Europe is our playground: Aθηνα – Wroclaw 2007

<p style="text-align:left;">Οι Πολωνοι το εχουν ως παραδοση να κανουν <em>μεγαλες</em> πεζοπορειες στα βουνα, εχοντας μαζι τους μονο ενα σακιδιο για τα απαραιτητα, καθως και τροφιμα για πικνικ κλπ. </p>

Οταν λοιπον μου ειπαν να παρω ανετα παπουτσια "για περπατημα", δεν ανησυχησα.
Οταν ομως φτασαμε εκει και εβαλα την μηχανη στο φυλασσομενο παρκινγκ που θα τη φυλοξενουσε τις επομενες ημερες, αρχισα να το ξανασκεφτομαι: Καθως ξεκινησαμε απο την πλατεια του χωριου να ανηφοριζουμε προς τα πανω και δεν εβλεπα καποιο συγκεκριμενο "στοχο" για τον οποιο να κατευθυνομαστε, ειχα αρχισει να ανησυχω!

- "Παιδια, θα παμε μακρυα;" :unsure:
- "Οχι! 2 ωριτσες περπατημα εχουμε! Αντε ελα!!"
- ..ΠΟΣΟ;;;...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/99.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Η δαδρομη, αν και αρκετη και δυσκολη για καποιον αμαθητο σε πεζοπορια (οπως εγω), σε αποζημιωνε με τοπια απειρου καλλους...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/102.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/103.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/104.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Περιττο να πω οτι η αναβαση αυτη ειδικα, δεν ηταν το highlight των διακοπων μου....
Τα αλλα παιδια το εβρισκαν αρκετα περιεργο (εως αστειο) που εγω αδυνατουσα σχεδον να ακολουθησω, ενω εκεινοι ανεβαιναν χαλαροι σαν να πηγαιναν βολτα στην παραλια!

Ο κοπος ομως ανταμοιφθηκε! Το ορεινο καταφυγιο στο οποιο θα μεναμε με αφησε αφωνο...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/105.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Το εσωτερικο ηταν πολυ ζεστο, ησυχο και φτιαγμενο με πολυ μερακι και γουστο...
Η συγκριση με τα δικα μας τερατουργηματα απο γυαλι, τσιμεντο και ατσαλι που λεμε καταφυγια σε Αραχωβες, Καλαβρυτα κλπ ηταν αναποφευκτη....
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/106.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Καιρος ομως πλεον να φαμε το βραδυνο μας!
Η κουζινα ειχε ομως ηδη κλεισει. Τωρα;
Κανενα προβλημα! Τα παιδια ειχαν προνοησει και ειχαν φερει απο τα σπιτια τους ο καθενας διαφορα σαντουιτς, τυρι, σαλαμι, κρασι! Μεχρι και κεφτεδακια ειχαν φερει!!

Ηταν ισως η πρωτη φορα που εκατσα σε καποιο μερος και εφαγα χωρις να πληρωσω δεκαρα... Οι Πολωνοι τα πικνικ τα εχουν ως μερος της κουλτουρας τους, και δεν τους υποχρεωνει κανεις να "φανε απο τα ετοιμα"... Ειπαμε.... Καμια σχεση....
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/107.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Η επομενη μερα μας βρηκε να τρωμε πρωινο εξω, διπλα σε μια ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ λιμνη, ενω οι διπλανοι ειχαν ηδη περασει σε πιο ...προχωρημενες καταστασεις! </p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/108.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Το προγραμμα της ημερας ειχε να ανεβουμε ακομα πιο πανω στο βουνο, να περασουμε τα αλλα καταφυγια και περνοντας και τα συνορα με Τσεχια να καταληξουμε στο Lucni Bouda: ενα μεγαλο και διασημο ορεινο καταφυγιο των Τσεχων. </p>

Ανηφορισαμε, αφηνοντας πισω μας τη λιμνη και το καταφυγιο μας....
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/109.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">...κανοντας και μια σταση σε ενα καταφυγιο λιγο πιο πανω για να χαζεψουμε τη θεα...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/110.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/111.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Φτανοντας στην κορυφη του βουνου εχεις 3 επιλογες: ειτε να κατσεις στο καταφυγιο στα αριστερα, ειτε να συνεχισεις ακομα πιο πανω για το εντυπωσιακο καταφυγιο στο βαθος, ειτε να πας προς δεξια, οπου ειναι και τα συνορα Πολωνιας - Τσεχιας για το καταφυγιο Lucni Bouda.</p>

Εμεις επιλεξαμε την 3η διαδρομη...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/112.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Παντα νοιωθω περιεργα περνοντας τα συνορα, αλλα αυτη τη φορα ενοιωθα ακομα πιο παραξενα, ξεροντας οτι περναω σε μια αλλη χωρα απλα περπατοντας!</p>

Στη διαδρομη προς το Lucni Bouda τοσο οι Πολωνοι οσο και οι Τσεχοι εχουν βαλει σημαδια οπου σηματοδοτουν τα συνορα των δυο χωρων, και δεν μπορεις να μην χαμογελασεις ειρωνικα στην προσπαθεια αυτη. Τι να χωρισουν; Μηπως το μισο βουνο ειναι διαφορετικο απο το αλλο;

Αξιζει να σημειωθει οτι δεν υπαρχουν πουθενα φυσικα εμποδια (πχ συρματοπλεγμα) ως οριο συνορων, παρα μονο μια πινακιδα που ενημερωνει οτι αν δεν πληρεις καποιες προυποθεσεις (που αναφερει) απαγορευεται να περασεις.

Συντομα φτασαμε στο Lucni Bouda, ενα πολυ μεγαλο κτηριο (αν θυμιζει στρατωνα υπαρχει λογος) στη μεση ενος αγονου οροπεδιου. Το καταφυγιο ειναι εμφανες οτι ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ παλιο... Συντομα εμαθα οτι φτιαχτηκε το ...1523 και απο τοτε αλλαξε αρκετες μορφες, μεχρι τις αρχες του 20ου αιωνα, οπου το κτηριο περασε στα χερια των Γερμανων οι οποιοι το χρησιμοποιησαν σαν στρατοπεδο εκπαιδευσης των SS.
Τελικα και μετα τον πολεμο, περασε στην κατοχη των Τσεχων και τωρα λειτουργει πλεον ως ορεινο καταφυγιο/ξενωνας.
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/113.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Oλο αυτο το περπατημα ομως μας ανοιξε την ορεξη!
Ετσι καθισαμε να φαμε, οπου με ευχαριστηση ανακαλυπτω οτι η κουζινα των Τσεχων ειναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ, ενω ο λογαριασμος για το ...ξεκοιλιασμα 9 ατομων με πρωτα πιατα, κυριως, επιδορπια, μπυρες, κλπ ειναι μολις 50 ευρω!!

Το αξιοπεριεργο στο συγκεκριμενο μερος ειναι οτι σε καθε τραπεζι στην μεση βρισκεται μια ....στιβα απο πιατα, τα οποια ειναι εκει για τους επισκεπτες! Αντι να πηγαινοφερνουν οι σερβιτοροι σερβιτσια, εχουν ενα σωρο σε καθε τραπεζι και ετσι ολοι ειναι χαρουμενοι.
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/114.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Η μερα ειχε περασει ομορφα και εφτασε η ωρα να κατηφορισουμε προς το "δικο μας" σπιτι.
Ο Pawel και η Arilla (η γυναικα του) αφηναν να εννοηθει οτι εχουν ετοιμασει μια εκπληξη για την επιστροφη μας στο καταφυγιο. Οσο και να τους βασανιζα, δεν μου λεγανε τιποτα!
Οταν γυρισαμε πισω ειχε σουρουπωσει, και ειδα την μεγαλη εκπληξη: ειχαν ετοιμασει να αναψουμε μια υπαιθρια φωτια για να ψησουμε λουκανικα και να κανουμε barbeque!
<p style="text-align:left;">H βραδια περασε με μπυριτσα, διηγησεις και πολυ γελιο! ΑΥΤΗ ειναι ζωη....</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/117.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Ολα τα ομορφα πραγματα καποια στιγμη τελειωνουν ομως! Ετσι και αυτο το 3ημερο στο βουνο εφτανε στο τελος του...</p>

