Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

Μα καλά, τί άσχετη πόλη είναι αυτή;

Ούτε ένα ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. με σπρέυ πάνω στις γέφυτες, ούτε ένα ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ στα ντουβάρια των κτιρίων, ούτε ένα ΘΡΗΛΕ ΘΕΕ ΜΟΥ στην εκκλησία, ούτε καν ΠΑΟΚ ΑΓΑΠΟΙ ΜΟΥ στα πέτρινα πρανή των δρόμων..........



Πφφφφφφφφφφφφφ.................... απολίτιστοι και υπανάπτικτοι.

Καθως ανεβαινα η θεα προς την πολη γινοταν ολοενα και πιο ομορφη...



Καπου εκει τυχαια επιασα κουβεντα με ενα νεαρο Σλοβενο που ανεβαινε και εκεινος το λοφο...
Οταν εμαθε οτι ειμαι απο Ελλαδα, το πρωτο πραγμα που με ρωτησε ειναι πως ειναι τα πραγματα τωρα στη χωρα... Θαυμασα το γεγονος οτι οι ανθρωποι στο εξωτερικο ενημερωνονται για τις διεθνεις εξελιξεις και πραγματικα ενδιαφερονται για το τι γινεται παραεξω απο την "αυλη" τους....
Του απαντησα οτι τα πραγματα ειναι δυσκολα, αλλα περισσοτερο απο ολα οταν βλεπεις να μην τιμωρειται κανεις απο τους φταιχτες και οτι ολα ειναι μπαχαλο, σε αντιθεση με την Σλοβενια που μεχρι στιγμης με ειχε εκπληξει με την αρμονια της, την καθαριοτητα και καλαισθησια της και την οικονομικη της ανεση.

Γυρισε και μου ειπε οτι και εκει τα πραγματα δεν ειναι ροδινα και οτι εχουν και αυτοι αρκετα προβληματα, "απλα εχουμε μαθει να τα κρυβουμε καλα απο ολο τον κοσμο"...
Τι να πω; Μακαρι να φταναμε σε ενα τετοιο επιπεδο πολιτισμου και ας ειχαμε και αλλα χιλια προβληματα...

Με την κουβεντα ομως ειχαμε φτασει στην κορυφη του λοφου και το παρκο γυρω απο καστρο ηταν γεματο με κοσμο που χαιροταν τη λιακαδα...

Το καστρο της Ljubljana ειναι ενα λιγο περιεργο αλλα ομορφο αρχιτεκτονικο συνοθυλευμα, απο οχυρωσεις του 16ου αιωνα, μιας εκκλησιας του 15ου αιωνα και μιας ....καφετεριας απο την δεκαετια του '70.
Σημερα το καστρο λειτουργει ως χωρος πολιτιστικων εκδηλωσεων και φεστιβαλ. Ο προαυλιος χωρος ηταν γεματος καρεκλακια -τα βραδυ γινεται θερινο σινεμα!



Μπηκα μεσα στο κυριο κτισμα με σκοπο να ανεβω στο παρατηρητηριο/πυργισκο του 19ου αιωνα, απο οπου εχεις την ωραιοτερη θεα στην πολη...


Πληρωσα την εισοδο για να ανεβω επανω (και μαλιστα φοιτητικο εισητηριο γιατι η κοπελα στο ταμειο δεν ειχε να μου χαλασει 50ευρω) αρχισα να σκαρφαλωνω τη πολυ στενη σιδερενια σκαλα που θα εβγαζε στον εξωστη.

Και οντως, αξιζε τον κοπο γιατι η θεα απο εκει πανω ηταν απλα υπεροχη! Ολη η πολη ηταν λουσμενη στο χρυσο φως της δυσης και εμοιαζε σαν παραμυθενια....
<div style="font-size: 10px; color: #ffffff; border-width: 1px; border-style: solid; border-color: #555555; background-color: #aaaaaa; padding: 1px; margin-bottom: 0px; margin-left: 6px; width: 200px;"> (Καντε κλικ στην εικονα για μεγεθυνση)</div><a href="http://farm5.static.flickr.com/4104/5018906352_691561f738_b.jpg" target="_blank"><img src="http://farm5.static.flickr.com/4104/5018906352_691561f738_z.jpg"></a>

<div style="font-size: 10px; color: #ffffff; border-width: 1px; border-style: solid; border-color: #555555; background-color: #aaaaaa; padding: 1px; margin-bottom: 0px; margin-left: 6px; width: 200px;"> (Καντε κλικ στην εικονα για μεγεθυνση)</div><a href="http://farm5.static.flickr.com/4092/5018300835_4bb97d1d51_b.jpg" target="_blank"><img src="http://farm5.static.flickr.com/4092/5018300835_4bb97d1d51_z.jpg"></a>

Αφου απολαυσα την θεα για αρκετη ωρα, κατεβηκα κατω και προσεξα οτι η σκαλα οδηγουσε σε ενα πολυ ομορφο μικρο παρεκκλησι στο υπογειο του καστρου.




