι όμως κατέχουν την Κεντρική Τράπεζα, σε κάθε χώρα; Όχι φυσικά τα ίδια τα κράτη. Τις κατέχει το ίδιο «καρτέλ» που κατέχει και την Fed!

Γιατί «δημιουργήθηκε» το ευρώ; Να, μια καλή ερώτηση..

Το ευρώ είναι ένα σκληρό «νόμισμα-αέρας» (χωρίς κανένα αντίκρισμα) του οποίου η «σκληρότητα» οφείλεται στην αρχική συνθήκη της δημιουργίας του: «Τυπώνουμε αυτά και δεν τυπώνουμε τίποτε παραπάνω!» (Άρα, απόλυτα αντι-πληθωριστικό).

Και ως εδώ, όλα βαίνουν καλώς. Τι γίνεται όμως όταν ο «ιδιοκτήτης» ενός αντιπληθωριστικού νομίσματος, όπως το ευρώ, είναι ταυτόχρονα «ιδιοκτήτης» ενός πληθωριστικού νομίσματος (δολαρίου) το οποίο το τυπώνει κατά το δοκούν;

Ε, δεν είναι κορόϊδο!

Απλά, κανονίζει την εκάστοτε ισοτιμία των δυο νομισμάτων και με αυτά που τυπώνει (δολάρια) πάει και αγοράζει εκείνα που «δεν ξανατυπώνονται» (ευρώ). Στην ουσία, δηλαδή, «ξεπλένει» τα δολάρια του (είτε σε μορφή χρήματος είτε σε μορφή αμερικάνικων ομόλογων) και, ταυτόχρονα «στραγγίζει» την Ευρώπη από ρευστό εξαναγκάζοντας την να ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ!

Από ποιον; Μα από τον ίδιο που τυπώνει τα δολάρια και «χρεώνει» σε ευρώ!

Και θυμίζω: Εδώ μιλάμε για ΙΔΙΩΤΕΣ - και όχι για την «κυβέρνηση» (λέμε τώρα...) των ΗΠΑ... (Και μια μέρα, πριν χρόνια, εκεί που τα σκεφτόμουν όλα, μου έκανε «κλικ»! Διαπίστωσα για ποιο λόγο, με το παρόν status quo, το δολάριο, όσο κι αν τυπωθεί, δεν χάνει την αξία του. Επειδή, μέσω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στον Κόλπο (και παντού, σχεδόν) έχει αποκτήσει ΥΛΙΚΟ αντίκρυσμα: Είναι το ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ που ακόμα δεν έχει εξορυχθεί! Εξ ου και το μένος των ΗΠΑ εναντίον οποιουδήποτε τολμήσει να κάνει συναλλαγές πετρελαίου σε άλλο νόμισμα!)
ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ
Στον προβατοποιημένο κόσμο που ζούμε, μπορεί οποιοσδήποτε έχει τη σχετική δύναμη να ιδρύσει ένα κράτος και κανείς να μη μιλάει για αυτό. Κι όταν έχουμε διδαχθεί να «μην μιλάμε για αυτό», τότε αυτό το κράτος «υπάρχει σαν να μην υπάρχει». Κανείς δεν το βλέπει, κανείς δεν το ξέρει.

Σας θυμίζω την ταινία «ΕΤ – Ο Εξωγήινος» όπου ο ΕΤ περιφέρεται όλη μέρα μέσα στο σπίτι, συνυπάρχει με τα παιδιά (που έχουν «ανοιχτή αντίληψη», άρα μπορούν -και θέλουν- να τον δουν) ενώ οι ενήλικες (με τα «μπλοκαρισμένα μυαλά») δεν είναι σε θέση να τον δουν, ακόμα κι αν σκοντάφτουν επάνω του, παρόλο που είναι απόλυτα ορατός και απτός. Κάπως έτσι και με την ανθρωπότητα.

Παίζει ο Ολυμπιακός Champion League με την Sherif, οι φίλοι μου οι γαβροι πανε να ενισχυσουν την ομάδα εκτός έδρας - και όταν τους ρωτάς «πού είχες πάει, ρε;» σου λένε «στη Σέριφ!». Δεν μπορούν να δεχτούν ότι πήγαν σε ένα Ιδιωτικό κράτος (Υπερδνειστερία το λένε...) που το ίδρυσε -για τους δικούς του λόγους- ένας πρώην Καγκεμπιτης συνταγματάρχης. Και κανείς δεν μιλάει για αυτό, ότι πρόκειται για «εταιρικό κράτος» (όλα είναι μια εταιρεία, η Σεριφ, από το πανεπιστήμιο, την κύρια ποδοσφαιρική ομάδα –αναγνωρισμένη από την FIFA- μέχρι το μπακάλικο και το βενζινάδικο). Ούτε καν ότι έχει τις πιο όμορφες γυναίκες της Ευρώπης...