Το επομενο πρωι μας βρηκε να μαζευουμε τα πραγματα μας για να κατεβουμε στο Karpacz.
Κατεβαινοντας ομως ειχα αλλη μια εκπληξη οταν αντικρυσα τους "Προσκυνητες": 4 τεραστιους βραχους που στεκονται σε ενα υψωμα, και λεγονται ετσι γιατι οπως φαινονται απο μακρυα ειναι σαν να σκυβουν σαν σε προσκυνημα!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/118.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/119.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Επιστρεφοντας στο Wroclaw, ο φιλος μου ηθελε να με παει να δω ακομα ενα αγαπημενο του μερος: εναν πραγματικα υπεροχο μεσαιωνικο πυργο λιγο χιλιομετρα απο την πολη, που τωρα λειτουργει ως ξενοδοχειο και ως χωρος δεξιωσεων...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/120.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">...οπου οποιος θελει μπορει να παει, να κατσει και να απολαυσει ενα καφε με θεα τους καταπληκτικους κηπους του Πυργου... Καταπληκτικες λεπτομερειες παντου...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/122.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/123.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/124.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Περνοντας το κατωφλι της εισοδου, ειδα την πιο ομορφη φραση που εχω δει ποτε σε κτισμα...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/125.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Στο εσωτερικο η κομψοτητα και η παλια αρχοντια μαγευουν....</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/126.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/127.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/128.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/129.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">...ενω παντου βρισκεις τετοιες πανεμορφες λεπτομερειες, υπενθυμιζοντας ποσο βαθεια θρησκοι ειναι οι Πολωνοι...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/130.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Και μεταξυ ολων αυτων, η βιβλιοθηκη ειναι ενα ΚΟΣΜΗΜΑ...
Μεσα της φιλοξενει πολυ σπανιες πρωτες εκδοσεις επιστημονικων και φιλολογικων συγραμματων, καθως και τα πρωτα μετρα και σταθμα της Πολωνιας...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/131.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/132.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Και να σκεφτει κανεις, οτι αυτος ο πυργος ηταν εγκατελλειμενος επι δεκαετιες, μεχρι που βρεθηκαν καποιοι εξυπνοι επιχειρηματιες και τον αγορασαν απο το κρατος για ενα κομματι ψωμι, και βαλθηκαν να τον αναπαλαιωσουν, φερνοντας τον στην τωρινη του μορφη...</p>

Οπως μου εξηγησε ο φιλος μου, στην Πολωνια υπαρχουν πολλες δεκαδες τετοιοι πυργοι διασκορπισμενοι, οι οποιοι απλα καθονται και σαπιζουν, διοτι το κρατος δεν εχει την οικονομικη δυνατοτητα να τους ανασκευασει!
Ετσι τους ΧΑΡΙΖΕΙ πλεον σε ιδιωτες, υπο την προυποθεση οτι αυτοι θα τους αναπαλαιωσουν στην αρχικη τους κατασταση...
Εδω εμεις δεν εχουμε τετοια προβληματα: απλα τα καιμε ολα και ριχνουμε τσιμεντα!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/133.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Αφηνοντας πισω τον πυργο το φεγγαρι εχει ηδη προβαλλει και με συντροφευει στην επιστροφη στο σπιτι. Ενα τελειο τριημερο ερχεται στο τελος του, αλλα το ταξιδι δεν εχει τελειωσει ακομα!</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/134.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;"><strong>ΗΜΕΡΑ 7-9. Wroclaw</strong></p>

Ηρθε η ωρα ομως να γνωρισω καλυτερα την πολη που με φιλοξενουσε ηδη τοσες μερες και ηταν ο αρχικος λογος για αυτο το ταξιδι!

Ετσι ξεκινησαμε να κανουμε ενα μεγαλο περιπατο στην πολη.
Λιακαδα, μια πανεμορφη -οπως θα δειτε- περιοχη, και με ιδιωτικο ξεναγο να μου λεει για την πλουσια ιστορια της πολης! Τι αλλο να ζητησει κανεις;
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/135.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">To Wrocław (Βρότσλαβ), ειναι μια πολη περιπου στο μεγεθος της Θεσσαλονικης, με 650,000 περιπου μονιμους κατοικους και αλλους 300,000 φοιτητες, στα Νοτιοδυτικα της Πολωνιας, κοντα στα συνορα με την Τσεχια και τη Γερμανια, ενω απο μεσα της ρεει ο ποταμος Odra.</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/136.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Μαλιστα η πολη ειναι γεματη απο γεφυρουλες ολων των ειδων και καναλια. Ειναι η 3η πολη σε πληθος γεφυρων και καναλιων στον κοσμο, με μονο τη Βενετια και το Αμστερνταμ να υπερεχουν σε αριθμο!</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/137.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Ξεκιναμε να κατευθυνομαστε για το περιφημο νησακι του Ostrów Tumski και η Alicja μου εξηγει:</p>

"Η πολη αρχικα καταγραφηκε το ετος 1000, και το πηρε το πρωτο ονομα της (Wrocisław), απο τον Δουκα Vratislav τον 1ο της Βοημιας.
Η ιστορια της πολης αρχισε στο τελος του 10ου αιωνα μ.Χ. Εκεινη την περιοδο η πολη περιοριζοταν στο νησακι του Ostrów Tumski (σημαινει "νησι του Καθεδρικου") στο μεσον του ποταμου Odra, αλλα συντομα γινεται εμπορικο κεντρο της περιοχης και επεκτεινεται στην γυρω περιοχη."...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/138.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">"Οι Μογγολοι επιδρομεις καταστρεφουν την πολη το 1241, αλλα συντομα η πολη ξαναχτιζεται με τη βοηθεια των Γερμανων που ερχονται να εγκατασταθουν στην περιοχη.</p>

Μετα το Μεσαιωνα η πολη συγχωνευται στο Βασιλειο της Βοημιας και ο πληθυσμος "γερμανοποιειται", ενω πολυ αργοτερα ο Καθολικισμος επιβαλλεται στους κατοικους και τελικα η πολη διδεται στο Βασιλειο της Πρωσσιας.

Τον 19ο αιωνα η Πρωσσια γινεται μελος του Γερμανικου ΣΥνασπισμου, ενω το 1871 οταν η Πρωσσια ιδρυει την Γερμανικη Αυτοκρατορια, το Wroclaw (τωρα πλεον Breslau) γινεται η 6η μεγαλυτερη πολη της αυτοκρατοριας και σημαντικο εμπορικο κεντρο."

"Τα πλουσια και επιβλητικα κτηρια, που βλεπω γυρω μου μαρτυρουν αυτο το μεγαλο παρελθον" σκεφτομαι...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/139.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Στις αρχες του 20ου αιωνα οι Γερμανοι με την Gestapo αρχιζουν συστηματικες διωξεις εναντιων των Πολωνων και των Εβραιων, ενω καταστρεφουν Πολωνεζικα πολιτιστικα κεντρα, και ηδη απο το 1939 η πολη (Γερμανικη μεχρι το 1945) εχει υποστει "εθνικιστικο καθαρισμο" και εχει πλεον "Γερμανοποιηθει" πληρως. </p>

Στην μαχη του Breslau με τον Σοβιετικο Στρατο, τα 2/3 της πολης ισοπεδωνονται και 40,000 κατοικοι πεθαινουν. Με την Συνθηκη του Potsdam το 1945 η πολη ερχεται στην κατοχη της Πολωνιας, και οι εναπομειναντες Γερμανοι φευγουν απο την πολη.
Το Wroclaw ξανακατοικειται απο Πολωνους, ειτε απο τα γυρω χωρια, ειτε απο περιοχες της Ουκρανιας και Λιθουανιας. Σταδιακα ολη η πολη επιστρεφει στην παλια της ομορφια και σχεδον ολα τα μνημεια αναστηλωνονται.
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/140.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Ενω μαθαινω για την ιστορια της πολης, βαζουμε πλωρη για το νησακι του Ostrow Tumski, στη μεση του ποταμου Odra.
Οι εικονες ειναι μαγευτικες, καθως περναμε πανω απο τις μυριαδες γεφυρες που κοσμουν τον ποταμο....
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/141.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/142.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Το νησακι, ηταν το μεσαιωνικο κεντρο της πολης! Απο εδω ξεκινησαν ολα, και μαλιστα σε παλιες απεικονησεις χαρτων δειχνει οτι ηταν ολο οχυρωμενο και ρυμοτομημενο σε τελεια τετραγωνα, ενω στη μεση δεσμοζε ο μεγαλος Καθεδρικος Ναος, για αυτο και το νησακι πηρε το ονομα το Νησι του Καθεδρικου.</p>

Και να 'τος, φαινεται πλεον στο βαθος!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/143.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Τα παρκα της πολης ειναι πραγματικα υπεροχα και τα κοσμουν επιβλητικοι ναοι και αναγεννησιακα κτηρια, ενω ο κοσμος τριγυρω κανει βολτες...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/144.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">...ενω σε πρωτο πλανο το νησακι του Ostrow Tumski δεσποζει στα νερα.</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/145.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Και να λοιπον, που φτασαμε! </p>