Στο ταβανι δεσποζαν οι θυρεοι των παλιοτερων βασιλεων της χωρας...


Τελικα πολυ ομορφο το καστρο....

Επεστρεψα στην πολη απο ενα πολυ ωραιο γεφυρακι που κατεβαινε το πυκνοφυτο λοφο που λουζοταν στα απογευματινα χρωματα... Ειναι μερικες στιγμες που πραγματικα νοιωθεις να γεμιζεις ασφυκτικα απο ευτυχια! Τα χρωματα, οι μυρωδιες και αυτη η ευθραυστη ησυχια τριγυρω ηταν κατι το μοναδικο...

Οι οχθες του ποταμου της πολης ειναι γεματες με μπαρακια και καφετεριες και αν κρινω απο το κοσμο που καθοταν εκει μαλλον ειναι το πιο δημοφιλες στεκι για Σλοβενους αλλα και τουριστες....





O ποταμος αυτος παντως παιζει καθοριστικο ρολο στην ιδια την Ljubljana χαριζοντας της μια μοναδικη ομορφια!

Η νυχτα επεφτε σιγα σιγα και αποφασισα να βρω ενα ωραιο μαγαζι με τοπικα εδεσματα για να φαω. Εξαλλου ολη μερα ημουν με ενα σαντουιτς που ειχα παρει στο δρομο...
Ο οδηγος για αλλη μια φορα εδωσε τη λυση, προτεινοντας μου ενα μαγαζι με μεσαιωνικο χαρακτηρα και διακοσμηση, με πολλα τοπικες γευσεις.


Η κουζινα των Σλοβενων οπως και πολλων αλλων λαων που συναντησα στη συνεχεια βασιζεται κατα ενα μεγαλο μερος στο κρεας και τις βαριες λιπαρες σαλτσες.
Κανενα προβλημα απο μενα, μιας που αυτη ειναι και η κουζινα που προτιμω...

Αφου δοκιμασα το Obara (μια πικαντικη σουπα μοσχαριου) και διαφορα αλλα εδεσματα, πηρα το δρομο της επιστροφης για το camping.
Πηγαινοντας να παρω τη μηχανη ηταν ευκαιρια για μερικες ομορφες νυχτερινες φωτογραφιες...




<div style="font-size: 10px; color: #ffffff; border-width: 1px; border-style: solid; border-color: #555555; background-color: #aaaaaa; padding: 1px; margin-bottom: 0px; margin-left: 6px; width: 200px;"> (Καντε κλικ στην εικονα για μεγεθυνση)</div><a href="http://farm5.static.flickr.com/4086/5018312157_4ee92ef70a_b.jpg" target="_blank"><img src="http://farm5.static.flickr.com/4086/5018312157_4ee92ef70a_z.jpg"></a>


<div style="font-size: 10px; color: #ffffff; border-width: 1px; border-style: solid; border-color: #555555; background-color: #aaaaaa; padding: 1px; margin-bottom: 0px; margin-left: 6px; width: 200px;"> (Καντε κλικ στην εικονα για μεγεθυνση)</div><a href="http://farm5.static.flickr.com/4152/5018920114_3870e19058_b.jpg" target="_blank"><img src="http://farm5.static.flickr.com/4152/5018920114_3870e19058_z.jpg"></a>

Καπου εκει βρηκα και αυτη τη γυαλινη γεφυρα οπου εβλεπες το νερο απο κατω και ηταν σαν να περπατας στον αερα!
(προσεξτε την αντανακλαση του νερου κατω απο το πατωμα της γεφυρας)


Η πιο ωραια ομως στιγμη ηταν οταν πετυχα ενα υπαιθριο live με 2 φοβερους τυπους να παιζουν blues στη φυσαρμονικα και κιθαρα και γυρω το κοινο να καθεται σε τραπεζακια και να τους ακουει...



Επεστρεψα στο camping και πεφτοντας να κοιμηθω η ολη μερα γυριζε μεσα στο κεφαλι μου...
Δεν ηξερα τιποτα για τη Ljubljana και αποδειχθηκε πανεμορφη, περα απο καθε προσδοκια μου! Σιγουρα αξιζει να ξαναερθει κανεις και υποσχεθηκα στον εαυτο μου να το κανω καποια στιγμη...

Ποσα πραγματα ομως εγιναν μεσα σε μια μολις μερα!
Το GPS εδειχνε οτι ειχα κανει μονο 268 χιλιομετρα και ειχα μπροστα μου χιλιαδες ακομα... Σκεφτηκα οτι θα πρεπει να οργανωθω καλυτερα γιατι σημερα με τους πολυ χαλαρους μου ρυθμους ειχα καταληξει να φτασω στο camping αργοτερα απο οτι υπολογιζα...
Η μερα που ξημερωνε θα ηταν μια γερη δοκιμασια μιας και ειχα να διανυσω πανω απο 600 χιλιομετρα... Θα τα καταφερνα οπως ειχα στο νου μου αραγε; Ενοιωσα τις αμφιβολιες να με κυκλωνουν παλι αλλα η κουραση εδωσε την διαταγη: Καλα, πεσε κοιμησου και αυριο ειναι μια νεα μερα!

