Πήγα το ΒιΕφΑρ για πλύσιμο (καταναλώνοντας μόνο 17,6 λίτρα)

Του γουίκς εγκόου – νύχτα:

Ββαγκ: Ρε σεις το μηχανάκι μου είναι καταβρώμικο.
Ντα_μπιζτ: Αν θες μπορώ να αναλάβω να το πάω για πλύσιμο στο Βρωμοκόριτσο (στη Θεσσαλονίκη).
Ββαγκ: Ετότενες πήγαινε το εσύ.
Ντα_μπιζτ (στα γρήγορα προτού προλάβει να το επεξεργαστεί ο Ββαγκ): ok, αλλά θα το πάω μια βόλτα μέχρι τη Ρεντίνα πρώτα για να δω αν έγινε καλή δουλειά με τα πηνία.
Ββαγκ (ρουφώντας την μπύρα του): ok.

Δευτέρα 11 Μαρτίου. Σε μπαράκι της Θεσσαλονίκης οι AFONOI PARAFONOI Δε Μπαντ και διάφορες γκρούπις πίνουν μπύρες σε γνωστό μπαράκι. Επισημοποιείται το ραντεβού για πλύσιμο της μηχανής του Ββαγκ με εμένα σαν ταλαίπωρο οδηγό και ταυτόχρονα συμφωνεί ο Ppagou να συνοδεύσει την βόλτα μέχρι το πλυντήριο με ενδιάμεση στάση τη Ρεντίνα. Σημείο συνάντησης για την εκκίνηση ορίζεται ο παράδρομος πριν την ανηφόρα του Φιλίππειου στην έξοδο 7 του περιφερειακού (ρεύμα προς Καβάλα).

Τρίτη 12 Μαρτίου
09:27: παραλαμβάνω το γνωστό μαύρο ΒιΕφΑρ με τρία κανονάκια βενζίνα. Ειδοποιώ τον Ppagou με κρυπτογραφημένο μύνημα και αναχωρώ μετά την λήψη της πρώτης φωτογραφίας. Ανεφοδιασμός με 20€ (το τεπόζιτο γέμισε).

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_01.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_01.jpg" border="0" alt=" photo vfr_01.jpg"/></a>

10:04: Καλώ τον Ppagou που δεν είναι παρών στο σημείο εκκίνησης. Μετά την ατάκα “έχω να πάω στη ΔΕΗ, έλα από το σπίτι” αναχωρώ για τη Ρεντίνα.

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_02.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_02.jpg" border="0" alt=" photo vfr_02.jpg"/></a>

10:05 – 11:03: διαδρομή περιφερειακός – Δερβένι – Π.Ε.Ο. Θεσ/νίκης – Καβάλας (Λαγυνά – Λαγκαδίκια – Ρεντίνα – Ασπροβάλτα).

Η πρώτη βόλτα με ΒιΕφΑρ (σαν αναβάτης όχι συνεπιβάτης) είναι γεγονός. Σας γράφω τις εμπειρίες – παρατηρήσεις (ομπσερβέισονς) μου, τις οποίες σας παρακαλώ να φιλτράρετε με δεδομένο ότι τα μηχανάκια που έχω οδηγήσει στο παρελθόν είναι KAWASAKI KAZE-R 110cc, YAMAHA XMAX 250cc, YAMAHA T-MAX 500cc ABS, SUZUKI DRZ 400S, HONDA CBF 600S ABS, APRILIA PEGASO 650cc (φτού! φτού! φτού! φτού! φτού! - διαβάστε το κοιτώντας το στήθος σας) και HONDA TRANSALP 650cc με ηλεκτρική λαδιέρα αλυσίδας.

Καταρχάς θα σας πω για τη θέση οδήγησης. Και τα δύο πόδια μου έφταναν άνετα κάτω με σαφές όφελος ότι δεν υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να μου πέσει ενώ ισορροπούσα στα φανάρια. Τα ποδοστήρια έβαζαν τα πόδια σε άνετες γωνίες και εξίσου άνετα έβρισκα τους λεβιέδες ταχυτήτων και φρένου. Επίσης τα γόνατα αγκάλιαζαν το τεπόζιτο πολύ φυσικά χωρίς να χρειάζεσαι να το σκέφτεσαι. Εννοείται ότι αυτά με είχαν βάλει σε μουντ σούπερσπορτ-κάτσε-καλά-τώρα. Τα χέρια στην πρώτη επαφή με κλιπόνς ήταν γενικά άνετα. Τα μανίκια της κορντούρας σηκώνονταν λίγο αλλά δεν ήταν κάτι τραγικό. Γενικά ήμουν καλά, ιδιαίτερα μόλις ανακάλυψα – ευτυχώς ανώδυνα – ότι θέλει προσοχή το να πηγαίνεις το σώμα σου προς το τεπόζιτο όταν είσαι αγοράκι (σπαμ ον: το DRZ από αυτή την άποψη είναι γιούνισεξ – σπαμ οφφ).