Αυτη ειναι η μεσαιωνικη εισοδος του νησιου. Τωρα πλεον εχει μια μεταλλικη γεφυρα να το ενωνει με την οχθη, αλλα τοτε φανταστειτε οτι στην θεση της υπηρχε μια ξυλινη συρομενη γεφυρα για προστασια απο τους εχθρους.
<p style="text-align:left;"><img style="text-align:center;" src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/146.jpg" style=" alt="" /><img style="text-align:left;" src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/147.jpg" style=" alt="" />Η μεσαιωνικη πολη αρχιζει, και το πανεμορφο γλυπτο συντριβανι μου θυμιζει για μια ακομα φορα τη βαθεια αλλα και ουσιαστικη σχεση των Πολωνων με την θρησκεια...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/148.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">...ενω τα κτηρια εχουν λεπτομερειες που μπορεις να τις κοιτας με τις ωρες...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/149.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Πολλα απο αυτα τα κτηρια απο την αλλη πλευρα "βλεπουν" προς τον ποταμο, ενω εχουν και καταπληκτικους κηπους...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/150.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Οκ, περιμενα να δω εναν κηπο, αλλα το παρακατω δεν το περιμενα!
Ισως ο πιο ομορφος κηπος που εχω δει στη ζωη μου, με τον ποταμο να ρεει νωχελικα στο βαθος...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/151.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Τα διπλανα κτηρια εχουν και αυτα κηπους, αλλα οπως ειδαμε σε καποιες περιπτωσεις ηταν κλειδωμενα...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/152.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Οπως εμαθα λιγο αργοτερα, αυτο δεν το εχουν κανει για να κρατησουν ξενους εξω, αλλα γιατι τους ανασκευαζουν με σκοπο καποια στιγμη να τους ενοποιησουν ΟΛΟΥΣ μεταξυ τους και να μπορει ο επισκεπτης να κανει το γυρο του μικρου νησιου μεσα απο τους κηπους.</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/153.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Συνεχιζοντας τη βολτα μας φτανουμε στον περιφημο Μεγαλο Καθεδρικο της πολης! <img style="vertical-align:middle;" src="http://www.mybike.gr/style_emoticons/default/cool.gif" border="0" alt="cool.gif" />
Ο ναος ξεκινησε να φτιαχνεται τον μεσαιωνα και εκτοτε αναστηλωθηκε αρκετες φορες και πλεον ειναι ενα απο τα κοσμηματα του Wroclaw.
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/155.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Mαλιστα, αυτο ειναι το κατεξοχην μερος για ενα ζευγαρι που θελει να παντρευτει, και βεβαια εδω δεν υπαρχουν λιστες αναμονης, τελετες της μισης ωρας και φακελακια για το "μαγαζι"...</p>

Συχνα μπορει να δει κανεις νυφες και γαμπρους που ερχονται για να φωτογραφηθουν στον ναο.
Το αξιοσημειωτο ομως στην περιπτωση ειναι οτι ακομα και να δεις ενα ζευγαρι με τα νυφικα κλπ, δεν ειναι απαραιτητο οτι παντρευονται!
Βλεπετε πολλοι Πολωνοι ειναι αρκετα φτωχοι και παντρευονται στο δημαρχειο, οποτε μια προσφιλης συνηθεια τους ειναι να ξαναφορανε τα ρουχα του γαμου μηνες αργοτερα για μια ωραια φωτογραφηση σε καποιο ναο η μνημειο!

Φθανοντας εκει ειδα ενα ζευγαρι που ποζαρε ευτυχισμενο μπροστα στον ναο, φτιαχνοντας μια υπεροχη εικονα!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/156.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Διπλα απο το ναο εικονες μαγικες... Ευαισθησια και συναιθημα... Η φωτογραφικη εκανε οτι μπορουσε για να καταγραψει τις εικονες!</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/158.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Καιρος να πηγαινουμε ομως.... Επομενη σταση, το κεντρο της πολης, το Rynek (γνωστο και ως Market Square), οπου χτυπαει η καρδια της συγχρονης πολης!</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/159.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Ολο αυτο το περπατημα ομως με εχει κουρασει... Περναμε απο ενα μεγαλο παρκο και καθομαι να ξεκουραστω λιγο.
Η παρεα παιρνει την ευκαιρια και με αποθανατιζει, ενω με ενημερωνει οτι καθομαι πανω σε ενα ...γλυπτο με το ονομα "Η αναμονη του περαστικου". Η ...κοπελια διπλα μου σιγουρα φαινεται να περιμενει αρκετη ωρα παντως!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/160.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Και να λοιπον που φτανουμε στο Rynek!
Αυτο βασικα ειναι μια πολυ μεγαλη πεζοδρομημενη περιοχη γυρω απο ενα οικοδομικο τετραγωνο στο κεντρο, οπου υπαρχουν απειρα bistro μαγαζακια, καφετεριες, εστιατορια καθε ειδους (και Ελληνικα!), μπυραριες, και πολλα μαγαζακια που πουλανε οτι μπορει να χρειαζεται κανεις!

Το καλοκαιρι τα μαγαζια αυτα βγαζουνε εξω καθισματα και οι πελατες καθονται και απολαμβανουν την μπυρα τους στον ηλιο!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/166.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/162.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/163.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Στην πλατεια υπαρχουν και αρχαια μνημεια, τα οποια τα εχουν διατηρησει και μαλιστα χρησιμοποιουνται ακομα σαν δημοσιες υπηρεσιες!</p>
<p style="text-align:center;"><img style="text-align:center;" src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/164.jpg" style=" alt="" /><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/165.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Γυρω απο το Rynek ειναι ενα σωρο καμαρες και μικρες στοες...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/170.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Προφανως δεν θα τις αφηναμε ανεξερευνητες!
Ετσι μπαινουμε ξαφνικα σε ενα αλλο υπεροχο κοσμο της πολης, με μικρα, γραφικοτατα, πλακοστρωτα σοκακια! Ξαφνικα νοιωθω σαν να ειμαι σε Ιταλικη πολη!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/171.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Συντομα βρισκομαστε σε ενα μικρο πεζοδρομο, οπου βλεπω με εκπληξη μερικα μικρα μπρουτζινα ζωακια μπροστα μου!
Οπως μαθαινω , τα μικρα μπρουτζινα αγαλματιδια ειναι ενα σημα κατατεθεν της πολης και τα συγκεκριμενα ειναι εκει απο δωρεες διαφορων ανθρωπων και οργανισμων, που φαινονται σε μικρες αναμνηστικες πλακες στον πισω τοιχο.
- Γιατι ομως ζωακια;
- Ο πεζοδρομος αυτος καποτε ηταν τα σφαγεια της πολης, και το κεντρικο λουκι υπηρχε για να απορρει το αιμα απο τα ζωα. Απο τοτε που σταματησε αυτο, τα ζωακια αυτα μπηκαν εδω ως "φορος τιμης".
"Μαλιστα," συνεχιζει, "τωρα μαζευουμε λεφτα για να βαλουμε και μια αγελαδα εδω!"
Αλλοι λαοι, αλλα εθιμα!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/173.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/175.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Συνεχιζοντας βλεπω οτι ο μικρος πεζοδρομος εχει αλλαξει οψη πλεον και εχει αξιοποιηθει τουριστικα καθως υπαρχουν Galleries και εστιατορια...
Παντως αν δεν μου το ελεγαν οτι εδω ηταν καποτε σφαγεια, δεν θα το καταλαβαινα ποτε...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/174.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Οπως ανεφερα τα μπρουτζινα αγαλματιδια εχουν κεντρικη θεση στην πολη.
Ετσι εχουν διασκορπισει σε ολη την ευρυτερη περιοχη κατι μικρα καλικαντζαρακια, τα οποια μπορει να συναντησεις σε οποιοδηποτε μερος και σε ανυποπτο χρονο!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/176.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Το πιο φοβερο ομως ειναι οι λεπτομερειες του καθενος, που εχουν να κανουν με το μερος στο οποιο βρισκονται.
Πχ. το παρακατω το βρηκα πισω απο τη σιδερια ενος παραθυρου, ως ...κρατουμενο!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/177.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Ενω αυτο το βρηκα στις οχθες του ποταμου Odra!
Λεπτομερεια: προσεξτε τα μικρα παπουτσακια του!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/178.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Η ωρα ομως εχει πλεον περασει και το στομαχι μας αρχιζει να διαμαρτυρεται!
Κανενα προβλημα! Υπαρχει ενα πολυ ωραιο μικρο εστιατοριο εδω κοντα. Φυγαμε!
Ενω προχωραμε στους δρομους, τα κτηρια συνεχιζουν να με εκπλησσουν.
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/180.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Καταληγουμε σε αυτο το πολυ ζεστο οντως μικρο εστιατοριο...</p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/181.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">...οπου επιλεγω να δοκιμασω -τι αλλο;- την Πολωνεζικη κουζινα!
Στην φωτογραφια φαινονται τα λεγομενα Pirogi -κατι σαν σφολιατακια, τα οποια γινονται ειτε τηγανητα ειτε βραστα, και εχουν γεμιση τυρι η διαφορα χορταρικα. Μουρλια!!!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/182.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Αποχαιρετω την ξεναγο μας για τωρα, μιας και θα συναντηθουμε ολη μαζι η παρεα το βραδυ για να παμε σε ενα περιφημο Jazz Club της περιοχης!
Στο σπιτι βρισκω τον Pawel και πιανουμε την κουβεντα πινοντας μπυριτσα! Η ωρα περναει γρηγορα και το βραδυ ερχεται.
Ετοιμαζομαστε και κατεβαινουμε παλι στην πολη, οπου βρισκουμε το Jazz Club. Για κακη μας τυχη το live που ηταν προγραμματισμενο ειχε ακυρωθει, αλλα αυτο δεν μας εμποδισε απο το να κατσουμε και να πιουμε ενα ποτακι! Στο μαγαζι περαν του οτι εχουν παιξει πολλα απο τα μεγαλα ονοματα της Jazz, R&B, και Funk σκηνης, υπαρχει ενα εθιμο: οσοι καλλιτεχνες περνανε απο εκει γραφουν κατι στους τοιχους με μαρκαδορο!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/183.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Συντομα βεβαια το εθιμο αυτο επεκταθηκε και στους θαμωνες, οι οποιοι γεμισαν τους τοιχους με οτι μπορει να φανταστει κανεις! Και οταν λεμε οτι τους γεμισαν, μιλαμε οτι τους ΓΕΜΙΣΑΝ!!
Χιλιαδες στιχακια, ονοματα, υπογραφες και σημειωσεις επιαναν καθε σπιθαμη των τοιχων του μαγαζιου!