{συνεχιζεται}

Mερα 2
Ljubljana (Slovenia) - Λίμνη Balaton (Hungary) - Bratislava (Slovakia)
667.8 km

Το επομενο πρωινο ξυπνησα πολυ νωρις αλλα ανανεωμενος.
Βγηκα απο τη σκηνη και κοιταξα γυρω. Ολα γυρω στο δασος ηταν μουσκεμα απο την πρωινη παχνη και οι πρωτες ακτινες του ηλιου εκαναν δειλα δειλα την εμφανιση τους μεσα απο τα πυκνα φυλλωματα των δεντρων. Ειναι απολαυση να ξυπνας σε ενα τετοιο σκηνικο!

Κατεβηκα μια βολτα στον ποταμο και εκατσα να απολαυσω την ησυχια της φυσης και τα χρωματα του δασους που καθρεφτιζονταν στο νερο... Μαγεια...

<div style="font-size: 10px; color: #ffffff; border-width: 1px; border-style: solid; border-color: #555555; background-color: #aaaaaa; padding: 1px; margin-bottom: 0px; margin-left: 6px; width: 200px;"> (Καντε κλικ στην εικονα για μεγεθυνση)</div><a href="http://farm5.static.flickr.com/4103/5018920600_cde8b77cfb_b.jpg" target="_blank"><img src="http://farm5.static.flickr.com/4103/5018920600_cde8b77cfb_z.jpg"></a>



Γυρισα στη σκηνη και αρχισα σιγα σιγα να μαζευω τα πραγματα. Σημερα θα ηταν μεγαλη μερα απο πλευρας χιλιομετρων και ηθελα να εχω ολο το χρονο στη διαθεση μου χωρις να αγχωνομαι για τη διαδρομη.
Ουφ! Τελικα δεν ειναι ευκολο το πακεταρισμα ολων αυτων των πραγματων, ειδικα οταν ειναι νωτισμενα απο την υγρασια. Συντομα ομως ημουν ετοιμος, και ειχε ξημερωσει πλεον μια ηλιολουστη και ζεστη μερα!

Ανεβασα τη μηχανη στη ρεσεψιον και εκατσα στο εστιατοριο του camping για τον πρωτο καφε της μερας και να μελετησω τη σημερινη διαδρομη.

Το προγραμμα σημερα ειχε ως εξης: θα εφευγα απο τη Ljubljana με κατευθυνση ανατολικα προς Ουγγαρια, για να επισκευτω τη λιμνη Balaton -τον κατεξοχην τουριστικο προορισμο των Ουγγρων το καλοκαιρι. Απο εκει θα ανεβαινα βορεια διασχιζοντας την Ουγγαρεζικη επαρχια με τελικο προορισμο τη Bratislava της Σλοβακιας.




Το GPS ανεφερε οτι ειχα περιπου 580 χιλιομετρα διαδρομης. Σκεφτομουν να απεφευγα τις εθνικες οδους αλλα αν ηθελα να δω τη λιμνη και να φτασω καποια λογικη ωρα στον προορισμο μου μαλλον θα επρεπε να κανω καποιο συμβιβασμο.
Εξαλλου και ετσι η εθνικη περνουσε απο πολυ ομορφα μερη και ουτως η αλλως απο τη λιμνη και μετα θα ειχα ολο επαρχιακους δρομους...

Φευγοντας απο το camping η μερα δεν θα μπορουσε να ειναι πιο ομορφη! Θυμηθηκα αυτο που μου ειπε η κοπελιτσα στη ρεσεψιον του camping: "Αν ειχες ερθει μια βδομαδα νωριτερα ειχαμε ολο καταιγιδες, και απο αυριο λενε παλι για βροχες."
Τωρα ομως τα παντα ηταν απλα τελεια!

Περασα εξω απο την πολη και βγηκα στην εθνικη οδο.
Τι δρομαρα ειναι αυτη δικε μου;
Ασφαλτος ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ χωρις την παραμικρη λακουβα, προσφυση πιστας, φοβερη χαραξη με παρατεταμενες καμπες και τεραστιες ευθειες...
Διαζωμα στη μεση, τουνελ χιλιομετρων με φωτεινες LED ενδειξεις για τυχον προβληματα, ηχοπετασματα στο πλαι του δρομου και μια πανεμορφη φυση τριγυρω... Σαν την Εγνατια στα καλυτερα της!