Ξεκινάω, χωρίς να μου σβήσει, και μπαίνω στον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης, ο οποίος όπως ξέρετε έχει υποδειγματικής τριβής άσφαλτο. Χωρίς να το καταλάβω κινούμαι με 100 – 120 χλμ/ω, το μηχανάκι το εμπιστεύομαι αρκετά και σύντομα περνώ το Δερβένι και βγαίνω στην Π.Ε.Ο. Στην έξοδο από το Δερβένι είχα ανακαλύψει το φρένο του κινητήρα και στο πρώτο φανάρι της Π.Ε.Ο. ανακάλυψα τα συνδυασμένα φρένα. Νομίζω ότι ήταν η πρώτη φορά που προσπαθούσα να με πιάσουν τα φανάρια. Φρέναρα και ανάμεσα από τα φανάρια έτσι για να δω πως είναι. Για να σας βοηθήσω να καταλάβετε πως ήταν αναλογιστείτε πως είναι όταν πατάτε τα φρένα στο TRANSALP ή το DRZ και το πιρούνι βυθίζεται, ο δρόμος έρχεται πιο κοντά, το βλέμα πάει στον μπροστινό τροχό και κάνετε δέηση στον Θεό να σας βοηθήσει να σταματήσετε αυτή την φορά και την επόμενη υπόσχεσθε ότι δεν θα ανοίξετε το γκάζι; Ε δεν ήταν έτσι.

Ο δρόμος όπως θα θυμάστε εκεί δεν έχει κάτι ιδιαίτερο από στροφές οπότε τα πάντα κυλούσαν ήρεμα. Μέχρι που βρήκα ότι αν πας με 100 χλμ/ω και κατεβάσεις 4η για να προσπεράσεις μπορεί όταν ξαναμπείς στη λωρίδα σου να πηγαίνεις με 180χλμ/ω. Εννοείται ότι αυτό το βρήκα λύνοντας περίπλοκες διαφορικές εξισώσεις όταν έκανα στάση και όχι ψάχνοντας να δω μέχρι που τερματίζει το γκάζι. Είπαμε το μηχανάκι δεν ήταν δικό μου και με ξένα μηχανάκια δεν χουφτώνεις ποτέ το γκάζι.

Συλλέγοντας λοιπόν δεδομένα για τις δυνατότητες επιτάχυνσης που μπορεί να έχει ένας V4 κινητήρας έφτασα στην Ασπροβάλτα, όπου και έκανα στάση για να φάω το σαντουιτσάκι μου (γαλοπούλα – τυρί). Έχοντας βρει μια κλήση από τον Ppagou, τον κάλεσα στο κινητό του και άκουσα την δεύτερη μεγάλη ατάκα της ημέρας: “μη φύγεις, είμαι ήδη πάνω στην μηχανή, πιες ένα καφέ και έρχομαι”.

11:04 – 12:05: έπαιζα worms golf στο κινητό. Όχι δεν έκανα νέο χάι σκορ. Επίσης επικοινώνησα με Ββαγκ, ο οποίος με ενημέρωσε ότι όλες οι ώρες του πλυντηρίου ήταν ήδη κλεισμένες. Όταν του ανταπάντησα ότι αφού είναι έτσι θα πάμε μια βόλτα προς τις Σέρρες μου αντέτεινε “κανόνισε τι διαδρομή θα βγάλεις”. Ομολογώ ότι ακόμα δεν έχω καταλάβει το σχόλιο του. Επίσης καθάρισα το κράνος από κάτι μπάμπουρες που νόμισαν ότι κάνοντας τους καμικάζι θα μπορούσαν να διαπεράσουν τη ζελατίνα του ARAI και να με σκοτώσουν.