Η φοβερη Jazz μουσικη γεμιζε το χωρο, ενω η παρεα μας συμπληρωνε την ατμοσφαιρα με χαμογελα και πειραγματα! Αντε γεια μας!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/184.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;"><strong>ΗΜΕΡΑ 10: Wroclaw Πολωνιας - Πραγα Τσεχιας </strong></p>

<p style="text-align:center;"><a href="http://openhorizons.files.wordpress.com/2008/09/eu07_03a.png" target="_blank"><img class="size-full wp-image-400" style="border:1px solid black;" title="eu07_03a" src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/09/eu07_03a.png" alt="Wroclaw (PL) - Prague (CZ). Dist. 285 km" width="300" height="194" /></a>
Wroclaw (PL) - Prague (CZ). Dist. 285 km</p>

Η ημερα ομως να φυγω πλεον ειχε φτασει.
Ο δρομος μπροστα με καλουσε, αλλα ενας κομπος στο λαιμο μου δεν με αφηνε να νοιωσω χαρα!

Οι μερες ειχαν περασει τοσο ομορφα, και τα παιδια με ειχαν αγκαλιασει με την αγαπη τους και με ειχαν βαλει στις ζωες τους χωρις να ζητησουν τιποτα σαν ανταλλαγμα, και εγω δεν ηθελα να φυγω!
Επρεπε ομως να γινει και το ηξερα! Εξαλλου ο Pawel και η Arilla τις επομενες ημερες θα επρεπε να πανε παλι στο γραφειο στις δουλειες τους, οποτε ....τα κεφαλια μεσα!

Σηκωθηκα το πρωι και βρηκα την Arilla στην κουζινα η οποια μου εγραφε ενα αποχαιρετιστηριο σημειωμα, το οποιο μου εδωσε μαζι με ενα γλυκυτατο (κυριολεκτικα) δωρο: ενα μικρο βαζακι με σπανιο μελι (εχει και την κερηθρα μεσα!), και ενα μικρο κερινο αγγελακι!

Ευχαριστησα τα παιδια θερμα και βεβαια οι στιγμες ηταν αρκουντως συγκινητικες.
Φορτωσα την μηχανη και πλεον η προοπτικη του υπολοιπου του ταξιδιου μου με εκανε να νοιωθω ηδη καλυτερα! Εξαλλου τα παιδια θα τα δω και οταν ερθουν Ελλαδα!

Ετσι αφηνω πισω μου το ομορφο προαστιο του Wroclaw, με αναμικτα συναισθηματα: απο τη μια χαρα που ταξιδευω παλι, εγω η μηχανη και ο ανοιχτος δρομος, απο την αλλη λυπη που αφηνω πισω υπεροχους ανθρωπους και μια τοσο ομορφη πολη...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/185.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/186.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Σημερα εχω να διανυσω μονο 300 χιλιομετρα, μεχρι την Πραγα, οπου με περιμενει ο Guy, ενας φιλος και συνφορουμιστας απο το αγγλικο Ducati Forums.</p>

Το πως εγινε το "κονε" αυτο ειναι αξιοσημειωτο απο μονο του!
Οταν σχεδιαζα ακομα το ταξιδι, ειχα κανει ενα Thread σχετικα με το οτι θα περασω απο τις συγκεκριμενες χωρες, και ζητουσα πληροφοριες για το τι πρεπει να προσεξω κλπ.
Ετσι ο Guy, Βρετανος που ζει πλεον μονιμα στην Τσεχια, και ενα απο τα πιο παλια μελη του forum, μου εστειλε ενα ΠΜ και με προσκαλεσε να βρεθουμε απο κοντα αφου θα περνουσα απο Τσεχια, και μου εδωσε ολα του τα στοιχεια! Ονομα, τηλεφωνα κινητα και σταθερα, διεθυνση σπιτιου, χαρτη για την περιοχη... Μεχρι και το τι accomodations ειχε να προσφερει μου εγραψε: απο φορτηγακι για ρυμουλκηση (ποτε δεν ξερεις), αλλαγη ελαστικου, γκαραζ με πληρη σειρα εργαλειων για να δουλεψω αν χρειαζοταν, συνεννοησεις με τοπικα συνεργεια για οτιδηποτε πιο σοβαρο, κλπ!!

Αυτο βεβαια δεν ηταν καινουργιο σε μενα... Αυτο το "δικτυο αλληλοβοηθειας" το εχουν στησει στο φορουμ αυτο εδω και πολυ καιρο, οποτε το ηξερα ηδη! Με συγκινησε ομως η προθυμια του να βοηθησει και να γνωρισει καποιο ατομο που δεν ηξερε απο πριν, και μαλιστα οταν του ζητησα πληροφοριες για καποιο ξενοδοχειο, δεν ηθελε να ακουσει κουβεντα! Θα με φιλοξενουσε στο σπιτι του!
Τωρα ομως ειχα μπροστα μου μια καταπληκτικη διαδρομη μεσα απο τα δαση της Πολωνιας και της Τσεχιας, να απολαυσω!
Ανοιγω το γκαζι και η μηχανη βρυχαται απολαυστικα!! It's good to be alive today!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/187.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Η συντομη αλλα ομορφη εθνικη οδος μεχρι Legnica με βγαζει μεσω μιας απολαυστικης διαδρομης προς Jelenia Gora, πολυ κοντα στο Karpacz -την περιοχη οπου καναμε το υπεροχο 3ημερο στα βουνα! </p>

Οι δρομοι και η καταπρασινη φυση γυρω ειναι ολα τοσο απολαυστικη που καποιες φορες σταματαω για να χαζεψω γυρω μου και να φωτογραφισω το απιθανο τοπιο....
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/188.jpg" alt="" /></p>
Προορισμος τα συνορα Πολωνιας - Τσεχιας μετα το Jakuszyce.

1 ωρα αργοτερα και εχω μολις περασει τα συνορα, οποτε και αποφασιζω να κανω μια μικρη σταση για ξεμουδιασμα στο Harrachov -ενα γραφικοτατο Τσεχικο χωριουδακι!

Απολαμβανω ενα Cappuccino και μερικα λαχταριστα μπισκοτακια, ενω χαζευω τους περαστικους που μαζευονται κατα καιρους και χαζευουν τη μηχανη!
Τελικα ειναι κατι το ξεχωριστο η ατιμη...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/189.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Καθως ανηφοριζω στην περιοχη με κατευθυνση το Tanvald το τοπιο αλλαζει σιγα σιγα και γινεται πιο Αλπικο, ενω ο δρομος κραταει το ενδιαφερον μου με πολλες στροφες και καλο οδοστρωμα.</p>

Θα ηθελα στο σημειο αυτο να σας πω δυο λογια για τον <strong>Ε65</strong>...
Η διαδρομη λιγο μετα το <strong>Tanvald </strong>και μεχρι το <strong>Turnov </strong>ειναι ισως η καλυτερη που εχω δει ποτε μου! Φανταστειτε 30 χιλιομετρα ΑΠΙΣΤΕΥΤΩΝ στροφων, με χαραξη συγκλονιστικη, ενω το καταμαυρο οδοστρωμα συναγωνιζεται σε ποιοτητα τους δρομους των πασων της Ιταλιας.

Στροφες ολων των ειδων με σωστη κλιση και ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ορατοτητα, σε προκαλουσαν για αμαρτωλα και ατελειωτα παιχνιδια, με ταχυτητες ΠΟΛΥ πανω απο το οριο των 80 χαω...

Η 999 εχει φτιαχτει για τετοιες καταστασεις και δεν εχανε την ευκαιρια να το δειχνει σε καθε περιπτωση, ενω εγω μετα βιας κρατιομουν απο φοβο μην φυγει κανενα σαμαρι σε καμια στροφη!
Στο δρομο ενα σωρο μηχανες περνουσαν και χαιρετιομασταν με το γνωστο σημα της νικης, και αν κρινω απο το ειδος των μηχανων και το πως πηγαινανε, μαλλον αυτη η διαδρομη ειναι για τους Τσεχους οτι ειναι για εμας η Επιδαυρος....

"Τελικα οι Τσεχοι αγαπανε τις μηχανες", σκεφτηκα.
Οπως ομως αποδειχθηκε μετα, δεν ειχα δει ακομα τιποτα...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/190.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:left;">Φτανοντας στο Turnov ο δρομος πλεον γινοταν Εθνικη Οδος, οποτε ειχα κοψει για να βρω το δρομο μεσα απο την μικρη κωμοπολη.</p>

<p style="text-align:left;">Καπου εκει λοιπον και ενω παω παρακολουθοντας τις οδηγιες του GPS, βλεπω μπροστα μου ενα αμαξι με πινακιδες που κατι μου θυμιζαν.... ΚΖΝ **** Ελληνικες πινακιδες και μαλιστα απο Κοζανη!!!
Μα καλα, ακομα και εδω στη μεση του πουθενα βρισκεις Ελληνες;!