Κανονικα για κινηση σε εθνικες οδους στη Σλοβενια χρειαζεσαι τη Βινιετα, ενα μικρο αυτοκολλητο που αγοραζεις σε βενζιναδικα και συνορα με διαρκεια απο 7 μερες μεχρι ενα χρονο -ακριβως το ιδιο με την Αυστρια.
Εγω εχοντας μεχρι στιγμης κινηθει σε επαρχιακο δικτυο δεν ειχα προμηθευτει το σημα αυτο, τωρα ομως θα το χρειαζομουν.
Μη βρισκοντας βενζιναδικα πανω στο δρομο αποφασισα να συνεχισω ετσι -και να κανω τον κινεζο (ξερετε, μι τουριστ και τα γνωστα).

Καποια στιγμη ομως βρεθηκα μπροστα σε διοδια, με μεγαλες πινακιδες απο πανω που υπενθυμιζαν την αναγκαιοτητα της Βινιετας. Τωρα;
Σκεφτηκα να πληρωσω το σχετικο αντιτιμο στον υπαλληλο, ομως πλησιαζοντας ειδα οτι ολοι περνουσαν χωρις να σταματανε, οποτε εκανα και εγω το ιδιο.
Αυτο το σκηνικο εγινε 2-3 φορες ακομα μεχρι τα συνορα με την Ουγγαρια. Διοδια μεν, αλλα ανοιχτες μπαρες και ολοι περνουσαν. Ποιος ο λογος για διοδια τοτε; (οχι οτι με χαλουσε βεβαια!)

Στην εθνικη κρατουσα (δυσκολα για ενα τετοιο δρομο-υπερπαραγωγη) μια σταθερη ταχυτητα γυρω στα 140 χλμ/ωρα κινουμενος με την ιδια περιπου ταχυτητα των υπολοιπων οχηματων και χαζευα την φυση γυρω...

Στα αριστερα εβλεπα μικρα χωριουδακια στους προποδες βουνων και σκεφτομουν οτι πρεπει να ξαναρθω σε αυτα τα μερη για μια πιο λεπτομερη περιηγηση...

Με αυτα και αυτα ομως ειχα διασχισει πλεον ολη την Σλοβενια και το GPS εδειχνε οτι ετοιμαζομουν να μπω στην Ουγγαρια. Που ηταν ομως τα συνορα; Δεν εβλεπα τιποτα που να σηματοδοτει οτι φτανω σε αλλη χωρα.
Καπου εκει περασα μια μικρη πινακιδα με τα γνωστα αστερια που ελεγε Hungary. Αυτο ηταν ολο; Και ομως ναι!

Η εθνικη οδος ηταν ιδια και το μονο που εδειχνε οτι πλεον εισαι σε αλλη χωρα ηταν οι πινακιδες πληροφορησης που τωρα ηταν στα Ουγγρικα.
Η ζεστη ειχε πιασει για τα καλα και το θερμομετρο εδειχνε 34-36 βαθμους σταθερα!
Οι στασεις για ξεμουδιασμα και νερο εγιναν πιο συχνες αλλα με τα δερματινα η κατασταση δεν ηταν πολυ ευχαριστη...

Απο την ωρα που εφυγα απο Αθηνα, πανω στη θεση του συνοδηγου ειχα ενα μεγαλο σακο που ειχα δεσει με ενα ελαστικο διχτυ. Μαζι μου ειχα και μια ζωνη μεσης της Dainese που ομως δεν με ειχε βολεψει και ετσι το πρωι που εφυγα απο το camping ειχα αποφασισει να μην τη φορεσω και την ειχα βαλει απλα μεσα απο το διχτυ.
Στις στασεις που εκανα κατα διαστηματα παρατηρησα οτι η ζωνη μετακινουνταν. "Χμμμ... Λες να φυγει στο δρομο; Δεν νομιζω!"

Η εθνικη στην Ουγγαρια ηταν πολυ βαρετη, μιας που η φυση γυρω πλεον δεν ειχε κατι να δειξει... Οι ατελειωτες ευθειες και η ζεστη ειχαν αρχισει να με ζαλιζουν, μεχρι που πετυχα ενα ζευγαρι ντοπιων μοτοσυκλετιστων πανω σε ενα Varadero που πηγαιναν 180-210 σταθερα.
Αλλο που δεν ηθελα και γω! Ανεβασα ρυθμο και αρχισα να τους ακολουθω! Ειπαμε: when in Rome, do like the Romans! ;) Ετσι συντομα η εθνικη ηταν παρελθον, το ιδιο παρελθον ομως ηταν και η ζωνη που απο τον αερα τελικα εφυγε χωρις να το καταλαβω καν! Δεν πειραζει ομως! Μικρο το κακο. Δεν την πολυχρησιμοποιουσα ετσι και αλλιως...