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_03.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_03.jpg" border="0" alt=" photo vfr_03.jpg"/></a>

12:09 – 13:15:

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_04.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_04.jpg" border="0" alt=" photo vfr_04.jpg"/></a>

O Ppagou έφτασε. Βγάλαμε φωτογραφίες στο λιοντάρι της Αμφίπολης, είχε ωραίο καιρό, κάναμε διάλλειμμα και είπα στον Ppagou ότι θα πηγαίναμε Σέρρες. Δεν έφερε αντίρρηση οπότε καβαλήσαμε και φύγαμε. Εφόσον είχε τελειώσει ο δειγματοληπτικός έλεγχος επιτάχυνσης (ναι και με 4η και με 5η και με 6η τράβαγε – όλα κομπλέ) τώρα εξέτασα τον τουριστικό χαρακτήρα και είδα ότι ενδεχομένως, ίσως, δηλαδή μπορεί και να μου άρεσε το ΒιΕφΑρ.

Ούτε αυτοί οι δρόμοι λένε κάτι από στροφές οπότε φτάσαμε σχετικά γρήγορα στα Σέρρας, παρκάραμε δίπλα στην καφετέρια και ήπιαμε καφέ και τσάι κουβεντιάζοντας για μαθηματικά. Όταν έστειλα ενημέρωση στον Ββαγκ για να ξέρει ότι ήμασταν καλά και εμείς και η μηχανή του μου έστειλε το αινιγματικό μήνυμα “τον παίρνετε”. Το ύφος του με ξένισε λίγο αλλά δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία.

Μπαίνοντας στας Σέρρας στο πρώτο φανάρι αισθανόμουν μια ζέστη στο πόδι μου την οποία και απέδωσα στον Ήλιο, που φώτιζε τα πάντα. Στο δεύτερο φανάρι που ήταν στη σκιά μιας πολυκατοικίας ανακάλυψα την ένδειξη θερμοκρασίας (104' C).

15:16 – 16:28
Όταν μας είχε κάψει για τα καλά ο ήλιος και οι γύρω μυρωδιές από τα κοψίδια μας είχαν ανοίξει την όρεξη αποφασίσαμε να σηκωθούμε να πάμε στα σπίτια μας. Εμένα που με περίμενε χταπόδι κοκκινιστό με μακαρόνια βιαζόμουν λίγο παραπάνω. Επίσης θυμόμανε ότι υπήρχαν κάτι φανταστικές στροφές με κακή άσφαλτο (αυτή την άγρια που τρώει τα λάστιχα) και ήθελα να δω πως θα πήγαινε εκεί το ΒιΕφΑρ, το οποίο τώρα εμπιστευόμουν πλήρως.

Με το βγήκαμε από την πόλη των Σερρών κατάλαβα τι εννοούσε ο Ββαγκ. Μας σκεπτόταν αδιάκοπα και έτσι τώρα μπροστά μας υπήρχε η παρακάτω σκηνή. Παρακαλώ να παρατηρήσετε τον ηλιόλουστο ουρανό που φαίνεται στους καθρέπτες μας.

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_05.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_05.jpg" border="0" alt=" photo vfr_05.jpg"/></a>

Μια γρήγορη απογραφή εξοπλισμού έβγαλε συμπέρασμα ότι είχαμε μαζί μας τα ακόλουθα: 2 μοτοσυκλέτες HONDA, 1 κράνος ARAI, 1 κράνος όχι-ARAI, 2 μπουφάν μηχανής από κορντούρα, 3 ζευγάρια γάντια, 3 κινητά τηλέφωνα, 1 μπουκαλάκι νερό, 2 τσάντες πλάτης, 1 φαρμακείο μοτοσυκλέτας, 1 μη-αδιάβροχο παντελόνι από κορντούρα, 1 πολιτικό παντελόνι και κανένα αδιάβροχο. Ναι. Πάντως ξεκινήσαμε ελπίζοντας ότι η μαυρίλα δεν θα σήμαινε βροχή.

Στις πρώτες 6-7 στροφές τα πάντα ήταν μαγευτικά. Δεν έβρεχε, η άσφαλτος έπιανε, αισθανόμουν τουλάχιστον πρωταθλητής SBK και είχα αποφασίσει να αγοράσω και εγώ ένα ΒιΕφΑρ. Μετά ήρθε η βροχή. Χτυπούσε αδιάκοπα το κράνος για να δει αν ήμουν μέσα και δεν άκουγε που φώναζα. Το ΒιΕφΑρ δεν πολύ-χαμπάριαζε και με άλλο αναβάτη θα συνέχιζε στον προηγούμενο ρυθμό αλλά τώρα για άγνωστους λόγους πήγαινε κότα. Εν τέλει βγήκαμε στην ευθεία, πιάσαμε τα 140χλμ/ω και πηγαίναμε. Εκεί ήταν που αποφάσισα να μην πάρω ΒιΕφΑρ. Μπορεί να έφταιγε το TOUR-X που έχει γείσο και σήκωνα το κεφάλι μου για να βλέπω καλύτερα μέσα στη βροχή, μπορεί να φταίει το ότι ήμουν σφιγμένος, μπορεί να φταίνε και άλλοι παράγοντες, πάντως το συμπέρασμα ήταν ότι η μέση μου άρχισε να πιάνεται και να με ενοχλεί. Το ΒιΕφΑρ όμως δεν καταλάβαινε τίποτα και συνέχιζε να πηγαίνει λες και ήταν στεγνός ο δρόμος.

