Σπήλαιο Πανός και χωμάτινη διαδρομή στην Πάρνηθα. 17.12.2011

Το προηγούμενο Σάββατο και με μια διαδικασία της τελευταίας στιγμής μια μικρή παρέα αποτελούμενη από τους Vvag, Ovelix και την Vaelsod ξεκινήσαμε για μια μικρή βόλτα στο δυτικό κομμάτι της Πάρνηθας με στόχο να βγούμε στον Αυλώνα.

Η παρέα -πλην Ovelix- συναντήθηκε στους Αγίους Ανάργυρους και αρχικά κατευθύνθηκε προς το φρούριο της Φυλής (γνωρίζει μέρες δόξας τον τελευταίο καιρό) όπου και μας βρήκε ο Ovelix.

Το ροκ συγkρότημα Mud for you





Ο φόβος και ο τρόμος των απανταχού πτηνών, ο ένας και μόνος, Ovelix



Και τότε ο Vvag είπε....



Η φύλακας της πύλης





Το επίπεδο ήταν υψηλό






Για τη συνέχεια της βόλτας στρίψαμε νόμισμα. Σπήλαιο και μετά χωματόβολτα ή μόνο χωματόβολτα; Το σπήλαιο κέρδισε και εγώ απέκτησα έναν ακόμα εχθρό (συγνώμη Vvag)

Περνάμε την πηγή της Φυλής, μπαίνουμε στο χωματόδρομο, ο Ovelix χαίρεται τα νέα του χωμάτινα ελαστικά και λίγο μετά φτάνουμε στο σημείο που θα αφήσουμε τις μηχανές για να ξεκινήσουμε το περπάτημα. Ή μήπως όχι; Αποφασίζουμε να κατέβουμε μηχανοκίνητα το πρώτο τμήμα του μονοπατιού και πράγματι για τα επόμενα 500 μέτρα απολαμβάνουμε το ρολάρισμα ανάμεσα σε πέτρες και κλαδιά. Παρκάρουμε σε ένα ξέφωτο, αλλάζουμε ένδυση και ξεκινούμε το περπάτημα.



Οι άσπροι-μπλε ρόμβοι σηματοδοτούν το μονοπάτι ανά λίγα μέτρα.



Στο μεταξύ στην παρέα μας έχει προστεθεί ο κύριος Νίκος, ο οποίος κάνει το μονοπάτι για πρώτη φορά μετά το 1973(!!!) και μάλιστα μόνος του.



Ο Vvag στοχάζεται πως θα με σκοτώσει και θα φανεί σαν ατύχημα



Στο εσωτερικό του σπηλαίου



Κανείς δεν ήθελε να μπει στο τουνελάκι οπότε μετά από λίγο επιστρέφουμε στις μηχανές.

Στο βάθος το σπήλαιο και σε πρώτο πλάνο ο κύριος Νίκος στο πιο δύσκολο σημείο του μονοπατιού.



Το ανέβασμα του μονοπατιού μας δυσκόλεψε λίγο αλλά τελικά όλοι βγήκαμε στο δρόμο έχοντας διασκεδάσει πολύ.



Από το σημείο αυτό ως την Αυλώνα μας χωρίζουν κάτι περισσότερο από 20 χιλιόμετρα δασικού δρόμου. Δυστυχώς σε ένα μεγάλο τμήμα της διαδρομής κινούμαστε μέσα σε καμένες εκτάσεις. Το βουνό δεν είναι όπως το θυμόμουν. Βέβαια η φύση αντεπιτίθεται και αν δεν υπάρξει άλλη φωτιά μέσα στα επόμενα χρόνια θα ξαναφουντώσει. Αλλά τα έλατα μάλλον δεν θα τα δω μεγάλα όσο ζω.

Ένα τμήμα της διαδρομής είναι κλειστό με μπάρες για όλα τα οχήματα. Καλώς ή κακώς περάσαμε.



Τελικά βγήκαμε στο χωματόδρομο που ενώνει τον Αυλώνα με τα Δερβενοχώρια και στρίψαμε δεξιά. Λίγο πριν, όλοι οι άλλοι πρόλαβαν και είδαν δύο ελάφια.



Στον Αυλώνα βρήκαμε ένα όμορφο ταβερνάκι και ακολούθησαν τα γνωστά πολιτιστικά δρώμενα...

Εννοείται ότι όταν βγήκαμε έξω έβρεχε.

Γύρισα σπίτι με τη σκέψη ότι είναι πολύ εύκολο να περάσεις ωραία αρκεί να έχεις καλή παρέα, 20 ευρώ και 80 χιλιόμετρα όμορφης διαδρομής. Πάλι καλά!

Ο φυσικός wrote:

Το επίπεδο ήταν υψηλό

...αυτα ειναι ... τετοια να βλεπω να γουσταρω....

Ηταν από τις ωραιότερες εκδρομές που έχω κάνει! Ακόμα και η βροχή στο τέλος ήταν όπως έπρεπε για να παραμείνει η βόλτα μέχρι το τέλος με έναν περίεργο και ταυτόχρονα υπέροχο τρόπο επεισοδιακή και γεμάτη όμορφες εκπλήξεις! Σας ευχαριστώ και τους 3 για την παρέα, τη βόλτα, τα γέλια, τις φωτό και κυρίως για το σπρώξιμο στο μονοπάτι και τα σηκώματα του xr...!!!

Τακούλη, βάζε τις πιο μεγάλες να τις φχαριστιόμαστε βρε..!!
Και μερικές από εμένα, από μια πάρα μα πάρα πολύ απολαυστική βόλτα!!!

Φοβερή Ελίνα!!



Καταταχθείτε μας είπαν... γραφτείτε σε φόρουμ για βιεφάρ μας είπαν...





Εκεί μέσα ήθελε να μας βάλει... κοιτάχτε φάτσα!!!





Το πραγματικό πρόσωπο του δαίμονα....



Παρεάκι!!



Και λίγο εντουράδα για να σπάσει η μονοτονία...!!
















Τακούλη μη ζητάς συγνώμη. Μπορεί να σιχτιρίζω κάθε φορά, αλλά δεν είναι τυχαίο ότι ακολουθώ πάντα...
Ελπίζω και στην πορεία να καταφέρνουμε να πηγαίνουμε τέτοιες όμορφες βόλτες παρέα...!!

Να περνάτε(με) τέλεια πάντα!!!

Vvag wrote:

Καταταχθείτε μας είπαν... γραφτείτε σε φόρουμ για βιεφάρ μας είπαν...

Ε αφού είσασταν με τον Οβελίξ έπρεπε να υιοθετήσεις εκφράσεις των Γαλατών.
Καλά δεν μπήκατε να ψάξετε για λίρες?Τσ τσ.
Υ.Γ Με τέτοιες φωτό θα μας κάνετε να βάλουμε τρακτερωτά λάστιχα στο vfr.

Τάκη για σπηλιές να μου λές εμένα...μπαίνω εύκολα

ζηλευω!

Ωραίοι!