Τον προσπερναω και βλεπει την πινακιδα μου, οποτε σταματαμε στην ακρη. Ο κυριος Γιωργος και η Πολωνεζα γυναικα του γυρνουσαν απο Πολωνια για Ελλαδα, και μαντεψτε ΠΟΥ ηταν: στο Wroclaw!
Με ρωτησαν απο που ερχομαι και που πηγαινω, και μου εδωσαν συγχαρητηρια για το ολο ταξιδι, ποσο μαλλον που το εκανα μονος μου! Ειλικρινα χαρηκα παρα πολυ που τους συναντησα και εκανε τη διαθεση μου ακομα καλυτερη!

Η εθνικη απο εκει και περα μεχρι τα περιχωρα της Πραγας ηταν ευκολη υποθεση....

<em><strong>Πραγα, 5:43 μμ</strong></em>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/192.jpg" alt="" /></p>

<p style="text-align:left;">Εκεινη την ωρα μου στελνει μηνυμα ο φιλος μου ο Guy.
Μου λεει να παω στο σπιτι του κατευθειαν και οτι εχει ηδη ειδοποιησει την οικογενεια του και με περιμενουν.

Λιγο αργοτερα περναω μεσα απο την πανεμορφη Πραγα και βεβαια περνοντας τον ποταμο Vltava δεν μπορουσα να αντισταθω σε μερικες φωτογραφιες...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/193.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/194.jpg" alt="" /></p>

Ακολουθω το GPS πιστα καθως με κατευθυνει εξω απο την πολη, και ανηφοριζω ενα λοφο: "Σιγουρα απο εδω παμε, η θα ψαχνομαι;"

Λιγο μετα με ενημερωνει οτι εχω φθασει στον προορισμο μου: ενα μεγαλο συγκροτημα απο μεζονετες, με ιδιοκτητους δρομους και μεγαλους κηπους.
Φθανω εξω απο το σπιτι με τον αριθμο που μου ειχε δωσει και σβηνω τη μηχανη.
Ενω σκεφτομαι τι να κανω τωρα και αν οντως ειναι το σωστο νουμερο, η πορτα ανοιγει και βγαινει εξω ενα κουκλι πιτσιρικι κοριτσακι που με ρωταει: "Εισαι ο Νικος;"

Με το που λεω "ναι", ορμαει και πηδαει στην αγκαλια μου, γελωντας και λεει: "Χαρηκα! Εγω ειμαι η Zara!"
Εγω εχω μεινει λιγο αναυδος απο την φοβερη υποδοχη και πλεον εχουν βγει να με χαιρετησουν και τα υπολοιπα μελη της οικογενειας: 2 ακομα αγορακια και η μητερα τους - η γυναικα του φιλου μου.

Ολοι μου μιλανε με πολυ οικειοτητα σαν να ειμαι ενας παλιος οικογενειακος φιλος, ενω τα μεγαλυτερα πιτσιρικια χαζευουν την μηχανη.
Ο ...μεγαλος, μου λεει με οσο σοβαροτητα μπορουσε να εχει στα 10 του χρονια:

- Ο μπαμπας μου εχει και εμενα Ducati, και θα σε παει βολτα!
- "Το ξερω", απανταω, "οι μηχανες ειναι που μας εκαναν να γνωριστουμε"
- Εγω του χρονου θα ξεκινησω στο πρωταθλημα παιδων γιατι θελω να γινω σαν τον Rossi! Kαι αυτος σε τετοια ηλικια ξεκινησε!

Καπου εκει κατεφθασε και ο φιλος μου ο Guy, με την Ducati ST4s του.
Χαιρετιομαστε εγκαρδια σαν να ειμαστε παλιοι φιλοι και με βοηθαει να βγαλω τα μπαγκαζια απο τη μηχανη και μου δειχνει το δωματιο μου.
- Πηγαινε να φρεσκαριστεις αν θες, και μετα θα παμε για ενα μικρο δειπνο με μερικους φιλους Ducatisti.

Λιγο αργοτερα καβαλαμε τις μηχανες στην εξοχη της Πραγας, και καταφθανουμε στο Okor, σε ενα κομψοτατο ξενοδοχειο μπροστα σε μια ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ λιμνη!
ΑΥΤΟ ειναι το "μικρο δειπνο;;;"
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/196.jpg" alt="" /></p>

Παρκαρουμε τις μηχανες και το θεαμα γινεται ακομα καλυτερο!
"Μ' αρεσει που ηταν να ερθει ενα ζευγαρι ακομα μονο!!" σκεφτομαι...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/197.jpg" alt="" /></p>

Μπαινω μεσα και βλεπω οτι ο Guy εχει κλεισει ουσιαστικα το μεγαλυτερο μερος του μικρου εστιατοριου, φτιαχνοντας ενα μεγαλο τραπεζι μια την παρεα μας! Με βαζουν στην μεση του τραπεζιου ως τιμωμενο προσωπο και αρχιζουν οι συστασεις! Ολα αυτα για εμενα ρε παιδια;;;

Ο Robert, που εχει ερθει με την γυναικα του και τον γιο του, ειναι παλιος αγωνιζομενος της Τσεχιας στα Superbikes και ενας απο τους καλυτερους μηχανικους Ducati στην χωρα.
Τωρα πλεον την παραδοση ακολουθει ο 28χρονος γιος του, τρεχοντας στα εθνικο πρωταθλημα Superbikes.

Διπλα καθεται ο Paolo, ενας 48αρης Ιταλος και σκεφτομαι "ενταξει, να και καποιος πιο "φυσιολογικος" αναβατης". Η χαρα μου κραταει πολυ λιγο, καθως με ενημερωνει οτι ΚΑΙ αυτος τρεχει στο πρωταθλημα της Τσεχιας με SS και παιρνει τακτικα μερος σε διεθνεις αγωνες Endurance με Yamaha R6.

Παραδιπλα, ο Guy -που ξερω ηδη οτι τρεχει επισημα στο Τσεχικο πρωταθλημα με μια 996R- και διπλα του μια κοπελιτσα με Ducati Monster 620ie, με το οποιο σχεδιαζει να ξεκινησει του χρονου Track Days, "και βλεπουμε"!

Ειχα κουφαθει εντελως! Που πα ρε Καραμητροοοοοο;;;
Το μεγαλο κλου ομως ηταν ο Ηλιας. Ενας Ελληνας της διασπορας, γεννημενος στην Τσεχια, πηγε στην Ελλαδα για να σπουδασει και να δουλεψει, αλλα δεν αντεξε τους μισθους πεινας της χωρας.
Ετσι γυρισε πισω στην Τσεχια, οπου εφτιαξε μια εταιρια μεταφορων και τωρα εχει καποια φορτηγα TIR, απο τα οποια ζει, και μαλιστα πλουσιοπαροχα!
Φοβερος τυπακος!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/198.jpg" alt="" /></p>

Μετα το φαγητο λοιπον, τα παιδια μου φυλαγαν την μεγαλυτερη εκπληξη!
Ο Robert ηθελε τιμης ενεκεν που ημουν εκει, να παμε απο το συνεργειο του και να κατσουμε για μια μπυρα. Εγω αρχικα σκεφτηκα, οκ, τι να δω; Ενα συνεργειο Ducati και πεντε λυμμενες μηχανες....
Αλλα βλεποντας τοσους ανθρωπους να με εχουν ως ...Guest Star και να κανουν τοσα πραγματα για εμενα, με χαρα ειπα λοιπον οκ.

Ετσι ξεκινησαμε 8 μηχανες μια βραδυνη βολτα στην υπεροχη εξοχη της περιοχης...
Αυτο και μονο ηταν για εμενα ενα τεραστιο δωρο! Το ονειρο που ειχα πιτσιρικας βλεποντας τους ξενους αναβατες στα καμπινγκ γινοταν πραγματικοτητα: να κανω μια βολτα παρεα τους ως ισος προς ισο...

Συντομα φτασαμε σε ενα χωριουδακι στην μεση του πουθενα, και ολοι σταματησαν εξω απο την πορτα ενος παλιου σταυλου. Ουτε καν που φαινοταν οτι ειναι μαγαζι εκει, ποσο μαλλον αντιπροσωπεια Ducati!
Ανοιγει τις πορτες και μου κανει νοημα να μπω μεσα.
Μπαινω και..... παθαινω εγκεφαλικο............................................................

MΕΣΑ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΕΙΧΕ ΟΤΙ ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!!!!!!!
Ducati, MV Agusta, Laverda, Moto Guzzi, Benelli.....