Όταν έφτασα στο σπίτι το μισό μου μπλουζάκι δεν ήταν μουλιασμένο.

Τελικό συμπέρασμα: αν είχε τιμόνι θα ήταν μια φανταστική μοτοσυκλέτα για μένα (για τους άλλους ήδη είναι). Την εμπιστεύτηκα από την πρώτη στιγμή, είχε υπεραρκετό γκάζι για μένα. Τα φρένα ήταν φανταστικά, έστριβε πανεύκολα, τα φρένα ήταν φανταστικά και ήταν εξίσου ωραίο στον επαρχιακό και στον αυτοκινητόδρομο. Α και τα φρένα ήταν φανταστικά. Μετά και από αυτή την βόλτα αποφάσισα ότι αν είναι να πάρω μεγαλύτερη μηχανή θα πάρω το CBF 1000 που έχει συγκρίσημη ιπποδύναμη, ροπή, φρένα και έχει την μεγαλύτερη εφεύρεση μετά τον τροχό και το κόκκαλο που βάζουμε τα παπούτσια: το ΤΙΜΟΝΙ.


Επίλογος: το ΒιΕφΑρ γύρισε πιο βρώμικο απ' ότι έφυγε, οπότε στο μέλλον θα πρέπει να το ξαναπάω στο πλυντήριο (ίσως μέσω Σφηκιάς αυτή την φορά – έχω ακούσει ότι αυτός ο δρόμος είναι πιο σύντομος).

P.S. Αν θέλει κανείς να του πάω τη μηχανή για πλύσιμο είμαι διαθέσιμος και σε άλλες πόλεις. Δεν είναι υποχρεωτικό να έχετε ΒιΕφΑρ.

καθαρό το βλέπω το μηχανάκι πάντως............

da_beazt wrote:οπότε στο μέλλον θα πρέπει να το ξαναπάω στο πλυντήριο (ίσως μέσω Σφηκιάς αυτή την φορά

Πιάσε μια Βροντού που είναι πιο κοντά, ή ένα Πισοδέρι.
Τώρα ξέρεις, ε;

Da_beazt αφού δεν του έπλυνες το μηχανάκι εσύ κανόνισε ΑΥΤΟΣ (ένας είναι ο ΑΥΤΟΣ) να το πλύνει η βροχή!

Καλυτερο testride και παρουσιαση για vfr δεν θα μπορουσεs να κανειs.Γραναζια πλενειs?

Έχω λιώσει!!!!
Πρέπει να ήταν η πιο απολαυστική παρουσίαση μοτοσυκλέτας που έχω διαβάσει ποτέ. Το ότι ήταν της ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ μοτοσυκλέτας, το κάνει ακόμη καλύτερο.

Ο φυσικός wrote:Da_beazt αφού δεν του έπλυνες το μηχανάκι εσύ κανόνισε ΑΥΤΟΣ (ένας είναι ο ΑΥΤΟΣ) να το πλύνει η βροχή!

Άσε ρε!! Λάσπη έβρεξε, χειρότερο μου το γύρισε..!!!!!



Υ.Γ. Έχεις να το πας και για πλύσιμο εε...

Απαιχτος ο Νταμπιζτ, μαμ@ τα τεστ!!

(Ερωτηση: καλα του αδελφουλη σου δεν τοχες παρει ποτε??)

da_beazt wrote:Του γουίκς εγκόου – νύχτα:

Ββαγκ: Ρε σεις το μηχανάκι μου είναι καταβρώμικο.
Ντα_μπιζτ: Αν θες μπορώ να αναλάβω να το πάω για πλύσιμο στο Βρωμοκόριτσο (στη Θεσσαλονίκη).
Ββαγκ: Ετότενες πήγαινε το εσύ.
Ντα_μπιζτ (στα γρήγορα προτού προλάβει να το επεξεργαστεί ο Ββαγκ): ok, αλλά θα το πάω μια βόλτα μέχρι τη Ρεντίνα πρώτα για να δω αν έγινε καλή δουλειά με τα πηνία.
Ββαγκ (ρουφώντας την μπύρα του): ok.

