23.09.2013 Αρχαία Λιλαία Φωκίδος και πέριξ

Μια όμορφη Κυριακή του Σεπτέμβρη ξεκινήσαμε για μια μικρή μονοήμερη εκδρομή με εκκίνηση το Καινούργιο. Οι στόχοι ήταν εξαιρετικά συγκεκριμένοι. Ο πρώτος να επισκεφτούμε ένα παραμελημένο πολύτοξο γεφύρι του Βοιωτικού Κηφισού κοντά στο χωριό Πολύδροσο (Σουβάλα) και ο δεύτερος μια βόλτα στην ακρόπολη της αρχαίας Λιλαίας.

Από το Καινούργιο ακολουθούμε τον όμορφο δρόμο που διασχίζει το Καλλίδρομο διαμέσου των χωριών Ρεγγίνι και Μόδι οδηγώντας μας στην κοιλάδα του Βοιωτικού Κηφισού.

Κάπου εκεί βγάζουμε ένα πραγματικά μικρό χελωνάκι από τη μέση του δρόμου.



Ο Βοιωτικός Κηφισσός πηγάζει από τις υπώρειες του Παρνασσού και αφού διασχίσει Φωκίδα, Φθιώτιδα και Βοιωτία χύνεται στην Υλίκη (παλαιότερα χυνόταν στην Κωπαΐδα αλλά όταν αυτή αποξηράνθηκε τον οδήγησαν στην Υλίκη). Περνάμε το Μόδι, κατηφορίζουμε προς το ποτάμι, περνάμε τη στενή τσιμεντένια γέφυρα και διασταυρωνόμαστε με την παλιά εθνική οδό Αθήνας-Λαμίας. Στρίβουμε δεξιά και 1 χλμ μετά τα Άνω Καλύβια ελάχιστα πριν τη διασταύρωση για Πολύδροσο και Λιλαία σταματάμε. Στα δεξιά μας έχουμε ένα όμορφο αλλά παραμελημένο και σχεδόν αόρατο γεφύρι. Δυστυχώς, το κατάστρωμά του σε ένα σημείο έχει καταρρεύσει και φοβάμαι πως αν δεν συντηρηθεί η ίδια μοίρα περιμένει και το υπόλοιπο. Υποθέτω ότι είναι κτισμένο επί Τουρκοκρατίας αλλά αν βρω κάτι πιο σίγουρο θα επανέλθω.





Στη συνέχεια ψάξαμε να βρούμε τις πηγές του ποταμού, ένα πολύ όμορφο μέρος με πλατάνια και χώρο αναψυχής αλλά κατάφερα να...μην το βρω. Αντί αυτού και στη μέση του πουθενά πέσαμε πάνω σε ένα μικρό προσκυνητάρι για ένα από τα πάμπολλα θύματα του εμφυλίου. Έχει το επώνυμό μου και αναρωτιέμαι αν είχε κάποια μακρινή συγγένεια με τον παππού μου...



Ο δρόμος μετά το Πολύδροσο συνεχίζει για το χωριό Λιλαία και λίγο πριν φτάσει εκεί κινείται στη βάση ενός επιβλητικού λόφου στον οποίον ανηφορίζουν τα τείχη της αρχαίας Λιλαίας.



Αντιγράφω από Wikipedia

"Η Λιλαία ήταν αρχαία Φωκική πόλη, από τις ισχυρότερες της αρχαίας Φωκίδας. Αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Όμηρο στον κατάλογο των Νεών. Ήταν μία από τις εννιά Φωκικές πόλεις που είχαν συμμετάσχει στον Τρωικό πόλεμο[4]. Η Λιλαία βρισκόταν κοντά στις πηγές του ποταμού Κηφισού δίπλα στις οποίες υπήρχε ιερό αφιερωμένο στον θεοποιημένο ποταμό. Ο Ηρόδοτος δεν την αναφέρει στις πόλεις που κατέστρεψαν οι Πέρσες. Πιθανόν γιατί εκείνη την περίοδο άνηκε στους γειτονικούς Δωριείς της Δωρίδας ή γιατί ήταν αδύνατη η κατάληψη της πόλης λόγω των πολύ ισχυρών τειχών που διέθετε[5]. Η Λιλαία καταστράφηκε κατά τον Γ ιερό πόλεμο από τον Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας αλλά ξαναχτίστηκε τα επόμενα χρόνια. Από την αρχαία Λιλαία σώζονται σήμερα σε καλή κατάσταση τα τείχη της πόλης."