Και εντάξει, για το Βατικανό, ξέρουμε ότι είναι αυτόνομο «κράτος εν κράτει». Φαινομενικά είναι το τσαρδί του Πάπα, για να απασχολούνται οι χαχόλοι και να μην προσέχουν το «πιο κει». Πίσω όμως από αυτό υπάρχει μια «αφανής» Παγκόσμια Τράπεζα (η...ιδιοκτήτρια του Βατικανού!) από την οποία ξεκινούν και καταλήγουν σχεδόν τα πάντα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, τώρα. Έχουμε όμως μάθει να βλέπουμε αυτό το Κράτος με την θρησκευτική του έννοια και να το ταυτίζουμε με τις ευλογίες του Προκαθήμενου, από το μπαλκόνι, στους χιλιάδες βαδίζοντες της πλατείας. (Δεν είμαι εγώ που τους πρωτοείπα «ποίμνιο»...)

Ένα άλλο «κράτος εν κρατει» (εντελώς ΑΥΤΟΝΟΜΗΜΕΝΟ από την κρατική οντότητα που το περιβάλλει) είναι η Washington DC, το κέντρο «παγκόσμιας εξουσίας», από όπου εκπορεύεται η «πυγμή» μέσω της οποίας οι Υπερτράπεζες επιβάλλουν την εξουσία τους στον κόσμο. (Ξεχάστε «γερουσιαστές» και «βουλευτές», εκεί. Αυτοί είναι πιόνια που ασχολούνται αποκλειστικά με τα των ΗΠΑ. «Άλλο» είναι το αφάνες ιερατείο που κάνει πραγματικά κουμάντο εκεί μέσα. Ρωτήστε και τον JFK, αν μπορείτε να επικοινωνήσετε με πνεύματα...)

Και πάμε στο πιο ενδιαφέρον: Φτάνουμε τώρα στο τρίτο «κρυφό κράτος» που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια – και που έχει σχέση με τα πρόσφατα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας.

Είναι το... City of London!

Mια περιχαρακωμένη περιοχή του Λονδίνου με αυτόνομο Καταστατικό Χάρτη. Ένα Ιδιωτικό Κράτος στο οποίο «ψηφοφόροι» είναι οι εταιρείες που το κατέχουν! (Για την εκλογή Αιρετών Αρχόντων, ο εκπρόσωπος κάθε «εταιρείας –ιδιοκτήτριας του κράτους» πάει και καταθέτει τόσες ψήφους όσες αναλογούν στη δύναμή της). Ένα Ιδιωτικό Κράτος το οποίο, όταν το επισκέπτεται η βασίλισσα Ελισάβετ είναι υποχρεωμένη, από το Πρωτόκολλο του, να ακολουθεί ΠΙΣΩ από τον «αυτόνομα εκλεγμένο» δήμαρχο.

Και τώρα το γλυκό: Το Κράτος City of London είναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας! Να το επαναλάβω;

Το ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κράτος City of London είναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας! Κι αυτό είναι που έχει κάνει τον Πούτιν να «σαλτάρει»...

ΕΠΑΙΖΑΝ ΑΥΤΟΙ, ΕΠΑΙΖΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ...
Το μεγάλο παιχνίδι (το οποίο σχετίζεται με το μπάχαλο της Ουκρανίας και της Κριμαίας) βασίστηκε σε δύο πόλους:

Ο πρώτος ήταν η επικοινωνιακή μπλόφα του Πούτιν: Ψιλοπούλησε αρχικά «αδιαλλαξία» απέναντι στην αμερικανο/γερμανοκινητη ναζιστικη προβοκάτσια της Ουκρανίας, πείθοντας τους πάντες ότι πάει προς μετωπική σύρραξη. Τα διεθνή λαμόγια (που επί Γιέλτσιν είχαν αγοράσει (με «τυπωμένα κωλόχαρτα») όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Ρωσίας) έσπευσαν να ξεφορτωθούν όπως-όπως τις μετοχές τους, πιστεύοντας ότι θα ξεσπάσει τέτοιος ορυμαγδός που οι εταιρείες τους δεν θα μπορέσουν στο εξής να εξάγουν οτιδήποτε από τη Ρωσία. Άρα θα χρεοκοπούσαν...