Δευτέρα 11 Μαρτίου. Σε μπαράκι της Θεσσαλονίκης οι AFONOI PARAFONOI Δε Μπαντ και διάφορες γκρούπις πίνουν μπύρες σε γνωστό μπαράκι. Επισημοποιείται το ραντεβού για πλύσιμο της μηχανής του Ββαγκ με εμένα σαν ταλαίπωρο οδηγό και ταυτόχρονα συμφωνεί ο Ppagou να συνοδεύσει την βόλτα μέχρι το πλυντήριο με ενδιάμεση στάση τη Ρεντίνα. Σημείο συνάντησης για την εκκίνηση ορίζεται ο παράδρομος πριν την ανηφόρα του Φιλίππειου στην έξοδο 7 του περιφερειακού (ρεύμα προς Καβάλα).

Τρίτη 12 Μαρτίου
09:27: παραλαμβάνω το γνωστό μαύρο ΒιΕφΑρ με τρία κανονάκια βενζίνα. Ειδοποιώ τον Ppagou με κρυπτογραφημένο μύνημα και αναχωρώ μετά την λήψη της πρώτης φωτογραφίας. Ανεφοδιασμός με 20€ (το τεπόζιτο γέμισε).

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_01.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_01.jpg" border="0" alt=" photo vfr_01.jpg"/></a>

10:04: Καλώ τον Ppagou που δεν είναι παρών στο σημείο εκκίνησης. Μετά την ατάκα “έχω να πάω στη ΔΕΗ, έλα από το σπίτι” αναχωρώ για τη Ρεντίνα.

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_02.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_02.jpg" border="0" alt=" photo vfr_02.jpg"/></a>

10:05 – 11:03: διαδρομή περιφερειακός – Δερβένι – Π.Ε.Ο. Θεσ/νίκης – Καβάλας (Λαγυνά – Λαγκαδίκια – Ρεντίνα – Ασπροβάλτα).

Η πρώτη βόλτα με ΒιΕφΑρ (σαν αναβάτης όχι συνεπιβάτης) είναι γεγονός. Σας γράφω τις εμπειρίες – παρατηρήσεις (ομπσερβέισονς) μου, τις οποίες σας παρακαλώ να φιλτράρετε με δεδομένο ότι τα μηχανάκια που έχω οδηγήσει στο παρελθόν είναι KAWASAKI KAZE-R 110cc, YAMAHA XMAX 250cc, YAMAHA T-MAX 500cc ABS, SUZUKI DRZ 400S, HONDA CBF 600S ABS, APRILIA PEGASO 650cc (φτού! φτού! φτού! φτού! φτού! - διαβάστε το κοιτώντας το στήθος σας) και HONDA TRANSALP 650cc με ηλεκτρική λαδιέρα αλυσίδας.

Καταρχάς θα σας πω για τη θέση οδήγησης. Και τα δύο πόδια μου έφταναν άνετα κάτω με σαφές όφελος ότι δεν υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να μου πέσει ενώ ισορροπούσα στα φανάρια. Τα ποδοστήρια έβαζαν τα πόδια σε άνετες γωνίες και εξίσου άνετα έβρισκα τους λεβιέδες ταχυτήτων και φρένου. Επίσης τα γόνατα αγκάλιαζαν το τεπόζιτο πολύ φυσικά χωρίς να χρειάζεσαι να το σκέφτεσαι. Εννοείται ότι αυτά με είχαν βάλει σε μουντ σούπερσπορτ-κάτσε-καλά-τώρα. Τα χέρια στην πρώτη επαφή με κλιπόνς ήταν γενικά άνετα. Τα μανίκια της κορντούρας σηκώνονταν λίγο αλλά δεν ήταν κάτι τραγικό. Γενικά ήμουν καλά, ιδιαίτερα μόλις ανακάλυψα – ευτυχώς ανώδυνα – ότι θέλει προσοχή το να πηγαίνεις το σώμα σου προς το τεπόζιτο όταν είσαι αγοράκι (σπαμ ον: το DRZ από αυτή την άποψη είναι γιούνισεξ – σπαμ οφφ).