Σήμερα η οχύρωση διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση. Στη βάση του λόφου υπάρχει ένας πύργος και στην αριστερή του γωνία μπορείτε να δείτε ένα γεράκι που μόλις έκατσε.





Στο πάνω μέρος της πόλης ανεβαίνει ένας καλός χωματόδρομος ο οποίος φεύγει δεξιά λίγο παρακάτω. Κατάφερα να χάσω και αυτό το δρόμο και αφού φτάσαμε μετά από πολλή ώρα σε ένα αδιέξοδο με μια στάνη ξεκινήσαμε το περπάτημα. Τουλάχιστον είχαμε όμορφη θέα από ψηλά στην αρχαία Λιλαία και την πεδιάδα.



Σε μια στιγμή βλέπω κάτι να κινείται μέσα σε ένα πυκνό θάμνο και μένω λίγο ακίνητος να δω τι είναι. Για να πω την αλήθεια σκέφτηκα κάποιο μικρό αγριογούρουνο και η επόμενη σκέψη ήταν η όχι και τόσο μικρή μαμά του που ίσως ήταν κοντά. Τελικά ήταν (μην γελάσετε) δύο χελώνες σε ώρα άγριου σεξ!

Με τα πολλά φτάσαμε έξω από το προπύργιο της οχύρωσης. Εντυπωσιακή δόμηση και εξίσου εντυπωσιακή βλάστηση πάνω στους ογκόλιθους.







Μέσα στα ερείπια του προπύργιου

Στο σημείο αυτό ήταν το μόνο προσιτό σημείο του τείχους. Λίγο πιο δεξιά όλο το κάστρο προστατεύεται από επιβλητικό γκρεμό και φυσικά δεν έχει καθόλου οχύρωση.



Στην επιστροφή είδαμε και αυτή την ταπεινή φωλιά από κάποιο πουλί.







Η συνέχεια είχε καφέ στον Επτάλοφο και επιστροφή στα πάτρια εδάφη. Μακάρι να είχαμε μια-δυο-τρεις-εκατον πενήντα τέσσερις μερούλες ακόμα...

Καλα, μιλαμε εισαι πολυ μπροστα!!!

23/9/2013

Ταξιδι στο μελλον...



Του Τακη Λ.

Κάπως έπρεπε να καταφέρω να σε κάνω να γράψεις κάτι στο φόρουμ...

Πράγματι, μπροστά από την εποχή μου. Σαν γρανάζι ένα πράγμα.

Εγώ λέω να γράψεις το ταξιδιωτικό του 3ημέρου που έρχεται... το' χεις, το' χεις..!!
Εύγε Τάκιους!!

Ξαφνιάζομαι ξανά και ξανά με τα ταξιδιωτικά σου, όπου περιγράφεις τοποθεσίες και κτίσματα -που στην καλύτερη θα σταματούσα για κατούρημα- σαν να περιγράφεις τουλάχιστον την Ακρόπολη!
Σπάνιο χάρισμα αυτό. Μακάρι να το είχε και η Όλγα Κεφαλογιάννη.

apostat wrote:Ξαφνιάζομαι ξανά και ξανά με τα ταξιδιωτικά σου, όπου περιγράφεις τοποθεσίες και κτίσματα -που στην καλύτερη θα σταματούσα για κατούρημα- σαν να περιγράφεις τουλάχιστον την Ακρόπολη!
Σπάνιο χάρισμα αυτό. Μακάρι να το είχε και η Όλγα Κεφαλογιάννη.

Χμ, ναι, μάλιστα, εεε...γκουχ, ευχαριστώ(;)

Πολύ όμορφη εκείνη η μεριά του Παρνασσού, και τα τείχη εντυπωσιακά!

Μπράβο Τάκη που πας και ξεθάβεις τόσο ωραία μέρη.

Τι να πω ? Μόνο συγχαρητήρια μπορώ να δώσω.Μπράβο σου.