Και γυρω απο ολα αυτα, ενα σωρο καθαρα αγωνιστικα της Ducati, απο το 750 μεχρι και Superbikes του Παγκοσμιου Πρωταθληματος!!!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/199.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/200.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/201.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/203.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img class="aligncenter" src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/204.jpg" alt="" width="500" height="375" /></p>
<p style="text-align:center;"><img class="aligncenter" src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/205.jpg" alt="" width="500" height="375" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/206.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/208.jpg" alt="" /></p>

Και μεσα σε ολα αυτα, κεντρικη θεση κατειχε αυτη η Ducati 999R:
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/209.jpg" alt="" /></p>

Με το συγκεκριμενο ο γιος του Robert τρεχει στο Τσεχικο πρωταθλημα, και ειναι full carbon!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/210.jpg" alt="" /></p>

Σε αυτο το σημειο, και πριν αρχισετε τις καταρες, να ξεκαθαρισω οτι τετοια εργαλεια εγω δεν τα πλησιαζω καν, ποσο μαλλον να ανεβω και επανω τους!
ΟΛΟΙ ομως ΕΠΕΜΕΝΑΝ να ανεβω επανω για να με βγαλουν φωτογραφια για να δειξω στους φιλους μου στην Ελλαδα!
Οτι και να πω για αυτα τα παιδια ειναι λιγο....
ΥΓ. Μπορειτε να διακρινετε μια μικρη χαρα που ειχα στο προσωπο μου...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/211.jpg" alt="" /></p>

Αλλα, αφησα το καλυτερο για το τελος.... ;)
Το πιο ακριβο και σπανιο κομματι στη ΣΥΛΛΟΓΗ (δεν ειναι προς πωληση οι μηχανες, παιδια, sorry!) ηταν η μηχανη με την οποια ετρεχε ο μεγαλος Virginio Ferrari, στο Παγκοσμιο Πρωταθλημα το 1992!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/212.jpg" alt="" /></p>

Εκει λοιπον, μεσα σε ενα ειδυλλιακο τοπιο απο χρυσα αναποδα πιρουνια, carbon κουστουμια, αγωνιστικες Ohlins αναρτησεις, και εξατμισεις carbon και τιτανιου, κατσαμε ολο το βραδυ πινοντας μπυριτσα και ακουγοντας φανκιες που ειχε βαλει ο Robert στο CD player!

Κλου στην ολη βραδια, οταν ο Robert αποφασισε να εκτελλεσει το .."τελετουργικο" της παρεας:
Βλεπετε καθε φορα που η παρεα μαζευεται εκει και πινουν, παιρνει ενα πολυ μικρο .....κανονακι και το γεμιζει μπαρουτι και βγαινει στη γειτονια στις 2 το πρωι και αρχιζει τις ....κανονιες!!!!
Ειμαι σιγουρος οτι οι γειτονες θα τον λατρευουν!

<strong>ΗΜΕΡΑ 11: Τσεχια Πραγας - Salzburg Αυστριας</strong>

<p style="text-align:center;"><a href="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/09/eu07_04.png" target="_blank"><img class="size-full wp-image-399" style="border:1px solid black;" title="eu07_04" src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/09/eu07_04.png" alt="Prague (CZ) - Salzburg (A). Dist. 385 km" width="215" height="360" /></a>
Prague (CZ) - Salzburg (A). Dist. 385 km</p>

Το επομενο πρωι ξυπνησα στο σπιτι του Guy και κατεβηκα για πρωινο με τα πιτσιρικια. (Στο εξωτερικο το πρωινο ειναι εκ των ουκ ανευ και το τιμουν παντα!)

Λιγη ωρα αργοτερα, εγω με τον Guy κατεβηκαμε στο γκαραζ του, οπου η κουκλα μου ειχε περασει το βραδυ της με εκλεκτη παρεα..
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/213.jpg" alt="" /></p>

Ρυθμισαμε τις αναρτησεις της 999 μου -κατι που ηθελα καιρο να το κανω, αλλα αφενος δεν ειχα τις γνωσεις, αφετερου δεν ειχα βρει καποιον βοηθο να κρατησει τη μηχανη για να μετρησουμε sag κλπ.
(Οντως η μηχανη ηθελε ρυθμισμα για τα κιλα μου, τοσο στο rebound, οσο και στο sag...)

Λιγο μετα κατηφορησαμε προς την πολη. Σημερα το μεσημερι θα εφευγα για να παρω το πλοιο του γυρισμου απο Βενετια, αλλα πρωτα ηθελα να παρω μια γευση απο την πανεμορφη Πραγα.

Βαλαμε τις μηχανες σε ενα απο τα πολλα φυλασσομενα παρκινγκ και συνεχισαμε με το μετρο...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/214.jpg" alt="" /></p>

Ο Guy οντας ενα χρονο εδω, ξερει την Πραγα, οποτε μου προτεινε να δω την παλια πολη (Staré Město στα Τσεχικα) και την περιφημη πλατεια της. Ο ιδιος ειχε να κανει καποιες δουλειες οποτε θα πηγαινα μονος μου βολτα αλλα δεν με πειραζε καθολου!
Για να με εξυπηρετησει μαλιστα μου εδωσε την προσωπικη του καρτα διαδρομων του Μετρο και εναν πληρη τουριστικο οδηγο της πολης και δωσαμε ραντεβου για αργοτερα. Απιστευτος!!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/215.jpg" alt="" /></p>

Αν και ο καιρος ηταν πολυ βαρυς και καπου καπου ψιχαλιζε, ο κοσμος στην πλατεια και τους γυρω δρομους δεν εδειχνε να πτοειται καθολου!

Εκει βρηκα και το διασημο Pražský orloj, δηλαδη το περιφημο Αστρονομικο Ρολοι της Πραγας.
Οι λεπτομερειες που εχει επανω απλα δεν μπορουν να χωρεσουν σε μια εικονα...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/216.jpg" alt="" /></p>

Γυρω απο την πλατεια εχει μικρα στενα δρομακια κατω απο καμαρες, μεσα στα οποια ευκολα μπορει να χαθει κανεις...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/217.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/218.jpg" alt="" /></p>

Στο δρομο μου συναντησα πολυ ενδιαφεροντα μαγαζια...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/219.jpg" alt="" /></p>

...που με εβαλαν ομως σε σκεψεις για την ....."νυχτερινη" ζωη αυτων των ανθρωπων!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/220.jpg" alt="" /></p>

Τελικα αφησα τα ψωνια (καθε ειδους!) και αποφασισα να χαθω λιγο μεσα στα υπεροχα στενακια...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/221.jpg" alt="" /></p>

Κλασσικα ξενοδοχεια και πανεμορφα συντριβανια....
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/222.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/223.jpg" alt="" /></p>

Μεγαλοπρεπεις νεοτερες εκκλησιες....
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/224.jpg" alt="" /></p>

...διπλα σε αλλες σαφως πιο παλιες...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/225.jpg" alt="" /></p>

Οι λεπτομερειες για αλλη μια φορα ειναι απεριγραπτες!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/226.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/227.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/228.jpg" alt="" /></p>

Και ετσι ο δρομος μου με εβγαλε στην προκυμαια, διπλα στον μεγαλοπρεπη ποταμο Vltava...
Εδω μπορει κανεις να παρει ενα απο τα πολλα μικρα βαρκακια που κανουν τουριστικες ξεναγησεις μεσα απο τον ποταμο...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/230.jpg" alt="" /></p>

...η απλα να κατσει στην ακρη της προκυμαιας και να θαυμασει την διασημη Γεφυρα του Καρολου!
Αξιζει να σημειωθει οτι ξεκινησε να κατασκευαζεται μολις το 1357, υπο την εποπτεια του Βασιλια Καρολου IV και ολοκληρωθηκε στις αρχες του επομενου αιωνα!
Εχει μηκος 516 και πλατος 10 μετρα, εχει 16 αψιδες, και μεχρι το 1841 ηταν ο μονος τροπος να περασει κανεις τον ποταμο στην Πραγα.

Εδω μαζευονται παρα πολλοι περιπλανωμενοι καλλιτεχνες, ζωγραφοι κλπ, και βεβαια ειναι απο τα πιο σημαντικα αξιοθεατα της πολης!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/231.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/236.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/235.jpg" alt="" /></p>

Πριν φυγουμε ομως θα ηταν παραλειψη να μην δουμε τον φημισμενο Baroque ναο του Αγιου Νικολαου στην πλατεια της παλιας πολης...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/237.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/238.jpg" alt="" /></p>

Με ολη αυτη την περιπλανηση ομως ειχε ηδη μεσημεριασει και ο φιλος περιμενε...
Δινω μια ακομα υποσχεση στον εαυτο μου να επισκευτω καλυτερα αυτη την πανεμορφη πολη μια αλλη φορα, και κατευθυνομαι στο σπιτι του φιλου μου για να φορτωσω τη μηχανη και να τους χαιρετησω.
Ενω τρωμε κατι για το μεσημερι στο σπιτι, καθομαι να δω λιγο το προγραμμα της ημερας.
Απο την Πραγα μεχρι την Βενετια ειναι 870 χιλιομετρα, και το πλοιο φευγει την επομενη μερα στις 12 το μεσημερι.

Η επιλογη του να κανω ολα τα χιλιομετρα σερι και να ξεκουραστω στο πλοιο γρηγορα απορριπτεται, μιας που ηδη εχω "χασει" τη μιση μερα και ουτως η αλλως δεν υπαρχει λογος να περασω μια τετοια δοκιμασια.
Βεβαια εχω ηδη αποφασισει να κινηθω απο Εθνικες Οδους πλεον για εξοικονομηση χρονου, οποτε αποφασιζω να "σπασω" τη διαδρομη σε 2 μερη: θα κανω ενα μεγαλο κομματι σημερα και θα αφησω οσο το δυνατον λιγοτερα για το πρωι.
Ετσι κλεινω ενα δωματιο σε ενα ξενοδοχειο στο Villach, οντας διπλα απο τα συνορα με Ιταλια και πολυ κοντα πλεον με Βενετια.

