Λίμνη Πλαστήρα και κορυφή Βουτσικάκι, 25-27.02.2012

Φυσικε.. εισαι απολαυστικος.... παντώς καιρού...

Να`σαι πάντα καλά...

Mythos σε ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω ευχές για άφθονες εξερευνήσεις.

Στο μεταξύ, ξέχασα να αναφέρω το εξής περιστατικό. Τα παιδιά που γύρισαν πίσω μετά την Τέμπλα πήγαν για ένα καφεδάκι στο καταφύγιο που βρίσκεται στην αρχή της πεζοπορίας μας. Εκεί που έπιναν ωραία και όμορφα τον καφέ τους, ακούσαν έναν τρομερό θόρυβο και το καταφύγιο σκοτείνιασε! Είχε πέσει το χιόνι από τη σκεπή και είχε κλείσει πόρτες και παράθυρα! Τους έβγαλαν όσοι ήταν έξω και αφού έσκαβαν με φτυάρια αρκετή ώρα! Ευτυχώς δεν ήταν κανείς ακριβώς κάτω από τη σκεπή γιατί πιθανότατα θα είχε χτυπήσει άσχημα. Φαντάσου να μην πάθουν τίποτα εκείνοι που πάνε στην κορυφή και να πάθουν ατύχημα εκείνοι που είναι στην ασφάλεια του καταφυγίου!

Οι φωτογραφίες που μου έστειλαν:

Βλέποντας το φως το αληθινό.



Κάπου εκεί μέσα είναι ένα καταφύγιο...