Βγηκα με ανακουφιση απο την Εθνικη οδο και ακολουθησα τις πινακιδες για τη λιμνη. Αφου χαθηκα (κλασσικα) σε κατι μικρους οικισμους τελικα καταφερα να βρω το δρομο που ακολουθει την ακτογραμμη του βορειου και καταπρασινου τμηματος της λιμνης Balaton, ομως ειχε πλεον φτασει μεσημερι! Αποδειξη του οτι καλα τα σχεδια στους χαρτες, αλλα τα χιλιομετρα δεν ειναι στραγαλια...

Συντομα η λιμνη εμφανιστηκε επιβλητικη στα δεξια μου... Εμεινα να την κοιταζω! Ολο αυτο ηταν λιμνη; Αν δεν ηξερα θα ελεγα οτι εβλεπα την θαλασσα.

Ομως η λιμνη Balaton δεν ειναι καμια τυχαια λιμνουλα!
Προκεται για τη μεγαλυτερη σε μεγεθος λιμνη της Kεντρικης Ευρωπης με μηκος 77 χιλιομετρα και πλατος 14 και συνολικη εκταση σχεδον 600 τετραγωνικα χιλιομετρα, και βρισκεται περιπου 300 χιλιομετρα δυτικα απο την πρωτευουσα της Ουγγαριας.
Αν και το νοτιο τμημα της δεν εχει καποια ιδιαιτερη φυσικη ομορφια οντας σχετικα επιπεδο και κατειλλημενο απο μεγαλα τουριστικα θερετρα, το βορειο τμημα ειναι το ακριβως αντιθετο. Εδω θα βρει κανεις καταφυτες πλαγιες και αμπελωνες κρασιου, και οι οικισμοι εδω ειναι μικροι και δειχνουν να ταιριαζουν με τη φυση γυρω απολυτα...
Μιας που η χωρα περικλειεται πληρως απο στερια, η λιμνη Balaton εχει το παρατσουκλι η Ουγγαρεζικη θαλασσα.

Παροτι η λιμνη ειναι κατεξοχην καλοκαιρινο τουριστικο θερετρο για τους Ουγγρους, πολλοι ερχονται και το χειμωνα που η λιμνη παγωνει για ice skating και ψαρεμα στον παγο. (σκεφτειτε τι κρυο θα κανει για να παγωσει μια λιμνη 600 τετραγωνικων χιλιομετρων!!! )

Συντομα ο δρομος με δικαιωσε για την επιλογη του βορειου τμηματος, με πολυ ωραιο στροφιλικι μεσα απο πυκνα αλση που κατα καιρους κατεβαιναν μεχρι τις οχθες της λιμνης...




Εκει βρηκα οργανωμενες παραλιες με γκαζον, αμμο και ξαπλωστρες στα προτυπα των μεγαλων οργανωμενων παραλιων τυπου ΕΟΤ, με πολυ κοσμο να κανει μπανιο και ηλιοθεραπεια...




Μπορει για καποιον που ερχεται απο μια χωρα με ισως τις πιο ομορφες ακτες στον κοσμο να μην ειναι τοσο εντυπωσιακο το θεαμα, αλλα οταν εισαι σε μια χωρα που περιβαλλεται απο στερια τι αλλο να κανεις; Τουλαχιστον αυτο που ειχαν ομως το ειχαν φροντισει στο επακρο και το αποτελεσμα ηταν πολυ ομορφο...

Αν κρινω απο τις μηχανες που χαιρετουσα στο δρομο, η διαδρομη που ημουν τωρα πρεπει να ηταν απο τις πιο δημοφιλες για μοτοβολτες... Συντομα βρηκα δυο Ουγγρους μοτοσυκλετιστες να πηγαινουν στην ιδια κατευθυνση με εμενα και συνεχισαμε τη διαδρομη μαζι...

Στα μισα περιπου του μηκους της μακροστενης Balaton βρισκεται η μικρη ιστορικη χερσονησος Tihany που εκτεινεται προς το νοτιο τμημα της λιμνης. Απο εδω μαλιστα φευγουν μικρα ferry συνδεοντας τις 2 οχθες.

Συντομα εφτασα στο μικρο ομωνυμο χωριο και τη χερσονησο με σκοπο να χαζεψω τη λιμνη καλυτερα...



Παντου γυρω υπηρχαν μεγαλα και μικρα παρκα και τα χρωματα της λιμνης ηταν πραγματικα υπεροχα...

<div style="font-size: 10px; color: #ffffff; border-width: 1px; border-style: solid; border-color: #555555; background-color: #aaaaaa; padding: 1px; margin-bottom: 0px; margin-left: 6px; width: 200px;"> (Καντε κλικ στην εικονα για μεγεθυνση)</div><a href="http://farm5.static.flickr.com/4105/5018319953_0482a320af_b.jpg" target="_blank"><img src="http://farm5.static.flickr.com/4105/5018319953_0482a320af_z.jpg"></a>



Λιγο πιο διπλα βρηκα μια μικρη προβλητα με εξεδρες οπου ο κοσμος καθοταν και απολαμβανε το μπανιο τους...