Ξεκινάω, χωρίς να μου σβήσει, και μπαίνω στον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης, ο οποίος όπως ξέρετε έχει υποδειγματικής τριβής άσφαλτο. Χωρίς να το καταλάβω κινούμαι με 100 – 120 χλμ/ω, το μηχανάκι το εμπιστεύομαι αρκετά και σύντομα περνώ το Δερβένι και βγαίνω στην Π.Ε.Ο. Στην έξοδο από το Δερβένι είχα ανακαλύψει το φρένο του κινητήρα και στο πρώτο φανάρι της Π.Ε.Ο. ανακάλυψα τα συνδυασμένα φρένα. Νομίζω ότι ήταν η πρώτη φορά που προσπαθούσα να με πιάσουν τα φανάρια. Φρέναρα και ανάμεσα από τα φανάρια έτσι για να δω πως είναι. Για να σας βοηθήσω να καταλάβετε πως ήταν αναλογιστείτε πως είναι όταν πατάτε τα φρένα στο TRANSALP ή το DRZ και το πιρούνι βυθίζεται, ο δρόμος έρχεται πιο κοντά, το βλέμα πάει στον μπροστινό τροχό και κάνετε δέηση στον Θεό να σας βοηθήσει να σταματήσετε αυτή την φορά και την επόμενη υπόσχεσθε ότι δεν θα ανοίξετε το γκάζι; Ε δεν ήταν έτσι.

Ο δρόμος όπως θα θυμάστε εκεί δεν έχει κάτι ιδιαίτερο από στροφές οπότε τα πάντα κυλούσαν ήρεμα. Μέχρι που βρήκα ότι αν πας με 100 χλμ/ω και κατεβάσεις 4η για να προσπεράσεις μπορεί όταν ξαναμπείς στη λωρίδα σου να πηγαίνεις με 180χλμ/ω. Εννοείται ότι αυτό το βρήκα λύνοντας περίπλοκες διαφορικές εξισώσεις όταν έκανα στάση και όχι ψάχνοντας να δω μέχρι που τερματίζει το γκάζι. Είπαμε το μηχανάκι δεν ήταν δικό μου και με ξένα μηχανάκια δεν χουφτώνεις ποτέ το γκάζι.

Συλλέγοντας λοιπόν δεδομένα για τις δυνατότητες επιτάχυνσης που μπορεί να έχει ένας V4 κινητήρας έφτασα στην Ασπροβάλτα, όπου και έκανα στάση για να φάω το σαντουιτσάκι μου (γαλοπούλα – τυρί). Έχοντας βρει μια κλήση από τον Ppagou, τον κάλεσα στο κινητό του και άκουσα την δεύτερη μεγάλη ατάκα της ημέρας: “μη φύγεις, είμαι ήδη πάνω στην μηχανή, πιες ένα καφέ και έρχομαι”.

11:04 – 12:05: έπαιζα worms golf στο κινητό. Όχι δεν έκανα νέο χάι σκορ. Επίσης επικοινώνησα με Ββαγκ, ο οποίος με ενημέρωσε ότι όλες οι ώρες του πλυντηρίου ήταν ήδη κλεισμένες. Όταν του ανταπάντησα ότι αφού είναι έτσι θα πάμε μια βόλτα προς τις Σέρρες μου αντέτεινε “κανόνισε τι διαδρομή θα βγάλεις”. Ομολογώ ότι ακόμα δεν έχω καταλάβει το σχόλιο του. Επίσης καθάρισα το κράνος από κάτι μπάμπουρες που νόμισαν ότι κάνοντας τους καμικάζι θα μπορούσαν να διαπεράσουν τη ζελατίνα του ARAI και να με σκοτώσουν.

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_03.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_03.jpg" border="0" alt=" photo vfr_03.jpg"/></a>

12:09 – 13:15:

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_04.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_04.jpg" border="0" alt=" photo vfr_04.jpg"/></a>

O Ppagou έφτασε. Βγάλαμε φωτογραφίες στο λιοντάρι της Αμφίπολης, είχε ωραίο καιρό, κάναμε διάλλειμμα και είπα στον Ppagou ότι θα πηγαίναμε Σέρρες. Δεν έφερε αντίρρηση οπότε καβαλήσαμε και φύγαμε. Εφόσον είχε τελειώσει ο δειγματοληπτικός έλεγχος επιτάχυνσης (ναι και με 4η και με 5η και με 6η τράβαγε – όλα κομπλέ) τώρα εξέτασα τον τουριστικό χαρακτήρα και είδα ότι ενδεχομένως, ίσως, δηλαδή μπορεί και να μου άρεσε το ΒιΕφΑρ.