Πάνω στην αναμπουμπούλα, η παρέα του Πούτιν άρχισε να αγοράζει για πενταροδεκάρες τις μετοχές των εταιρειών ορυκτών κάθε είδους. Από πετρέλαιο μέχρι μεταλλεύματα. Και όταν βγήκε ο ήλιος της επόμενης μέρας, η Ρωσία είχε ξαναπεράσει σε χέρια Ρώσων. Εμ, δεν θα πρεπε να υπάρξει και κάποια προσπάθεια αντεκδίκησης, από την άλλη πλευρά;

Και εδώ είναι το δεύτερο σκέλος: Ξεκίνησε η υποχθόνια προσπάθεια της (ιδιωτικής, επαναλαμβάνω!) Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας να υπονομεύσει («από μέσα») το ρούβλι ώστε να προκληθεί λαϊκή εξέγερση για την ανατροπή του Πούτιν και της «αγέλης» του. Το σχέδιο είναι απλό: Όταν μια χώρα έχει μόνο κοιτάσματα αλλά όχι μεταποιητική βιομηχανία, η πτώση της διεθνούς ισοτιμίας του νομίσματός της κάνει ολοένα και δυσκολότερη την εισαγωγή προϊόντων. Άρα ο εύπιστος μικροαστός βλέπει ολοένα και πιο δύσκολη την απόκτηση μιας Μερτσέντες ή ενός Άιφον – για να μην πούμε τίποτε για εισαγόμενα τρόφιμα.

Τι θα κάνει, ο βλαξ, αν τα πρακτόρια της NSA (κρυμμένοι πίσω από ΜΚΟ των διαφόρων Τζορτζ Σόρος) τον πιάσουν μακάκα (όπως τους Ουκρανούς) και του βάλουν στα χέρια μια πορτοκαλί σημαία; Θα βγει στους δρόμους «για τη δημοκρατία και την ελευθερία»...Και φυσικά, πέντε ακροβολισμένοι λεβέντες ( ταμπουρωμένοι με τίποτε... “Open” χρήματα - κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...) θα ρίξουν στο ψαχνό για να δημιουργηθούν και οι πρώτοι «Ήρωες της Εξέγερσης»...

Ε, εδώ, οι τραπεζίτες την πάτησαν! Δεν είναι μόνο που ο λαός συσπειρώθηκε γύρω από τον Πούτιν (και την καγκεμπίτικη συμμορία του, αν επιμένετε) αλλά και η ίδια η οικονομική ελίτ της Ρωσίας! Η οποία, υποτίθεται, θα ωφελούνταν από την πτώση του Πούτιν καθώς ο «ξένος παράγων» θα ανέθετε σε αυτήν να τρέξει το μαγαζί, για πάρτη του...(Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, δηλαδή, τώρα...) Και τώρα ήρθε η ώρα του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών...

ΤΟ «ΧΡΥΣΟ ΡΟΥΒΛΙ»
Εδώ και πολύ καιρό, στη ζούλα, η Ρωσία αγόραζε χρυσό. Το ίδιο έκανε και η Κίνα. Και είναι απορίας άξιο, το γεγονός ότι, παρά την έντονη ζήτηση χρυσού από αυτές τις δύο δυνάμεις, κάποιοι κατάφερναν η τιμή του όχι μόνο να μην ανεβαίνει στα ύψη αλλά να καταρρέει. Η κοινή λογική λέει ότι ξαφνικά υπήρξε υπερπροσφορά. Αλλά πώς να υπάρξει υπερπροσφορά όταν είναι δεδομένη η παραγωγική δυνατότητα των χρυσωρυχείων σε όλη τη γη; Αποκτήσαμε ξανά... αλχημιστές και δεν το ξέραμε; Η φάση αυτή μου θυμίζει «μέρες του 89». Τότε που, μέσα σε μια νύχτα (και για κάμποσους από τους επόμενους μήνες) άρχισε να καταρρέει η τιμή του αλουμινίου, διεθνώς, χωρίς να έχει προηγηθεί μια παγκόσμια μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος (που αποτελεί τον κύριο πυρήνα του κόστους του μετάλλου).

Τι είχε συμβεί; Απλούστατα: διαλυόταν η ΕΣΣΔ και οι μαφίες άρχισαν να πλιατσικολογούν τα ασύλληπτου μεγέθους στοκ αλουμινίου της χώρας και να τα σπρώχνουν στο εξωτερικό! Αλλά και το ίδιο το καθεστώς (δυτικοποιημένο, ε; Άρα χωρίς εμπορικούς αποκλεισμούς, πια) ξεπούλαγε μπιρ-παρα για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες του.
(Αν ρωτήσετε «καλά, πού βρέθηκε όλο αυτό το αλουμίνιο;», η απάντηση είναι απλή: Πολλές δεκαετίες πριν, το σοβιετικό καθεστώς είχε ξεκινήσει το... σταλινικό χόμπι να κατασκευάζει υδροηλεκτρικά φράγματα, όπου έβρισκε, για να απασχολεί τον κόσμο. Και κάποια στιγμή, έφτασαν να παράγουν τόσο ρεύμα που δεν είχαν τι να το κάνουν. Ε, αποκτήσαν ένα νέο χόμπι: Να ηλεκτρολύουν βωξίτη και να φτιάχνουν βουνά από αλουμίνιο -που δεν μπορούσαν να καταναλώσουν ή να εξαγουν- «για να κρατάνε τον κόσμο απασχολημένο», όπως συνήθως...Την καλησπέρα μου στον Μπογιόπουλο!)