...και ακριβως απο πανω στο δρομο ενα μικρο καφε με την πινακιδα "We love bikers"!
Αυτο ηταν το τελειο μερος για μια καλη σταση για ξεκουραση, ανασυγκροτηση και καφεδακι!



Με την βολτα και το χαζι ομως διπλα στη λιμνη ειχε ηδη πιασει το απογευμα και ειχα αρκετα ακομα χιλιομετρα μεχρι τη Bratislava. Μαλλον δεν θα εβλεπα την πολη στον προορισμο μου ετσι οπως πηγαινα...

Σημασια ομως εχει το ταξιδι και οχι ο προορισμος, ετσι δεν ειναι; Αφου περνουσα καλα, ολα τα αλλα περισσευαν!
Ετσι αφου ξεκουραστηκα ξεκινησα για τη Bratislava απο τους επαρχιακους δρομους πλεον της Ουγγαριας. Ο δρομος παροτι μικροτερος πλεον ηταν πολυ ομορφος, περνωντας μεσα απο πολυ γραφικα χωριουδακια...


και ανοιχτος χωρις καποια ιδιαιτερη κινηση να με καθυστερει...
Για αλλη μια φορα εκανα αντιπαραβολη με τους δρομους που συνηθως κινιομουν και για αλλη μια φορα απελπιστηκα για το χαλι στο οποιο ζουμε...

Πλησιαζοντας την πολη Gyor συναντησα ενα πανεμορφο παλατι που πλεον λειτουργουσε ως μουσειο και αποφασισα να κανω μια σταση να το αποθανατισω...




Τριγυρω υπηρχαν πολυ ομορφα αγαλματα και περιποιημενοι κηποι...

Καθως επεφτε ο ηλιος ο δρομος περνουσε μεσα απο πυκνη βλαστηση και ηταν σκετη απολαυση...




Οπως απολαυση ηταν και τα χωριουδακια που συναντουσα πλησιαζοντας πλεον τα συνορα...
Ωραια η τοπικη ταβερνουλα ε;

Και να λοιπον για αλλη μια φορα τα συνορα!
Αλλα και εδω οπως στα αλλα μερη που περασα τα συνορα υπηρχαν μονο θεωρητικα πλεον με παλια εγκατελειμενα φυλακια σοβιετικου τυπου...


Φανταστηκα πως θα ηταν το '80 αυτο το μερος και ανατριχιασα... Αυστηροι ελεγχοι, συρματοπλεγματα και ορδες ανθρωπων που προσπαθουσαν να περασουν τα συνορα της (τοτε) Τσεχοσλοβακιας...

Απο εδω ομως που βρισκομουν η Bratislava ειναι παρα πολυ κοντα: μολις 20 χιλιομετρα μας χωριζαν απο την πολη, οποτε τωρα πια το μερος ειχε γινει ουσιαστικα ενα απλο προαστιο...

Πηγαινοντας για την πολη ειδα αρκετα κτηρια που μαρτυρουσαν το κομμουνιστικο παρελθον της χωρας... Τεραστιες γκριζες εργατικες κατοικιες με πανομοιοτυπα διαμερισματα/κλουβια... Εμοιαζαν σαν να εχουν ξεπηδησει απο βιντεο των Pink Floyd!


Πως μπορει να αφησει κανεις την πανεμορφη φυση για κατι τετοιο;

Το GPS με οδηγουσε στο μερος που ειχα επιλεξει για να διανυκτερευσω αποψε: το Camping Zlaté Piesky, στην ακρη της πολης και μπροστα σε μια ομορφη μικρη λιμνη.

Φθανοντας εκει εξεπλαγην οταν βρεθηκα σε μια βιομηχανικη περιοχη με μεγαλα κτηρια και αποθηκες εταιριων. Η εκπληξη μου συνεχιστηκε οταν βρηκα την εισοδο του camping που θυμιζε στρατοπεδο: ψηλος μαντροτοιχος, μπαρα που ανεβαινε και ενα φυλακιο της αστυνομιας ακριβως απο μεσα! Αυτο ειναι το camping;;

Μπηκα μεσα και αφου βεβαιωθηκα οτι εδω ηταν οντως ο προορισμος μου κανονισα τα σχετικα στη ρεσεψιον και συνεχισα στο βαθος. Οι χωροι του camping ηταν αχανεις...
Υπηρχαν μικρα κτισματα με εισοδους σε υψος του 1.5 μετρου, θυμιζοντας μου docks φορτοεκφορτωσης φορτηγων.
Το μερος πριν γινει camping πρεπει να ηταν αποθηκες εταιριων μεταφορων η κατι παρομοιο...

Τριγυρω υπηρχαν διασπαρτα καποιες ξυλινες μπυραριες με καθισματα εξω και πολλα παρτερια με τροχοσπιτα και σκηνες κατω απο ψηλα δεντρα.