4:30 μμ και η Ducati περναει αργα μεσα απο την απογευματινη κινηση της Πραγας, ενω σιγουρα οι γυρω οδηγοι θα αναρωτιουνται ακομα για αυτο τον τρελο τουριστα που σηκωνε σουζες με τη μηχανη τιγκα στα μπαγκαζια!!
"On the road again"...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/239.jpg" alt="" /></p>

Εχω παρει την Εθνικη Οδο Ε50 και κατευθυνομαι προς Plzen, οπου 88 χιλιομετρα αργοτερα με βγαζει στον επαρχιακο Ε55 για Klatovy και συνορα.
Ανηφοριζω για τα ορεινα και εχω μπροστα μου 108 χιλιομετρα μεχρι τα συνορα στο checkpoint Zelezna Ruda - Bayerisch Eisenstein.
Η διαδρομη ειναι μαγικη και το λιγοστο φως της μερας που περναει μεσα απο τα βαρια συννεφα δημιουργει εικονες συγκλονιστικες...
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/240.jpg" alt="" /></p>

Η διαδρομη ειναι αρκετα δυσκολη διοτι εχει πολλες ευθειες αλλα ο δρομος ειναι πολυ στενος και εχει παρα πολυ κινηση.
Πολλες φορες πετυχαινω κομβοι 20+ οχηματων, οπου μου ειναι πολυ δυσκολο να κανω διηθηση και να τους περασω...
Ετσι αποφασιζω να κοψω ταχυτητα και να κινηθω με τους ρυθμους της κινησης...
Αυτο ομως με ανταμειβει με ισως την καλυτερη φωτογραφια του ταξιδιου μου!

<em><strong>7:03 μμ στο δρομο για τα συνορα Τσεχιας - Αυστριας.</strong></em>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/241.jpg" alt="" /></p>

Πλησιαζω προς τα συνορα και ο ουρανος ανοιγει, δινοντας μου ελπιδες οτι τελικα ο καιρος θα ειναι συμμαχος μου αυτη τη φορα!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/242.jpg" alt="" /></p>

Και οντως ετσι ηταν, τουλαχιστον μεχρι που βραδιασε....

Φθανοντας τα συνορα Τσεχιας - Αυστριας ξαφνιαζομαι που ξαφνικα βλεπω κατι διμετρες κουκλαρες στους παραδρομους, οι οποιες ειναι ντυμενες σαν να πηγαινουν στα ...μπουζουκια!
Προς στιγμην μπλοκαρα: "Παει, τα επαιξα τελειως! Τοσο καιρο ειμαι αναμεσα σε κουκλες που τωρα τις βλεπω παντου!"

Συντομα ομως θυμαμαι τα οσα σχετικα ειχαν αναφερει καποιοι γνωστοι που ειχαν περασει απο Τσεχια πριν καιρο: οι κοπελες ειναι call girls που κανουν "πιατσα" στην περιοχη, με κυρια πελατεια τους φορτηγατζηδες TIR, οι οποιοι τις παιρνουνε (αυτο εχει διπλη εννοια!) και μετα αυτες επιστρεφουν στη βαση ....περπατοντας!

Για μια στιγμη μου περασε απο το μυαλο να σταματησω λιγο σε ενα απο τα τριγυρω ....αξιοσεβαστα μαγαζια, αλλα συντομα αλλαξα γνωμη οντας μονος, νυχτα, με μια πανακριβη μηχανη στην μεση του πουθενα... Μπα... Αστο καλυτερα! :unsure:
Περναω τα συνορα και ΑΜΕΣΩΣ η διαφορα ειναι τεραστια: εκει που πριν εβλεπες XXX Hotels και διαφορα αναλογα clubs, τωρα ειχε μονο δαση, και μεγαλα Rest.

1 ωρα αργοτερα περνουσα απο το Linz, εχοντας αλλα 306 χιλιομετρα για να φτασω στον προορισμο μου για το βραδυ.

<em><strong>Autobahn A1, Linz, 9:38 μμ</strong></em>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/243.jpg" alt="" /></p>

Λιγο μετα και αφου ειχα κανει ακομα μια σταση για ανεφοδιασμο σε καυσιμα, τοσο για τη μηχανη οσο και για εμενα, βλεπω οτι αρχιζει και βρεχει, καθως χοντρες σταγονες αρχιζουν και πεφτουν στο fairing και στο κρανος μου. Γκρρρρ! Αυτο μας ελειπε τωρα! ΠΑΛΙ νυχτα και ΠΑΛΙ βροχη!

Βαζω τα αδιαβροχα και συνεχιζω.... Οπως ομως εκεινη την νυχτα στην Τσεχια, η βροχη οσο πηγαινε ολο και δυναμωνε.
Παροτι οδηγουσα στην Autobahn, το σπρει απο τα φορτηγα και τα αυτοκινητα σηκωναν μια ομιχλη, η οποια σε συνδιασμο με τα φωτα των διερχομενων αυτοκινητων με εκανε να μην βλεπω ΤΙΠΟΤΑ!

Δεν ειχα επιλογες ομως. ΕΠΡΕΠΕ να συνεχισω γιατι αν σταματουσα καπου τωρα, το πρωι δεν θα εφτανα εγκαιρως στην Βενετια.
Οδηγησα πανω απο 100 χιλιομετρα με αυτες τις συνθηκες, αλλα απο ενα σημειο και υστερα συνηδειτοποιησα οτι το μεγαλο μου προβλημα ΔΕΝ ηταν η βροχη που επεφτε, οσο το οτι εγω ενοιωθα να αποκοιμαμαι! Αυτο δεν ηταν καλο!
Ετσι με συνεχεις στασεις σε Rest και μερικους επρεσσο αργοτερα περναω πλεον εξω απο το Salzburg. Η ωρα ειναι μεσανυχτα, και εχω αλλα 200 χιλιομετρα περιπου.
Σταματαω λιγο μετα σε ενα Parking της Autobahn, οπου βλεποντας ενα αυτοκινουμενο παρκαρισμενο στο αλσακι μου ερχεται μια ιδεα! Θα κατασκηνωσω και εγω εδω!!!

Ειχα μαζι μου τη σκηνη και sleeping bag, οποτε γιατι οχι;
Η βροχη συνεχιζει να πεφτει απαλα, ολα μουσκεμα γυρω και εγω να παλευω να στησω την σκηνη!!

<em><strong>Parking Α1 Autobahn, εξω απο το Salzburg, 12:46 μμ</strong></em>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/244.jpg" alt="" /></p>

<strong>HΜΕΡΑ 12: Salzburg Αυστρια - Βενετια Ιταλια</strong>

<p style="text-align:center;"><a href="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/09/eu07_05.png" target="_blank"><img class="size-full wp-image-401" title="eu07_05" src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/09/eu07_05.png" alt="Salzburg (A) - Venice (I). Dist. 439 km" width="299" height="344" /></a>
Salzburg (A) - Venice (I). Dist. 439 km</p>

Επεσα να κοιμηθω, αλλα κατι το αγχος μην γινει τιποτα στη μηχανη, κατι η βροχη που συνεχιζε, κατι το κρυο και η υγρασια, δεν μπορεσα να ηρεμησω. Καταφερα ομως να λαγοκοιμηθω μερικες ωρες και γυρω στις 5 το πρωι τελικα αποφασιζω οτι πρεπει να συνεχισω.

Μαζεψα τα πραγματα γρηγορα και βγηκα στην Autobahn. Η βροχη ειχε σταματησει, εγω ενοιωθα πολυ πιο φρεσκος και συντομα αρχιζε να χαραζει. Τελικα δεν ηταν κακη η ιδεα μου να σταματησω εκει για μερικες ωρες!

Το χαραμα στις Αλπεις ειναι κατι το μοναδικο, το απεριγραπτο... Αλλη μια στιγμη που θα μεινει χαραγμενη για παντα στο μυαλο μου.....

<em><strong>Αυστριακες Αλπεις, 6:09 πμ</strong></em>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/245.jpg" alt="" /></p>

Η κινηση ειναι αρκετη αλλα κινειται με ανετους ρυθμους.
Προορισμος τωρα προφανως η Βενετια απευθειας. Αν συνεχιζα ετσι θα εφτανα στην Ιταλια κατα τις 10 το πρωι κατι που θα μου εδινε και 2 ωρες ανεση χρονου!
Η χαρα μου ομως δεν κραταει για πολυ: ο λογος ακουει στο ονομα "Stau Zones". :unsure:

Ο αυτοκινητοδρομος στην Αυστρια εχει καποια ΠΟΛΥ μεγαλα τουνελ -μιλαμε για 6+ χιλιομετρα μηκος- τα οποια υποθετω για λογους ασφαλειας ειναι ΜΟΝΗΣ κατευθυνσης.