Ποιος όμως πλιατσικολογεί χρυσό κι από πού;

Εδώ δεν υπάρχει απάντηση, πέρα από λογικοφανείς θεωρίες συνωμοσίας, βασισμένες σε γεγονότα. Και ένα γεγονός είναι ότι, εδώ και χρόνια, οι Γερμανοί απαιτούν να επιθεωρήσουν τον χρυσό τους που βρίσκεται στο (ιδιωτικό, ε;) Θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ. Και οι ΗΠΑ αρνούνται να δεχτούν τέτοιο έλεγχο και όλο δίνουν μεταγενέστερες ημερομηνίες «επανεξέτασης του θέματος».

Μια άλλη θεωρία συνωμοσίας είναι ότι και ο χρυσός των ίδιων των ΗΠΑ, πλέον, έχει μετατραπεί σε επιχρυσωμένες ράβδους βολφραμίου, με το ίδιο, περίπου βάρος. Μια τρίτη είναι ότι όλα αυτά τα γνώριζε ο Στρος Καν και για αυτό «φαγώθηκε»: επειδή είχε σκοπό να μιλήσει...

Όπως και να χει το πράγμα, το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή η Ρωσία έχει συγκεντρώσει όσο χρυσό χρειάζεται για να κυκλοφορήσει «ρούβλι με αντίκρυσμα χρυσού», επαναφέροντας την ανθρωπότητα πίσω στο χρόνο, στις μέρες του Μπρετόν Γουντς. Κι αυτό είναι «αιτία πολέμου» (με όποια ερμηνεία θέλετε να δώσετε) για εκείνους που τυπώνουν το δολάριο.

Οι οποίοι, όλως συμπτωματικά, είναι οι ίδιοι που, μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, τυπώνουν και το «χάρτινο» ρούβλι!

ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
Δεν έχει αυταπάτες ο Πούτιν. Όσο και να φτιάξει νόμισμα με οποιοδήποτε αντίκρυσμα, σε χρυσό, σε πλουτώνιο ή σε κρυπτονίτη, είναι σίγουρος ότι η Κεντρική Τράπεζα Ρωσίας θα του το «ρίξει» όταν τα συμφέροντα της Ρωσίας θα βρίσκονται σε σύγκρουση με αυτά των «Βρετανών» (εδώ γελάμε, ε;) ιδιοκτητών της...

Και το χειρότερο: Αν ο ιδιώτης ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας μιας χώρας έχει για μπροστάρη ένα κερδοσκόπο, μπορεί να του αμολήσει μια εσωτερική πληροφόρηση για σκόπιμη υποτίμηση. Και να σηκώσουν όλο το χρήμα, στις διεθνείς αγορές. Θυμίζω, εδώ, την ξαφνική υποτίμηση της αγγλικής λίρας που μόνο ο Σόρος (κολλητός των Ροτσιλδ) είχε «προβλέψει» και ποντάρει πάνω της αμύθητα ποσά.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Πούτιν διακήρυξε ότι πρόθεσή του είναι να πετάξει έξω τους Ροτσιλδ από την Τράπεζά του και να την εθνικοποιήσει. Κι αυτό θα είναι κοσμοϊστορικό γεγονός, αν σκεφτούμε ότι οι μόνες Κεντρικές Τράπεζες, στον πλανήτη που ΔΕΝ ανήκουν στους Ροτσιλδ είναι αυτές της Συρίας, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας. (Ήταν κι η Λιβύη μέχρι τη στιγμή της «εξέγερσης για δημοκρατία», με τα Ραφάλ του Σαρκοζί να ανοίγουν το δρόμο...)

(Κι εδώ ας κάνω και μια εμβόλιμη ιστορική αναδρομή. Οι Διεθνείς Τραπεζίτες ήταν αυτοί που χρηματοδότησαν την επανάσταση των Μπολσεβίκων. Στόχος τους (και στόχος των Λένιν και Τροσκι) ήταν να περάσει η Τσαρική Τράπεζα στα χέρια του διεθνούς τραπεζικού καρτέλ, όπως όλα τα ... «φυσιολογικά» κράτη του κόσμου. Το σχέδιο το χάλασε ο μουστάκιας ο Στάλιν που έκανε στην μπάντα τον «μιλημένο» Τρότσκι («φυσικό» διάδοχο του Λένιν) και έκανε του κεφαλιού του. Ε, δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι που, οι ίδιοι που χρηματοδότησαν τους Μπολσεβίκους, να χρηματοδοτήσουν κι ένα Χίτλερ και να τον ξαμολήσουν κατά πάνω του..Κλείνει η παρένθεση.)