Εφθασα στην ακρη της λιμνης οπου βρηκα αρκετες σκηνες κατω απο τα δεντρα, μια μπυραρια ακριβως διπλα και στο βαθος να και μια μηχανη αραγμενη διπλα σε σκηνη! Εδω ειμαστε!

Εννοιωθα οτι ο κοσμος απο την μπυραρια με κοιτουσε λιγο περιεργα...
Ισως δεν ειχαν συνηθισει να βλεπουν μηχανοβιους; Δεν ηξερα αλλα και δεν με ενοιαζε! Το παλικαρι που ειχε τη μηχανη αραγμενη διπλα στη σκηνη ηρθε κοντα και πιασαμε κουβεντα.
Ηταν o Klaus, ενας νεαρος Γερμανος που ειχε ξεκινησει απο τo Μοναχο, ηταν στην Bratislava ηδη 2 μερες και αυριο θα συνεχιζε για την πανεμορφη οροσειρα Tatra στα βορειοδυτικα συνορα της Σλοβακιας με την Τσεχια. Γνωριζα για αυτα τα μερη απο κουβεντες με τους φιλους μου στην Πολωνια και υποσχεθηκα στον εαυτο μου καποτε να ερθω για να τα απολαυσω οπως τους αξιζουν...

Με ρωτησε που πηγαινα. Του ειπα το σχεδιο μου και εμεινε να με κοιταει:
- Ποσους μηνες εχεις υπολογισει να εισαι στους δρομους;;; με ρωτησε
- Μηνες; 20 μερες μιας που τοση αδεια μπορουσα να παρω...
- 20 μερες; Μονο; Στη Γερμανια οι περισσοτεροι παιρνουν 6 βδομαδες αδεια δια νομου!
- ......

Ο Klaus με βοηθησε στο ξεπακεταρισμα και αφου εστησα τη σκηνη διπλα στο νεο φιλο μου εκανα μια βολτα στην οχθη της λιμνης... Τελικα το μερος ηταν πολυ ομορφο... Υπηρχε ενα μεγαλο πυκνοφυτο παρκο και στην οχθη πεζοδρομοι και ομορφα μαγαζακια για ποτο και χαλαρωση και ο κοσμος το εκμεταλλευοταν δεοντως...

Μιας που ηταν ηδη περασμενη η ωρα αποφασισα να αφησω την επισκεψη στη πολη για το πρωι και να αραξω με τον Klaus στην μπυραρια για μερικες απολαυστικες μπυρες και ενα χορταστικο σνιτσελ...


Ο καταγραφεας GPS της Qstarz ανεφερε οτι ειχα κανει 667 χιλιομετρα απο το πρωι αλλα ειλικρινα δεν μου ειχαν φανει για τοσα! Προφανως τα χιλιομετρα που εκανα στην εθνικη το πρωι συνεβαλλαν σε αυτο.

Oμως τωρα επρεπε να ξεκουραστω γιατι η επομενη μερα μπορει να ειχε λιγοτερα χιλιομετρα αλλα ειχε και κατι πολυ ιδιαιτερο που ειχα προγραμματισει να επισκεφτω και δεν επρεπε να το χασω με τιποτα!

Αλλη μια μερα στο δρομο τελειωνε και εγω χορτασμενος απο εικονες και αισθησεις επεσα για υπνο με ενα μεγαλο χαμογελο...
Μεχρι εδω τα πραγματα ειχαν παει κατ' ευχην και ειδικα με τον καιρο. Που να ηξερα τι με περιμενε στη συνεχεια...

{συνεχιζεται}

Φίλε Νίκο είσαι τα πάντα όλα !!!!
Είσαι ένας γνήσιος "Ταξιδευτής" μηχανόβιος αλλά και μοναχόλυκος !!!
Σε θαυμάζω ρε μπαγάσα !!!!!
Εγώ χωρίς παρέα δε θα τη πάλευα τη δουλειά !!!!

Γράφε παιδί μου, γράφε!

Στο κομμάτι Βενετία-Σλοβενία η διαδρομή που έχεις κάνει είναι σχεδόν η ίδια που κάναμε με τον teacher το 2008 και το 2009 και έχω καταχαρεί που βλέπω αγαπημένα μέρη μέσα από τις εικόνες σου.

.. μπράβο ρε Νίκο!!! όντως μόλις ΄τωρα χάζευα και έχουμε περάσει από ίδια μέρη και έχουμε φάει και σε ίδια μέρη!!! Όντως με Τάκη περάσαμε 2 φορές από τη διαδρομή αυτή.. και εγώ ήμουν και το 2006 εκεί....
Άντε περιμένουμε.... να δούμε συνέχεια... το 2008 από Ουγγαρία ο Τάκης επέστρεψε και μετά πήγα Krakow οπότε περιμένω να δώ γνώριμα μέρη!!!