Ούτε αυτοί οι δρόμοι λένε κάτι από στροφές οπότε φτάσαμε σχετικά γρήγορα στα Σέρρας, παρκάραμε δίπλα στην καφετέρια και ήπιαμε καφέ και τσάι κουβεντιάζοντας για μαθηματικά. Όταν έστειλα ενημέρωση στον Ββαγκ για να ξέρει ότι ήμασταν καλά και εμείς και η μηχανή του μου έστειλε το αινιγματικό μήνυμα “τον παίρνετε”. Το ύφος του με ξένισε λίγο αλλά δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία.

Μπαίνοντας στας Σέρρας στο πρώτο φανάρι αισθανόμουν μια ζέστη στο πόδι μου την οποία και απέδωσα στον Ήλιο, που φώτιζε τα πάντα. Στο δεύτερο φανάρι που ήταν στη σκιά μιας πολυκατοικίας ανακάλυψα την ένδειξη θερμοκρασίας (104' C).

15:16 – 16:28
Όταν μας είχε κάψει για τα καλά ο ήλιος και οι γύρω μυρωδιές από τα κοψίδια μας είχαν ανοίξει την όρεξη αποφασίσαμε να σηκωθούμε να πάμε στα σπίτια μας. Εμένα που με περίμενε χταπόδι κοκκινιστό με μακαρόνια βιαζόμουν λίγο παραπάνω. Επίσης θυμόμανε ότι υπήρχαν κάτι φανταστικές στροφές με κακή άσφαλτο (αυτή την άγρια που τρώει τα λάστιχα) και ήθελα να δω πως θα πήγαινε εκεί το ΒιΕφΑρ, το οποίο τώρα εμπιστευόμουν πλήρως.

Με το βγήκαμε από την πόλη των Σερρών κατάλαβα τι εννοούσε ο Ββαγκ. Μας σκεπτόταν αδιάκοπα και έτσι τώρα μπροστά μας υπήρχε η παρακάτω σκηνή. Παρακαλώ να παρατηρήσετε τον ηλιόλουστο ουρανό που φαίνεται στους καθρέπτες μας.

<a href="http://s1163.beta.photobucket.com/user/john_dr666/media/vfr%20first%20ride/vfr_05.jpg.html" target="_blank"><img src="https://2img.net/h/i1163.photobucket.com/albums/q555/john_dr666/vfr%20first%20ride/vfr_05.jpg" border="0" alt=" photo vfr_05.jpg"/></a>

Μια γρήγορη απογραφή εξοπλισμού έβγαλε συμπέρασμα ότι είχαμε μαζί μας τα ακόλουθα: 2 μοτοσυκλέτες HONDA, 1 κράνος ARAI, 1 κράνος όχι-ARAI, 2 μπουφάν μηχανής από κορντούρα, 3 ζευγάρια γάντια, 3 κινητά τηλέφωνα, 1 μπουκαλάκι νερό, 2 τσάντες πλάτης, 1 φαρμακείο μοτοσυκλέτας, 1 μη-αδιάβροχο παντελόνι από κορντούρα, 1 πολιτικό παντελόνι και κανένα αδιάβροχο. Ναι. Πάντως ξεκινήσαμε ελπίζοντας ότι η μαυρίλα δεν θα σήμαινε βροχή.

Στις πρώτες 6-7 στροφές τα πάντα ήταν μαγευτικά. Δεν έβρεχε, η άσφαλτος έπιανε, αισθανόμουν τουλάχιστον πρωταθλητής SBK και είχα αποφασίσει να αγοράσω και εγώ ένα ΒιΕφΑρ. Μετά ήρθε η βροχή. Χτυπούσε αδιάκοπα το κράνος για να δει αν ήμουν μέσα και δεν άκουγε που φώναζα. Το ΒιΕφΑρ δεν πολύ-χαμπάριαζε και με άλλο αναβάτη θα συνέχιζε στον προηγούμενο ρυθμό αλλά τώρα για άγνωστους λόγους πήγαινε κότα. Εν τέλει βγήκαμε στην ευθεία, πιάσαμε τα 140χλμ/ω και πηγαίναμε. Εκεί ήταν που αποφάσισα να μην πάρω ΒιΕφΑρ. Μπορεί να έφταιγε το TOUR-X που έχει γείσο και σήκωνα το κεφάλι μου για να βλέπω καλύτερα μέσα στη βροχή, μπορεί να φταίει το ότι ήμουν σφιγμένος, μπορεί να φταίνε και άλλοι παράγοντες, πάντως το συμπέρασμα ήταν ότι η μέση μου άρχισε να πιάνεται και να με ενοχλεί. Το ΒιΕφΑρ όμως δεν καταλάβαινε τίποτα και συνέχιζε να πηγαίνει λες και ήταν στεγνός ο δρόμος.