Ένας άλλος που βγάζει, σήμερα, καπνούς από τα αυτιά του για τον τρόπο που υπονομεύεται το εθνικό του νόμισμα είναι ο κουμπάρος μας, ο Ερντογάν. Και δεν διστάζει να κατηγορεί την Κεντρική του Τράπεζα ότι αυτή είναι που οδηγεί στο βάραθρο την τιμή της τουρκικής λίρας. (Προκειμένου να προκύψει γενικευμένη αναταραχή ώστε να επανέλθουν οι Κεμαλικοι στην εξουσία – και να ολοκληρώσουν το σχέδιο Βαριοπούλα με υφαρπαγή ελληνικών νησιών. Όχι ότι υποστηρίζω τον Ερντογάν, αλλά το εναλλακτικό είναι ακόμα χειρότερο...). Με αυτά και με αυτά, ρωτάω.

Το ευρώ είναι μπουντρούμι. Αλλά κι η μελλοντική δραχμή της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ Τράπεζας της Ελλάδας θα είναι «λάκκος με τα φίδια», αν η κυβέρνηση δεν είναι "αρεστή".

«Εθνική» δραχμή ΔΕΝ μπορούμε να έχουμε, όσο ισχύει το συμβόλαιο που έχουμε, ως κράτος, με την Τράπεζα της Ελλάδας. (Δεν πάει πολύς καιρός που ανανεώθηκε για άλλα 39 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος)

Τι λέτε να κάνουμε (πέρα από συνθήματα στις πλατείες) για να ξαναπάρουμε τη χώρα μας πίσω;

Πηγή: http://www.koyzoylo.gr/2015/03/blog-post_554.html

Γιορτή έξω από το ΥΠΟΙΚ για τις καθαρίστριες – Με γλυκά πήγε η Βαλαβάνη Τι γλυκα?

«Αυτό που γίνεται εδώ σήμερα θα πρέπει να είναι προάγγελος του τι θα γίνει αύριο σε ολόκληρη τη χώρα» δήλωσε η υπουργός Δηλαδη θα παμε ολοι στο υπουργειο για καθαρισμα η θα μαs καθαρισουν ΟΡΙΣΤΙΚΑ?[/u]
Με ένα κουτί γλυκά στα χέρια και πολύ συγκινημένη έφτασε σήμερα το πρωί η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών στο υπουργείο όπου σήμερα έχει στηθεί γιορτή καθώς οι καθαρίστριες επιστρέφουν στην εργασία τους. Οι καθαρίστριες μόλις είδαν την υπουργό έσπευσαν να την αγκαλιάσουν και να τη φιλήσουν και το κλίμα ήταν πολύ φορτισμένο.



Η κ. Βαλαβάνη βγήκε ζωντανά από το σημείο στην εκπομπή του MEGA και δήλωσε: «Είχα έρθει εδώ την πρώτη ημέρα όταν δεν υπήρχε τίποτα απ’ όλο αυτό. Υπήρχε ένα πανό που έλεγε για τον αγώνα τους και καμιά 20αριά γυναίκες από πίσω που όλες μου ήταν άγνωστες και ήμουν κι εγώ άγνωστη γι΄αυτές». Πρόσθεσε επίσης: «Αυτό που γίνεται εδώ σήμερα θα πρέπει να είναι προάγγελος του τι θα γίνει αύριο σε ολόκληρη τη χώρα. Ετσι, με αξιοπρέπεια και συντεταγμένα να μπορέσουμε να μπούμε σε έναν δρόμο που να ανοίγει μία άλλη σελίδα».

Μπροστά στο υπουργείο έχει στηθεί γιορτή και ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο» μεταδίδει ζωντανά το πρόγραμμά του από την Καραγιώργη Σερβίας.

Και ο κ. Κατρούγκαλος όταν έφτασε χαιρέτισε τις καθαρίστριες και δήλωσε ότι νίκησαν επειδή αγωνίστηκαν.Σωωωωωωωπα!