Μερα 3
Bratislava (Slovakia) - Brno - Kutna Hora (Czech Republic) - Wroclaw (Poland)
536 km

Το ξημερωμα με βρηκε ξυπνιο... Ετσι και αλλιως εγω και ο υπνος εδω και χρονια δεν ειμαστε φιλοι, αλλα σημερα ειδικα ανυπομονουσα να ξεκινησω τη μερα.
Θα κατευθυνομουν βορεια και θα διεσχιζα ολη την Τσεχια απο επαρχιακους δρομους (κατι που λατρευω!), με στοχο το βραδυ να ειμαι στο Wroclaw της Πολωνιας οπου θα συναντουσα την αγαπημενη μου φιλη Alicja και θα συνεχιζαμε μαζι το ταξιδι προς το Βορρα. Στο ενδιαμεσο ομως ειχα να κανω μια σταση σε ενα πολυ ιδιαιτερο μερος που ειχα βαλει χρονια στοχο να επισκεφθω στην καρδια της Τσεχιας...




Βγηκα εξω απο τη σκηνη και εφτιαξα καφεδακι καθως ο ηλιος ανετειλλε υπεροχα πανω απο τη λιμνη...

Σε λιγο ειχε ξυπνησει και ο Γερμανος φιλος και κατσαμε να πιουμε τον καφε μας και να ετοιμαστουμε σιγα σιγα...

Ενω τα λεγαμε δεν μπορουσα να μην χαμογελαω σαν χαζος.... Σκεφτομουν το πως καποτε πριν πολλα χρονια σε καποιο camping της Ελλαδας καποιοι Γερμανοι μοτοσυκλετιστες ηταν η αφορμη να κολλησω για παντα με τις μηχανες και τα ταξιδια, και τωρα ειχα εναν "απο αυτους" εδω διπλα μου να με αντιμετωπιζει ως ισο... Ημουν πλεον και εγω ενας απο "αυτους" που ως πιτσιρικας εβλεπα με δεος και θαυμαζα....

Του ειπα το προγραμμα της ημερας μου αλλα στεναχωριομουν για το οτι θα επρεπε να "θυσιασω" την περιηγηση στην Bratislava.
Οντας 2 μερες ηδη εδω μου ειπε οτι η πολη ειναι σχετικα μικρη και δεν εχει και τοσο πολλα αξιοθεατα να δει κανεις, οποτε δεν θα εχανα και πολλα...
Ετσι σκεφτηκα μια καλη μεση λυση: θα πηγαινα να δω την πολη καθως θα εφευγα, αφιερωνοντας μερικες ωριτσες σε αυτη...

Ετσι αρχισα την αχαρη δουλεια του πακεταρισματος σκηνης, sleeping bags και λοιπων πραγματων... Για να μην γεμισω τη σκηνη υγρασια απο τα χορτα εβγαλα τη βαλιτσα της μηχανης στο δρομακι που ειχε πισω απο το παρτερι που ειχαμε στησει και αρχισα να πηγαινω τα πραγματα που μαζευα εκει για να τα διπλωσω.
Καθως ειμαι μεσα στη σκηνη και μαζευω τα τελευταια πραγματα ακουω μια γυναικεια φωνη σε σπαστα ...Ελληνικα (!): " Nai, Kalimera! Signomi, parakalo!"
Βγαινω εξω και βλεπω μια γυναικα γυρω στα 40. Ηταν απο μια οικογενεια Γαλλων ποδηλατων που εμενε στη διπλανη σκηνη. Τι να ηθελε;

Μου δειχνει το δρομακι που ειχα αφησει τη βαλιτσα και μου λεει οτι το συνεργειο καθαριοτητας του camping (2 τυποι με ενα μεγαλο καροτσι) ειχαν παει να παρουν τη βαλιτσα!!! Ευτυχως ομως που τους ειδε ο αντρας της γυναικας και την βουτηξε πριν προλαβουν να την εξαφανισουν!
Οταν καταλαβα τι ειχε παει να παιχτει, κολλησα. Ειχα τυχη βουνο μιλαμε!
Ευχαριστησα τους ανθρωπους χιλιες φορες και απο εκεινη την ωρα και μετα οι βαλιτσες δεν εφυγαν απο τα ματια μου!

Αφου τελειωσαμε με τον Klaus το μαζεμα και δεσαμε τα πραγματα στις μηχανες, ευχηθηκαμε ο ενας στον αλλο καλο ταξιδι και ξεκινησαμε ο καθενας την πορεια του... Στο καλο φιλαρακι! Ειμαι σιγουρος οτι θα τα ξαναπουμε εκει εξω....

Φευγοντας παρατηρησα τις μικρες αποθηκες που ειχα δει χθες ερχομενος... Δεν ξερω τι ηταν παλια αλλα παντως camping ΔΕΝ ηταν...