Όταν έφτασα στο σπίτι το μισό μου μπλουζάκι δεν ήταν μουλιασμένο.

Τελικό συμπέρασμα: αν είχε τιμόνι θα ήταν μια φανταστική μοτοσυκλέτα για μένα (για τους άλλους ήδη είναι). Την εμπιστεύτηκα από την πρώτη στιγμή, είχε υπεραρκετό γκάζι για μένα. Τα φρένα ήταν φανταστικά, έστριβε πανεύκολα, τα φρένα ήταν φανταστικά και ήταν εξίσου ωραίο στον επαρχιακό και στον αυτοκινητόδρομο. Α και τα φρένα ήταν φανταστικά. Μετά και από αυτή την βόλτα αποφάσισα ότι αν είναι να πάρω μεγαλύτερη μηχανή θα πάρω το CBF 1000 που έχει συγκρίσημη ιπποδύναμη, ροπή, φρένα και έχει την μεγαλύτερη εφεύρεση μετά τον τροχό και το κόκκαλο που βάζουμε τα παπούτσια: το ΤΙΜΟΝΙ.


Επίλογος: το ΒιΕφΑρ γύρισε πιο βρώμικο απ' ότι έφυγε, οπότε στο μέλλον θα πρέπει να το ξαναπάω στο πλυντήριο (ίσως μέσω Σφηκιάς αυτή την φορά – έχω ακούσει ότι αυτός ο δρόμος είναι πιο σύντομος).

P.S. Αν θέλει κανείς να του πάω τη μηχανή για πλύσιμο είμαι διαθέσιμος και σε άλλες πόλεις. Δεν είναι υποχρεωτικό να έχετε ΒιΕφΑρ.

Το γέλιο της αρκούδας έριξα.. O συγγραφέας έχει ταλέντο.. da beast...έψαχνα κάποιον να μου την πάει για service.. αλλά άστο καλύτερα...

da_beazt wrote:

Φρέναρα και ανάμεσα από τα φανάρια έτσι για να δω πως είναι. Για να σας βοηθήσω να καταλάβετε πως ήταν αναλογιστείτε πως είναι όταν πατάτε τα φρένα στο TRANSALP ή το DRZ και το πιρούνι βυθίζεται, ο δρόμος έρχεται πιο κοντά, το βλέμα πάει στον μπροστινό τροχό και κάνετε δέηση στον Θεό να σας βοηθήσει να σταματήσετε αυτή την φορά και την επόμενη υπόσχεσθε ότι δεν θα ανοίξετε το γκάζι; Ε δεν ήταν έτσι.

....μην μπερδεύεις on-off μηχανακια με sportouring μοτερια!!!! ...τα βρενα και οι αναρτήσεις τους ειναι ΠΡΟΟΔΕΥΤΗΚΕΣ για ολα αυτα που δεν μπορει να κανει το VFR....

da_beazt wrote:
Έχοντας βρει μια κλήση από τον Ppagou, τον κάλεσα στο κινητό του και άκουσα την δεύτερη μεγάλη ατάκα της ημέρας: “μη φύγεις, είμαι ήδη πάνω στην μηχανή, πιες ένα καφέ και έρχομαι”.

...θεος ο Ππαγγου!!!



....για την προσπάθεια σε βαζω 9 !!!!

Da_beaztάκο γράφεις: "Τελικό συμπέρασμα: αν είχε τιμόνι θα ήταν μια φανταστική μοτοσυκλέτα για μένα"

Υπάρχει το Cross Runner ξέρεις...

..και του Apostat (αν θυμάμαι καλά) να συμπληρώσω εγώ!!

Καλά, εσύ τι θα έλεγες με την ράγα από τραίνο που έχεις για τιμόνι!
Τα λέμε κατά τις 3 στο γκαραζάκι;

postmankav wrote: ...τα βρενα και οι αναρτήσεις τους ειναι ΠΡΟΟΔΕΥΤΗΚΕΣ

να περιμένεις γράμμα απο τον δάσκαλό σου.............