Σχόλια12
Κατάντια ...11/05/201510:16

Αηδία και σίχαμα προκαλούν αυτές οι τριτοκοσμικές εκδηλώσεις ειδωλο-λατρείας. Τουλάχιστον, ας είναι λιγότερο προκλητικές από σεβασμό στους 1500000+ άνεργους του ιδιωτικού τομέα ... Ντροπή σας.
Απάντηση
Κώστας11/05/201510:16

Αφού ξαναβολέψατε τους ήδη βολεμένους μπορούμε πλέον να χρεωκοπήσουμε. Οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα δεν σας νοιάζουν.
Απάντηση
Η κομμούνα καλά κρατεί11/05/201510:09

100 χρόνια πίσω. Τελικά Ο μαρξισμός έχει αφήσει οπαδούς ακόμη. Η κομμούνα καλά κρατεί.
Απάντηση
apostolis11/05/201510:07

για τον ιδιωτικό υπάλληλο που απολύθηκε...ούτε που τους νοιάζει!
Απάντηση
ΕΡΩΤΩΝ11/05/201510:06

Ποσα παιρνει τον μηνα καθε καθαριστρια του Υπ. Οικ;
Απάντηση
GIANNIS11/05/201510:06

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ 1.500.000 ΚΑΙ ΤΟ ΛΥΣΑΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Απάντηση
πολύ ωραία11/05/201510:06

Αλλά για τους εκατοντάδες χιλιάδες του ιδιωτικού τομέα τι θα γίνει; Αυτούς δεν τους έκανε μάνα;
Απάντηση
αγυριγος αυνανας 11/05/201510:04

Αλίμονο σε μας....Αηδια και εμετός
Απάντηση
Νίκος Ρ.11/05/201510:04

Για τις χιλιάδες καθαρίστριες του ιδιωτικού τομέα που παλεύουν για 400 ευρώ το μήνα και που τις διώχνουν για πλάκα τουμπεκί ... για αυτές δε μιλάει και δε σκίζεται κανένα κυβερνητικό στέλεχος. Αλλά βέβαια, αυτές δεν είναι άνθρωποι.. όπως και κανένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα. Άνθρωποι με δικαιώματα σε αυτή τη χώρα είναι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Απάντηση
amerikanos11/05/201510:01

τα ρεμαλια χορευουν επανω στα πτωματα των ζωων του ιδιωτικου τομεα που θα πληρωσουν τα ισοδυναμα για να μπορουν οι αναρχοφασιτριες καθαριστριες να τα ξυνουν στην υγεια των κοροιδων
Απάντηση
Ελα πάμε να χρεοκοπήσουμε...11/05/201509:52

..για τις καθαρίστριες
Απάντηση
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ11/05/201509:28

Ντροπή σε όλο της το μεγαλείο.Χαίρονται για την πρόσληψη 400 παχυλά αμειβομένων ατόμων την στιγμή που η ανεργία παραμένει σε ποσοστά ρεκόρ,κάθε μέρα κλείνουν χιλιάδες επιχειρήσεις , οι άνεργοι αυξάνονται και η χώρα οδηγείται στην καταστροφή λεπτό προς λεπτό.Προφανώς οι προτεραιότητες της κυβέρνησης Τσίπρα ήταν το βόλεμα των αποδεδειγμένων ψηφοφόρων της (καθαρίστριες,εργαζόμενοι ΕΡΤ) εξαπατώντας όλους όσους την ψήφισαν για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ,επαναφορά του αφορολογήτου,μείωση φορολογικών συντελεστών,μείωση καυσίμων και πετρελαίου θέρμανσης κτλ.Πραγματικά κρίμα



Αντε και παλι καλη εβδομαδα ,τα κεφαλια μεσα ολοι οι ιδιωτικοεργαζομενοι ,θα καθαρισει ο τοποs με ΤΟΟΟΟΟΣΕΣ καθαριστριεs ,μετα θανοιξει παλι η ΕΡΤ 13 για την φωτιση που περιμενουμε και μουρθε τελοs ηλεκτροφωτισμου ΓΙΑ ΜΗ ΗΛΕΚΤΡΟΔΩΤΟΥΜΕΝΟ χωρο .
Εμ βεβαια ,ΟΛΟΙ οι συνομιληκοι και πολυ λεω του δημοσιου ,τραπεζων κλπ ειναι στη συνταξη και με εφαπαξ (τι   εκφραση ) και εγω πρεπει αλλα 10 χρονια   να δινω 500αρικα για να στηριξω το συστημα.
Αντε γεια  και αποτι μεχουνε πει ,χειρoτεροs απο τον εμφυλιο ,πολεμοs δεν υπαρχει[/u]

Ανέστη μου έχω πλέον πεισθεί ότι αυτός ο τόπος δεν θα φτιάξει ποτέ!