Αυτο σημαινει οτι τοσο πριν οσο και μετα απο τα τουνελ, υπαρχουν ...φαναρια (stau zones) τα οποια κρατανε την κινηση σταματημενη επι 15 λεπτα ενω περναει το αλλο ρευμα!! Ετσι δημιουργουνται κατι ουρες αυτοκινητων δεκαδων χιλιομετρων!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/246.jpg" alt="" /></p>

Παρολαυτα οι οδηγοι των αυτοκινητων δεν δειχνουν να ενοχλουνται ιδιαιτερα! Εχουν σβησει τις μηχανες και οι πιο πολλοι εινα εξω απο τα αυτοκινητα τους και μιλανε με τους διπλανους τους, κατι που μου δειχνει οτι μαλλον ειναι συνηθισμενοι σε αυτα τα μποτιλιαρισματα...

Εγω ομως ΔΕΝ ειμαι, και δεν εχω καμια προθεση να περιμενω στην ουρα -εξαλλου εχω να προλαβω και το πλοιο.
Σταματαω στο πρωτο Rest που βρισκω για να πιω ενα καφε και να παρω ενα σαντουιτς για πρωινο. Εκει λοιπον, για καλη μου τυχη συναντω κατι απιθανους τυπους Γερμανους, οι οποιοι ολως τυχαιως πηγαιναν στην Βενετια και μαλιστα για να παρουν το πλοιο για Ηγουμενιτσα!!!
Οι Θεοι μου χαμογελουν παλι!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/247.jpg" alt="" /></p>

Η αποθεωση ομως ηταν οι μηχανες τους!
Αρχαιολογιες που σε εκαναν να αναρωτιεσαι πως ειναι δυνατον ΑΥΤΑ να κινουνται ακομα, ποσο μαλλον να ταξιδευουν κιολας!!
Ενα Κawasaki 900 του 1973 με 400,000 στο κοντερ , μια BMW GSκατι αγνωστων λοιπων στοιχειων με κουτια πυρομαχικων πιασμενα στο πλαισιο με οξυγονοκολληση για πλαινες βαλιτσες (!), ενα Suzuki GSX 750 του 1990, και ενα Kawasaki ZL600 σε μετατροπη στρηταδικη!
Αλλη μια αποδειξη του οτι δεν χρειαζεσαι να εχεις την πιο ακριβη τουρισταδικη μηχανη για να ταξιδεψεις! Ολα ειναι θεμα προοπτικης!
Ετσι ξεκινησε η πιο παραταιρη παρεα μηχανων στην ιστορια των μηχανοβιων να ταξιδεψει μαζι μεχρι την Βενετια!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/248.jpg" alt="" /></p>

Στο δρομο οι Γερμανοι πηγαιναν εξαιρετικα, κρατοντας σταθερο ρυθμο λιγο πανω απο το οριο, ενω οπου υπηρχε Stau Zone το περνουσαμε απο δεξια (βλεπε Λωριδα Εκτακτης Αναγκης) με προσοχη.

Μπορει να μην ηταν νομιμο, αλλα ΟΛΟΙ οι μοτοσυκλετιστες εκαναν το ιδιο, οποτε ποιος ειμαι εγω για να διαφωνησω;
Τα χιλιομετρα εφυγαν γρηγορα, περασαμε τα συνορα και συντομα κατευθυνομασταν προς Βενετια.
Το τελευταιο εμποδιο το βρηκαμε εξω απο το Udine στην Autostrada: Ουρα χιλιομετρων, αλλα αυτη τη φορα ηταν απλα λογω μποτιλιαρισματος.

Εγω εδω ειχα συγκριτικο πλεονεκτημα, εχοντας χρονια εμπειρια απο την κινηση αναμεσα στα κουτια στις δικες μας Εθνικες Οδους, οποτε οι Γερμανοι αρκεστηκαν στο να ακολουθανε....

Τελικα φτασαμε στα μεγαλα διοδια της Βενετιας, και αφου πληρωνουμε μαθαινω οτι τα παιδια ναι μεν πανε στο λιμανι, αλλα ΟΧΙ για να παρουν το πλοιο των 12!

Για ΑΥΤΟ και δεν αγχωνονταν, παροτι η ωρα ειχε ηδη παει 11 το πρωι!
Χαιρεταω τον Ralf και την παρεα του και....... ΕΜΠΡΟΣ ΚΑΛΟ ΜΟΥ GPSSSSSSSS!!!!!!!!!!!!

Περναω ....σβελτα μεσα απο την πολη και τις λεωφορους, ενω το GPS μου δειχνει οτι θα φτασω στο λιμανι στις 11:55 πμ!!!!!

Τελικα οντως 10 λεπτα πριν φυγει το πλοιο, εγω ημουν εκει! Μπαινω μεσα, δενω την μηχανη, και εκει ηρεμω................ Προλαβα!
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/248a.jpg" alt="" /></p>

<strong>ΕΠΙΛΟΓΟΣ</strong>

Καθομαι στο καταστρωμα και βλεπω τον ηλιο να δυει, και πλεον μπορω να βαλω τις σκεψεις μου σε μια ταξη. Καλα! Ποια ταξη;

Ολα τα συναισθηματα του κοσμου παλευουν μεσα μου να εκφραστουν!
Το ταξιδι αυτο ηταν κατι παραπανω απο μαγικο...
Γνωρισα τοσους ανθρωπους, συνταξιδεψα με αλλους ταξιδευτες, ειδα μερη που η ομορφια τους δεν γινοταν να αποτυπωθει σε φωτογραφιες, οι φιλοι μου με αγκαλιασαν με την αγαπη τους και με τιμησαν με την φιλοξενια τους και τα ζεστα τους χαμογελα.....

Το μεγαλυτερο ταξιδι της ζωης τελικα ειναι αυτο που κανουμε στις καρδιες των αλλων ανθρωπων.... Τωρα πια ειμαι σιγουρος.....

Κοιταω τον ηλιο που γεμιζει χρωματα τον ουρανο και χαμογελαω... Δεν ειμαι μονος πια!

<em>"Ειν΄ολοι οι δρομοι ακομα αγνωστοι και ξενοι,
Ειν΄ολοι οι δρομοι ακομα μπρος μας ανοιχτοι,
Ολος ο κοσμος ειναι δω και περιμενει,
Και εμεις ακομα του χρωσταμε τη γιορτη...."</em>

<span style="font-size:18pt;line-height:100%;">ΤΕΛΟΣ</span>
<p style="text-align:center;"><img src="http://openhorizons.wordpress.com/files/2008/04/249.jpg" alt="" /></p>

Ζητω συγνωμη απο οσα παιδια εχουν ....βαρεθει να διαβαζουν αυτο το ταξιδιωτικο συνεχεια μιας που το ειχα ποσταρει στο παρελθον στο moto.gr και το mybike, αλλα σκεφτηκα οτι θα ηταν ωραιο να υπαρχει και στο "δικο μας" σπιτι μαζι με τα αλλα ταξιδιωτικα.

Ναι το διαβασα και στο mybike , και τωρα αλλη μια φορα ευχαριστα!!!!!

Μπραβο Νικο αντε και στο επομενο

Ταξιδευτής wrote:Ζητω συγνωμη απο οσα παιδια εχουν ....βαρεθει να διαβαζουν αυτο το ταξιδιωτικο συνεχεια μιας που το ειχα ποσταρει στο παρελθον στο moto.gr και το mybike, αλλα σκεφτηκα οτι θα ηταν ωραιο να υπαρχει και στο "δικο μας" σπιτι μαζι με τα αλλα ταξιδιωτικα.

Σωστότατο..............

Πάντως ρε Νίκο, οι δρόμοι στενοί, η άσφαλτος μαύρη, οι δρόμοι επαρχιακοί, οι στροφές πολλές, τι να λέμε, φίλε σε λυπάμαι......











........που γύρισες.

Καλά εκανες και το έβαλες και το ξανα-διαβάσαμε !

Μπράβο Νίκο που μας ταξίδεψες άλλη μία φορά

Μπράβο Νίκο ωραίο!! Είσαι πολύ couchsurferas αλλά απλά δεν το ξέρεις ακόμα....!!

Time for remake

Τ ο ξαναδιαβασα και το απολαυσα οπως και την πρωτη φορα!!

Οπως λεει και η επιβατιδα ,καιρος να το ξανακανεις...

Μπραβο Νικολη πολυ ωραια η εκδρομη σου πολυ ομορφες εικονες πολυ ομορφη περιγραφη απιστευτες διαδρομες

Mπράβο Νίκο μας.

Δε το είχα διαβάσει στο Mybike και έτσι το διάβασα εδώ, σήμερα και το καταχάρηκα. Πάντα θαύμαζα τους "μοναχόλυκους" μια και προσωπικά προτιμώ πάντα παρέα.
Εσύ από ότι ξέρω γουστάρεις να ταξιδεύεις μόνος σου.

Εγώ όταν νυχτώνει ψάχνω Ε.Ο. να φτάσω γρήγορα, εσύ συνεχίζεις από τους επαρχιακούς, μυρίζεις την ατμόσφαιρα και φωτογραφίζεις τα τοπία.

Αυτή είναι και η γοητεία της διαφορετικότητας των ανθρώπων.
Να είσαι καλά φίλε και να μας ταξιδέψεις πολλές φορές ακόμα στα όμορφα ταξίδια σου.
καλά ταξίδια μοναχόλυκε !!!!!

To μόνο που θα πω είναι...

Μπράβο Νικόλα !!! Δεν το είχα διαβάσει

Σου εύχομαι πολλά πολλά ακόμα τέτοια ταξίδια