ΕΘΝΟΣ
19:02 14/5
«ΕΧΩ ΜΙΑ ΖΩΗ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΥΨΩ»
Παντρεύεται ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου με τον σύντροφό του

Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου θα γίνει αύριο ο πρώτος εν ενεργεία αρχηγός κράτους της ΕΕ που θα παντρευτεί ένα πρόσωπο του ιδίου φύλου και ο δεύτερος παγκοσμίως -- και όλα αυτά σε μια μικροσκοπική, κυρίως καθολική χώρα που συχνά θεωρείται μάλλον συντηρητική.
Παντρεύεται ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου με τον σύντροφό του

Ο 42χρονος Ξαβιέ Μπετέλ και ο σύντροφός του Γκοτιέ Ντεστενέ βρίσκονται μεταξύ των πρώτων ομόφυλων ανδρών που θα ασκήσουν το δικαίωμά τους να παντρευτούν από τον Ιανουάριο, όταν το Μεγάλο Δουκάτο έγινε το τελευταίο στην σειρά κράτος μέλος της ΕΕ στο οποίο παραχωρήθηκαν πλήρη δικαιώματα στα πρόσωπα του ιδίου φύλου που παντρεύονται.

"Όλοι είναι θερμοί και θετικοί", δήλωσε, σύμφωνα με την εφημερίδα Luxemburger Wort, ο παλιός τους φίλος και παρουσιαστής Στεφάν Μπερν, ο οποίος είναι προσκεκλημένος στην σεμνή τελετή του πολιτικού γάμου του ζευγαριού. "Δεν θα είναι μια φανταχτερή τελετή, αλλά ο συμβολισμός της είναι πολύ
μεγάλος", πρόσθεσε ο ίδιος.

Ο Μπετέλ, δικηγόρος ο οποίος έγινε δήμαρχος του Λουξεμβούργου σε ηλικία 38 ετών, είναι εδώ και πολύ καιρό ανοιχτός σχετικά με την σεξουαλικότητά του και δίνει μικρή βαρύτητα στην σημασία της.

Πριν από πέντε χρόνια, η Γιοχάνα Σιγκουρνταρντότιρ, τότε πρωθυπουργός της Ισλανδίας, είχε γίνει η πρώτη εν ενεργεία αρχηγός κράτους παγκοσμίως που παντρευόταν ένα πρόσωπο του ιδίου φύλου.

Ο Μπετέλ ανέβηκε στην εξουσία στο Λουξεμβούργο πριν από 18 μήνες. Η νίκη του κεντροδεξιού κόμματός του στις εκλογές τερμάτισε την παραμονή για 19 χρόνια στην πρωθυπουργία του Μεγάλου Δουκάτου του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος είναι από πέρυσι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Το κοινοβούλιο του Λουξεμβούργου έγινε πέρυσι το ένατο νομοθετικό σώμα της ΕΕ που άνοιγε τον δρόμο για τον γάμο μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου. Λίγο μετά την ενέργεια αυτή, ο Μπετέλ δήλωσε στους Los Angeles Times ότι ο Νεστενέ, ένας Βέλγος αρχιτέκτονας με τον οποίο έχει συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, του έκανε πρόταση γάμου.

"Είπα 'Ναι'", δήλωσε. "Έχω μόνο μια ζωή και δεν θέλω να την κρύψω", σημείωσε.

E ,AYTO EINAI.   Nα που θα μετακομισουμε ,αφου η Ελλαδα παει για διαλυση
Και το καλο ειναι ο Γιουνκερ και ΤΙ παιδεια αφησε. και σε τι θεση βρισκετε τωρα

oσονοuπω wrote:

kostas VFR800F wrote:Ναι φίλε μου και λένε ότι φταίει και η φοροδιαφυγή. ..το διαιρει και βασίλευε καλά κρατεί στη χώρα μας.

Δυστυχωs φιλε μου χειροτεροs πολεμοs απο τον εμφυλιο ΔΕΝ υπαρχει ,τοχουμε ξαναπει και το καταφεραν.
Ακου τωρα ταματα και καμμια κουβεντα για το αν θα παραξουμε κατι ,αγροτια,αλιεια ,μικροπραγματα (και μεγαλοπραγματα ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ),ΚΑΝΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ,ΚΑΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΚΙ ,μεταποιηση και ΠΟΥ ειναι ολεs οι βιοτεχνιεs και τοοοοοσα αλλα.
Μονο ξαναπροσλιψη και βολεμα και συνταξειs και φλομωσαμε στο εισαγωμενο κινεζικο.

Μητρόπουλος: Θα τους επαναπροσλάβουμε όλους

ΑΘΗΝΑ 20/01/2015

Όσοι απολύθηκαν αντισυνταγματικά θα επαναπροσληφθούν μετά την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε στο ρ/σ Παραπολιτικά 90,1 ο υποψήφιος βουλευτής στην Περιφέρεια Αττικής, Αλέξης Μητρόπουλος.

«Η επαναπρόσληψη όσων απολύθηκαν αντισυνταγματικά και παράνομα δηλαδή των δημοτικών αστυνομικών, των καθαριστριών, των σχολικών φυλάκων, των εργαζόμενων της ΕΡΤ, αλλά και όσων βρίσκονται σε διαθεσιμότητα και δεν έχουν συνταξιοδοτηθεί αποτελεί δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του», τόνισε.

Και συνέχισε λέγοντας πως στα πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, η επαναφορά του 13ου μισθού, η αποκατάσταση των αδίκως απολυθέντων και η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.

Ο κ. Μητρόπουλος επεσήμανε πως οι φορολογικοί συντελεστές θα ανακοινωθούν αφού πρώτα πέσουν οι αντικειμενικές αξίες.

ΑΘΗΝΑ, 14/05/2015

Αλ. Μητρόπουλος: Είχαμε υπερβάλει στην προεκλογική περίοδο


Αλήθεια??!!!

Να πω ότι πέφτω από τα σύννεφα ή είναι τρε μπανάλ??


Καλά... από εμάς που δεν σε πιστέψαμε, δεν έχεις να φοβάσαι πολλά.
Να δω ποιος θα σε σώσει από όοοοολους αυτούς που σε πίστεψαν και σε ψήφισαν!


Αλλά και αυτωνών... τα ήθελε ο κwλοs τους...

|
Εθνική λοταρία για την τόνωση των δημοσίων εσόδων προτείνει ο Σ. Κόκκαλης
         
Πρόταση για την ίδρυση εθνικής λοταρίας, με στόχο την ενίσχυση των δημοσίων εσόδων, έθεσε υπόψη του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, στις 15 Μαΐου, όπως δήλωσε στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης της Intralot, ο Σωκράτης Κόκκαλης.

Στην πρόταση αναφέρεται πως είτε τo Δημόσιο θα έχει το 100%, είτε θα μπορεί να συνεργαστεί με ιδιώτες. Σε κάθε περίπτωση, η διαχείριση της νέας λοταρίας θα γίνει από εξειδικευμένη εταιρεία που θα επιλεγεί από διεθνή διαγωνισμό, όπως είπε ο Σωκ. Κόκκαλης.

Ο πρόεδρος της Intralot υποστήριξε πως, μέσω της νέας λοταρίας, το δημόσιο μπορεί να εξασφαλίσει 500-600 εκατ. ευρώ, ετησίως. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι προβλέψεις της κυβέρνησης για έσοδα από την αδειοδότηση εταιρειών διαδικτυακού στοιχήματος ήταν πρόχειρες και δεν θα επιβεβαιωθούν.

Ο Σωκ. Κόκκαλης υποστήριξε πως μόνο στην Ελλάδα υπάρχει ιδιωτικό μονοπώλιο στα τυχερά παιχνίδια. Μάλιστα, είπε πως η πρόταση προς τον Γιάνη Βαρουφάκη προβλέπει πως, αν αντιδράσει ο ΟΠΑΠ, τα δικαστικά έξοδα θα καλυφθούν από την εταιρεία διαχείρισης της κρατικής λοταρίας.

Προϋπόθεση για τη δημιουργία της νέας εθνικής λοταρίας, σύμφωνα με τον Σωκράτη Κόκκαλη, είναι η αναδιοργάνωση της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ), η οποία, μέχρι σήμερα, «λειτουργούσε με νομικίστικα κριτήρια και εξυπηρετούσε κατά 100% τα συμφέροντα του ΟΠΑΠ».


Γιαννηs κερναει ΚΑΙ Γιαννηs πινει   και ολοι στον τζογο  
Κατω απο τιs διαφημησειs για κατι ξυστα και λλκιεs με σκοπο το ευκολο -ναι καλα -κερδοs,τρεχει SOS για εθισμο και οριο ηληκιαs  
Aντι να στρεψουν τον κοσμο σε υγιειs ασχολιεs ,με τιs ωρεs και παντα με το τσιγαρο στο στομα ,πααααρα πολλοι καθε μερα στοιχηματιζουν ξυνονταs και ξυνονται στοιχηματιζονταs.

Δεν βρηκα που να το βαλω , και τοβαλα εδω.



Κυριακη μεσημερι εξω απο το Μετσοβο ,γυρνονταs απο Καλλαριτεs .
Αντε και στα 200

Αυτη η φωτογραφιαρα με το ανοιγμα ,ΤΙ ΕΙΝΑΙ?
Χαθηκε κανα εστω vtec και τρωμε στη μαπα scooter και easyriders